Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 13 września 2016 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie XI Wydział Gospodarczy w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Jakub Idziorek

Protokolant:Wiktoria Skulska

po rozpoznaniu w dniu 13 września 2016 r. w Szczecinie

sprawy z powództwa (...) we W.

przeciwko J. J.

- zapłatę

I.  zasądza od pozwanego J. J. na rzecz powoda (...) we W. kwotę 23807,72 zł (dwadzieścia trzy tysiące osiemset siedem zł siedemdziesiąt dwa gr) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 lutego 2016 r. do dnia zapłaty;

II.  umarza postępowanie w pozostałym zakresie;

III.  zasądza od pozwanego J. J. na rzecz powoda (...) we W. kwotę 3780,17 zł (trzy tysiące siedemset osiemdziesiąt zł siedemnaście gr) tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV.  nadaje wyrokowi w punkcie I i III rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt XI GC 185/16

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2016 roku powód (...) we W. wniósł o zasądzenie od J. J. kwoty 37916,82 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu i kosztami procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że pozwany nie wywiązał
się z umowy kredytu złotowego obrotowego łączącej go z (...) Bank Spółką Akcyjną w W. i z tego tytułu powstało zadłużenie w dochodzonej pozwem kwocie. Wierzytelność z tego tytułu (...) we W. nabył na podstawie umowy o przelew wierzytelności z dnia 27 listopada 2014 roku.

J. J. wniósł o „zwrot pozwu celem złożenia go we właściwym sądzie”. Wskazał, że nie prowadzi już działalności gospodarczej, sprawą zajmował się już Sąd Rejonowy w Gryfinie (...)i wreszcie zakwestionował kwotę dochodzona przez powoda.

Pismem z dnia 16 sierpnia 206 r. powód cofnął pozew co do kwoty 14109,10 zł i wniósł o zasądzenie od pozwanego kwoty 23807,72 zł z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu i o zasądzenie kosztów procesu

Pozwany na rozprawie w dniu 13 września 2016 roku takie powództwo uznał

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 1 czerwca 2011 roku prowadzący wówczas działalność gospodarczą J. J. zawarł z (...) Bank spółką akcyjną w W. umowę kredyt złotowy obrotowy. Umowa ta została wypowiedziana pozwanemu przez Bank w dniu 17 stycznia 2012 r., gdy zadłużenie pozwanego wynosiło: 20353,63 zł kapitału niewymagalnego, 1371,46 zł kapitału wymagalnego, 2112,22 zł wymagalnych odsetek, 89,04 zł odsetek karnych i 110 zł prowizji, opłat i kosztów.

Dowód:

- wniosek kredytowy k.77-80

- umowa kredytowa i OWU k. 81-84

- wypowiedzenie umowy k. 85

W dniu 27 listopada 2014 roku powódka nabyła w drodze cesji wierzytelności od ww. Banku wierzytelność wobec powoda, która wynosi 23807,72 zł.

Bezsporne

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się w całości uzasadnione co do ostatecznie dochodzonej kwoty 23.807,72 zł wraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie od tej kwoty od dnia wniesienia pozwu, tj. 1 lutego 2016 roku.

Powód wywodził roszczenie z umowy kredytu obrotowego złotowego z dnia
1 czerwca 2011 roku. Pozwany nie kwestionował legitymacji czynnej powódki – w tym fakytu nabycia wierzytelności, ani też swojej legitymacji biernej i uznał w całości powództwo w ww. kwocie. Zgodnie z treścią przepisu art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Prawo bankowe (teks jednolity z 2002r. Dz. U. Nr 72, poz. 665 ze zmianami) przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Mając powyższe na uwadze, Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 23807,72 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od wniesienia pozwu, tj. dnia 1 lutego 2016 roku. O odsetkach ustawowych Sąd orzekł na podstawie przepisu art. 481 § 1 k.c., który stanowi, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Powód ograniczył żądanie pozwu cofnął powództwo w zakresie kwoty 14109,10 zł, żądając w miejsce pierwotnie dochodzonych 37916,82 zł właśnie 23807,72 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od wniesienia pozwu, tj. dnia 1 lutego 2016 roku. Zgodnie z art. 203 § 1 k.p.c. pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia - aż do wydania wyroku. Z kolei zgodnie z art. 355 § 1 k.p.c. Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli wnioskodawca cofnął ze skutkiem prawnym wniosek lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne.

Tak też w niniejszej sprawie powód cofnął pozew przed rozpoczęciem rozprawy w ww. zakresie, a zatem nie była do tego wymagana zgoda pozwanego i cofnięcie pozwu w tej części było skuteczne. Wreszcie Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności wskazujących, że cofnięcie wniosku byłoby sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzają do obejścia prawa (art. 203 § 4 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.), stąd na podstawie cytowanego art. 355 § 1 k.p.c., postępowanie w opisanym, zakresie należało umorzyć.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Nie można tracić z pola widzenia też okoliczności, że ostatecznie zasądzona kwota stanowi 61% kwoty pierwotnie dochodzonej. Pozwany po zapoznaniu się z treścią pozwu zakwestionował powództwo co do wysokości, a następnie powód ograniczył żądanie pozwu, a pozwany je uznał. W ocenie Sądu oznaczało to, że pierwotnie określone żądanie było zbyt wysokie. Co prawda umorzenie postępowania jest rozstrzygnięciem formalnym, ale orzeczenie o kosztach procesu należy formułować przez pryzmat okoliczności w jakich cofnięcie pozwu następuje. Inaczej rzecz się ma gdy cofnięcie pozwu jest skutkiem zapłaty długu – wówczas powództwo było w całości uzasadnione i powodowi należy się zwrot całości kosztów procesu, a inaczej gdy było niezasadne - wówczas powodowi żaden zwrot się nie należy. Analizując działania stron w sprawie, Sąd uznał że zasadne było wytoczenie powództwa w 61% i w takim zakresie zasądził od pozwanego na rzecz powoda zwrot kosztów procesu. Powód wydatkował na sprawę 1000 zł opłaty od pozwu, 380 zł opłaty od zażalenia, 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa i 4800 zł na wynagrodzenie zawodowego pełnomocnika – zgonie § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych – łącznie 6197 zł, Z czego 61% to 3780,17 zł.

O rygorze natychmiastowej wykonalności - w związku z uznaniem powództwa – orzeczono na podstawie art. 333 § 1 pkt 2 k.p.c.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

SSR Jakub Idziorek