Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 sierpnia 2016 roku

Sąd Rejonowy w Kamieniu Pomorskim Wydział I Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 11 sierpnia 2016 roku w Kamieniu Pomorskim

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank (...) S.A. we W.

przeciwko S. K.

o zapłatę

O R Z E K A

I.  Zasądza od pozwanej S. K. na rzecz powoda (...) Bank (...) S.A. we W. kwotę 34 446,03 zł (trzydzieści cztery tysiące czterysta czterdzieści sześć złotych i 03/100) wraz z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP liczonymi od kwoty 32 005,66 zł (trzydzieści dwa tysiące pięć złotych i 66/100) od dnia 13 stycznia 2016r. do dnia zapłaty, z tym zastrzeżeniem, iż wysokość tych odsetek nie może przekraczać dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie.

II.  Zasądza od pozwanej S. K. na rzecz powoda (...) Bank (...) S.A. we W. kwotę 1740,00 zł (jeden tysiąc siedemset czterdzieści złotych ) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sędzia

UZASADNIENIE

Powód (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W., reprezentowany przez pełnomocnika banku (...) (pełnomocnictwo k. 11 i 12) w dniu 14 kwietnia 2016r. wystąpił z powództwem w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko pozwanej S. K. o zapłatę kwoty 34.446,03 zł wraz z umownymi odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP liczonymi od dnia 13 stycznia 2016r. do dnia zapłaty od kwoty 32.005,66 zł oraz kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadniając powództwo wskazał, że dochodzona wierzytelność wynika z tytułu umowy pożyczki gotówkowej nr (...) w ramach której pozwana otrzymała kredyt w wysokości 47.727,27 zł i zobowiązała się do jego spłaty zgodnie z harmonogramem spłaty na postawie zawartej umowy. Pozwana nie wywiązała się z obowiązku zapłaty, w związku z czym po upływie terminu do którego zobowiązana była uregulować zadłużenie, całość stała się wymagalna z dniem 09 grudnia 2015r., co potwierdza wyciąg z ksiąg banku.

Pomimo wezwania pismem z dnia 29 października 2015r. S. K. nie uregulowała zobowiązania ( k. 1-3).

Powyższy pozew został wniesiony Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydziału Cywilnego w dniu 14 kwietnia 2016r. i zarejestrowany pod sygn. VI Nc-e 614299/16.

Sąd Rejonowy Lublin Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny postanowieniem z dnia 10 maja 2016r. stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty i przekazał sprawę do Sądu Rejonowego w Kamieniu Pomorskim ( k. 4).

W odpowiedzi na pismo pozwanej - pełnomocnik powoda pismem z dnia 25 lipca 2016r. podtrzymał żądanie pozwu. Wskazał, że wywodzi swoje roszczenie z umowy zawartej w dnu 19 czerwca 2013r. której udzielił pozwanej pożyczki na kwotę 40.000 zł a pozwana zobowiązała się rozliczyć ją wraz z odsetkami w 60 ratach miesięcznych umownych w wysokości 1.065,52 zł każda, płatnych zgodnie z terminarzem do 31 dnia każdego miesiąca, począwszy od dnia 31 lipca 2013r. Kwota kapitału powiększona została o składkę ubezpieczeniową 5.727,27 zł oraz prowizję od udzielonej pożyczki 2.000 zł – łącznie 47.727,27 zł. W przypadku uchybienia w płatności którejkolwiek z rat pozwana zobowiązała się do pokrycia wynikających z tego faktu odsetek w wysokości 4- krotności stopy kredytu lombardowego NBP. Przedmiotowe roszczenie stało się w całości wymagalne z chwilą uprawomocnienia się oświadczenia powoda o wypowiedzeniu umowy, które zostało doręczone pozwanej i roszenie stało się wymagalne z dniem 15 grudnia 2015r.

Powód wskazał, że strony nie podjęły mediacji i nie wyraził zgody na przeprowadzenie mediacji. Z uwagi na dotychczasowy sposób wywiązywania się ze zobowiązania, bank nie wyraził zgody na ustalenie ratalnego sposobu uregulowania zobowiązania (k. 46-48).

