Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XII K 90/16

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 lipca 2016 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie XII Wydział Karny w składzie :

Przewodniczący: SSO Marek Celej

Protokolant: sekretarz sądowy Monika Bochenek

w obecności Prokuratora: Jarosława Polanowskiego

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lipca 2016 roku

sprawy P. Ś. (1) urodzonego (...) w W., syna A. i E. z domu Ł.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Mokotowa w Warszawie z dnia 13 lutego 2003 roku, w sprawie o sygn. akt III K 2381/02 za czyn popełniony w dniu 20 września 2002 roku wyczerpujący ustawowe znamiona art. 280 § 1 kk w zw. z art. 283 kk na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, którą na podstawie art.69 § 1 i §2k.k i art. 70 § 2 k.k Sąd warunkowo zawiesił na okres próby 5 (pięciu) lat oraz karę grzywny w wymiarze 100 (sto) stawek dziennych, określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięć) złotych;

na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczono skazanemu okres tymczasowego aresztowania w sprawie od dnia 20 września 2002r. do dnia 8 listopada 2002 r.

Postanowieniem z dnia 5 maja 2006r., sygn.. III Ko 416/06 Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa zarządził wobec skazanego P. Ś. (2) wykonanie kary 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności i na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczył skazanemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 20 września 2002r. do dnia 17 grudnia 2002 roku.

2.  Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 25 lutego 2005 roku, w sprawie o sygn. akt VIII K 297/04, utrzymanym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 21 lipca 2005 r., sygn. II AKa 235/05 za:

a)  czyn popełniony w dniu 15 grudnia 2003 roku wyczerpujący ustawowe znamiona art. 13 § 1 kk w zw. z art. 280 § 2 kk na karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności,

b)  czyn popełniony w dniu 15 grudnia 2003 roku wyczerpujący ustawowe znamiona art. 280 § 2 kk na karę 4 (czterech) lat pozbawienia wolności;

na podstawie art. 85 kk i art.86 § 1 kk Sąd wymierzył P. Ś. (1) karę łączną 5 (pięciu) lat pozbawienia wolności;

na podstawie art. 63§ 1 kk zaliczono skazanemu na poczet kary łącznej pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 15 grudnia 2003r. do 25 lutego 2005r.

postanowieniem z dnia 4 listopada 2008r., sygn. Kow 1429/08/uwz Sąd Okręgowy w Opolu postanowił warunkowo zwolnić P. Ś. (1) z odbycia reszty kary pozbawienia wolności wyznaczyć warunkowo zwolnionemu okres próby do dnia 4 listopada 2010 r.

3.  Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie z dnia 23 kwietnia 2016 roku, w sprawie o sygn. akt IV K 144/12 za czyn popełniony w dniu 9 grudnia 2011 roku wyczerpujący ustawowe znamiona przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, którą na podstawie art.69 § 1 i §2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. Sąd warunkowo zawiesił na okres próby 3 (trzech) lat oraz karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych, określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 40 (czterdziestu) złotych;

na podstawie art. 63§ 1 kk na poczet orzeczonej kary grzywny Sąd zaliczył okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w dniach od 09 do 10 grudnia 2011 r.

4.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Woli w Warszawie z dnia 17 kwietnia 2014 roku w sprawie o sygn. Akt V K 1476/13 za:

a)  czyn popełniony w dniu 26 czerwca 2013 roku wyczerpujący ustawowe znamiona przestępstwa z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii na karę 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

b)  czyn popełniony w bliżej nieustalonym czasie, jednak nie wcześniej niż od 1 czerwca 2013 roku i nie później niż do dnia 26 czerwca 2013 roku wyczerpujący ustawowe znamiona przestępstwa z art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

c)  czyn popełniony w bliżej nieustalonym czasie, jednak nie wcześniej niż od dnia 10 maja 2013 roku wyczerpujący ustawowe znamiona przestępstwa z art.58 ust.1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. Z art. 12 kk na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

d)  czyn popełniony w bliżej nieustalonym czasie, jednak nie wcześniej niż od 1 czerwca 2013 roku i nie później niż do dnia 26 czerwca 2013 roku wyczerpujący ustawowe znamiona przestępstwa z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności

na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. Sąd Okręgowy w warszawie wymierzył P. Ś. (1) za czyny opisane w pkt 4a,4b,4c, i 4d karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;

na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 26 czerwca 2013r. do 17 kwietnia 2014 r.

