Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 września 2013 roku

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy IV Wydział Karny Odwoławczy
w składzie:

Przewodniczący SSO Włodzimierz Hilla

Sędziowie SO Adam Sygit

SO Piotr Kupcewicz - sprawozdawca

Protokolant sekr. sądowy Hanna Płaska

przy udziale Marty Dydyszko - Lewickiej prokuratora Prokuratury Rejonowej Bydgoszcz - Południe del. do Prokuratury Okręgowej w Bydgoszczy

po rozpoznaniu w dniu 24 września 2013 roku

sprawy R. K. oskarżonego z art. 62 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29.07.2005r. art. 59 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29.07.2005r.

Ł. G. oskarżonego z art. 56 ust. 3 Ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Inowrocławiu

z dnia 24 maja 2013 roku sygn. akt II K 702/12

1.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

a.  czyn przypisany oskarżonemu Ł. G. (pkt 5) kwalifikuje z art. 56 ust 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w brzmieniu obowiązującym przed dniem 9 grudnia 2011 roku w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. i jako podstawę wymiaru kary wymierzonej temu oskarżonemu przywołuje przepis art. 56 ust 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w brzmieniu obowiązującym przed dniem 9 grudnia 2011 roku;

b.  w pkt 9 wskazuje, że orzeczony środek karny dotyczy czynów zarzuconych oskarżonemu R. K. w pkt II-XII, XIV i XVII-XIX;

c.  w pkt 12 jako podstawę prawną orzeczonego przepadku wagi elektronicznej EC – 500, żółtego pojemnika ze śladowymi ilościami substancji proszkowej, pudełka z zatyczką w kolorze niebieskim ze śladowymi ilościami substancji proszkowej, metalowego pudełka z trzynastoma woreczkami strunowymi ze śladowymi ilościami białego proszku, 59 sztuk woreczków strunowych pustych, 66 sztuk woreczków strunowych pustych – zapisanych w wykazie dowodów rzeczowych nr 1/10 pod pozycją 1-6, wskazuje przepis art. 70 ust 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii i ustala, że przepadek ten dotyczy czynów zarzuconych oskarżonemu R. K. w pkt II-XIX, zaś na podstawie art. 44 § 2 k.k. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa trzech woreczków strunowych, stanowiących opakowanie dowodów rzeczowych wymienionych w pkt 11 i ustala, że przepadek ten dotyczy czynu zarzuconego oskarżonemu R. K. w pkt. I;

2.  w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

3.  zwalnia oskarżonych od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze i jego wydatkami obciąża Skarb Państwa.

sygn. akt IV Ka 777/13

UZASADNIENIE

R. K. został oskarżony o to, że:

I.  w dniu 20 września 2010 roku w G., wbrew przepisom ustawy, posiadał środek odurzający w postaci ziela konopi innych niż włókniste o wadze 0,375 grama netto oraz substancję psychotropową w postaci soli amfetaminy o wadze łącznej 0,533 grama netto

tj. o czyn z art. 62 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29.07.2005r.

II.  w okresie od lipca 2009 roku do października 2009 roku w G. działając z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii udzielił ok. 20 razy M. S. substancji psychotropowej w postaci soli amfetaminy w porcjach o wadze 2-5 grama każda, czerpiąc z tego korzyść majątkową w kwocie 25 zł za każdy gram tej substancji

tj. o czyn z art. 59 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29.07.2005r.

III.  w okresie od lipca 2009 roku do października 2009 roku w G. działając z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii udzielił ok. 5 razy R. S. substancji psychotropowej w postaci soli amfetaminy w porcjach o wadze 1 grama każda, czerpiąc z tego korzyść majątkową w kwocie 25 zł za każdy gram tej substancji

tj. o czyn z art. 59 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29.07.2005r.

IV.  w okresie od początku lipca 2009 roku do 19.09.2010 roku w W. gm. G. działając z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii udzielił ok. 20 razy P. B. substancji psychotropowej w postaci soli amfetaminy w porcjach o wadze 3-5 grama każda, czerpiąc z tego korzyść majątkową w kwocie 20 zł za każdy gram tej substancji

tj. o czyn z art. 59 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29.07.2005r.

