Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 września 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 28 września 2016 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania W. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 15 lutego 2016 r. Nr (...)

w sprawie W. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

I.  zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo W. W. do emerytury od dnia (...)

II.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. na rzecz W. W. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV U 280/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 15 lutego 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, odmówił W. W. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony na dzień 1 stycznia 1999r. nie udowodnił 15 lat wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Do pracy w szczególnych warunkach organ rentowy zaliczył okres zatrudnienia w Stoczni (...) od 3 listopada 1977 r. do 28 lutego 1982 r. oraz w (...) sp. z o. o. w okresie od 19 kwietnia 1995 r. do 31 grudnia 1998 r. z wyłączeniem okresów pobierania zasiłków chorobowych, tj. okres 7 lat, 9 miesięcy i 29 dni.

Odwołanie od w/w decyzji złożył W. W. reprezentowany przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego. Ubezpieczony wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez przyznanie prawa do wcześniejszej emerytury, a także zasądzenie od organu rentowego na rzez ubezpieczonego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Zdaniem ubezpieczonego, organ rentowy nieprawidłowo przyjął, iż nie legitymuje się on 15-letnim okresem pracy w warunkach szczególnych. Ubezpieczony podał bowiem, iż stale i w pełnym wymiarze świadczył pracę spawacza będąc zatrudnionym w okresach: od 8 listopada 1982 r. do 28 lutego 1983 r., od 24 września 1983 r. do 17 listopada 1983 r. oraz od 1 lutego 1984 r. do 31 grudnia 1990 r. w „Instalatorstwo sanitarne i ogrzewania Instalatorstwo Gazowe J. G.” w L., od 1 stycznia 1991 r. do 30 lipca 1994 r. w „ Przedsiębiorstwie Produkcyjno- (...)” w L. jak również w okresie od 1 sierpnia 1994 r. do 1 kwietnia 1995 r. w „J. Z. G. Przedsiębiorstwo Produkcyjno- (...)” w L.. Ubezpieczony podkreślił, iż od dnia 26 kwietnia 1974 r. posiada uprawnienia spawacza, zaś w dniu 19 lutego 1982 r. ukończył kurs specjalisty spawania gazowego rur (odwołanie wraz z załącznikami, k.1-16 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.17-18 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony W. W. w dniu (...). ukończył 60 lat. W dniu 28 stycznia 2016r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury (wniosek o emeryturę k.l-3v akt emerytalnych). Na podstawie przedłożonych dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 26 lat, 5 miesięcy i 7 dni, w tym 26 lat i 20 dni okresów składkowych oraz 4 miesiące i 17 dni okresów nieskładkowych. Organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. wnioskodawca wykazał staż pracy w szczególnych warunkach w wymiarze 7 lat, 9 miesięcy i 29 dni z tytułu zatrudnienia w Stoczni (...) od 3 listopada 1977 r. do 28 lutego 1982 r. oraz (...) sp. z o. o. od 19 kwietnia 1995 r. do 31 grudnia 1998 r. z wyłączeniem okresów pobierania zasiłków chorobowych. Zaskarżoną decyzją z dnia 15 lutego 2016r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury, gdyż na dzień 1 stycznia 1999r. nie udowodnił 15 lat wykonywania pracy w szczególnych warunkach (decyzja z dnia 15 lutego 2016r., k.31 akt emerytalnych).

W. W. zdobył uprawnienia spawalnicze w dniu 25 czerwca 1974 r., zaś w dniu 19 lutego 1983 r. ukończył kurs w zakresie spawania gazowego rur.

W okresach od dnia 8 listopada 1982 r. do 28 lutego 1983 r. , od 24 września 1983 r. do 17 listopada 1983 r. oraz od 1 lutego 1984 r. do 31 grudnia 1990 r. ubezpieczony był zatrudniony jako spawacz w (...) w L.. Przedsiębiorstwo to zajmowało się budową kotłów oraz instalacji gazowych. Praca ubezpieczonego polegała na montażu, poprzez spawanie gazowe rur stanowiących sieć instalacji gazowych. Zadania te ubezpieczony wykonywał zarówno na zewnątrz, tj. na powierzchni i w wykopach o głębokości od 1 m. do 4 m., jak i wewnątrz budynków. Ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze zajmował się spawaniem. W wymienionym wyżej przedsiębiorstwie każdy ze spawaczy miał przydzielonego innego pracownika, który zajmował się pracami pomocniczymi, w tym wykonywaniem wykopów, ustawianiem oraz izolowaniem rur jak również przesuwaniem sprzętu.

W okresach od 1 stycznia 1991 r. do 30 lipca 1994 r. oraz od 1 sierpnia 1994 r. do 1 kwietnia 1995 r. ubezpieczony zatrudniony był jako spawacz odpowiednio w „ Przedsiębiorstwie Produkcyjno- (...)” w L. oraz w „J. Z. G. Przedsiębiorstwo Produkcyjno- (...)” w L.. Przedsiębiorstwa te były następcami prawnymi (...) w L.. W okresach tych ubezpieczony wykonywał taką samą pracę spawacza jak uprzednio, podczas zatrudnienia w (...) w L. (dokumenty zgromadzone w aktach organu rentowego- świadectwa pracy: z dnia 28 lutego 1983r., k. 16 akt emerytalnych, z dnia 17 listopada 1983r. k. 18 akt emerytalnych, z dnia 31 grudnia 1990r. k. 19 akt emerytalnych, z dnia 29 lipca 1994 r. k. 20 akt emerytalnych, z dnia 31 marca 1995 r. k. 21 akt emerytalnych, kserokopia książki spawacza k. 10-16, zeznania świadków R. P. k. 36, M. B. k. 36-36v, W. C. k. 36v, zeznania ubezpieczonego k. 35v i 36v).