5.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Mokotowa z dnia 5 listopada 2014 roku w sprawie o sygn. III K 249/14, utrzymanym wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 6 maja 2015 r., sygn. X Ka 361/15 za:

a)  czyn popełniony w okresie od 30 listopada 2012 roku do 6 maja 2013 roku wyczerpujący ustawowe znamiona przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii na karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 140 (stu czterdziestu) stawek dziennych grzywny kwocie po 10 (dziesięć) złotych;

b)  czyn popełniony w okresie od 30 listopada 2012 roku do 6 maja 2013 roku wyczerpujący ustawowe znamiona przestępstwa z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 140 (stu czterdziestu) stawek dziennych grzywny kwocie po 10 (dziesięć) złotych

na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 i 2 k.k. Sąd Okręgowy w warszawie wymierzył P. Ś. (1) za czyny opisane w pkt 5a i 5b karę łączna 2 (dwóch) lat i 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 210 (dwustu dziesięciu) stawek dziennych w kwocie po 10 (dziesięć) złotych;

orzeka:

I.  na podstawie art. 85 k.k., art. 86 § 1 k.k. w zw. z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 20 marca 2015 roku poz. 396), łączy kary jednostkowe pozbawienia wolności orzeczone wyrokami: Sądu Rejonowego dla Warszawy Woli w Warszawie z dnia 17 kwietnia 2014 r. sygn. akt V K 1476/13, Sądu Rejonowego dla Warszawy Mokotowa w Warszawie z dnia 5 listopada 2014 roku sygn. akt III K 249/14, opisane w pkt 4a, 4b, 4c, 4d, 5a i 5b i orzeka wobec skazanego P. Ś. (1) karę łączną 5 (pięciu) pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej w punkcie i kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu P. Ś. (1) okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie o sygn. V K 1476/13 od dnia 26 czerwca 2013 roku do dnia 17 kwietnia 2014 roku oraz od dnia 18 lipca 2014 roku do dnia 12 lipca 2016 roku;

III.  na podstawie art. 576 § 1 k.p.k. w pozostałym zakresie połączone wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu;

IV.  na podstawie art. 572 kpk umarza postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego w odniesieniu do wyroków opisanych w punkcie 1, 2 i 3;

V. zwalnia skazanego P. Ś. (1) od ponoszenia kosztów postępowania w przedmiocie wydania wyroku łącznego i obciąża nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt XII K 90/16

UZASADNIENIE

Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

P. Ś. (1) został skazany następującymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Mokotowa w Warszawie z dnia 13 lutego 2003 roku, w sprawie o sygn. akt III K 2381/02 za czyn popełniony w dniu 20 września 2002 roku wyczerpujący ustawowe znamiona art. 280 § 1 kk w zw. z art. 283 kk na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, którą na podstawie art. 69 § 1 i § 2 k.k. i art. 70 § 2 k.k. Sąd warunkowo zawiesił na okres próby 5 (pięciu) lat oraz karę grzywny w wymiarze 100 (sto) stawek dziennych, określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięć) złotych;

Postanowieniem z dnia 5 maja 2006 r., sygn. III Ko 416/06 Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa zarządził wobec skazanego P. Ś. (2) wykonanie kary 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności i na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczył skazanemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 20 września 2002 r. do dnia 17 grudnia 2002 roku.

2.  Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 25 lutego 2005 roku, w sprawie o sygn. akt VIII K 297/04, utrzymanym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 21 lipca 2005 r., sygn. II AKa 235/05 za:

a)  czyn popełniony w dniu 15 grudnia 2003 roku wyczerpujący ustawowe znamiona art. 13 § 1 kk w zw. z art. 280 § 2 kk na karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności,

b)  czyn popełniony w dniu 15 grudnia 2003 roku wyczerpujący ustawowe znamiona art. 280 § 2 kk na karę 4 (czterech) lat pozbawienia wolności

na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk Sąd wymierzył P. Ś. (1) karę łączną 5 (pięciu) lat pozbawienia wolności;

na podstawie art. 63 § 1 kk zaliczono skazanemu na poczet kary łącznej pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 15 grudnia 2003 r. do 25 lutego 2005 r.

postanowieniem z dnia 4 listopada 2008 r., sygn. Kow 1429/08/uwz Sąd Okręgowy w Opolu postanowił warunkowo zwolnić P. Ś. (1) z odbycia reszty kary pozbawienia wolności wyznaczyć warunkowo zwolnionemu okres próby do dnia 4 listopada 2010 r.

