Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 czerwca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Grażyna Łazowska
Protokolant:	Kamila Niemczyk

po rozpoznaniu w dniu 3 czerwca 2016 r. w Gliwicach

sprawy B. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

przy udziale M. P.

o składki

na skutek odwołania B. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 22 maja 2015 r. nr (...)

1.  oddala odwołanie,

2.  zasądza od odwołującej na rzecz organu rentowego 2400 zł (dwa tysiące czterysta złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

(-) SSO Grażyna Łazowska

Sygn. akt. VIII U 1136/15

Decyzją z dnia 22 maja 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. na podstawie art.83 ust.1 i art.32 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. 2015r.121 – dalej ustawa SUS), ustalił wysokość zaległości ubezpieczonego M. P. w opłacie składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenia zdrowotne i z Fundusz Pracy wraz z należnymi odsetkami za zwłokę naliczonymi na dzień wydania decyzji w łącznej wysokości 28 106,30 zł.

Odwołanie od powyższej decyzji wniosła żona płatnika składek B. P. wskazując, iż kwota należności obliczona przez ZUS w zaskarżonej decyzji jest błędna oraz domagając się zmiany ww. decyzji poprzez określenie prawidłowej wysokości należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołanie i zasądzenie od odwołującej kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, podtrzymując dotychczasowe stawisko w sprawie. Organ rentowy podniósł, że skarżona decyzja została wydana również na małżonkę płatnika w zakresie współwłasności majątkowej zgodnie z art. 26 ust. 3a ustawy SUS

Zainteresowany M. P. przychylił się do stanowiska odwołującej.

Sąd ustalił i zważył, co następuje.

Zainteresowany co najmniej od 1999r. prowadzi działalność gospodarczą i posiada zaległości z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne i Fundusz Pracy. Wpłaty na poczet zaległości są nieregularne, przeciwko zainteresowanemu prowadzone jest postępowanie egzekucyjne, nadto zainteresowany nie opłaca bieżących składek na powyższe ubezpieczenia.

Zaskarżoną decyzją organ rentowy ustalił wysokość zaległości na dzień 22.05.2015r. na kwotę 28 106,30 zł, w tym:

1)  na ubezpieczenie społeczne za okres od 10/2011 do 4/2015 z tytułu :

- należności głównej kwotę 17.057,86 zł

- odsetek za zwłokę kwotę 2.123,00zł

- kosztów upomnienia kwotę 61,20 zł

- kosztów egzekucyjnych kwotę 705,50 zł,

2) na ubezpieczenie zdrowotne za okres od 01/2012 do 4/2015 z tytułu :

- należności głównej kwotę 5.616,36 zł

- odsetek za zwłokę kwotę 675,00 zł

- kosztów upomnienia kwotę 43,20 zł

- kosztów egzekucyjnych kwotę 288,00 zł,

3) na Fundusz Pracy za okres

od 12/2011 do 4/2015 z tytułu:

- należności głównej kwotę 1.319,68 zł

- odsetek za zwłokę kwotę 101,00 zł

- kosztów upomnienia kwotę 43,60 zł

- kosztów egzekucyjnych kwotę 71,90 zł.

Powyższe kwoty zostały wyliczone na podstawie dokumentów zidentyfikowanych i zaewidencjonowanych na koncie rozliczeniowym płatnika składek za okres od listopada 2010r. do kwietnia 2015r. w Kompleksowym Systemie Informatycznym ZUS. Zaskarżona decyzja została wydana również na małżonka płatnika składek, tj. odwołującą, w zakresie łączącej strony współwłasności majątkowej. Wraz z decyzją doręczono adresatom szczegółowe zestawienie należności składkowych. /dowód: akta rentowe/

Odwołująca nie złożyła wniosków dowodowych na okoliczność, że organ rentowy nieprawidłowo ustalił wysokość zaległości składkowych zainteresowanego na dzień wydania skarżonej decyzji. Zainteresowany w grudniu 2015r. oraz w lutym 2016r. dokonał wpłat na poczet należności składkowych na kwotę około 3500zł.

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt. 5, art. 16 ust. 4 pkt. 1, art. 17 ust. 3 ustawy SUS, osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarcza, podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i z tego tytułu są obowiązane do obliczania i opłacania należnych składek. Przepisy te znajdują stosowanie do składek na ubezpieczenia zdrowotne i Fundusz Pracy – art. 32 powołanej ustawy.

Niekwestionowanym w rozpoznawanej sprawie jest, że zainteresowany, prowadzący działalność gospodarczą nie opłacił wszystkich należnych organowi rentowemu składek za okres od października 2011 do kwietnia 2015r na powyższe ubezpieczenia. Zaskarżoną decyzją organ rentowy ustalił, że zaległość z tego tytułu na dzień 22.05.2015r. stanowi kwota 28 106,30zł.

