Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 października 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 października 2016r. w S.

odwołania S. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 11 marca 2016 r. (Nr (...))

w sprawie S. J.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o wysokość emerytury

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 366/16

UZASADNIENIE

Decyzją z 11 marca 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art. 26 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2015 r., poz. 748 ze zm.) ustalił wysokość emerytury S. J. i podjął wypłatę tego świadczenia od osiągnięcia przez ubezpieczoną wieku emerytalnego ,tj. od 9 lutego 2016r. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje ubezpieczonej wypłata emerytury.

Odwołanie od powyższej decyzji złożyła ubezpieczona S. J., która domagała się obliczenia świadczenia emerytalnego wg „starych przepisów”. Ubezpieczona podała, iż wskutek zmiany przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS, które wydłużyły powszechny wiek emerytalny, była zobowiązana pracować o 10 miesięcy dłużej, tj. do 8 lutego 2016 r. Wskutek powyższego wysokość należnego świadczenia emerytalnego wynosi 1402,60 zł netto i jest niższa, niż gdyby nabyła prawo do emerytury w wieku 60 lat (odwołanie k.1 akt sprawy).

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania wskazując na przepisy prawa i argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Organ rentowy podał, ze zgodnie z art.24 ust.1a pkt 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wiek emerytalny w przypadku ubezpieczonej wynosi co najmniej 60 lat i 10 miesięcy. Ubezpieczona urodziła się w dniu (...) i z tego tytułu sposób obliczenia jej emerytury regulują przepisy art.25 i 26 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Jednocześnie, nie istnieje podstawa prawna, która pozwalałaby na obliczenie emerytury ubezpieczonej wg „starych zasad” (odpowiedź na odwołanie k.2-4 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona S. J. urodziła się w dniu (...) W dniu 2 lutego 2016r. ubezpieczona wystąpiła do organu rentowego z wnioskiem o emeryturę (k.1-3 akt emerytalnych). Po rozpoznaniu powyższego wniosku, decyzją z 19 lutego 2016r. organ rentowy przyznał ubezpieczonej od (...). ,tj. od osiągnięcia wieku 60 lat i 10 miesięcy emeryturę (decyzja z 19 lutego 2016r. k.8 akt emerytalnych). Wypłata tej emerytury została zawieszona z uwagi na kontynuowanie przez ubezpieczoną zatrudnienia. W dniu 28 lutego 2016r. ustał stosunek pracy łączący ubezpieczoną z Gminnym Ośrodkiem Pomocy (...) w S. (świadectwo pracy z 29 lutego 2016r. przez Gminny Ośrodek Pomocy (...) w S. z datą wpływu do organu rentowego w dniu 29 lutego 2016r. k.10 akt emerytalnych). W dniu 3 marca 2016r. ubezpieczona wystąpiła do organu rentowego o wypłatę emerytury wobec rozwiązania umowy o pracę (k.11 akt emerytalnych). W związku z powyższym, zaskarżoną decyzją z 11 marca 2016r., organ rentowy ustalił wysokość i podjął wypłatę emerytury na rzecz ubezpieczonej poczynając od 9 lutego 2016r. ,tj. od osiągnięcia przez nią wieku emerytalnego (decyzja z 11 marca 2016r. k.12 akt emerytalnych).

W toku postępowania przed Sądem ubezpieczona podtrzymywała zajęte stanowisko twierdząc, że gdyby przeszła na emeryturę w dniu ukończenia 60 lat ,tj. 9 kwietnia 2015r., to otrzymywałaby wyższą emeryturę niż tę, która została jej ustalona i przyznana wg stanu na dzień 9 lutego 2016r. Dlatego też domagała się obliczenia i przyznania emerytury wg stanu na dzień 9 kwietnia 2015r. (wyjaśnienia ubezpieczonej k.12-12v akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej S. J. podlegało oddaleniu.

Żądanie ubezpieczonej obliczenia wysokości emerytury na dzień 9 kwietnia 2015r. nie zasługiwało na uwzględnienie. Zgodnie z art.24 ust.1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, dalej zwana ustawa emerytalną (Dz.U. z 2015r., poz.748 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego określonego w ust.1a i 1b. Przepis art.24 ust.1a pkt 11 przedmiotowej ustawy stanowi zaś, że wiek emerytalny dla kobiet urodzonych od dnia 1 kwietnia 1955r. do dnia 30 czerwca 1955r. wynosi co najmniej 60 lat i 10 miesięcy. Bezsporne jest, że data urodzenia ubezpieczonej (9 kwietnia 1955r.) sytuuje ją w grupie kobiet, których dotyczy powyższe uregulowanie. W tych okolicznościach uzasadnione jest stwierdzenie, że ubezpieczona osiągnęła wiek emerytalny w dniu 9 lutego 2016r. i od tej daty, a nie od daty ukończenia 60. roku życia, spełniła przesłankę nabycia emerytury. Dodatkowo wskazać trzeba, że przedstawione wyżej brzmienie przepisu art.24 ust.1 i 1a ustawy emerytalnej zostało ustalone w drodze nowelizacji ustawy emerytalnej ,tj. na podstawie art.1 pkt 5 lit a i b ustawy z 11 maja 2012r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2012r. poz.637) i zaczęło obowiązywać od 1 stycznia 2013r. W tych okolicznościach brak jest podstaw do obliczenia emerytury ubezpieczonej wg stanu na dzień 9 kwietnia 2015r., kiedy to nie osiągnęła ona jeszcze wieku emerytalnego warunkującego nabycie prawa do emerytury.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że decyzja z 11 marca 2016r. ustalająca wysokość emerytury ubezpieczonej wg stanu na dzień 9 lutego 2016r. (data osiągnięcia przez ubezpieczona wieku emerytalnego) jest prawidłowa, a sposób obliczenia emerytury odpowiada regulacji zawartej w art.25 ust.1 oraz art.26 ust.1 ustawy emerytalnej. Pierwszy z przywołanych przepisów stanowi, że podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24, stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art.173-175 oraz kwot środków zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Drugi z przywołanych przepisów stanowi zaś, że emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art.25 przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego. Organ rentowy obliczając wysokość emerytury ubezpieczonej zastosował powyższe uregulowania, co obrazuje pkt II zaskarżonej decyzji.

Mając na uwadze powyższe okoliczności i ustalenia Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§1 kpc odwołanie ubezpieczonej oddalił.