Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 6 listopada 2013 r.

Sąd Okręgowy w Słupsku Wydział IV Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Andrzej Jastrzębski

Sędziowie SO: Mariusz Struski, Mariola Watemborska (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2013 roku w Słupsku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa D. K.

przeciwko K. B.

o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną

w przedmiocie wniosku powoda o udzielenie zabezpieczenia

na skutek zażalenia pozwanego

od postanowienia Sądu Rejonowego w Lęborku z dnia 28 sierpnia 2013 roku

postanawia:

oddalić zażalenie.

Sygn. akt IV Cz 615/13

UZASADNIENIE

Powód D. K. wniósł o uznanie za bezskuteczną w stosunku do niego umowy darowizny zawartej w dniu 18 sierpnia 2011 roku między darczyńcami B. B. i E. B., a obdarowanym K. B., której przedmiotem była nieruchomość, stanowiąca lokal mieszkalny położony w L. przy ul. (...), dla której Sąd Rejonowy w Lęborku prowadzi księgę wieczystą (...). Równocześnie złożył wniosek o udzielenie zabezpieczenia dochodzonego roszczenia, poprzez ustanowienie zakazu zbywania oraz obciążania w/w nieruchomości, jak i zawierania umów oddających ją do korzystania.

Postanowieniem z dnia 28 sierpnia 2013 roku Sąd Rejonowy w Lęborku udzielił zabezpieczenia roszczeniu powoda w ten sposób, że ustanowił zakaz zbywania, i obciążania nieruchomości, stanowiącej lokal mieszkalny położony przy ulicy (...) w L., dla której Sąd Rejonowy w Lęborku prowadzi księgę wieczystą o numerze (...) oraz zakaz zawierania umów oddających w/w nieruchomość do korzystania.

W uzasadnieniu wskazał, że w dniu 14 lutego 2013 roku Sąd Rejonowy w Lęborku wydał wyrok zaoczny w sprawie I C 34/13, w którym zasądził od B. B. kwotę dochodzoną przez D. K.. W oparciu o powyższy tytuł egzekucyjny komornik sądowy przy Sądzie Rejonowym w Lęborku prowadzi postępowanie egzekucyjne Km 633/13. W jego toku ustalono, iż B. B. nie posiada żadnych nieruchomości, jak również wartościowych ruchomości oraz nie pozostaje on w stosunku zatrudnienia. Sąd I instancji wskazał, że z treści księgi wieczystej o numerze (...) prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Lęborku dla nieruchomości położonej w L. przy ulicy (...) wynika, iż właścicielem przedmiotowego lokalu mieszkalnego jest K. B.. Osoba ta uzyskała prawo własności rzeczonej nieruchomości na podstawie umowy darowizny zawartej w dniu 18 sierpnia 2011 roku przed notariuszem H. C. (rep. A (...)), przy czym darczyńcami byli B. B. i E. B.. W ocenie Sądu I instancji powód na obecnym etapie postępowania w sposób wystarczający uprawdopodobnił przesłanki udzielenia zabezpieczenia określone w art. 730 ^{( 1)} k.p.c. Z okoliczności sprawy wynika bowiem nie tylko zasadność samego roszczenia, ale również fakt istnienia interesu prawnego, który w tym wypadku polega na utrzymaniu aktualnego stanu właścicielskiego, jako że ewentualne uwzględnienie powództwa pozwoli powodowi na egzekwowanie zasądzonej wcześniej wierzytelności z przedmiotowej nieruchomości. Poddanie w/w nieruchomości dalszemu obrotowi mogłoby znacząco utrudnić osiągniecie celu postępowania. Sąd Rejonowy podkreślił w tym miejscu, że B. B. wyzbył się swego majątku niedługo po wypowiedzeniu przez powoda umowy, z której roszczenia były przedmiotem postępowania w prawie I C 34/13. Ponadto prowadzona w stosunku do niego egzekucja nie przyniosła pożądanych efektów.

Pozwany K. B. zaskarżył powyższe postanowienie zażaleniem. Z całokształtu jego wypowiedzi wywnioskować można, iż w istocie domaga się on uchylenia skarżonego orzeczenia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 730 ¹ § 1 k.p.c., udzielenia zabezpieczenia może żądać każda strona lub uczestnik postępowania, jeżeli uprawdopodobni roszczenie oraz interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia.

W myśl z kolei art. 755 § 1 pkt 1 k.p.c., jeżeli przedmiotem zabezpieczenia nie jest roszczenie pieniężne, sąd udziela zabezpieczenia w taki sposób, jaki stosownie do okoliczności uzna za odpowiedni. W szczególności może unormować prawa i obowiązki stron lub uczestników postępowania na czas trwania postępowania.

W rozpoznawanej sprawie wnioskodawca wniósł o udzielenie zabezpieczenia poprzez ustanowienie zakazu zbywania oraz obciążania prawem do korzystania, nieruchomości stanowiącej lokal mieszkalny położony przy ulicy (...) w L., dla której Sąd Rejonowy w Lęborku prowadzi księgę wieczystą o numerze (...).

Sąd Okręgowy w pełni podzielił stanowisko Sądu I instancji, iż w świetle zebranego dotychczas materiału dowodowego wnioskodawca uprawdopodobnił okoliczności uzasadniające uwzględnienie złożonego przez niego wniosku o udzielenie zabezpieczenia. Również zastosowany przez Sąd Rejonowy sposób zabezpieczenia, sprowadzający się do zakazu zbywania i obciążania w/w nieruchomości do czasu prawomocnego ukończenia procesu nie budzi wątpliwości. Ten sposób zabezpieczenia dochodzonego w niniejszej sprawie roszczenia z jednej strony zapewnia wnioskodawcy należytą ochronę prawną poprzez utrzymanie aktualnego stanu właścicielskiego, z drugiej zaś nie obciąża ponad potrzebę pozwanego umożliwiając mu korzystanie z lokalu w dotychczasowy sposób.

Sąd II instancji uwzględnił w tym miejscu korelację czasową pomiędzy powstaniem wierzytelności D. K. wobec B. B. (stwierdzonej następnie prawomocnym tytułem egzekucyjnym wydanym w sprawie I C 34/13), a umową darowizny, na podstawie której B. B. darował pozwanemu K. B. prawo własności w/w nieruchomości. W świetle ustaleń komornika sądowego co do składników majątkowych B. B., budzi ona wątpliwości co do faktu, czy faktycznym motywem działań B. B. nie było ukrycie majątku i tym samym utrudnienie zaspokojenia wierzycielowi. Ostatecznym ustaleniem w/w kwestii zajmie się Sąd I instancji w toku dalszego postepowania. Do czasu jednak jego ukończenia uzasadnione jest udzielenie powodowi zabezpieczenia we wskazany przez niego sposób.

Zdaniem Sądu Okręgowego twierdzenia skarżącego zawarte w treści zażalenia, nie dotyczą aspektów merytorycznych, istotnych z punktu widzenia udzielenia zabezpieczenia i stanowią jedynie gołosłowną polemikę z prawidłowymi ustaleniami Sądu Rejonowego.

Podkreślenia w tym miejscu wymaga, iż postanowienie o zabezpieczeniu roszczenia ma jedynie charakter tymczasowy i reguluje sytuację uczestników postępowania do czasu wydania prawomocnego orzeczenia co do istoty sprawy.

Z uwagi na powyższe Sąd Okręgowy, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., oddalił zażalenie jako bezzsadne.