V.  w okresie od początku sierpnia 2010 roku do 02.09.2010 roku w G. działając z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii udzielił ok. 8 razy M. R. substancji psychotropowej w postaci soli amfetaminy w porcjach o wadze 1-2 grama każda, czerpiąc z tego korzyść majątkową w kwocie 25 zł za każdy gram tej substancji

tj. o czyn z art. 59 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29.07.2005r.

VI.  w okresie od początku lipca 2009 roku do października 2009 roku oraz od stycznia 2010 roku do 03 września 2010 roku w G. działając z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii udzielił ok. 9 razy R. M. substancji psychotropowej w postaci soli amfetaminy w porcjach o wadze 1-10 gram każda, czerpiąc z tego korzyść majątkową w kwocie od 25 - 30 zł każdy gram tej substancji

tj. o czyn z art. 59 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29.07.2005r.

VII.  w okresie od lipca 2010 roku do września 2010 roku w G. działając z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii udzielił ok. 2 razy D. G. substancji psychotropowej w postaci soli amfetaminy w porcjach o wadze 1 grama każda, czerpiąc z tego korzyść majątkową w kwocie 25 zł za każdy gram tej substancji

tj. o czyn z art. 59 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29.07.2005r.

VIII.  w okresie od początku lipca 2009 roku do października 2009 roku w G. działając z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii udzielił ok. 3 razy P. S. substancji psychotropowej w postaci soli amfetaminy w porcjach o wadze 1 grama każda, czerpiąc z tego korzyść majątkową w kwocie 30 zł za każdy gram tej substancji

tj. o czyn z art. 59 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29.07.2005r.

IX.  w okresie od początku lipca 2009 roku do początku września 2009 roku oraz od sierpnia 2010 roku do początku września 2010 roku w G. i w W. działając z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii udzielił ok. 8 razy Ł. O. substancji psychotropowej w postaci soli amfetaminy w porcjach o wadze 4 gram każda, czerpiąc z tego korzyść majątkową w kwocie 25 zł za każdy gram tej substancji

tj. o czyn z art. 59 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29.07.2005r.

X.  w okresie od czerwca 2010 roku do września 2010 roku w W. działając z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii udzielił ok. 4 razy A. O. substancji psychotropowej w postaci soli amfetaminy w porcjach o wadze 1 gram każda, czerpiąc z tego korzyść majątkową w kwocie 20 zł za każdy gram tej substancji

tj. o czyn z art. 59 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29.07.2005r.

XI.  w miesiącu sierpniu 2010 roku w G. działając z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii udzielił jednorazowo D. S. substancji psychotropowej w postaci soli amfetaminy w porcji o wadze 1 gram, czerpiąc z tego korzyść majątkową w kwocie 20 zł za każdy gram tej substancji

tj. o czyn z art. 59 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29.07.2005r.

XII.  w okresie od kwietnia 2010 roku do września 2010 roku w G. działając z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii udzielił ok. 3 razy D. C. substancji psychotropowej w postaci soli amfetaminy w porcjach o wadze 1 grama każda, czerpiąc z tego korzyść majątkową w kwocie 20 zł za każdy gram tej substancji

tj. o czyn z art. 59 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29.07.2005r.

XIII.  w okresie od kwietnia 2010 roku do września 2010 roku w G. wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii udzielił ok. 3 razy D. C. substancji psychotropowej w postaci soli amfetaminy w porcjach o wadze 1 grama każda

tj. o czyn z art. 58 ust.l Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29.07.2005r.

XIV.  w okresie letnim 2009 roku oraz lipcu 2010 roku w G. działając z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii udzielił ok. 2 razy E. P. substancji psychotropowej w postaci soli amfetaminy w porcjach o wadze 2 gramy każda, czerpiąc z tego korzyść majątkową w kwocie 25 zł za każdy gram tej substancji

tj. o czyn z art. 59 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29.07.2005r.

