Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 sierpnia 2016 r.

Sąd Rejonowy Gdańsk - Południe w Gdańsku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Magdalena Czaplińska

Protokolant: Katarzyna Chmiel

po rozpoznaniu w dniu 04.08.2016 r. sprawy

K. K. , syna L. i T. z domu B.,

urodzonego dnia (...) w G.

oskarżonego o to, że:

w dniu 04 marca 2016 roku w G. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) Budowlany Sp. z o. o. z/s w W., wprowadzając w błąd co do wartości zakupionego towaru w ten sposób, że odkleił naklejkę z kodem kreskowym z zestawu kluczy o wartości 19,99 złotych oraz umieścił tą naklejkę na kodzie kreskowym zestawu wkrętaków o wartości 55,99 złotych, zaniżając tym samym wartość wkrętaków o 36 złotych, czym działał na szkodę (...) Budowlany Sp. z o. o., przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za przestępstwo podobne z art. 13 § 1 k. k. w zw. z art. 279 § 1 k. k. w zw. z art. 64 § 1 k. k. w okresie od 16.10.2012 r. do 13.02.2014 r.,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 i 3 k. k. w zw. z art. 64 § 1 k. k.

I.  oskarżonego K. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, czyn ten kwalifikuje z art. 286 § 1 i 3 k. k. w zw. z art. 64 § 1 k. k. i za to na podstawie art. 286 § 3 k. k. w zw. z art. 33 § 1 i 3 k. k. skazuje go na karę grzywny w wymiarze 200 (dwustu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda;

II.  na podstawie art. 63 § 1 i 5 k. k. na poczet orzeczonej kary grzywny zalicza oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 4 marca 2016 r., od godziny 18.10 do dnia 5 marca 2016 r., do godziny 12.30, to jest okres jednego dnia, przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm stawkom dziennym grzywny;

III.  na podstawie art. 626 § 1 k. p. k., art. 627 k. p. k. oraz art. 1, art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity: Dz. U. z 1983 r., nr 49, poz. 223 z późniejszymi zmianami) zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 648,72 złotych, w tym wymierza mu opłatę w kwocie 200 złotych.

Sygn. akt: II K 816/16

UZASADNIENIE

Zgodnie z treścią art. 424 § 3 k. p. k. oraz wnioskiem Prokuratora, Sąd ograniczył zakres uzasadnienia do wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku oraz rozstrzygnięć co do kary i innych konsekwencjach prawnych czynu.

Sąd zważył, co następuje:

Ustalony stan faktyczny daje podstawę do przypisania K. K. czynu z art. 286 § 1 i 3 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. zarzucanego mu w akcie oskarżenia. Dnia 4 marca 2016 roku oskarżony udał się do sklepu (...) przy ul. (...) w G., gdzie z opakowania wkrętaków o wartości 55,99 złotych odkleił naklejkę z kodem kreskowym i przykleił w to miejsce naklejkę odklejoną uprzednio z opakowania kluczy sprzedawanych za kwotę 19,99 złotych. Po podejściu do kasy podał opakowanie zawierające wkrętaki pracownikowi sklepu i w ten sposób wprowadził go w błąd co do ceny towaru. Kasjer wydał oskarżonemu wkrętaki po zeskanowaniu kodu. W ten sposób doszło do niekorzystnego rozporządzenia mieniem spółki (...) sp. z o.o.

Niska wartość wyrządzonej szkody (36 złotych), a także okoliczności popełnienia czynu (popełnienie czynu w związku z dokonaniem drobnej sprawy życia codziennego, brak uciekania się do wyrafinowanych metod podstępu, dobrowolne wydanie wyłudzonych narzędzi obsłudze sklepu) uzasadniały zakwalifikowanie czynu przypisanego K. K. jako wypadku mniejszej wagi.

