Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

postanowienia z dnia 7 września 2016r.

(...) SA w K. wniósł do Sądu cztery wnioski o ustanowienie służebności przesyłu energii elektrycznej na jego rzecz i na rzecz jego następców prawnych na prawie własności czterech nieruchomości położonych w R. oznaczonych, jako działki ewidencyjne odpowiednio numer (...), a polegającą na prawie wybudowania i utrzymania na tych nieruchomościach lub nad tymi nieruchomościami dwóch napowietrznych dwutorowych linii elektroenergetycznych 400kv relacji SE S.-wcięcie do dwutorowej linii 400kv T./R./T., a także prowadzenia eksploatacji tej linii, a w tym prawie dostępu, wejścia, przechodu i przejazdu (także sprzętem ciężkim) osób przez spółkę upoważnionych w celu dokonywania czynności związanych z konserwacją, remontem, modernizacją, przebudową, usuwaniem awarii linii, w tym dokonywania wymiany niezbędnych elementów linii elektroenergetycznej oraz znoszenia przez właścicieli tych nieruchomości ograniczeń i zakazów wynikających z istnienia pasa technologicznego linii elektroenergetycznej maksymalnie 120m (35 m po każdej stronie osi linii oraz 50m pomiędzy projektowanymi liniami, oznaczonych na mapach sytuacyjnych stanowiących załączniki do wniosków o ustanowienie służebności przesyłu, w tym zakazie wznoszenia w pasie technologicznym budynków mieszkalnych, budowli, zakazie utrzymywania w pasie technologicznym drzew, krzewów i roślinności przekraczających dopuszczalną wysokość, a także korzystanie z nieruchomości w sposób zgodny z aktualnie obowiązującymi przepisami dotyczącymi linii elektroenergetycznych, ochrony zdrowia i życia ludzkiego oraz ochrony środowiska, lokalizacji wszystkich obiektów, będą uzgadniane z właścicielami linii elektroenergetycznych.

W uzasadnieniu wskazano m.in, że wnioskodawca realizuje prawce projektowe i wykonawcze rozbudowy istniejącej stacji elektroenergetycznej (...) oraz budowy dwóch nowych napowietrznych linii elektroenergetycznych 400kv. Wskazane inwestycje mają przebiegać przez nieruchomości opisane we wnioskach. Pomimo podjętych rokowań zmierzających do ustanowienia służebności, właściciele nieruchomości, przez które miałaby ona przebiegać, nie wyrazili na to zgody, wskazując na zbyt niskie wynagrodzenie za ustanowienie ograniczonego prawa rzeczowego, co w konsekwencji uzasadniło wystąpienie z wnioskiem do Sądu.

Postanowieniami z dnia 23 lipca 2015r. wszystkie wnioski zostały połączone do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia.

W ostatecznie sprecyzowanych stanowiskach na rozprawie w dniu 1 czerwca 2016r. uczestnicy A. J., O. K. nie sprzeciwiali się wnioskowi, domagając się jedynie wynagrodzenia za ustanowienie służebności, zgodnie z opinia biegłego sądowego z zakresu wyceny E. W.. Podobnie kurator nieznanego z miejsca pobytu J. Ż. w piśmie z 20 czerwca 2016r. poparł wniosek domagając się jedynie wynagrodzenia zgodnie z opinia biegłego sądowego. Uczestniczka M. F. natomiast w piśmie z dnia 14 lipca 2015r. (karta-126) wniosła o oddalenie wniosku. Podobnie wnioskowi sprzeciwili się małżonkowie A. K. i B. K..

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Właścicielami nieruchomości położonych w R. oznaczonych, jako działki: nr (...) ( (...), nr (...) ( (...), nr (...) ( (...)) i nr (...) ( (...)) są odpowiednio: M. F., małżonkowie A. K. i B. K., A. J. oraz O. K. i J. Ż..

W dniu 1 marca 2013r. wnioskodawca (...) SA w K. zawarł z (...) SA w K. umowę, której przedmiotem jest rozbudowa i modernizacja stacji 220/110 KV S. oraz przeprowadzenie linii (...), która zgodnie z planami ma przebiegać przez miejscowość R. m.in. po nieruchomościach oznaczonych, jako działki nr (...).

Dowód: umowa z 1.03.2013r. K-75 do 116.

mapy dla celów projektowych K-28, 183, 298, 498.

Decyzją z 4 grudnia 2012r. (...) Dyrektor Ochrony Środowiska w K. stwierdził brak potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia „budowy elektroenergetycznych linii napowietrznych 400Kv łączących rozdzielanie 400kV z istniejąca dwutorową linia 400kV T.-R./T. oraz przebudową linii 110 kV” oraz nie nałożył dodatkowych uwarunkowań związanych z realizacja tego przedsięwzięcia.

Dowód: decyzja z 04.12.2012r. K-499.