W tym miejscu wskazać należy, że w sprawach z ubezpieczenia społecznego przedmiot sprawy /żądania/ jest określony treścią decyzji organu rentowego, od którego odwołanie wszczyna postępowanie przed sądem.

Dla rozpoznawanej sprawie oznacza to, że zmiana skarżonej decyzji. byłaby możliwa tylko w przypadku wykazania przez odwołującą, że zainteresowany na dzień 22.05.2015r. nie posiada zadłużenia wobec organu rentowego bądź istnieje ono w innej wysokości. Odwołująca tych okoliczności nie wykazała, mimo że wraz z decyzją doręczono jej szczegółowe zestawienie należności składkowych. Powoływanie się przez odwołującą na poprzednie decyzje jest bezprzedmiotowe dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, bowiem dotyczą one innych okresów. Podobnie jak powoływanie się na wpłaty dokonane po wydaniu skarżonej decyzji. Te ostatnie z pewnością zmieniły stan zadłużenia zainteresowanego, ale w dacie ich dokonania. Wpłaty te nie mają natomiast wpływu na wysokość zaległości, który został ustalony na dzień 22.05.2015r.

Zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18.04.2008r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu postępowania w sprawach rozliczenia składek (Dz.U.2008.78.465 ze zm) każdorazowo stan konta płatnika, wysokość należności jest ustalany na podstawie aktualnie zaewidencjonowanych w systemie informatycznym danych przekazywanych przez płatnika składek dokumentów rozliczeniowych i wpłat zidentyfikowanych i zaewidencjonowanych na koncie rozliczeniowym płatnika

Sąd uznał, że zgłoszone przez odwołującą wnioski dowodowe nie zasługują na uwzględnienie. Ewentualne zeznania świadka E. S. nie mają znaczenia dla rozstrzyganej sprawy, bowiem miałyby one dotyczyć zarachowania wpłat dokonanych przez zainteresowanego po dniu wydania skarżonej decyzji. Jeśli chodzi o dane dotyczące kwot przekazywanych z rachunku bankowego zainteresowanego na rzecz organu rentowego, to uprawnionym do ich uzyskania jest zainteresowany jako dysponent rachunku. Informacje te są objęte tajemnicą bankową. Po myśli art. 104 i 105 ustawy z dnia 29.08.1997r. Prawo bankowe (Dz.U. 205.128 z późn.zm) bank ma obowiązek udzielenia informacji stanowiących tajemnicę bankową sądowi tylko w związku z określonymi postępowaniami sądowymi, wśród których nie wymieniono spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych. Sąd oddalił również wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego ds. księgowości, bowiem odwołująca w żaden sposób nawet nie uprawdopodobniła, że organ rentowy nieprawidłowo ustalił wysokość zaległości zainteresowanego. Przypomnieć należy, że załącznikiem skarżonej decyzji było szczegółowe zestawienie należności składkowych, gdzie wskazano w przejrzysty sposób jakiego rodzaju składki, za jakie okresy i w jakiej wysokości nie zostały opłacone. Zgodnie z obowiązującymi przepisami płatnik składek w druku przelewu wskazuje nr deklaracji, typ wpłaty itp. co obrazują złożone przez odwołującą dowody wpłat – k. 41-42. Wynika z nich w sposób jednoznaczny jakie składki, za jakie miesiące i w jakiej wysokości zainteresowany opłacił. Tak więc, jeżeli odwołująca miała jakiekolwiek wątpliwości do wyliczeń organu rentowego winna porównać posiadane dowody wpłat z doręczonym jej zestawieniem należności i zgłosić ewentualnie niezgodności. Brak jest podstaw do przerzucania tego ciężaru na Sąd i pokrywania kosztów opinii biegłego z budżetu państwa. Odwołująca nie zachowała w tym zakresie należytej staranności nawet w stopniu minimalnym. Nadto w ocenie Sądu, uzasadnieniem dla powołania biegłego nie może być okoliczność, że odwołująca nie rozumie obliczeń organu rentowego, nie wie jakie składki i w jakim wymiarze zostały spłacone. Nie można bowiem pominąć faktu, że skarżona decyzja jak i poprzednie zostały wydane na skutek nieterminowego opłacania składek przez zainteresowanego.

Reasumując, w ocenie Sądu brak było powodów do kwestionowania wyliczenia zaległych należności z tytułu składek dokonanego przez organ rentowy w zaskarżonej decyzji, wobec czego odwołanie zostało oddalone.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. w związku z § 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego..

W tym stanie rzeczy , w oparciu o przytoczone przepisy prawa i art. art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. Sąd orzekł jak w sentencji.

(-) SSO Grażyna Łazowska