Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 48/16

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 marca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Joanna Zaganiacz

Protokolant Barbara Lesiak

przy udziale B. U. – Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Świdnicy

po rozpoznaniu w dniu 29.03.2016 r. sprawy

S. A.

urodz. (...) w W.,

syna M. i S. z d. S.

skazanego prawomocnymi wyrokami :

1.  Sądu Rejonowego w Świdnicy z 23 kwietnia 2013 roku (sygn. akt II K 1208/11) za czyny: z art. 190 § 1 kk – popełniony w okresie od czerwca do sierpnia 2011 roku, za który wymierzono karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, z art. 156 § 1 pkt. 2 kk – popełniony 5/6 sierpnia 2011 roku, za który wymierzono karę 6 lat pozbawienia wolności, z art. 178a § 1 kk – popełniony 17 sierpnia 2011 roku, za który wymierzono karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, z art. 224 § 2 kk i art. 222 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk – popełniony 17 sierpnia 2011 roku, za który wymierzono karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, objęte karą łączną 7 lat pozbawienia wolności;

2.  Sądu Rejonowego w Świdnicy z 21 maja 2015 roku (sygn. akt II K 145/14) za czyn z art. 245 kk, popełniony 5 sierpnia 2011 roku, za który wymierzono karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

I.  na podstawie art. 85 § 1 kk i art. 86 § 1 kk łączy kary pozbawienia wolności orzeczone wobec skazanego S. A. wyrokami opisanymi w pkt. 1 i 2 części wstępnej wyroku łącznego i wymierza skazanemu karę łączną 7 (siedmiu) lat i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej w pkt. I kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu S. A. okresy dotychczas odbytych kar w sprawach opisanych w pkt. 1 i 2 części wstępnej wyroku łącznego;

III.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. E. L. 295,20zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) tytułem wynagrodzenia za świadczenie nieopłaconej obrony udzielonej skazanemu z urzędu;

IV.  zwalnia skazanego S. A. od ponoszenia kosztów sądowych w przedmiocie wydania wyroku łącznego, zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

S. A. był skazany następującymi prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego w Świdnicy z 23 kwietnia 2013 roku (sygn. akt II K 1208/11) za czyny: z art. 190 § 1 kk – popełniony w okresie od czerwca do sierpnia 2011 roku, za który wymierzono karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, z art. 156 § 1 pkt. 2 kk – popełniony 5/6 sierpnia 2011 roku, za który wymierzono karę 6 lat pozbawienia wolności, z art. 178a § 1 kk – popełniony 17 sierpnia 2011 roku, za który wymierzono karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, z art. 224 § 2 kk i art. 222 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk – popełniony 17 sierpnia 2011 roku, za który wymierzono karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, objęte karą łączną 7 lat pozbawienia wolności;

2.  Sądu Rejonowego w Świdnicy z 21 maja 2015 roku (sygn. akt II K 145/14) za czyn z art. 245 kk, popełniony 5 sierpnia 2011 roku, za który wymierzono karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Dowody:

- akta tut. Sądu: II K 1208/11, II K 145/14 (w załączeniu)

- karta karna – k. 8

- opinia o skazanym – k. 10-11

S. A. odbywa karę pozbawienia wolności w Areszcie Śledczym w Ś. od 19 sierpnia 2011 roku. Przed osadzeniem pracował dorywczo, mieszkał z rodzicami. Jego zachowanie podczas odbywania kary było oceniane jako poprawne. Skazany wobec przełożonych zachowuje się regulaminowo, ze współosadzonymi funkcjonuje zgodnie. Nie jest uczestnikiem subkultury więziennej. Karę pozbawienia wolności odbywa w systemie programowego oddziaływania i dobrze wywiązuje się z wynikających z niego zadań. Był 45-krotnie nagradzany regulaminowo w związku z wyróżniającą się postawą w trakcie odbywania kary oraz 40krotnie karany dyscyplinarnie. Był zatrudniony w zakładzie karnym i wywiązywał się dobrze ze swoich obowiązków.

Dowód:

-

opinia o skazanym. – k. 10-11

Nadto Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 85 kk sąd orzeka karę łączną w stosunku do przestępstw, które popełnione zostały zanim zapadł pierwszy, chociażby nieprawomocny wyrok co do któregokolwiek z tych przestępstw. W przedmiotowej sprawie możliwe było orzeczenie kary łącznej obejmującej oba skazania dotyczące S. A..

