II Cz 518/16
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Wydział:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:07-11-2016
-
Osoba publikująca:Grażyna Żółtek
-
Korektor:Grażyna Żółtek
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II Cz 518/16
POSTANOWIENIE
K., dnia 13 września 2016 r.
Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: S.S.O. Wojciech Vogt
Sędziowie: S.S.O. Marian Raszewski
S.S.O. Janusz Roszewski – spr.
po rozpoznaniu w dniu 13 września 2016 r. w Kaliszu
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa U. N. (...) w W.
przeciwko E. S.
o zapłatę
w przedmiocie zażalenia pozwanej
na postanowienie Sądu Rejonowego w Pleszewie
z dnia 13 maja 2015 r., sygn. akt I C 960/15
postanawia:
uchylić zaskarżone postanowienie.
SSO Marian Raszewski SSO Wojciech Vogt SSO Janusz Roszewski
Sygn. akt II Cz 518/16
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 13 maja 2015 r. Sąd Rejonowy w Pleszewie odrzucił sprzeciw pozwanej od wyroku zaocznego z dnia 4 marca 2015 r.
W uzasadnieniu wskazano, powołując art. 130 2 § 3 k.p.c., iż sprzeciw od wyroku zaocznego w niniejszej sprawie podlegał opłacie stałej, stąd skoro wniesiony został przez profesjonalnego pełnomocnika pozwanej podlegał odrzuceniu bez wzywania do uiszczenia opłaty.
Zażalenie na powyższe orzeczenie wniosła strona pozwana zaskarżając je w całości
i domagając się jego uchylenia i przyznania kosztów postępowania zażaleniowego.
W uzasadnieniu podniesiono, że powołany w uzasadnieniu Sądu Rejonowego art. 130 2 § 3 k.p.c., wskazany jako podstawa zaskarżonego rozstrzygnięcia został uchylony ustawą z dnia 5 grudnia 2008 r., stąd nie obowiązuje od 1 lipca 2009 r. W obecnie obowiązującym stanie prawnym nie ma zatem podstaw do odrzucenia sprzeciwu od wyroku zaocznego a Sąd powinien wezwać stronę do uzupełniania jego braku fiskalnego.
Sąd Okręgowy, zważył co następuje:
Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.
Jak zasadnie wskazano w zażaleniu ustawą z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2008 r. Nr 234, poz.1571) uchylono 130 2 § 3 k.p.c. wskazany w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia jako podstawa rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego.
Wprawdzie po wejściu w życie tej nowelizacji początkowo powstała wątpliwość, jakie skutki powinno powodować wniesienie przez profesjonalnego pełnomocnika nieopłaconego środka odwoławczego lub środka zaskarżenia, jeżeli pismo podlegało opłacie w wysokości stałej lub stosunkowej obliczonej od wskazanej przez stronę wartości przedmiotu sporu, jednak ostatecznie w piśmiennictwie i judykaturze odrzucono możliwość odpowiedniego stosowania art. 130 2 § 1 i 2 k.p.c. Za zasadną przyjęto natomiast koncepcję odpowiedniego stosowania art. 130 § 1 k.p.c. w związku z przepisami dotyczącymi poszczególnych środków odwoławczych i środków zaskarżenia, zakładającą obowiązek wezwania pełnomocnika strony do uiszczenia należnej opłaty pod rygorem odrzucenia wniesionego środka (por. np. post. SN z dnia 13 lutego 2014 r., sygn. akt V CZ 5/14, publ. LEX, wyrok SN z dnia 29 czerwca 2012 r., sygn. akt I CSK 532/11, publ. LEX oraz E. Stefańska, Komentarz do art. 130 2 [w:] M. Manowska (red.) Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Tom I. Art. 1-505 38, wyd. III. Wolters Kluwer, 2015).
Mając na uwadze powyższe rozważania podzielić należy stanowisko strony skarżącej, iż po uchyleniu art. 130 2 § 3 k.p.c. brak jest przepisu pozwalającego na odrzucenie sprzeciwu od wyroku zaocznego wniesionego przez profesjonalnego pełnomocnika bez uprzedniego wezwania go do uiszczenia stosownej opłaty.
Z tych przyczyn na podstawie art. 386 § 4 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. orzeczono jak w sentencji.
SSO Marian Raszewski SSO Wojciech Vogt SSO Janusz Roszewski