Pozwana S. K. , reprezentowana przez radcę prawnego P. J. (1), (pełnomocnictwo k. 32) pismem z dnia 08 lipca 2016r. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu podniosła, że powódka powołuje się na istnienie umowy zawartej z pozwaną, jednak nie załączyła dokumentu potwierdzającego to zobowiązanie, dołączyła jednak wyciąg ksiąg banku z dnia 12 stycznia 2016r., co jest istotne ze względu wykazania zobowiązania , sposobu rozliczenia spłat, jeżeli zostały dokonane i czy istniały podstawy do wypowiedzenia umowy. Pełnomocnik pozwanej wniósł o skierowanie sprawy do mediacji i polubownego załatwienia sprawy na podstawie art. 75 prawa bankowe. Pełnomocnik pozwanej zarzucił także powodowi brak prawidłowego umocowania osób działających w imieniu banku.

Na terminie rozprawy w dniu 11 sierpnia 2016r. pełnomocnik pozwanej nie stawił się, nie odpowiedział także na pismo powoda – „odpowiedź na sprzeciw” .

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 19 czerwca 2013r. w G. pomiędzy powodem (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. a pozwaną S. K. została zawarta umowa pożyczki gotówkowej nr (...) na kwotę 47.727,27 zł, z czego do dyspozycji pozwana otrzymała kwotę 40.000 zł, w której pozwana zobowiązała się rozliczyć ją wraz z odsetkami w 60 ratach miesięcznych umownych w wysokości 1.065,52 zł każda, płatnych zgodnie z terminarzem do 31 dnia każdego miesiąca, począwszy od dnia 31 lipca 2013r. Kwota kapitału powiększona została o składkę ubezpieczeniową 5.727,27 zł oraz prowizję od udzielonej pożyczki 2.000 zł – łącznie 47.727,27 zł. Odsetki umowne określono na kwotę 16.203,93 zł. W pkt 15 umowy określono, iż w przypadku uchybienia w płatności którejkolwiek z rat pozwana zobowiązała się do pokrycia wynikających z tego faktu odsetek, na dzień zawarcia umowy 17 % - tj. w wysokości równej aktualnej na dany dzień czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP. Od dnia zawarcia umowy pozwana dokonała kilku wpłat w okresie od dnia 31 lipca 2013r. dnia 19 października 2015r., które nie były zgodne z ustaleniami zawartymi w umowie.

Z kolei pkt 16 umowy pożyczki strony zastrzegły, że w razie opóźnienia dwóch rat bank może wypowiedzieć umowę o kredyt z zachowaniem trzydziestodniowego terminu wypowiedzenia, po uprzednim wezwaniu pożyczkobiorcy listem zwykłym do zapłaty rat zaległych w terminie 7 dni od otrzymania wezwania.

Wobec nieregularnej spłaty pożyczki powód pismem z dnia 28 października 2016r. zgodnie z art. 75 prawa bankowego wypowiedział S. K. umowę pożyczki nr (...) z dnia 19 czerwca 2013r. i wezwał pozwaną do zwrotu należności w kwocie 35.229,61 zł. S. K. odebrała przesyłkę zawierającą wypowiedzenie umowy osobiście w dniu 09 listopada 2015r. Roszczenie banku stało się wymagalne z dniem 15 grudnia 2015r. S. K. nie uregulowała spornej kwoty.

Zadłużenie pozwanej z tytułu umowy pożyczki w kwocie 34.446,03 zł zostało stwierdzone wyciągiem z ksiąg rachunkowych banku na dzień 12 stycznia 2016 roku. Na dochodzoną kwotę składa się : składa się należność główna w kwocie 32.005,66 zł, odsetki za okres od dnia 12 stycznia 2013r. do dnia wystawienia wyciągu ksiąg banku tj. dnia 12 stycznia 2016r. w kwocie 2.225,37 zł oraz opłat i prowizji w kwocie 215 zł.

dowód - umowa pożyczki gotówkowej nr (...) z dnia 19 czerwca 2013r. k.51-61

- wypowiedzenie umowy kredytu z dnia 28 października 2015r. wraz z dowodem doręczenia (k.19)

- wyciąg z ksiąg banku z dnia 12 stycznia 2016r. (k.16-18)

Sąd zważył co następuje:

Powód wywodził swoje żądanie z łączącej go z pozwaną umowy pożyczki z dnia 19 czerwca 2013r. nr (...). Podstawą prawną roszczenia stanowią przepisy art. 69 i art. 75 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku prawo bankowe (Dz. U. z 2012 roku, poz. 1376 z późniejszymi zmianami), w związku z postanowieniami umowy o kredyt z dnia 16 maja 2014 roku, w związku z art. 720 k.c.

