Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 września 2016 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia X Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu

w składzie:

Przewodniczący: SSR Agnieszka Chlipała - Kozioł

Protokolant: Dorota Wabnitz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 września 2016 r. we W.

sprawy z odwołania K. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

z dnia 19 grudnia 2014 r. znak: (...)

o zasiłek macierzyński

I.  oddala odwołanie;

II.  orzeka, że koszty sądowe ponosi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 19.12.2014 r. skierowaną do wnioskodawczyni K. W. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. na podstawie przepisów art. 83 ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych w związku z art. 29 ust. 1 pkt 1 oraz art. 3 pkt 4, art. 49 ust. 1 pkt 1 oraz art. 52 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, postanowił przyjąć do podstawy wymiaru zasiłku macierzyńskiego za okres od 20.10.2014 r. do 18.10.2015 r. przychód w kwocie 1939,45 zł.

Z powyższą decyzją organu rentowego nie zgodziła się wnioskodawczyni, która zaskarżyła ją w odwołaniu z dnia 7.01.2015 r.

W uzasadnieniu wnioskodawczyni zarzuciła, iż kwestionowana decyzja została wydana z naruszeniem przepisów art. 83 ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych w związku z art. 29 ust. 1 pkt 1 oraz art. 3 pkt 4, art. 49 ust. 1 pkt 1 oraz art. 52 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, albowiem niezdolność do pracy powódki powstała po upływie pełnego miesiąca kalendarzowego ubezpieczenia chorobowego, nie zaś, jak przyjął ZUS – przed upływem. Domagała się przyjęcia do podstawy wymiaru zasiłku macierzyńskiego kwoty 9.365,00 zł.

Organ rentowy przedstawił swoje stanowisko w niniejszym postępowaniu sądowym w odpowiedzi na odwołanie z dnia 16.01.2015 r., wnosząc o oddalenie odwołania wnioskodawczyni z uwagi na brak podstaw prawnych do jego uwzględnienia.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni K. W. w okresie od 1.08.2008 r. do 31.07.2014 r. była zatrudniona na umowę o pracę w Samodzielnym Publicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej. Ponadto prowadziła działalność gospodarczą i od dnia 1.01.2012 r. do 31.07.2014 r. podlegała z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej jedynie ubezpieczeniu zdrowotnemu.

Dnia 5.08.2014 r., w związku z utratą dotychczasowych źródeł dochodu z umowy o pracę, wnioskodawczyni złożyła druk zgłoszeniowy (...) i zarejestrowała się od 1.08.2014 r. do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych emerytalnego, rentowego i wypadkowego, bez dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego.

W dniu 2.09.2014 r. wnioskodawczyni wyrejestrowała się z ubezpieczeń obowiązkowych. Jednocześnie złożyła druk (...), ponownie zgłaszając się do ubezpieczeń obowiązkowych oraz do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego, wnioskując o objęcie ubezpieczeniami od 1.09.2014 r. Jednocześnie wnioskodawczyni zwiększyła deklarowaną podstawę składek na ubezpieczenie - podstawa wymiaru składek za miesiąc wrzesień i październik 2014 r. zadeklarowana przez wnioskodawczynię wynosiła 9365 zł.

W dniu 29.10.2014 r. wnioskodawczyni wystąpiła z wnioskiem o wypłatę zasiłku macierzyńskiego z uwagi na urodzenie dziecka, za okres od 20.10.2014 r. do 18.10.2015 r.

Dowody:

Okoliczności bezsporne, a nadto:

akta orzecznicze organu rentowego (załącznik);

raport zestawienia deklaracji i wpłat k. 80

W oparciu o powyższe ustalenia faktyczne Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawczyni było nieuzasadnione

Zgodnie z treścią art. 83 ust. 1 pkt. 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych zakład ubezpieczeń społecznych wydaje decyzje w zakresie indywidualnych spraw dotyczących w szczególności ustalania uprawnień do świadczeń z ubezpieczenia społecznego, a od decyzji zakładu przysługuje odwołanie do właściwego sądu w terminie i według zasad określonych w kodeksie postępowania cywilnego. Natomiast w myśl art. 29 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, zasiłek macierzyński przysługuje ubezpieczonej która w okresie ubezpieczenia chorobowego albo w okresie urlopu wychowawczego urodziła dziecko.

W niniejszej sprawie spór między stronami dotyczył prawidłowości objęcia wnioskodawczyni przez ZUS dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym od dnia 2.09.2014 r., zamiast – jak wskazała ona we wniosku – od dnia 1.09.2014 r., co rzutowało bezpośrednio na problem spełnienia lub niespełnienia przesłanki upływu pełnego miesiąca kalendarzowego ubezpieczenia chorobowego przed powstaniem niezdolności do pracy, a tym samym – na wysokość przysługującego wnioskodawczyni zasiłku macierzyńskiego.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, objęcie dobrowolnie ubezpieczeniami emerytalnym, rentowymi i chorobowym następuje od dnia wskazanego we wniosku o objęcie tymi ubezpieczeniami, nie wcześniej jednak niż od dnia, w którym wniosek został zgłoszony, z zastrzeżeniem ust. 1a, który stanowi, że objęcie dobrowolnie ubezpieczeniem chorobowym następuje od dnia wskazanego we wniosku tylko wówczas, gdy zgłoszenie do ubezpieczeń emerytalnego i rentowych zostanie dokonane w terminie określonym w art. 36 ust. 4. Ten ostatni przepis stanowi zaś, że zgłoszeń, o których mowa w ust. 2 i 3, dokonuje się w terminie 7 dni od daty powstania obowiązku ubezpieczenia, z zastrzeżeniem ust. 4a, 5, 5a i 9a.

