Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt XIII Ga 225/16

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 16 grudnia 2015 roku Sąd Rejonowy
w Piotrkowie Trybunalskim, w sprawie z powództwa J. B. przeciwko (...) w W., o zapłatę, zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 1.138,50 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 13 grudnia 2013 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 254,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Powyższy wyrok w całości apelacją zaskarżyła strona pozwana, która zarzucając rozstrzygnięciu obrazę prawa materialnego - art. 363 § 2 k.c. - poprzez wadliwą ocenę prawną, że poszkodowana w zdarzeniu, za którego skutki odpowiada pozwany, właścicielka pojazdu P., prowadząca działalność gospodarczą i uprawniona z tego tytułu do odliczenia podatku VAT nie miała prawa do odliczenia podatku VAT przy wynajęciu od powoda pojazdu, służącego jej w okresie najmu do załatwiania wszelkich spraw życiowych - a zatem również do prowadzenia działalności gospodarczej - a w konsekwencji błędną ocenę, że odszkodowanie z tytułu poniesionych przez poszkodowaną kosztów wynajmu pojazdu zastępczego należało się poszkodowanej w kwocie brutto, wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa oraz o zwrot kosztów postępowania, w tym kosztów postępowania za instancję odwoławczą.

Strona powodowa wniosła o oddalenie apelacji oraz o zasądzenie od strony pozwanej na rzecz powoda zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja strony pozwanej podlegała oddaleniu jako niezasadna. Pojazd, który została uszkodzony w następstwie zdarzenia objętego ryzykiem ubezpieczeniowym i odpowiedzialnością pozwanego nie stanowił składowej środków trwałych działalności gospodarczej prowadzonej przez poszkodowaną. tym samym, wg przepisów podatkowych obowiązujących w dacie szkody oraz wynajęcia przez poszkodowaną pojazdu zastępczego, pojazd taki nie był objęty uprawnieniem do odliczenia podatku VAT. Okoliczność podnoszona przez stronę pozwaną, iż poszkodowana korzystała z pojazdu również do celów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej stanowi wyjście poza ustalenia sądu I instancji, których pozwana nie zakwestionowała w treści apelacji. Zgormadzony w sprawie materiał dowodowy, w szczególności zeznania świadka – poszkodowanej w zdarzeniu wskazywał, iż pojazd, który był przedmiotem najmu, był wykorzystywany przez pozwaną wyłącznie do przemieszczenia się do lekarza oraz na zabiegi rehabilitacyjne. Wreszcie należy podkreślić, że wystawiona przez wynajmującego poszkodowanej faktura VAT była wystawiona na osobę fizyczną nie zaś na podmiot prowadzący działalność gospodarczą, tym samym brak było przesłanek, aby należność z tej faktury mogła obejmować koszty prowadzenia działalności gospodarczej, która mogłaby zostać rozliczona w ramach zwrotu podatku VAT.

W świetle powyższych rozważań, Sąd I instancji podzielił w całości rozstrzygnięcie Sądu I instancji uznając je z prawidłowe. Tym samym apelacja strony pozwanej jako niezasadna podlegała oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c.

O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. stosując zasadę odpowiedzialności za wynik procesu.

XIII Ga 225/16

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE