Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV P 121/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 sierpnia 2016 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący: SSR Magdalena Piątkowska

Protokolant: Katarzyna Zych

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 sierpnia 2016 roku w Ś.

sprawy z powództwa H. G.

przeciwko (...) T. S. w Ś.

o ekwiwalent za urlop

I zasądza od strony pozwanej (...) T. S. w Ś. na rzecz powódki H. G. kwotę 1.410 zł brutto tytułem ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 24.02.2016r. do dnia zapłaty

II zasądza od strony pozwanej (...) T. S. w Ś. na rzecz powódki H. G. kwotę 232 zł tytułem kosztów procesu

III zasądza od strony pozwanej (...) T. S. w Ś. na rzecz Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego w Świdnicy kwotę 71 zł tytułem kosztów sądowych.

IV wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

Powódka H. G. wniosła pozew przeciwko L. T. S. w Ś. o zapłatę kwoty 1410 zł brutto tytułem ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy.
W uzasadnieniu powołała okoliczności związane z łączącą strony umową
o pracę i nie wykorzystaniem urlopu wypoczynkowego.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu. Podniesiono, iż powódka wykorzystała urlop wypoczynkowy w całości.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny, który w niniejszej sprawie nie był sporny:

Powódka zatrudniona była u strony pozwanej na podstawie umowy
o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy w okresie od (...) roku.

Powódka korzystała z urlopu wypoczynkowego w następujących okresach:

w 2012 roku 2 dni, wobec przysługujących jej, zdaniem pracodawcy, 14 dni,

w 2013 roku 20 dni, wobec przysługujących jej, zdaniem pracodawcy,20 dni,

w 2014 roku 10 dni, wobec przysługujących jej, zdaniem pracodawcy,20 dni,

w 2015 roku 44 dni, wobec przysługujących jej, zdaniem pracodawcy, 26 dni

Powódka ukończyła zawodową szkołę średnią. Przed zatrudnieniem
u strony pozwanej powódka zatrudniona była na ½ etatu od (...) na cały etat :od (...).,od (...), z czego w okresie od (...) przebywała na urlopie wychowawczym.

Ustaleń stanu faktycznego sąd dokonał w oparciu o zgromadzone dokumenty w aktach osobowych powódki oraz sporządzone przez stronę pozwaną zestawienie wykorzystanych przez powódkę urlopów, wobec potwierdzenia przez powódkę wymiaru i okresów wykorzystania urlopu wskazanych w tym zestawieniu. Sąd oddalił wniosek o przesłuchanie pozwanego albowiem pełnomocnik sprecyzował okoliczności, na które pozwany miał być słuchany jako: na okoliczność wymiaru wykorzystanego urlopu i bezzasadności roszczeń powódki. Jak wynika z takiej tezy dowodowej pozwany miałby zostać przesłuchany na okoliczności bezsporne i takie, które podlegają ocenie sądu( odpowiednio wymiar wykorzystanego urlopu/bezzasadność roszczeń powódki)

Przy tak ustalonym stanie faktycznym sąd zważył:

Powództwo podlegało uwzględnieniu.

W niniejszej sprawie spór zasadzał się nie na okolicznościach stanu faktycznego, a na wysokości wymiaru urlopu wypoczynkowego przysługującego powódce. Powódka w powołaniu się na staż pracy stała na stanowisku, iż od początku zatrudnienia u strony pozwanej podlegała wymiarowi urlopu 26 dni, zaś strona pozwana, z przyczyn, których nie udało się sądowi ustalić, mimo zobowiązań na obu rozprawach, podnosiła, iż wymiar urlopu powódki wynosił 20 dni do 2015 roku.

Jak wynika ze stanu sprawy powódka przepracowała do czasu zatrudnienia u pozwanego 7 lat. Do okresu tego zatrudnienia, na mocy art. 186 5 kp zalicza się także okres urlopu wychowawczego.

Jak wynika z art. 154 1 . § 1 kp do okresu zatrudnienia, od którego zależy prawo do urlopu i wymiar urlopu, wlicza się okresy poprzedniego zatrudnienia, bez względu na przerwy w zatrudnieniu oraz sposób ustania stosunku pracy. Jak wynika natomiast z art. 155 § 1 pkt 2 kp do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu, wlicza się z tytułu ukończenia: średniej szkoły zawodowej - przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 5 lat.

Przyjąć zatem należy, iż w dacie zatrudnienia u strony pozwanej powódka miała staż pracy oraz okres zaliczany do stażu pracy w wymiarze ponad 10 lat.

Zgodnie zaś z art. 154 kp § 1 pkt 2 kp wymiar urlopu wynosi: 26 dni - jeżeli pracownik jest zatrudniony co najmniej 10 lat.

A zatem za lata 2012-2014 zaniżono powódce wymiar urlopu, a co za tym idzie nie udzielono go jej. I tak: w 2012 roku powódce przysługiwało 18 dni urlopu (26:12x8)-wykorzystała 2, w pozostałych latach przysługiwało jej po 26 dni urlopu, wykorzystała łącznie 74 ; w 2016 roku wykorzystała 9 z przysługujących za ten rok 5 dni. (czyli 4 z zaległego) .
A zatem łącznie powódka nabyła prawo do 101 dni urlopu, z czego wykorzystała do dnia ustania stosunku pracy 85 dni. Powództwo uwzględniono zatem w całości, przy nie kwestionowanym przez stronę pozwaną sposobie wyliczenia należności przez powódkę. Podstawę rozstrzygnięcia stanowił art. 171§1 kp.

Na podstawie art. 98 kpc orzeczono o kosztach procesu na rzecz powódki, które były uzasadnione dla celowej obrony jej praw( dojazd
z miejsca zamieszkania do siedziby sądu), szczególnie w zakresie pierwszej rozprawy, gdzie brak przygotowania pełnomocnika strony pozwanej spowodował odroczenie rozprawy.

Punkt III wyroku jest wyrazem dyspozycji art. 113 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, zaś IV – art. 477 2 §1 kpc przy czym rygor nadano do pkt 1 w całości albowiem należność jest niższa od jednomiesięcznego wynagrodzenia powódki.