3.  Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie z dnia 23 kwietnia 2012 roku, w sprawie o sygn. akt IV K 144/12 za czyn popełniony w dniu 9 grudnia 2011 roku wyczerpujący ustawowe znamiona przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, którą na podstawie art. 69 § 1 i § 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. Sąd warunkowo zawiesił na okres próby 3 (trzech) lat oraz karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych, określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 40 (czterdziestu) złotych;

Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary grzywny Sąd zaliczył okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w dniach od 9 do 10 grudnia 2011 r.

4.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Woli w Warszawie z dnia 17 kwietnia 2014 roku w sprawie o sygn. akt V K 1476/13 za:

a)  czyn popełniony w dniu 26 czerwca 2013 wyczerpujący ustawowe znamiona przestępstwa z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii na karę 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

b)  czyn popełniony w bliżej nieustalonym czasie, jednak nie wcześniej niż od 1 czerwca 2013 roku i nie później niż do dnia 26 czerwca 2013 roku wyczerpujący ustawowe znamiona przestępstwa z art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

c)  czyn popełniony w bliżej nieustalonym czasie, jednak nie wcześniej niż od dnia 10 maja 2013 roku i nie później niż do dnia 26 czerwca 2013 roku wyczerpujący ustawowe znamiona przestępstwa z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

d)  czyn popełniony w bliżej nieustalonym czasie, jednak nie wcześniej niż od 1 czerwca 2013 roku i nie później niż do dnia 26 czerwca 2013 roku wyczerpujący ustawowe znamiona przestępstwa z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności

na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. Sąd Okręgowy w Warszawie wymierzył P. Ś. (1) za czyny opisane w pkt 4a, 4b, 4c i 4d karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;

na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 26 czerwca 2013 r. do 17 kwietnia 2014 r.

5.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Mokotowa z dnia 5 listopada 2014 roku w sprawie o sygn. III K 249/14, utrzymanym wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 6 maja 2015 r., sygn. X Ka 361/15 za:

a)  czyn popełniony w okresie od 30 listopada 2012 roku do 6 maja 2013 roku wyczerpujący ustawowe znamiona przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii na karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 140 (stu czterdziestu) stawek dziennych grzywny w kwocie po 10 (dziesięć) złotych;

b)  czyn popełniony w okresie od 30 listopada 2012 roku do 6 maja 2013 roku wyczerpujący ustawowe znamiona przestępstwa z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 140 (stu czterdziestu) stawek dziennych w kwocie po 10 (dziesięć) złotych

na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 i2 k.k. Sąd Okręgowy w Warszawie wymierzył P. Ś. (1) za czyny opisane w pkt 5a i 5b karę łączną 2 (dwóch) lat i 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 210 (dwustu dziesięciu) stawek dziennych w kwocie po 10 (dziesięć) złotych.

P. Ś. (1) złożył Sądu Rejonowego dla Warszawy Mokotowa w Warszawie wniosek o wydanie wyroku łącznego. Skazany wnosił o połączenie kar orzeczonych wyrokami w sprawach o sygn. VK 1476/13 i III K 249/14.

Postanowieniem z dnia 5 kwietnia 2016 roku Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa stwierdził swoją niewłaściwość i przekazał sprawę P. Ś. (1) Sądowi Okręgowemu w Warszawie.

Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy dokonał na podstawie dołączonych i ujawnionych akt spraw: Sądu Rejonowego dla Warszawy Mokotowa sygn. III K 2381/02, III K 249/14, Sądu Okręgowego w Warszawie, sygn. VIII K 297/04, Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy sygn. IV K 1476/13 i Sądu Rejonowego dla Warszawy Woli, sygn. V K 1476/13 oraz dowodów z akt głównych: k. 2 - 3 wniosku skazanego, k.17, 96 – 97 informacji z KRK, k. 22 – 24, 43, 49 – 52, 54, 70 – 74 odpisów wszystkich wyroków, k. 9 – 10, 191- 192 - opinii o skazanym, k – 11 – 15, 193 - 197– informacji o pobytach skazanego w aresztach i zakładach karnych, k. 67 – 68 wywiadu kuratorskiego.