Przestępstwa, za które poszczególnymi opisanymi w części wstępnej wyrokami, wymierzono kary jednostkowe oraz karę łączną pozbawienia wolności, zostały przez skazanego popełnione przed datą pierwszego chronologicznie z tych orzeczeń, tj. przed 23 kwietnia 2013 roku. Kary pozbawienia wolności, jakie zostały wobec skazanego tymi wyrokami orzeczone, podlegają łączeniu, wobec czego zachodziły warunki do objęcia ich węzłem kary łącznej w ramach wyroku łącznego.

Wymierzając S. A. karę łączną 7 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności Sąd brał za podstawę rozstrzygnięcia kary jednostkowe z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa. Dolną granicę kary łącznej wyznaczała zatem najwyższa z orzeczonych kar jednostkowych z podlegających łączeniu wyroków (6 lat pozbawienia wolności), zaś górną jej granicę – suma tych kar. Sąd uwzględniał przy tym, aby dolegliwość wynikająca z wymierzenia nowej kary łącznej nie kolidowała z tą, jaka wiązała się z uprzednim orzeczeniem wobec skazanego kary łącznej 7 lat pozbawienia wolności wyrokiem wydanym w spawie II K 1208/11.

Decydując o wymiarze kary łącznej, orzeczonej wobec skazanego w aktualnie wydanym wyroku łącznym, Sąd brał pod uwagę związek podmiotowy i przedmiotowy między zbiegającymi się przestępstwami, stopień społecznej szkodliwości charakteryzujący wszystkie zachowania przestępcze nim objęte oraz wymogi prewencyjnego oddziaływania kary, w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej. Kształtując wymiar kary łącznej Sąd miał też na uwadze wielość czynów wchodzących do realnego zbiegu w różnych konfiguracjach czasowych, a także wielorakość naruszonych dóbr prawnych.

W niniejszej sprawie czyny objęte połączonymi wyrokami jednostkowymi były różne rodzajowo (przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu – z art. 156 § 1 pkt. 2 kk, występek z art. 178a § 1 kk, art. 224 § 2 kk i art. 222 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, art. 245 kk), były popełniane przez skazanego w stosunkowo niewielkich odstępach czasu. Czyn objęty drugim chronologicznie skazaniem (z art. 245 kk), pozostawał w ścisłym związku z przestępstwami na szkodę P. S., będącymi przedmiotem sprawy o sygn. akt II K 1208/11 i był wynikiem podjętych przez skazanego prób uniknięcia odpowiedzialności karnej za spowodowanie u tego pokrzywdzonego ciężkich obrażeń ciała. Przestępstwa, za które uprzednio wymierzono skazanemu kary jednostkowe w większość cechowały się znacznym stopniem zawinienia i społecznej szkodliwości. W świetle tych okoliczności stosunkowo pozytywna opinia dotycząca zachowania skazanego w trakcie dotychczasowego okresu odbywania kary pozbawienia wolności nie uzasadniała zdaniem Sądu orzeczenia wobec niego kary łącznej w wymiarze najbardziej korzystnym z punktu widzenia skazanego. Sąd zważył, że orzeczona kara łączna ma spełniać swoje funkcje zapobiegawcze, wychowawcze, ale też represyjne – związane z wymierzeniem sankcji karnej za ponawiające się bezprawne zachowania skazanego. Cytowana opinia o skazanym nie uzasadniała odstąpienia od stosowania wobec niego zasady częściowej kumulacji. Wymierzona kara łączna pozostaje zdaniem Sądu adekwatna do ilości skazań objętych jej węzłem i rodzajów przestępstw, za które zostały orzeczone jednostkowe kary pozbawienia wolności.

Zgodnie z art. 577 Sąd zaliczył skazanemu na poczet orzeczonej kary łącznej okresy dotychczas odbytych kar pozbawienia wolności w poszczególnych sprawach (pkt II wyroku).

O kosztach zastępstwa procesowego – obrony udzielonej skazanemu z urzędu w niniejszym postępowaniu – orzeczono kierując się dyspozycją § 11 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (pkt. III).

Na podstawie art. 624 § 1 kk Sąd zwolnił skazanego od ponoszenia kosztów sądowych w przedmiocie wyroku łącznego, zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa, uwzględniając przy tym sytuację majątkową skazanego (pkt. IV wyroku).