Zgodnie z art. 720 § 1 k.c. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Z ustalonego stanu faktycznego wynika, że pozwana pożyczyła od powoda kwotę 47.727,27 zł z czego w gotówce 40.000 zł i zobowiązała się do zwrotu tej kwoty w 60 równych ratach miesięcznych płatnych do 31 dnia każdego kolejnego miesiąca w kwocie 1.062,52 zł, lecz tego nie uczyniła. Roszczenie stało się wymagalne z dniem 15 grudnia 2015r. wobec skutecznego wypowiedzenia umowy pożyczki i wezwania do zapłaty.

(...) Bank (...) S.A. we W. o zapłatę kwoty 34.446,03 zł wraz z dalszymi odsetkami okazało się w pełni uzasadnione.

Źródłem zobowiązania pozwanej S. K. jest umowa o pożyczkę gotówkową z dnia 13 czerwca 2013r. Powód przedłożył oryginał przedmiotowej umowy, podpisany przez pozwaną (k. 57), gdzie w sposób szczegółowy strony określiły zarówno wysokość udzielonego kredytu, warunki i terminy jego spłaty przez pozwaną, jak i konsekwencje w przypadku naruszenia warunków umowy. W trybie art. 75 prawa bankowego w związku z § 10 umowy o kredyt bank skutecznie wypowiedział umowę z zachowaniem trzydziestodniowego okresu wypowiedzenia. Kwota 40.000 zł została wypłacona pozwanej w gotówce, co potwierdziła własnoręcznym podpisem (k. 62).

Pozwana S. K. zakwestionowała zarówno faktu zawarcia tej umowy, wypowiedzenie umowy oraz sposób rozliczenia dokonanych wpłat, choć nie wykazała w żaden sposób aby uregulowała jakąkolwiek cześć zobowiązania. Wysokość dochodzonej niniejszym pozwem kwoty wprost wynika z dokumentów przedłożonych przez powoda, tj. z umowy pożyczki jak i wyciągu z ksiąg rachunkowych banku, gdzie dokładnie określono wysokość zobowiązania, w tym kwotę kapitału; odsetek umownych i odsetek ustawowych – z dokładnym wskazaniem od jakich kwot i za jaki okres odsetki te zostały wyliczone. Podkreślenia wymaga, że sposób naliczania odsetek został określony zarówno w umowie pożyczki (§ 15), jak i rozkładzie spłaty kredytu (k.18).

Stosownie do treści art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Przy czym strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawe (art. 232 k.p.c.).

W ocenie sądu (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. udowodnił swoje roszczenie zarówno co do zasady, jak i wysokości, a pozwana S. K. w żaden sposób nie wykazała, że dochodzona kwota jest zawyżona, bądź wadliwie wyliczona.

Także zarzuty dotyczącej niewłaściwej reprezentacji powoda okazały się całkowicie niezasadne. Reprezentujący bank pracownicy przedłożyli pełnomocnictwa procesowe potwierdzone za zgodność z oryginałem przez Notariusza P. G. z kancelarii Notarialnej we W. Rep. A 27439/2016 i REP.A. 28504/2016 a umocowanie dla osób wynik z przedłożonego odpisu z Rejestru Przedsiębiorców KRS nr (...) z dnia 11 września 2014r. pobranego na podstawie art. 3 i art. 4 ust. 4aa. ustawy z dnia 20 sierpnia 1997r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U.2007.168.1186 z późn. zm.).

Sąd nie skierował spraw do mediacji w toku sprawy wobec braku zgody powoda wymaganej § 4 art. 183 k.p.c.

Wobec zasadności powództwa Sąd zasądził w całości należność dochodzoną pozwem w kwocie 34.446,03 zł wraz z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP liczonymi od kwoty 32.005,66 zł od dnia 13 stycznia 2016r. do dnia zapłaty, z tym zastrzeżeniem, iż wysokość tych odsetek nie może przekraczać dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie (art. 482 § 2 ¹ k.c.).

Zgodnie z art. 98 k.p.c. pozwana jako strona przegrywająca proces na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 108 k.p.c. została obciążona na rzecz powódki kosztami procesu w kwocie 1.740 zł zgodnie z żądaniem pozwu w tym kwota 1.723 zł tytułem opłaty od pozwu i kwota 17 zł tytułem opłaty od pełnomocnictwa.

Sędzia

Zarządzenia:

1.  Odnotować.

2.  Odpis uzasadnienia wraz z odpisem wyroku doręczyć pełnomocnikowi powódki – J. W. i pełnomocnikowi pozwanej r.pr. P. J..

3.  Za 21 dni lub z apelacją.

dnia 25 sierpnia 2016r.

Sędzia