Ubezpieczony jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego i wniósł o przekazanie środków zgromadzonych w tym funduszu na dochody budżetu państwa (raport z analizy konta k.29 akt emerytalnych oraz oświadczenie zawarte we wniosku o emeryturę k.2 akt emerytalnych).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie W. W. zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 wyżej wymienionej ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl art. 32 ust.1 i 4 przywołanej wyżej ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z § 3 i § 4 ust.1 pkt 1 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku, jeżeli ukończył wiek emerytalny wynoszący 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn oraz ma wymagany okres zatrudnienia tj. co najmniej 20 lat w przypadku kobiety i 25 lat w przypadku mężczyzny a w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z § 2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało ustalenia, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w szczególnych warunkach. Poza sporem pozostawało bowiem, że W. W. osiągnął wymagany ustawą wiek w dniu 5 stycznia 2016r., spełnił przesłankę ogólnego stażu ubezpieczeniowego wykazując 26 lat, 5 miesięcy i 7 dni okresów składkowych i nieskładkowych, jak również, że będąc członkiem otwartego funduszu emerytalnego, wniósł o przekazanie środków zgromadzonych w tym funduszu na dochody budżetu państwa.

Analiza przeprowadzonego przez Sąd postępowania dowodowego, opartego na spójnych i konsekwentnych zeznaniach świadków R. P., M. B. oraz W. C. jak również zeznaniach samego ubezpieczonego dała podstawy do ustalenia, że w wyżej wymienionych przedsiębiorstwach w okresach od 8 listopada 1982 r. do 28 lutego 1983 r. , od 24 września 1983 r. do 17 listopada 1983 r., od 1 lutego 1984 r. do 31 grudnia 1990 r., od 1 stycznia 1991 r. do 30 lipca 1994 r. oraz od 1 sierpnia 1994 r. do 1 kwietnia 1995 r. ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze wykonywał pracę spawacza. Wskazać przy tym należy, iż świadkowie R. P. oraz M. B. w podobnym, co ubezpieczony okresie, byli zatrudnieni u ówczesnego pracodawcy ubezpieczonego na stanowisku spawacza. Z kolei świadek W. C. pracował w latach 1984-1994 w przedsiębiorstwie należącym do J. G. jako pomocnik spawacza. A zatem, osoby te były naocznymi świadkami pracy wykonywanej przez ubezpieczonego. Wyżej wymienione zeznania zasługują, zdaniem Sądu, na wiarę i są przekonujące. Wobec powyższego dowody te pozwalają na przyjęcie, iż ubezpieczony pracował przy montowaniu poprzez spawanie sieci instalacji gazowych. Taki obraz wyłania się również z świadectw pracy, pomimo, iż w ich treści stanowisko zajmowane przez ubezpieczonego określono jako „monter spawacz”. W ocenie Sądu, zatrudnienie ubezpieczonego odpowiada jednak rodzajowi pracy spawacza. O powyższym świadczy zarówno profil działalności pracodawcy tj. budowa instalacji gazowych jak i okoliczność, iż każdy ze spawaczy miał przydzielonego do pomocy pracownika, który zajmował się m. in. wykonywaniem wykopów, ustawianiem oraz izolowaniem rur jak również przesuwaniem sprzętu. Warto zwrócić uwagę na fakt, iż ubezpieczony zdobył uprawnienia spawalnicze w dniu 25 czerwca 1974 r., a jeszcze przed zatrudnieniem w przedsiębiorstwie (...) pracował jako spawacz w Stoczni (...) od 18 października 1978 r. do 28 lutego 1982 r. (świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych k. 15 akt rentowych). W dniu zaś 19 lutego 1983 r. ubezpieczony ukończył kurs w zakresie spawania gazowego rur. Miał on więc stosowne uprawnienia do pracy na stanowisku spawacza. Pamiętać należy, iż decydującym dla kwalifikacji jako pracy w warunkach szczególnych ma nie określona w angażach nazwa stanowiska, lecz rodzaj rzeczywiście wykonywanej pracy.

Prace spawacza zaliczane są do pracy w szczególnych warunkach w myśl załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze – wykazu A, działu XIV poz. 12, gdzie ujęto prace przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym, gazowym i atomowowodorowym.

W ocenie Sądu przeprowadzone w sprawie dowody w postaci zeznań świadków i ubezpieczonego jako również dokumenty zgromadzone w aktach rentowych oraz aktach sprawy układają się w logiczną całość i pozwalają na zmianę zaskarżonej decyzji, gdyż po doliczeniu okresu zatrudnienia ubezpieczonego u wyżej wymienionych pracodawców od 8 listopada 1982 r. do 28 lutego 1983 r., od 24 września 1983 r. do 17 listopada 1983 r. oraz od 1 lutego 1984 r. do 31 grudnia 1990 r., od 1 stycznia 1991 r. do 30 lipca 1994 r. jak również od 1 sierpnia 1994 r. do 1 kwietnia 1995 r. (czyli ponad 11 lat) do niespornego okresu uznanego dotychczas przez organ rentowy w wymiarze 7 lat, 9 miesięcy i 29 dni, W. W. na dzień 1 stycznia 1999r. legitymuje się ponad 15-letnim stażem pracy w szczególnych warunkach.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił prawo W. W. do emerytury od dnia(...)., tj. od dnia, w którym ubezpieczony ukończył 60.-ty rok życia.

O kosztach procesu Sąd orzekł, zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik na podstawie art.98 § 1 i 3 kpc w zw. z art.99 kpc i § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015r. poz. 1804).