Sąd zważył, co następuje.

W stosunku do skazanego P. Ś. (1) mają zastosowanie w zakresie orzeczenia kary łącznej w wyroku łącznym przepisy rozdziału IX Kodeksu karnego w brzmieniu obowiązującym, przed datą 01 lipca 2015 r. Zgodnie bowiem z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U z dnia 20 marca 2015 r. poz. 396) przepisów rozdziału IX ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy. W przypadku skazanego P. Ś. (1) sytuacja opisana powyższym przepisem nie zachodzi. Wszystkie prawomocne wyroki skazujące wobec tego skazanego zapadły bowiem przed dniem 1 lipca 2015 r.

W art. 85 kk w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015 r. uregulowano sytuację określaną pojęciem realnego zbiegu przestępstw. Zbieg taki zachodzi, gdy ten sam sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, które podlegają łącznemu rozpoznaniu. Warunkiem łącznego rozpoznania jest, aby sprawca za żadne ze zbiegających się przestępstw nie był dotąd osądzony, chociażby nieprawomocnym wyrokiem. Łączeniu ze sobą podlegają kary tego samego rodzaju lub inne podlegające łączeniu.

Stosownie do art. 85 kk w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015 r., jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa.

Z uwagi na fakt, iż wobec skazanego P. Ś. (1) orzekały sądy rożnego rzędu, właściwym do wydania wyroku łącznego jest sąd wyższego rzędu, czyli Sąd Okręgowy w Warszawie.

Mając powyższe na uwadze pierwszym chronologicznie wyrokiem zapadłym względem skazanego P. Ś. (1) był wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Mokotowa w Warszawie III Wydział Karny z dnia 13 lutego 2003 roku o sygn. akt III K 2381/02. Przed zapadnięciem tego wyroku skazany nie dopuścił się popełnienia innych przestępstw opisanych wyrokami w punktach 2 - 5, w związku z tym postepowanie o wydanie wyroku łącznego w tym przedmiocie należało umorzyć. Następnie wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie w sprawie o sygn. VIII K 297/04 z dnia 25 lutego 2005 r. został on skazany za czyny popełnione w dniu 15 grudnia 2003. Kara wymierzona opisanym powyżej skazaniem nie łączy się z innymi czynami popełnionymi przez P. Ś. (1), gdyż wszystkie kolejne przestępstwa, za które został skazany, popełnione zostały po dniu 25 lutego 2005 r. Kolejnym wyrokiem, który zapadł wobec P. Ś. (1) jest orzeczenie Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie z dnia 23 kwietnia 2012 roku. Wyrokiem tym P. Ś. (1) został skazany za popełnienie czynu w dniu 9 grudnia 2011 roku. Kara wymierzona opisanym powyżej skazaniem nie łączy się z innymi czynami popełnionymi przez P. Ś. (1), gdyż wszystkie kolejne przestępstwa, za które został skazany popełnione zostały po dniu 23 kwietnia 2012 roku. W związku z powyższym należało umorzyć postępowanie o wydanie wyroku łącznego obejmującego kary orzeczone w punktach 1, 2 i 3.

Analiza skazań P. Ś. (1), prowadzi do wniosku, iż wystąpił jeden zbieg, obejmujący przestępstwa popełnione zanim zapadły pierwsze chociażby nieprawomocne wyroki. Tworzyły ten zbieg skazania wyrokami opisanymi w pkt 4 i 5 tj. Sądu Rejonowego dla Warszawy Woli z dnia 17 kwietnia 2014 roku, sygn. V K 1476/13 za

a)  czyn popełniony w dniu 26 czerwca 2013 wyczerpujący ustawowe znamiona przestępstwa z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii na karę 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

b)  czyn popełniony w bliżej nieustalonym czasie, jednak nie wcześniej niż od 1 czerwca 2013 roku i nie później niż do dnia 26 czerwca 2013 roku wyczerpujący ustawowe znamiona przestępstwa z art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

c)  czyn popełniony w bliżej nieustalonym czasie, jednak nie wcześniej niż od dnia 10 maja 2013 roku i nie później niż do dnia 26 czerwca 2013 roku wyczerpujący ustawowe znamiona przestępstwa z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

