Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III S 151/16

POSTANOWIENIE

Dnia 6 września 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy
w następującym składzie :

Przewodniczący – Sędzia SO Andrzej Dyrda (spr.)

Sędziowie SO Gabriela Sobczyk SO Marcin Rak

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 6 września 2016 r.

sprawy ze skargi (...) Banku (...)w R.

na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy sądowej bez nieuzasadnionej zwłoki w postępowaniu sądowym toczącym się przed Sądem Rejonowym w Rybniku pod sygn. akt I Nc 2399/15

z udziałem Skarbu Państwa – Prezesa Sądu Rejonowego w Rybniku

postanawia:

1.  stwierdzić, że w postępowaniu sądowym toczącym się przed Sądem Rejonowym w Rybniku pod sygn. akt I Nc 2399/15 nastąpiła przewlekłość postępowania;

2.  przyznać skarżącemu od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Rybniku kwotę 2 000 (dwa tysiące) złotych;

3.  oddalić skargę w pozostałym zakresie;

4.  zwrócić skarżącemu kwotę 100 (sto) złotych tytułem opłaty od skargi.

SSO Marcin Rak SSO Andrzej Dyrda SSO Gabriela Sobczyk

Sygn. akt III S 151/16

UZASADNIENIE

Skarżący (...) Bank (...)w R. 10 maja 2016r. wniósł skargę na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w rozsądnym terminie, w której żądała: stwierdzenia przewlekłości postępowania toczącego się przed Sądem Rejonowym w Rybniku w sprawie o sygn. akt I Nc 2399/15, przyznania skarżącemu kwoty 3.700 zł oraz zobowiązania Sąd Rejonowy do rozpoznania sprawy w terminie 3 miesięcy.

Uzasadniając skargę podniósł, że w dniu 21 maja 2015r. wniósł do sądu pozew w postępowaniu nakazowym aby pozwany zapłacił skarżącemu kwotę 3.717,71 zł z umownymi odsetkami liczonymi od należności głównej t.j. 2.933,62 wg stopy procentowej należności przeterminowanych w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP w stosunku rocznym od dnia 22 kwietnia 2015r. do dnia zapłaty, kosztami opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W ocenie skarżącego, w niniejszej sprawie istnieje stan przewlekłości.

Prezes Sądu Rejonowego w Rybniku wniósł o oddalenie skargi.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Sąd Okręgowy na podstawie akt o sygn. I Nc 2399/15 ustalił następujący przebieg postępowania.

W dniu 21 maja 2015r. (...) Bank (...)w R. złożył pozew przeciwko K. G. o zapłatę kwoty 3.717,71 zł z umownymi odsetkami liczonymi od należności głównej t.j. 2.933,62 wg stopy procentowej należności przeterminowanych w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP w stosunku rocznym od dnia 22 kwietnia 2015r. do dnia zapłaty, oraz kosztów procesu.

29 maja 2015r., zarządzeniem Przewodniczącego, sprawa ta została wpisana do repertorium I Nc 2399/15.

Zarządzeniem z 28 kwietnia 2016r. stwierdzono brak podstaw do wydania nakazu zapłaty i wezwano powoda do uiszczenia opłaty uzupełniającej od pozwu w kwocie 70 zł. Zarządzenie to doręczono pełnomocnikowi powoda w dniu 12 maja 2016r.

Przedstawiony przebieg postępowania przed Sądem Rejonowym w Rybniku uzasadnia stwierdzenie, że w sprawie, której skarga dotyczy (I Nc 2399/15), doszło do przewlekłości postępowania (art. 12 ust. 2 w związku z art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z 17 czerwca 2004r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki – Dz. U. z 2004r. Nr 179, poz. 1843 z późniejszymi zmianami).

Zwrócić należy uwagę, że zbędną zwłoką nie jest każdy upływ czasu, ale dopiero nadmierne odstępstwo od czasu zwykle koniecznego dla wykonania określonych czynności, dlatego przewlekłość postępowania zachodzi wówczas, gdy zwłoka w czynnościach jest nadmierna (rażąca) i nie znajduje uzasadnienia w obiektywnych okolicznościach sprawy. (porównaj: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 29 maja 2013r. KSP 3/13, postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 10 stycznia 2013r. sygn. akt II S 33/12; postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 23 listopada 2010r. sygn. akt II S 28/10; postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 2 września 2015r., II S 18/15).

Ustawa nie określa przeciętnego czasu oczekiwania na rozpatrzenie sprawy. W judykaturze zasadniczo za przewlekłe uznaje się postępowanie trwające ponad 12 miesięcy, (porównaj: postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 lipca 2006 r., I OPP 64/06 i z dnia 24 lipca 2008 r., II OPP 20/08 oraz postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 maja 2005 r., III SPP 96/05), co ma swoją podstawę w domniemaniu ustawowym ustalonym art. 14 w/w ustawy.

W niniejszym przypadku to domniemanie zostało potwierdzone. Bezczynność w podejmowaniu czynności obejmowała okres od momentu złożenia przez powoda pozwu w dniu 10 maja 2015r. do wydania zarządzenia z 28 kwietnia 2016r.

W ocenie Sądu Okręgowego, odpowiednia suma pieniężna wyraża się kwotą 2.ooo zł. Określając wysokość przyznanej skarżącemu sumy pieniężnej Sąd Okręgowy miał na względzie czas trwania stwierdzonej przewlekłości postępowania, jak również przesłanki wskazane w art. 2 ust. 2 ustawy, a w szczególności charakter sprawy, stopień jej zawiłości i znaczenie dla skarżącego, a także wartość przedmiotu sporu.

W niniejsze sprawie przedmiotem postępowania było roszczenie o zapłate kwoty 3.717.17 zł. Ta stosunkowo niska wartość dotycząca badanego postępowania (mniejsza niż wysokość średniego miesięcznego wynagrodzenia brutto) uzasadniania przyjęcie, że uzasadnione jest przyznanie minimalnej kwoty przewidzianej ustawą, a więc 2.000 zł. Wskazać bowiem należy, że przyznane świadczenie pieniężne stanowi niemal połowę dochodzonego roszczenia. Uwzględniając nadto, że ze względu na funkcję „zadośćuczynienia” odpowiednia suma pieniężna nie może być podstawą wzbogacenia, czy też zastępczego uzyskania dochodzonego roszczenia, zatem uwzględnienie domaganej się przez skarżącego kwoty pieniężnej, było nieuzasadnione funkcją świadczenia pieniężnego zasądzonego w niniejszym postępowaniu

Wobec nadania sprawie dalszego biegu oraz, pomimo zarządzenia z dnia 28 kwietnia 2016r. wydania nakazu zapłaty, zbędne stało się wydanie zaleceń Sądowi Rejonowemu co do dalszego rozpoznania sprawy.

Sąd Okręgowy, biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, uznał, iż skarga zasługuje na uwzględnienie i na mocy art. 12 ust. 2 ustawy z 17 czerwca 2004r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, orzekł jak w sentencji.

O sumie pieniężnej Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 12 ust. 4 w/w ustawy.

Na podstawie art. 17 ust. w/w ustawy nakazano zwrócić skarżącemu opłatę od skargi.

SSO Marcin Rak SSO Andrzej Dyrda SSO Gabriela Sobczyk