XV.  w okresie od 2008 roku do 18 września 2010 roku w G. wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii udzielił ok. 3 razy E. P. substancji psychotropowej w postaci soli amfetaminy w porcjach umożliwiających jednorazowe odurzenie,

tj. o czyn z art. 58 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29.07.2005r.

XVI.  w okresie od lipca 2009 roku do lipca 2010 roku w G. działając z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii udzielił ok. 3 razy M. G. substancji psychotropowej w postaci soli amfetaminy w porcjach o wadze 3 grama każda, czerpiąc z tego korzyść majątkową w kwocie 30 zł za każdy gram tej substancji

tj. o czyn z art. 59 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29.07.2005r.

XVII.  w sierpniu 2010 roku w G. działając z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii udzielił ok. 2 razy S. J. substancji psychotropowej w postaci soli amfetaminy w porcjach o wadze 1 grama każda, czerpiąc z tego korzyść majątkową w kwocie 25 zł za każdy gram tej substancji

tj. o czyn z art. 59 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29.07.2005r.

XVIII.  w okresie od sierpnia 2010 roku do 19 września 2010 roku w G. działając z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii udzielił ok. 5 razy Z. S. substancji psychotropowej w postaci soli amfetaminy w porcjach o wadze 1-3 grama każda, czerpiąc z tego korzyść majątkową w kwocie 30 zł za każdy gram tej substancji

tj. o czyn z art. 59 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29.07.2005r.

XIX.  w okresie letnim 2009 roku oraz w lipcu 2010 roku w G. działając z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii udzielił ok. 3-4 razy D. K. substancji psychotropowej w postaci soli amfetaminy w porcjach o wadze 1-2 gram każda, czerpiąc z tego korzyść majątkową w kwocie 25 zł za każdy gram tej substancji

tj. o czyn z art. 59 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29.07.2005r.

Ł. G. został oskarzony o to, że:

XX. w okresie od lipca 2010 roku do 14 września 2010 roku w rejonie G. oraz S. wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w krótkich odstępach czasu z góry powziętym zamiarem wprowadził do obrotu znaczne ilości substancji psychotropowych w postaci około 200 gram soli amfetaminy o łącznej wartości 2800 zł, w ten sposób, że co najmniej piętnastokrotnie przekazał je R. K. celem dalszej dystrybucji

tj. o czyn z art. 56 ust. 3 Ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk.

Wyrokiem z dnia 24 maja 2013 roku, wydanym w sprawie sygn. akt II K 702/12, Sąd Rejonowy w Inowrocławiu orzekł

1.  oskarżonego R. K. uznał za winnego popełnienia czynu opisanego wyżej w pkt. I tj. występku z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii i za to na podstawie art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii skazał go na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

2.  oskarżonego R. K. uznał za winnego popełnienia czynów opisanych wyżej w pkt. II, III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X, XII, XIV, XVI, XVII, XVIII, XIX z tym ustaleniem, że czynów tych dopuścił się działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru tj. za winnego czynów z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk oraz czynu opisanego w pkt. XI z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii z tym ustaleniem, że wszystkich ww. czynów dopuścił się w warunkach ciągu przestępstw opisanego w art. 91 § 1 kk i za to na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w myśl art. 91 § 1 k.k. skazał go na karę roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 kk wymierzył mu grzywnę w rozmiarze 90 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 złotych,

3.  oskarżonego R. K. uznał za winnego popełnienia czynów opisanych wyżej w pkt. XIII i XV z tym ustaleniem, że czynów tych dopuścił się działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz z tym ustaleniem, że wszystkich ww. czynów dopuścił się w warunkach ciągu przestępstw opisanego w art. 91 § 1 kk tj. za winnego czynów z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk i za to na podstawie art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w myśl art. 91 § 1 kk skazał go na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,

4.  na podstawie art. 91 § 2 kk połączył wyżej orzeczone wobec oskarżonego R. K. w pkt. 1, 2 i 3 wyroku kary pozbawienia wolności i wymierzył mu karę łączną w rozmiarze 2 lat pozbawienia wolności,

5.  oskarżonego Ł. G. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu wyżej w pkt. XX czynu z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk z tym ustaleniem, że swoim działaniem uczestniczył w obrocie środkami psychotropowymi i za to na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk skazał go na karę 2 lat pozbawienia wolności i karę grzywny w rozmiarze 90 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 złotych,

6.  na podstawie art. 69 § 1 kk w zw. z art. 70 § 1 pkt. 1 kk wykonanie orzeczonych wobec obu oskarżonych kar pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący po 5 lat,

7.  na podstawie art. 73 § 1 kk obu oskarżonych w okresie próby oddał pod dozór kuratora,

8.  na podstawie art. 45 § 1 kk orzekł wobec oskarżonego Ł. G. przepadek na rzecz Skarbu Państwa kwoty 2.800 złotych tytułem osiągniętej korzyści majątkowej,

9.  na podstawie art. 45 § 1 kk orzekł wobec oskarżonego R. K. przepadek na rzecz Skarbu Państwa kwoty 4.495 złotych tytułem osiągniętej korzyści majątkowej,

10.  na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzekł od oskarżonych R. K. i Ł. G. nawiązki w kwocie po 500 złotych płatne na rzecz Fundacji (...), B., ul. (...) na cele związane z przeciwdziałaniem i zapobieganiem narkomanii,

11.  na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzekł wobec oskarżonego R. K. w zakresie czynu opisanego w pkt. I przepadek na rzecz Skarbu Państwa poprzez zniszczenie dowodów rzeczowych w postaci: białego proszku zawartego w 2 woreczków foliowych z zapięciem strunowym oraz suszu roślinnego zawartego w woreczku foliowym z zapięciem strunowym przechowywanych w depozycie Magazynu (...) w B.,

12.  na podstawie art. 44 § 2 kk orzekł wobec oskarżonego R. K. w zakresie czynów opisanych w pkt. I-XIX przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci: wagi elektronicznej EC-500, żółtego pojemnika ze śladowymi ilościami substancji proszkowej, pudełka z zatyczką w kolorze niebieskim ze śladowymi ilościami substancji proszkowej, metalowego pudełka z 13 woreczkami strunowymi ze śladowymi ilościami białego proszku, 59 sztuk woreczków strunowych pustych, 66 sztuk woreczków strunowych pustych - zapisanych w wykazie dowodów rzeczowych nr 1/10 pod poz. 1-6 oraz w postaci 3 woreczków strunowych opisanych w pkt. 10 wyroku przechowywanych w depozycie KPP w I.,

13.  na podstawie art. 230 § 2 kpk zwraca oskarżonemu Ł. G.pieniądze w kwocie 2310 złotych, telefon komórkowy marki N.o nr (...)wraz z kartą (...)oraz telefon komórkowy marki N.o nr (...)wraz z kartą (...) jako zbędne dla postępowania,

14.  zasądził od obu oskarżonych koszty postępowania w sprawie w wysokości po ½ oraz

obciążył ich opłatami w kwocie po 480 złotych.

Apelację od wyroku złożył prokurator. Zarzucił w niej wyrokowi:

1.  obrazę przepisów prawa procesowego – art. 413 § 2 pkt 2 kpk, mającą wpływ na treść wyroku, polegającą na odstąpieniu w punkcie 9. wyroku od właściwego sprecyzowania, za który z zarzucanych oskarżonemu R. K. czynów został orzeczony wobec niego przepadek korzyści majątkowej,

2.  obrazę przepisu prawa materialnego - art. 70 § 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, polegającą na przyjęciu w punkcie 12. wyroku jako podstawy orzeczenia przepadku art. 44 § 2 kk odnośnie dowodów rzeczowych służących lub przeznaczonych do popełnienia przez R. K. przypisanych mu przestępstwem z art. 59 ust. 1 ustawy 1 i 58 ust 1 ustawy zamiast przepisu przytoczonego na wstępie,

3.  obrazę przepisu prawa materialnego - art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 4 § 1 kk, polegającą na przypisaniu oskarżonemu Ł. G. wyczerpania znamion powyższego występku popełnionego w okresie od lipca 2010 r. do 14 września 2010 r. podczas gdy właściwa kwalifikacja czynu przy zastosowaniu art. 4 § 1 kk nakazywałaby przyjęcie, że wyczerpał on znamiona występku z art. 56 ust. 2 ustawy w brzmieniu sprzed nowelizacji tego przepisu, która weszła w życie z dniem 9 grudnia 2011 r. - jako łagodniejszego dla sprawcy.