d)  czyn popełniony w bliżej nieustalonym czasie, jednak nie wcześniej niż od 1 czerwca 2013 roku i nie później niż do dnia 26 czerwca 2013 roku wyczerpujący ustawowe znamiona przestępstwa z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. Sąd Okręgowy w Warszawie wymierzył P. Ś. (1) za czyny opisane w pkt 4a, 4b, 4c i 4d karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;

oraz Sądu Rejonowego dla Warszawy Mokotowa z dnia 5 listopada 2014 roku, sygn. III K 249/14 za:

a)  czyn popełniony w okresie od 30 listopada 2012 roku do 6 maja 2013 roku wyczerpujący ustawowe znamiona przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii na karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 140 (stu czterdziestu) stawek dziennych grzywny w kwocie po 10 (dziesięć) złotych;

b)  czyn popełniony w okresie od 30 listopada 2012 roku do 6 maja 2013 roku wyczerpujący ustawowe znamiona przestępstwa z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 140 (stu czterdziestu) stawek dziennych w kwocie po 10 (dziesięć) złotych

na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 i2 k.k. Sąd Okręgowy w Warszawie wymierzył P. Ś. (1) za czyny opisane w pkt 5a i 5b karę łączną 2 (dwóch) lat i 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 210 (dwustu dziesięciu) stawek dziennych w kwocie po 10 (dziesięć) złotych.

Powyższe czyny zostały bowiem popełnione zanim zapadł pierwszy wyrok tj. wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Woli w Warszawie z dnia 17 kwietnia 2014 r. i orzeczono za nie kary podlegające łączeniu.

Łącząc kary pozbawienia wolności w ramach zbiegu, Sąd wymierzył P. Ś. (1) karę 5 (pięciu) lat pozbawienia wolności.

Sąd mógł określić wymiar kary łącznej od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, w realiach niniejszej sprawy granicę kary łącznej pozbawienia wolności stanowił w zbiegu przedział od 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy , tj. najwyższej z kar jednostkowych do 7 (siedmiu) lat i 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności, tj. sumy kar jednostkowych.

Przy orzeczeniu kar łącznych pozbawienia wolności, Sąd Okręgowy zastosował zasadę częściowej absorpcji (asperacji), mając na uwadze to, że;

Kara łączna jest karą szczególną, wymierzaną od początku i stanowi całościową ocenę zachowań sprawcy, a Sąd orzekający nową karę łączną, nie jest związany wymierzonymi wcześniej karami łącznymi. Kara łączna powinna być właściwą reakcją na popełnione czyny, z punktu widzenia prewencyjnego i stanowić dodatkową korektę orzeczonych kar, poprzez pryzmat oceny przebiegu wykonywania poszczególnych kar jednostkowych, podlegających łączeniu. Winna też gwarantować racjonalną politykę karania w stosunku do sprawcy.

Przy wymiarze kary łącznej, znaczenie mają względy prewencyjne oraz dyrektywy szczególne wymiaru kary. Wymiar kary łącznej opiera się również na związku podmiotowo - przedmiotowym pomiędzy poszczególnymi przestępstwami. Sam stopień winy skazanego odnośnie poszczególnych czynów i społeczna ich szkodliwość, nie są brane pod uwagę przy wymiarze kary łącznej albowiem zostały już uwzględnione przy wymiarze kar jednostkowych.

Przy orzekaniu kary łącznej możliwe jest zastosowanie zasady pełnej absorpcji, asperacji lub pełnej kumulacji. Przy czym zasada absorpcji, może być zastosowana wyjątkowo, gdy pomiędzy poszczególnymi przestępstwami zachodzi szczególnie bliski związek przedmiotowy i podmiotowy, a przesłanka prognostyczna pozwala na jednoznaczne stwierdzenie, że kara łączna w wysokości najwyższej z wymierzonych kar jednostkowych byłaby wystarczającą.

Zdaniem Sądu celowym jest, aby skazany jako sprawca wielu przestępstw odczuł kary wymierzone za popełnione przez niego przestępstwa. Zgodnie z orzecznictwem zastosowanie zasady absorpcji lub kumulacji traktować należy jako rozwiązania skrajnie wyjątkowe, wymagające szczególnego uzasadnienia, a priorytetową zasadą powinna być zasada asperacji (wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 15 maja 2008 r. II AKa 98/08).