Biegła sądowa E. W. wyceniał wartość wynagrodzenia za obciążenie nieruchomości objętych wnioskiem: za obciążenie działki nr (...) na kwotę 17 013 zł, za obciążenie działki nr (...) na kwotę 15 734 zł, za obciążenie działki nr (...) na kwotę 9 680 zł, za obciążenie działki nr (...) na kwotę 7279 zł.

Dowód: opinia biegłej E. W. K-392 do 641.

W pełni wiarygodne dla Sądu były dowody z dokumentów urzędowych tj. odpisy z ksiąg wieczystych, decyzje administracyjne, które były czytelne, podpisane, a żadna ze stron nie kwestionowała ich wiarygodności. Z tych samych względów wiarygodna była tez umowa o realizacje inwestycji związanej z budową infrastruktury elektroenergetycznej oraz przebudowa już istniejących linii eklektycznych, również wiarygodność tego dokumentu, nie była kwestionowana przez strony. Wiarygodna była także opinia biegłej z zakresu wyceny E. W., która była obszerna, oparta na szczegółowej analizie nieruchomości objętych wnioskiem i tzw. nieruchomości porównawczych, co istotne żadna z estron nie kwestionowała wiarygodności tej opinii, ani nie kontestowała końcowych ustaleń biegłej. Dla porządku należy przy tym wskazać, że opinia została doręczona pełnomocnikowi wnioskodawcy r.pr. B. H. (karta nr 648), która również nie zgłosiła zarzutów do tej opinii. W związku z powyższym niewiarygodne były operaty szacunkowe T. B., które ustalały wartość wynagrodzeń za ustanowienie służebności, na znacznie niższym poziomie niż niekwestionowana przez strony opinia biegłej sądowej E. W..

Sąd zważył, co następuje:

Przedmiotem niniejszego postepowania było roszczenie o ustanowienie ograniczonego praw rzeczowego tj. służebności przesyłu, które regulowane jest przepisami od art. 305 ¹ do art. 305 ⁴ kc. Treść tego prawa oraz zakres służebności nie były w zasadzie sporne w niniejszym postepowaniu, dlatego dla porządku należy jedynie wskazać, że zgodnie z art. 305 ¹ kc nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa ( art. 49 § 1 kc), prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń. Jak już wskazano, pomiędzy stronami nie było sporu, co do interpretacji cytowanych przepisów regulujących instytucje służebności przesyłu, zaś z treści pism uczestników, którzy wnosili o oddalenie wniosku, wynikało, że kwestionują oni raczej oferowaną przez wnioskodawcę jeszcze przed wszczęciem postepowania sądowego, kwotę wynagrodzenia za obciążenie nieruchomości służebnością, a nie samo żądanie ustanowienia takiej służebności. Wyjaśnić jednak należy, że ogólne wątpliwości wskazywane przez strony, co do usytuowania, projektowanej linii elektroenergetycznej, a co za tym idzie przebiegu służebności przesyłu, nie uwzględniały specyfiki tej instytucji. Projektowanie, bowiem linie przesyłowych, w tym także tej, która była przedmiotem niniejszego postepowania, związane jest z obciążeniem szeregu nieruchomości, na których posadowione są urządzenia przesyłowe, co w znacznej mierze ogranicza możliwość uwzględniania indywidualnych cech każdej nieruchomości lub też oczekiwań ich właścicieli. Zmiana, bowiem usytuowania urządzeń przesyłanych (linii elektroenergetycznej) na jednej nieruchomości, implikuje konieczność „przeprojektowania” położenia tych urządzeń na innych nieruchomościach, co w praktyce uniemożliwiłoby jej wytyczenie. Uczestnicy zaś, którzy wnosili o oddalenie wniosku o ustanowienie służebności, nie wskazywali na żadne istotne i obiektywne przyczyny zmiany przebiegu linii elektroenergetycznej. W szczególności przyszłe plany uczestników, co do nieruchomości objętych wnioskiem, nie miały znaczenia dla końcowego rozstrzygnięcia w sprawie. Dlatego też Sąd w całości uwzględnił wniosek (...) SA w K. o ustanowienie służebności przesyłu.

Ustalając zaś wartość wynagrodzenia Sąd odwołał się do opinii biegłego z zakresu wyceny, która jak wyżej wskazywano nie była kwestionowana przez żadną ze stron postępowania.

Orzekając o kosztach postepowania Sad stosował art. 520 § 2 kpc, mając na uwadze, że postepowanie toczyło się przede wszystkim w interesie wnioskodawcy domagającego się ustanowienia służebności przesyłu. Wątpliwości zaś podnoszone przez uczestników, co wysokości wynagrodzenia, jakie im proponowano za zgodę na obciążenie nieruchomości służebnością, zostały potwierdzone, gdyż biegła sądowa ustaliła wartość tego wynagrodzenia na poziomie znacznie wyższym niż proponowały (...) SA w K., jeszcze przed wszczęciem postepowania sądowego. Pozostawiając szczegółowe rozliczenie kosztów referendarzowi sądowemu stosowano art. 108 § 1 kpc.