Zgodnie z art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa w brzmieniu aktualnym w dniu wydania decyzji, jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem pełnego miesiąca kalendarzowego ubezpieczenia chorobowego, podstawę wymiaru zasiłku stanowi najniższa miesięczna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe za miesiąc, w którym powstało prawo do zasiłku, po odliczeniach, o których mowa w art. 3 pkt 4 - dla ubezpieczonych, dla których określono najniższą podstawę wymiaru składek.

Wnioskodawczyni domagała się zmiany zaskarżonej decyzji podnosząc, że zgłosiła się do ubezpieczenia chorobowego w terminie wskazanym w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych pkt 1 a, przez co organ rentowy winien był uwzględnić jej wniosek ze zgłoszenia z dnia 2.09.2014 r. o objęcie ubezpieczeniem chorobowym od 1.09.2014 r. Wnioskodawczyni podnosiła, że skoro powinna być objęta ubezpieczeniem chorobowym od 1.09.2014 r., to w chwili powstania niezdolności do pracy ubezpieczenie trwało jeden pełny miesiąc kalendarzowy, a zatem do podstawy wymiaru zasiłku macierzyńskiego powinna zostać przyjęta kwota zadeklarowana przez wnioskodawczynię.

Okoliczności faktyczne niniejszej sprawy były bezsporne.

Stanowisko wnioskodawczyni nie zasługiwało na uwzględnieniem, w ocenie Sądu Rejonowego dokonana przez nią interpretacja powołanych przepisów ustawy systemowej była bowiem błędna. Z powołanych wyżej przepisów wynika, że objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym od dnia wskazanego we wniosku następuje wówczas, gdy wniosek zostanie złożony w terminie 7 dni od powstania obowiązku ubezpieczenia, nie zaś od dokonania zgłoszenia. Obowiązek ubezpieczenia powstał zaś w przypadku wnioskodawczyni nie w dniu 1.09.2014 r., kiedy to dokonała wyrejestrowania i ponownego zarejestrowania w organie rentowym z wyższą zadeklarowaną podstawą wymiaru składek, ale od dnia 1.08.2014 r., kiedy to po raz pierwszy zarejestrowała się z tytułu prowadzonej działalności do ubezpieczeń obowiązkowych. Wtedy bowiem – nie zaś w chwili ponownej rejestracji z wyższą podstawą wymiaru składek – powstał dla wnioskodawczyni tytuł do ubezpieczenia i obowiązek ubezpieczenia. Organ rentowy prawidłowo zatem przyjął, że wnioskodawczyni nie zgłosiła się do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego w terminie wskazanym w art. 14 ust. 1a, ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, ale w terminie wskazanym w punkcie 1 tego przepisu, objęcie jej dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym nie mogło zatem nastąpić wcześniej, niż od dnia, w którym wniosek został zgłoszony, czyli od 2.09.2014 r.

Wnioskodawczyni domagała się wypłaty zasiłku macierzyńskiego od dnia 20.10.2014 r. Organ rentowy prawidłowo przyjął w tych okolicznościach, że niezdolność do pracy wnioskodawczyni K. W. powstała przed upływem pełnego miesiąca kalendarzowego ubezpieczenia chorobowego, ani wrzesień 2014, ani październik 2014 r. nie były bowiem pełnymi miesiącami kalendarzowymi ubezpieczenia chorobowego powódki. Zgodnie z art. 49 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem pełnego miesiąca kalendarzowego ubezpieczenia chorobowego, podstawę wymiaru zasiłku stanowi najniższa miesięczna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe za miesiąc, w którym powstało prawo do zasiłku, po odliczeniach, o których mowa w art. 3 pkt 4 - dla ubezpieczonych, dla których określono najniższą podstawę wymiaru składek.

Nie było zatem podstaw do wydania decyzji przyznającej zasiłek macierzyński od podstawy wymiaru deklarowanej przez wnioskodawczynię we wrześniu i październiku 2014 r. Wydana przez ZUS decyzja jest zgodna z prawem i prawidłowa.

Zgodnie z treścią art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. Sąd oddala odwołanie, jeżeli nie ma podstaw do jego uwzględnienia. W razie uwzględnienia odwołania sąd zmienia zaskarżoną decyzję w całości lub w części i orzeka co do istoty sprawy.

Mając na względzie materiał dowodowy zgromadzony w sprawie, odwołanie podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 pkt 4 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, strona wnosząca odwołanie do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych (tj. opłat sądowych i wydatków). Zgodnie zaś z art. 98 u.k.s.c., w toku postępowania z zakresu ubezpieczeń społecznych wydatki ponosi Skarb Państwa. W niniejszej sprawie nieuiszczonymi kosztami sądowymi Sąd obciążył zatem Skarb Państwa.

Z uwagi na powyższe, orzeczono jak w sentencji.