Wymierzając karę łączną w zakresie omawianego realnego zbiegu przestępstw, Sąd uznał, iż brak jest podstaw do zastosowania zasad skrajnych tj. absorpcji czy kumulacji, a właściwą będzie zasada asperacji tj. pośrednia pomiędzy absorpcją, a kumulacją.

Stosując tę zasadę, Sąd uwzględnił związek czasowy czynów (czyny popełnione w okresie od 30 listopada 2012 do 26 czerwca 2013 roku). Wynika z niego, że związek czasowy czynów był bliski. Czyny te również godziły w te same dobra prawem chronione (art. 61, 63, 68, 59 ust. 1, 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii) tj. zdrowie publiczne.

Okoliczności te przemawiały przeciwko stosowaniu zasady pełnej absorpcji, która może być stosowana wobec skazanych popełniających przestępstwa zarówno zbliżone czasowo jak i podobne pod względem przedmiotowym, czy też zasady kumulacji kar, z uwagi na prognozę kryminalistyczną skazanego.

Sąd zważył również, że decydujące znaczenie przy wymiarze kary łącznej ma wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej. Popełnienie więcej niż dwóch przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym, przemawiającym za orzeczeniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy absorpcji. Przy wymierzaniu kary skazanemu należało mieć zatem na uwadze ilość konfliktów skazanego z prawem. Wobec skazanego zapadło pięć wyroków skazujących na przestrzeni 12 lat, co oznacza, iż pomimo otrzymywanych szans w postaci orzeczonych kar z warunkowym zawieszeniem, skazany nie dąży do poprawy swego zachowania.

Sąd orzekając karę łączną w wymiarze jak w wyroku, miał nadto na uwadze aktualną, opinię z Aresztu Śledczego, w którym skazany odbywa karę. Z opinii tej wynika, iż skazany był nagradzany za wykonywane prace nieodpłatne, nie był karany dyscyplinarnie. Ponadto z opinii wynika, iż skazany w grupie współosadzonych funkcjonuje zgodnie, przestrzega porządku i dyscypliny w stopniu bardzo dobrym. Skazany nie wykazuje skłonności do zachowań agresywnych czy autoagresywnych. Karę pozbawienia wolności P. Ś. (1) odbywa w systemie programowego oddziaływania. Z systemy przepustowego dotychczas nie korzystał, z uwagi na negatywną prognozę kryminologiczno – społeczną. Ponadto w sprawie sporządzono wywiad środowiskowy, z którego wynika, iż skazany jest znany dzielnicowemu z kontaktów z osobami karanymi i uzależnionymi od środków odurzających. W miejscu zamieszkania posiadał przeciętną opinię z uwagi na kontakty z osobami karanymi i uzależnionymi.

Pozytywne zachowanie skazanego w czasie odbywania kar, okoliczności podmiotowo - przedmiotowe zbiegających się przestępstw, analiza całokształtu przestępczej działalności skazanego, legła u podstaw orzeczenia kary łącznej 5 (pięciu) lat pozbawienia wolności, którą Sąd uznał za karę właściwą i sprawiedliwą. Nadto kara ta, odzwierciedla prawidłową reakcję karną i winna umożliwić pogłębienie efektów resocjalizacyjnych skazanego i będą odpowiednią, realną i dolegliwością dla skazanego za popełnione przestępstwa.

Na podstawie art. 576 § 1 kpk, w pozostałej części, połączone wyroki, Sąd pozostawił do odrębnego wykonania.

Na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności Sąd zaliczył skazanemu P. Ś. (1) okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie o sygn. V K 1476/13 od dnia 26 czerwca 2013 roku do dnia 17 kwietnia 2014 roku oraz od dnia 18 lipca 2014 roku do dnia 12 lipca 2016 roku.

Na podstawie art. 626 § 1 kpk i art. 624 § 1 kpk zwolnił skazanego P. Ś. (1) od kosztów sądowych, które przejął na rachunek Skarbu Państwa, uznając iż istnieją podstawy do uznania, że uiszczenie ich byłoby dla skazanego zbyt uciążliwe ze względu na sytuację osobistą, majątkową. Skazany przebywa obecnie w jednostce penitencjarnej, nie pracuje, więc nie ma dochodów.

Z tych względów, Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku.