Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 czerwca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Słupsku IX Wydział Cywilny w składzie:

Przewodnicząca: SSR Ewa Reginia-Jurkiewicz

Protokolant: Tomasz Bajek

po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2016 roku w Słupsku

na rozprawie sprawy

z powództwa Banku (...) S.A. w W.

przeciwko A. R.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego A. R. na rzecz powoda Banku (...) S.A. w W. kwotę 14.330,69 zł (czternaście tysięcy trzysta trzydzieści 69/100 złotych) z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego od kwoty 10.000 zł (dziesięć tysięcy złotych) od dnia 17.02.2014r. do dnia zapłaty, z tym zastrzeżeniem, że od dnia 1.01.2016r. wysokość odsetek umownych nie może przekroczyć w stosunku rocznym dwukrotności odsetek ustawowych w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 3,5 punktów procentowych;

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 6.087 zł (sześć tysięcy osiemdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania;

IV.  przyznaje kuratorowi pozwanego A. R. – r.pr. P. P. wynagrodzenie w wysokości 2.952 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt dwa złote).

Sygn. akt IX C 457/15

UZASADNIENIE

(...) S.A. w W. wniósł pozew w postępowaniu upominawczym, w którym domagał się zasądzenia od pozwanego A. R. kwoty 14.346,69 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od kwoty 10.000 zł od dnia 17.02.2014r. do dnia zapłaty. Powód wniósł o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 4.800 zł. Powód podniósł, że strony zawarły umowę kredytu odnawialnego na cele konsumpcyjne dla posiadaczy konta osobistego, zaś pozwany nie wywiązał się z warunków tej umowy.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 26.06.2014r., sygn. akt IX Nc 149/14 Referendarz sądowy Sądu Rejonowego w Słupsku nakazał pozwanemu, aby zapłacił powodowi kwotę dochodzoną pozwem oraz kwotę 2.597 zł tytułem kosztów postępowania. Nakaz zapłaty został uchylony postanowieniem Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 9.07.2015r..

Pozwany A. R. , reprezentowany przez kuratora, zarzucił niewłaściwe naliczenie odsetek za okres od wymagalności kredytu, tj. od dnia 13.07.2011r. do dnia 16.02.2014r. oraz brak wykazania, z czego wynika kwota 16 ł z tytułu opłat i prowizji, gdyż z przedstawionych dokumentów taka wysokość opłaty bądź prowizji nie wynika. W ocenie pozwanego, wysokość odsetek od kwoty 10.000 zł za okres od dnia 13.07.2011r. do 16.02.2014r. wynosi 4.030 zł przy przyjęciu wskazanej w umowie kredytu rocznej stopie oprocentowania w wysokości 15,50%.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 13.07.2010r. A. R. zawarł z Bankiem (...) S.A. w W. umowę kredytu odnawialnego na cele konsumpcyjne dla posiadaczy konta osobistego, w której to umowie Bank udzielił pozwanemu kredyt do wysokości limitu zadłużenia wynoszącego 10.000 zł. Umowa została zawarta na okres 12 miesięcy z możliwością jej przedłużenia ( bezsporne).

Kredyt oprocentowany był według zmiennej rocznej stopy oprocentowania obowiązującej w okresie trwania umowy. Roczna stopa oprocentowania w dniu zawarcia umowy wynosiła 15,50% i mogła ulec zmianie w przypadkach określonych w § 6 umowy. Umowa regulowała również sposób obliczania odsetek. Strony ponadto ustaliły, że z tytułu udzielonego kredytu Bank pobiera prowizje i opłaty: przygotowawczą w wysokości 175 zł, za wysłanie wezwań do zapłaty w wysokości 20 zł od każdego wezwania i w wysokości 175 zł za przedłużenie okresu kredytowania. Wysokość opłaty za przedłużenie okresu kredytowania mogła ulec zmianie w warunkach opisanych w § 9 ust. 3 umowy. Bank zastrzegł sobie prawo do wypowiedzenia umowy m.in. w przypadku stwierdzenia, że warunki udzielenia kredytu nie zostały dotrzymane, w szczególności w przypadku braku lub zmniejszenia wysokości wpłat na konto osobiste będące podstawą udzielenia kredytu. Okres wypowiedzenia wynosił 30 dni. W przypadku niedokonania przez Kredytobiorcę spłaty odsetek lub kredytu w terminach płatności ustalonych w umowie, Bank miał wysłać do Kredytobiorcy za pośrednictwem poczty pisemne wezwanie do zapłaty. Zgodnie z § 20 umowy Bankowi (...) przysługują z tytułu niespłaconego w terminie kredytu odsetki za opóźnienie spłaty naliczone według stopy procentowej w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP obowiązującej w okresie zalegania z jego spłatą. Wszelką korespondencję Bank miał wysyłać na wskazany przez kredytobiorcę adres do korespondencji, bądź na adres zamieszkania lub zameldowania, zaś kredytobiorca zobowiązał się do pisemnego powiadamiania Banku o każdej zmianie adresu, na który Bank wysyła korespondencję. Strony postanowiły, że dwukrotne awizowanie przesyłki poleconej, zawierającej korespondencję do kredytobiorcy, wysłanej przez Bank na ostatni podany przez kredytobiorcę adres stwarza domniemanie faktyczne możliwości zapoznania się kredytobiorcy z jej treścią ( dowód: umowa kredytu odnawialnego na cele konsumpcyjne dla posiadaczy konta osobistego z dnia 13.07.2010r. – k. 18-21).

A. R. nie wywiązał się z obowiązków wynikających z umowy ( bezsporne).

Pismem z dnia 12.03.2012r., przesłanym na wskazany w umowie adres pozwanego, Bank wypowiedział A. R. umowę z zachowaniem 30 dniowego terminu wypowiedzenia, który to termin liczony był od dnia następującego po doręczeniu wypowiedzenia. Przesyłka, nadana dnia 13.03.2012r., powróciła z adnotacją z dnia 16.03.2012r., że adresat wyprowadził się ( dowód: pismo z dnia 12.023.2012r. – k. 76, potwierdzenie odbioru, koperta – k. 71, 72).

Dnia 17.02.2014r. Bank (...) S.A. w W. wystawił wyciąg z ksiąg rachunkowych banku, w którym wskazano, że na dzień 16.02.2014r. figuruje w księgach banku wymagalne zadłużenie A. R. z tytułu umowy nr (...) kredytu odnawialnego na cele konsumpcyjne dla posiadaczy konta osobistego z dnia 13.07.2010r. w wysokości łącznie 14.346,69 zł, w tym 10.000 zł z tytułu kapitału, 4.330,69 zł z tytułu odsetek i 16 zł z tytułu niespłaconych prowizji i opłat. Od niespłaconego kapitału od dnia 17.02.2014r., Bank pobiera odsetki naliczone według zmiennej stopy procentowej w wysokości czterokrotności kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego, która od dnia 17.02.2014r. wynosi 4% w stosunku rocznym ( dowód: wyciąg z ksiąg banku – k. 17).

Sąd zważył:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w przeważającym zakresie.

Przede wszystkim stwierdzić należy, że stan faktyczny nie był pomiędzy stronami sporny. Pozwany bowiem nie kwestionował ani tego, że do zawarcia umowy doszło, ani tego, że powód w sposób prawidłowy pod względem formalnym – zgodnie z umową – dokonał wyliczenia zaległości z tytułu zawartej umowy kredytu odnawialnego. Pozwany nie kwestionował wysokości ani sposobu wyliczenia należności głównej, nie zakwestionował dokonania wypowiedzenia umowy ani terminu wymagalności roszczenia. W ocenie pozwanego, powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie w części dotyczącej należności odsetkowej oraz kosztów opłat i prowizji. Pozwany wskazał bowiem, że odsetki powinny być liczone według stopy procentowej wynikającej z umowy w wysokości 15,50%.

Na tle zebranego materiału dowodowego nie budziło wątpliwości Sądu, iż strony łączyła umowa kredytu odnawialnego, z której warunków pozwany nie wywiązał się, wskutek czego po stronie powoda powstało uprawnienie do wypowiedzenia umowy i wystąpienia przeciwko pozwanemu z żądaniem spełnienia całego świadczenia pieniężnego.

Zgodnie z § 4 pkt 1 umowy kredytowej, kredyt oprocentowany był według zmiennej rocznej stopy oprocentowania obowiązującej w czasie trwania umowy, w § zaś 5 pkt 1 wskazano, że roczna stopa oprocentowania kredytu w dniu zawarcia umowy wynosiła 15,50%. Bank udzielił pozwanemu kredytu w wysokości 10.000 zł na okres 12 miesięcy i umożliwił jego wykorzystanie od dnia 14.07.2010r.. Odsetki umowne w wysokości 15,50% rocznie od kwoty kredytu w wysokości 10.000 zł od dnia 14.07.2010r. do dnia 31.05.2012r. (Bank w piśmie z dnia 3.04.2016r. wskazał jako datę wymagalności dzień 1.06.2012r., od którego rozpoczął naliczanie odsetek karnych) wynoszą kwotę 1.371,64 zł. Od dnia 1.06.2012r. Bank rozpoczął naliczanie odsetek karnych. Zgodnie bowiem z § 20 umowy z dnia 13.07.2010r. Bankowi (...) przysługują z tytułu niespłaconego w terminie kredytu odsetki za opóźnienie spłaty naliczone według zmiennej stopy procentowej w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP obowiązującej w okresie zalegania z jego spłatą. Wbrew zatem twierdzeniu pozwanego, umowa regulowała wysokość odsetek w wypadku nieterminowej spłaty zobowiązania na innym poziomie aniżeli 15,50%. Bank zatem w przypadku nieterminowej spłaty zobowiązania był uprawniony do naliczania odsetek w wysokości przewidzianej w § 20 umowy, tj. w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP. Odsetki liczone w sposób opisany w § 20 umowy w okresie od dnia 1.06.2012r. do 16.02.2014r. wyniosły kwotę 3.426,58 zł. Łącznie zatem z odsetkami umownymi (15,50%, tj. 1.371,64 zł) kwota dochodzona w niniejszym postępowaniu z tytułu odsetek mogła wynieść 4.798,22 zł, tymczasem powód z tego tytułu dochodził zapłaty kwoty 4.330,69 zł, a zatem kwoty niższej. Zaistniała zatem podstawa do zasądzenia kwoty należności głównej 10.000 zł oraz kwoty odsetek w wysokości 4.330,69 zł z dalszymi odsetkami od należności głównej na rzecz powoda, o czym orzeczono w pkt I wyroku.

W pozostałym zakresie, tj. w odniesieniu do kwoty 16 zł z tytułu opłat i prowizji, Sąd powództwo oddalił. Pozwany zakwestionował wysokość dochodzonego w tym zakresie roszczenia zaś powód, na którym zgodnie z art. 6 kc spoczywał ciężar dowodowy, nie wykazał wysokości roszczenia w tym zakresie. Z zawartej pomiędzy stronami umowy wynika, że Bank pobiera od kredytobiorcy prowizje i opłaty (które mogą ulec zmianie), przy czym z samej umowy wynika wysokość opłaty przygotowawczej (175 zł), opłaty za wysyłanie wezwań (20 zł) i za przedłużenie okresu kredytowania (175 zł). Z żadnych dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, w tym z samej umowy nie wynika, aby Bank uprawniony był do obciążenia pozwanego opłatą w wysokości 16 zł. W ustosunkowaniu się do odpowiedzi na pozew złożonej przez pozwanego, Bank nie wskazał (ani nie wykazał) z jakiego postanowienia umowy (bądź regulaminu) wywodzi swoje roszczenie z tytułu opłat i prowizji w wysokości 16 zł. Powództwo w tym zakresie podlegało zatem oddaleniu.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 100 kpc i art. 99 kpc w zw. z art. 108 § 1 kpc, mając na uwadze, że powód uległ co do nieznacznej części swego żądania. Na koszty poniesione przez powoda złożyły się: opłata od pozwu w wysokości 718 zł, wynagrodzenie fachowego pełnomocnika w wysokości 2.400 zł, opłata skarbowa od udzielonego pełnomocnictwa w kwocie 17 zł oraz zaliczka na poczet wynagrodzenia kuratora w wysokości 2.952 zł.

W pkt IV wyroku Sąd przyznał kuratorowi pozwanego wynagrodzenie za wykonaną pracę. Sąd uwzględnił przy tym rodzaj sprawy, stopień jej zawiłości i nakład pracy kuratora (art. 9 pkt 3 ustawy z dnia 28.07.2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych). Wysokość wynagrodzeń została ustalona stosownie do rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, mając na uwadze treść § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 listopada 2013r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (Dz. U. z dnia 9 grudnia 2013 r.), tj., że wysokość wynagrodzenia kuratora ustanowionego dla strony w sprawie cywilnej, zwanego dalej "kuratorem", nie może przekraczać stawek minimalnych przewidzianych przepisami określającymi opłaty za czynności adwokackie, a w przypadku gdy kuratorem jest radca prawny, przepisami określającymi opłaty za czynności radców prawnych.

Zgodnie z § 6 pkt 5 rozporządzenia MS z 28.09.2002r. za prowadzenie sprawy egzekucyjnej przy egzekucji z nieruchomości (a taka toczy się w obu sprawach egzekucyjnych) wynagrodzenie radcy prawnego wynosi 2.400 zł.

Zgodnie z § 1 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 listopada 2013r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej wynagrodzenie kuratora będącego podatnikiem obowiązanym do rozliczenia podatku od towarów i usług podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług, określoną zgodnie ze stawką tego podatku obowiązującą w dniu orzekania o wynagrodzeniu. Sąd podwyższył zatem wynagrodzenie należne kuratorowi o obowiązującą w dniu orzekania stawkę podatku VAT w wysokości 23%, co dało kwotę wynagrodzenia w wysokości 2.952 zł.