Podnosząc wskazane zarzuty, prokurator wniósł o:

a.  zmianę punktu 5. zaskarżonego wyroku poprzez przyjęcie, że oskarżony Ł. G.dopuścił się czynu z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 Iipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w brzmieniu sprzed 9 grudnia 201 lr. w zw. z art. 12 kk.

b.  o uzupełnienie punktu 9. wyroku poprzez wskazanie, że orzeczenie wydane zostało w zakresie czynów opisanych w pkt II -XII, XIV i XVII - XIX,

c.  o zmianę punku 12. poprzez przyjęcie, że dotyczy on punktu I wyroku i ograniczenie orzeczonego w nim przepadku do 3 szt. woreczków stanowiących opakowanie dowodów, których przepadek został orzeczony w punkcie 11 oraz orzeczenie przepadku pozostałych wymienionych w nim dowodów w zakresie czynów z punktów II - XIX na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja oskarżyciela publicznego zasługiwała na uwzględnienie.

Na wstępie podkreślić należy, iż Sąd meriti w sposób zasługujący na pełną akceptację zgromadził w sprawie pełny materiał dowodowy, który poddał gruntownej ocenie, mieszczącej się w granicach, zakreślonych przepisem art. 7 k.p.k., na jego podstawie dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych. Nie budzą również żadnych wątpliwości wnioski co do winy obu oskarżonych, jak również rozstrzygnięcia związane z rodzajem i wysokością poszczególnych kar. Tym niemniej sąd meriti nie ustrzegł się kilku błędów, które jakkolwiek nie miały zasadniczego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, tym niemniej, zwłaszcza mając na względzie treść przepisu art. 438 ust 1 k.p.k., zgodnie z którym naruszenie prawa materialnego powoduje konieczność uchylenia bądź zmiany wyroku bez względu na to, jaki miało ono wpływ na treść wyroku – powodowały konieczność zmiany zaskarżonego wyroku.

Rację ma prokurator wskazując, iż orzeczony wobec oskarżonego R. K. środek karny w postaci przepadku korzyści uzyskanej z przestępstwa (pkt 9 wyroku), musiał być odniesiony do konkretnych przestępstw, przypisanych temu oskarżonemu. Jest oczywiste, że w przypadku uznania danego oskarżonego za winnego popełnienia więcej niż jednego czynu, Sąd ma obowiązek określić nie tylko kary za poszczególne czyny, ale również inne rozstrzygnięcia dotyczące pozostałych konsekwencji prawnych poszczególnych czynów, w tym w szczególności środków karnych. Obowiązek taki wynika z treści przepisu art. 413 § 2 pkt 2 k.p.k. Skoro oskarżony K. dopuścił się różnych przestępstw, zaś korzyść majątkową odniósł z popełnienia tylko niektórych z nich, to należało wskazać, że właśnie ich dotyczy środek karny orzeczony wobec niego na podstawie przepisu art. 45 § 1 k.k. Dlatego należało zmienić zaskarżony wyrok poprzez wskazanie, że środek ten dotyczy czynów, przypisanych temu oskarżonemu, a opisanych w pkt II-XII, XIV i XVII-XIX.

