Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III RNs 32/16

POSTANOWIENIE

Dnia 28 września 2016 r.

Sąd Rejonowy w Człuchowie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Agnieszka Biernikowicz

Protokolant pracownik biurowy Karolina Ziółkowska

po rozpoznaniu w dniu 28 września 2016 r. w Człuchowie

na rozprawie

sprawy z wniosku Gminna Komisja ds (...) w C.

z udziałem R. A. (1)

o zastosowanie obowiązku poddania się leczeniu odwykowemu

postanawia:

oddalić wniosek.

/-/ Agnieszka Biernikowicz

na oryginale właściwy podpis

III RNs 32/16

UZASADNIENIE

Wnioskodawca Gminna Komisja ds. (...) w C. wniosła o orzeczenie obowiązku poddania się leczeniu w stacjonarnym zakładzie lecznictwa odwykowego przez uczestnika postępowania R. A. (1). W uzasadnieniu tego żądania podano, iż pismem z dnia 5 marca 2015r. żona uczestnika postępowania L. A. zwróciła się do wnioskodawcy o podjcie czynności zmierzających do orzeczenia obowiązku podania się leczeniu odwykowemu przez jej męża R. A. (1), gdyż nadużywa on alkoholu, czym demoralizuje ich troje małoletnich dzieci w wieku 16,14 i 7 lat, a sytuacja ta nie zmieniła się.

Uczestnik postępowania R. A. (1) nie zgodził się z żądaniem zawartym we wniosku. Podał, że żyje w małżeństwie razem z małoletnimi dziećmi. Pije alkohol w postaci piwa, przeważnie w soboty tj. w dniu wolnym od pracy i czyni to pod sklepem, by jego żona nie widziała takiego jego zachowania.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Uczestnik postępowania R. A. (1) ma 52 lata. Pozostaje w związku małżeńskim z L. A.. Mieszka z nią i trojgiem małoletnich dzieci w wieku 10,15 i 17 lat miejscowości D.. Uczestnik postępowania ma stałą pracę. Pracuje w miejscowości S. zarabiając około 2.300 - 3.000 zł miesięcznie, które przeznacza na utrzymanie rodziny. R. A. (1) pije alkohol w postaci piwa około dwóch razy w tygodniu, przede wszystkim w soboty. Po spożyciu alkoholu jego zachowanie nie budzi zastrzeżeń. Do pracy stawia się trzeźwy, gdyż pracuje przy obsłudze maszyn i pracodawca bada stan trzeźwości pracowników. Żona uczestnika nie pracuje. Zajmuje się domem. W przeszłości odbyła leczenie odwykowe od alkoholu, lecz nadal zdarza się, iż pije alkohol. Rodzina uczestnika postępowania korzysta z pomocy asystenta rodziny. Uczestnikowi i jego żonie w pełni przysługuje władza rodzicielska nad ich małoletnimi dziećmi.

- zeznania świadka L. A. z dnia 28 września 2016r. 00:03:25- 00:13:37,

W dniu 5 marca 2015r. L. A. zwróciła się do wnioskodawcy o podjęcie działań zmierzających do orzeczenia obowiązku poddania się leczeniu odwykowemu przez R. A. (1), gdyż z powodu nadużywania przez niego alkoholu demoralizuje on ich dzieci.

- dowód: pismo L. A. k. 3,

Uczestnik postępowania R. A. (1) jest osobą uzależnioną od alkoholu.

- dowód: opinia biegłych k. 54- 55,

Sąd zważył co następuje:

Wniosek oparty na treści 26 ust. 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi z dnia 26 października 1982 r. nie zasługuje na uwzględnienie. Zgodnie z treścią tego przepisu osoby, o których mowa w art. 24 ustawy, jeżeli uzależnione są od alkoholu, zobowiązać można do poddania się leczeniu w stacjonarnym lub niestacjonarnym zakładzie lecznictwa odwykowego. Uwzględniając treść art. 24 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi z dnia 26 października 1982 r. możliwość zobowiązania przez sąd podjęcia leczenia odwykowego dotyczy wyłącznie tych osób, które w związku z nadużywaniem alkoholu powodują rozkład życia rodzinnego, demoralizację małoletnich, uchylają się od pracy albo systematycznie zakłócają spokój lub porządek publiczny.

W niniejszej zaś sprawie o ile zostało wykazane, iż uczestnik postępowania R. A. (1) jest osobą uzależnioną od alkoholu, o czym świadczy opinia wydana przez biegłą psycholog i biegłego lekarza psychiatrę, to brak jest podstaw do uznania, że R. A. powoduje rozkład życia rodzinnego, demoralizację małoletnich, uchyla się od pracy albo systematycznie zakłóca spokój lub porządek publiczny. Nie zostały przedstawione jakiekolwiek dowody świadczące o istnieniu takich okoliczności. Przeciwnie, jak wynika z zeznań świadka L. A. uczestnik postępowania ma stałą pracę, żyje w małżeństwie, łoży na utrzymanie rodziny, a jego zachowanie nie budzi żadnych zastrzeżeń. Podkreślić przy tym należy, że samo spożywanie alkoholu przez uczestnika postępowania, nie przesądza o tym, że takie zachowanie powoduje demoralizację małoletnich, co wynikało z pisma L. A. z dnia 5 marca 2015r. Istotnym także jest, że przesłanki warunkujące zobowiązanie uczestnika postępowania do podjęcia leczenia odwykowego muszą występować w dniu rozstrzygania przez sąd o takim obowiązku (tak Sąd Najwyższego Izba Cywilna w postanowieniu z dnia z dnia 18 września 2015r. w sprawie o sygn. akt I CSK 351/15).

W tym stanie rzeczy wniosek jako niezasadny oddalono.