Jak wynika z akt sprawy, K. K. odbył przeszło 6 miesięcy z kary 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wobec niego w wyroku Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 20 lutego 2012 roku w sprawie akt II K 976/11 za przestępstwo z art. 13 § 1 k. k. w zw. z art. 279 § 1 k. k. w zw. z art. 64 § 1 k. k, tj. przestępstwo podobne do przypisanego mu w przedmiotowej sprawie. Nie ulega zatem wątpliwości, że działał w ramach recydywy (art. 64 § 1 k. k.).

W czasie popełnienia przez oskarżonego przypisanego mu czynu nie zachodziła żadna okoliczność wyłączająca jego kryminalną bezprawność. Nie zachodziły również żadne okoliczności wyłączające winę oskarżonego. Nie był on w szczególności ograniczony w możliwości rozpoznania znaczenia i konsekwencji swojego czynu przez chorobę psychiczną, niedorozwój umysłowy lub czasowe zaburzenie czynności psychicznych. K. K. jest i już w trakcie popełnienia czynu był osobą dorosłą. W inkryminowanym czasie nie zaszła także czasowa niepoczytalność oskarżonego.

Stopień szkodliwości społecznej czynu K. K. nie był znaczny. Choć oskarżony działał z premedytacją, to jednak wyrządzona przez niego szkoda była bardzo niska. Nadto, po ujawnieniu przestępstwa, oskarżony dobrowolnie wydał obsłudze sklepu narzędzi, po czym dobrowolnie oczekiwał na przyjazd patrolu policyjnego.

W punkcie I. sentencji wyroku Sąd wymierzył oskarżonemu K. K. karę 200 stawek dziennych grzywny po 10 złotych każda.

Na niekorzyść oskarżonego przemawia postać zamiaru oraz fakt, że działał on w sposób zuchwały. Nade wszystko, za okoliczność obciążającą należy uznać dwukrotną uprzednią karalność oskarżonego za przestępstwa podobne.

Na korzyść oskarżonego przemawiają opisane wyżej okoliczności popełnienia czynu oraz fakt, że przyznał się on do popełnienia zarzucanego mu czynu i złożył wyczerpujące wyjaśnienia.

Określając wysokość stawki dziennej grzywny, Sąd miał na uwadze niskie dochody osiągane przez oskarżonego.

Sąd uznał orzeczenie kary grzywny za najbardziej trafny środek reakcji karnej, jaki można było zastosować wobec oskarżonego K. K.. Mając na uwadze niski stopień szkodliwości społecznej czynu K. K., należało stwierdzić, iż orzeczenie w badanym przypadku kary pozbawienia wolności, nawet z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, stanowiłoby sankcję rażąco surową. Tym niemniej, z uwagi na to, że w momencie popełnienia czynu, oskarżony był już skazany na karę pozbawienia wolności, zawieszenie kary pozbawienia wolności nie byłoby w badanym przypadku w ogóle możliwe z uwagi na treść art. 69 § 1 k. k. W ocenie Sądu, nawet krótkotrwała izolacja K. K. za tak błahy czyn mogłaby się przyczynić do inflacji kary pozbawienia wolności, zarówno w odczuciu społecznym, jak i w odczuciu samego oskarżonego. Można założyć, że oskarżony mógłby nie zawahać się w przyszłości popełnić bardziej poważnego przestępstwa, skoro de facto groziłaby mu za nie podobna kara, jak w przypadku dokonania oszustwa „sklepowego” na kwotę 36 złotych. Sąd miał na uwadze, że oskarżony dopuścił się badanego czynu w warunkach powrotu do przestępstwa. Jednak w ocenie Sądu, relatywnie wysoka kara grzywny, równa miesięcznemu wynagrodzeniu oskarżonego, będzie dla oskarżonego w znacznym stopniu odczuwalną dolegliwością, mogącą skłonić go do refleksji nad swoim postępowaniem.

W punkcie II. sentencji wyroku, na poczet orzeczonej wobec K. K. kary grzywny, zaliczono okres faktycznego pozbawienia wolności w sprawie (zatrzymania). Orzeczenie to miało charakter obligatoryjny.

W punkcie III. sentencji wyroku, Sąd obciążył oskarżonego K. K. kosztami procesu, albowiem swoim postępowaniem przyczynił się on do ich powstania.