W pkt 12 wyroku Sąd Rejonowy orzekł wobec oskarżonego K. środek karny w postaci przepadku przedmiotów, służących do popełnienia przestępstwa, wskazując, że rozstrzygnięcie to dotyczy czynów, przypisanych temu oskarżonemu, a opisanych w pkt I-XIX wyroku. Również zarzut apelacji dotyczący podstawy prawnej tego rozstrzygnięcia jest zasadny. Przepis art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii stanowi, iż w razie skazania za przestępstwa określone w art. 53-61, 63 i 64 tej ustawy, można orzec przepadek przedmiotu przestępstwa oraz przedmiotów i narzędzi, które służyły lub były przeznaczone do jego popełnienia, nawet jeżeli nie były własnością sprawcy. Przepis ten jest przepisem szczególnym wobec przepisu art. 44 § 2 k.k., również dlatego, że daje on możliwość orzeczenia przepadku wskazanych w nim przedmiotów, nawet jeśliby nie były własnością sprawcy. Dlatego w przypadku skazania za popełnienie m.in. przestępstw z art. 58 ust 1 i 59 ust 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, podstawą prawną środka karnego w postaci przepadku przedmiotów przestępstwa oraz przedmiotów i narzędzi, które służyły lub były przeznaczone do jego popełnienia, jest przepis art. 70 ust 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, nie zaś przepis art. 44 § 2 k.k. Dlatego należało zmienić pkt 12 zaskarżonego wyroku w ten sposób, że ten przepis ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii należało wskazać jako podstawę przepadku przedmiotów, które służyły do popełnienia przestępstw przypisanych oskarżonemu K., a opisanych w pkt II-XIX. Słusznie natomiast Sąd meriti przyjął, że przepadek woreczków, w których oskarżony posiadał w dniu 20 września 2010 roku środek odurzający i substancję psychotropową (pkt I wyroku), należało orzec na podstawie przepisu art. 44 § 2 k.k. (por. np. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 29 grudnia 2011 r., II AKa 498/11, LEX 1129757). Mając powyższe na względzie należało orzec jak w pkt 1c wyroku.

Oskarżony Ł. G. został skazany za popełnienie przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. Przestępstwo to zostało popełnione przez niego w okresie od lipca 2010 roku do 14 września 2010 roku. Ustawą z dnia 4 kwietnia 2011 roku o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. nr 117, poz. 678), która weszła w życie 9 grudnia 2011 roku, zmieniony został m.in. przepis art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w ten sposób, że zaostrzono ustawowe zagrożenie za popełnienie opisanego w nim przestępstwa z kary pozbawienia wolności do lat 10 do kary od 2 do 12 lat pozbawienia wolności. Oznacza to, że w czasie orzekania obowiązywała inna ustawa niż w czasie popełnienia przez tego oskarżonego czynu, co nakładało na sąd orzekający zastosowanie reguł intertemporalnych, wskazanych w treści przepisu art. 4 § 1 k.k. Proste porównanie sankcji karnych za popełnienie przestępstwa z art. 56 ust 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w okresie popełnienia przestępstwa i w okresie orzekania wskazuje, że ustawą względniejszą dla oskarżonego Ł. G. była ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii w brzmieniu obowiązującym przed dniem 9 grudnia 2011 roku, dlatego mając na względzie treść przepisu art. 4 § 1 k.k., należało również w tym zakresie zmienić zaskarżony wyrok wskazując, iż czyn oskarżonego wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2011 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w brzmieniu obowiązującym przed dniem 9 grudnia 2011 roku w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k., zaś podstawą wymiaru orzeczonej temu oskarżonemu kary jest przepis art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2011 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w brzmieniu obowiązującym przed dniem 9 grudnia 2011 roku.

Mając na uwadze przytoczoną wyżej argumentację, przy braku okoliczności, które należy brać pod uwagę z urzędu (art. 439 k.p.k. i art. 440 k.p.k.), sąd zmienił zaskarżony wyrok w zakresie wyżej wskazanym, zaś w pozostałej części jako trafny utrzymał go w mocy (art. 437 § 1 i 2 k.p.k.).

Sąd Okręgowy zwolnił oskarżonych od zapłaty kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze uznając, że ich uiszczenie byłoby dla nich zbyt uciążliwe uwzględniając aktualną sytuację majątkową (art. 634 k.p.k. w zw. z art. 624 § 1 k.p.k., art. 17 ust. 1 i 2 ustawy z 1973 r. o opłatach w sprawach karnych – t. jedn. Dz. U z 1983 r., Nr 49, poz. 223 ze zm.). Wydatkami postępowania odwoławczego, w związku ze zwolnieniem oskarżonych od uiszczenia kosztów sądowych, obciążono Skarb Państwa (art. 626 § 1 k.p.k.).