Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 września 2016 r.

Sąd Okręgowy w Lublinie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodnicząca – SSO Lucyna Stąsik - Żmudziak

Protokolant prot. sądowy Przemysław Ochal

po rozpoznaniu w dniu 12 września 2016 roku w Lublinie

sprawy L. I.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania L. I.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 11 grudnia 2015 roku znak: (...)

oddala odwołanie

Sygn. akt VII U 183/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 11 grudnia 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 748 ze zm.) realizując wyrok Sądu Okręgowego w Lublinie z dnia 26 października 2015 roku przeliczył wnioskodawcy L. I. emeryturę od dnia 1 marca 2012 roku tj. od nabycia uprawnień do emerytury (decyzja – k. 286 a.s.).

Od powyższej decyzji odwołanie złożył L. I., w którym zawarł żądanie zmiany zaskarżonego rozstrzygnięcia poprzez uwzględnienie
w ustaleniu wysokości emerytury ubezpieczonego jego wynagrodzenia, które otrzymywał będąc zatrudnionym na stanowisku projektanta w biurze projektowym (odwołanie – k. 2 – 4 a.s.).

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania podtrzymując argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji (odpowiedź na odwołanie – k. 45 – 46 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Decyzją z dnia 7 listopada 2012 roku, znak:(...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych ponownie ustalił L. I. począwszy od dnia 1 marca 2012 roku, tj. od nabycia uprawnień do emerytury, wysokość świadczenia oraz wznowił wypłatę świadczenia. Do ustalenia wysokości świadczenia organ rentowy za lata 1965, 1976 – 1979, 1981 – 1983 (- tj. za okresy: od dnia 17 marca 1965 roku do dnia 24 czerwca 1965 roku z tytułu zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie (...), od dnia 1 maja 1976 roku do dnia 31 grudnia 1979 roku z tytułu zatrudnienia w Przedsiębiorstwie(...) w C. oraz od dnia 9 lipca 1981 roku do dnia 5 lipca 1983 roku z tytułu zatrudnienia w Libii) przyjął wynagrodzenie minimalne, z uwagi na nieudokumentowanie wysokości rzeczywiście otrzymywanego wynagrodzenia (decyzja – k. 74 – 77 a.e.).

Na skutek odwołania od powyższej decyzji, złożonego przez L. I., wyrokiem z dnia 26 października 2015 roku VII U 149/13 Sąd Okręgowy w Lublinie zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyjął do ustalenia podstawy wymiaru emerytury L. I. podstawę wymiaru składek z lat 1967 – 1970, 1972 – 1987 i wskaźnik wysokości podstawy wymiaru 115,02%, zaś w pozostałej części odwołanie oddalił (wyrok – k. 177 akta VII U 149/13).

Wnioskodawca nie zaskarżył powyższego wyroku, który stał się prawomocny z dniem 2 grudnia 2015 roku (akta sprawy VII U 149/13).

Realizując powyższy wyrok organ rentowy w dniu 11 grudnia 2015 roku wydał zaskarżoną decyzję w której przeliczył L. I. emeryturę od dnia 1 marca 2012 roku tj. od nabycia uprawnień do emerytury. Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznał za udowodnione przez wnioskodawcę 30 lat i 10 m-cy okresów składkowych oraz 3 m-ce okresów nieskładkowych. Ponadto organ w decyzji wskazał, iż podstawa wymiaru obliczona przez pomnożenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 115,02% przez 2.974,69zł, tj. kwotę bazową wynosi 3.421,49 zł. Wysokość świadczenia po waloryzacji w okresie od 1 marca 2013 roku do 1 marca 2014 roku wyniosło od 1 marca 2014 roku 2.209,88zł, zaś po waloryzacji od 1 marca 2015 roku 2.245,88 zł (decyzja – k. 286 a.s.).

Na rozprawie w dniu 12 września 2016 roku wnioskodawca oświadczył, iż Zakład Ubezpieczeń Społecznych realizując wyrok sądowy z dnia 26 października 2015 roku wydał prawidłową decyzję, zaś on sam popełnił błąd składając odwołanie od tej decyzji (protokół – k. 16 a.s.).

Powyższy stan faktyczny, który został ustalony w oparciu o akta emerytalne wnioskodawcy, akta sprawy oraz akta sprawy Sądu Okręgowego w Lublinie sygn. VII U 149/13 był bezsporny.

Odwołanie L. I. jako niezasadne podlega oddaleniu.

Zgodnie z treścią art. 118. ust 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016 roku poz. 887 j.t.) organ rentowy wydaje decyzję w sprawie prawa do świadczenia lub ustalenia jego wysokości po raz pierwszy w ciągu 30 dni od wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania tej decyzji, z uwzględnieniem ust. 2 i 3 oraz art. 120. W ust. 1a. wskazano, iż w razie ustalenia prawa do świadczenia lub jego wysokości orzeczeniem organu odwoławczego za dzień wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji uważa się również dzień wpływu prawomocnego orzeczenia organu odwoławczego, jeżeli organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Na podstawie art. 53 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych emerytura wynosi: 24% kwoty bazowej, o której mowa w art. 19, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 (pkt. 1), oraz po 1,3% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów składkowych (pkt. 2), po 0,7% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych (pkt. 3) - z uwzględnieniem art. 55. Ust. 2 cytowanego przepisu stanowi, iż przy obliczaniu emerytury okresy, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, ustala się z uwzględnieniem pełnych miesięcy.

Do ustalenia wysokości emerytury organ rentowy przyjął podstawę wymiaru składek z 20 lat wybranych z całego okresu ubezpieczenia wnioskodawcy (1967-1970, 1972-1987) i wskaźnik wysokości podstawy wymiaru 115,02% zgodnie z treścią orzeczenia Sądu Okręgowego w Lublinie z dnia 26 października 2015 roku.

Oddział uznał za udowodnione 30 lat, 10 m-cy okresów składkowych oraz 3 m-ce okresów nieskładkowych. Podstawa wymiaru obliczona przez pomnożenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 115,02 % przez 2.974,69 zł tj. kwotę bazową wyniosła u wnioskodawcy 4.421,49 zł. Świadczenie po waloryzacji w okresie od 1 marca 2013 roku do 1 marca 2014 roku wyniosło od 1 marca 2014 roku 2.209,88 zł natomiast po waloryzacji od 1 marca 2015 roku – 2.245,88 zł.

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, iż organ rentowy realizując prawomocny wyrok Sądu Okręgowego z dnia 26 października 2015 roku, decyzją z dnia 11 grudnia 2015 roku prawidłowo przeliczył L. I. emeryturę od dnia 1 marca 2012 roku tj. od nabycia uprawnień do emerytury. Wobec powyższego zaskarżoną decyzję należało uznać za słuszną, a odwołanie podlegało oddaleniu.

W tym stanie rzeczy, na podstawie powołanych przepisów oraz art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku.