Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt II Cz 912/16

POSTANOWIENIE

Dnia 17 października 2016r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący SO Piotr Rajczakowski

Sędziowie SO Jerzy Dydo

SO Agnieszka Terpiłowska

po rozpoznaniu w dniu 17 października 2016r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa: J. S. i P. S.

przeciwko (...)w B.

o zapłatę

na skutek zażalenia powódki na Zarządzenie Przewodniczącego w Sądzie Rejonowym w Dzierżoniowie z dnia 20 lipca 2016r. sygn. akt I C 857/16

postanawia:

oddalić zażalenie.

(...)

UZASADNIENIE

Powodowie wnieśli pozew „przeciwko zarządowi (...)u z powodu łamania przepisów kodeksu cywilnego odnośnie sporządzania umów dzierżaw, działając tym samym na szkodę powodów oraz łamanie praw obywatelskich do jednakowego traktowania odnośnie dostępu do dóbr materialnych w naszym kraju”. W uzasadnieniu pozwu powodowie wnieśli o:

1.  sprawdzenie sytuacji prawnej na gruncie bielawskiego (...) Pani M. H.;

2.  rozstrzygnięcie, wobec powyższego faktu, czy spółka prawnie ma obowiązek zorganizowania nieograniczonego przetargu na wieczyste użytkowanie gruntu części działki ozn. nr (...)wraz z postawionym na nim (powodów) pawilonem handlowym typu (...)

3.  rozstrzygnięcie sporu wokół umowy dzierżawy, której do dziś nie dnia powodowie nie mogą uzyskać prawidłowej umowy, która nie stałaby w skrajnej sprzeczności z przepisami kodeksu cywilnego: art. 5, art. 700, art. 72 § 2 k.c.

Zarządzeniem z dnia 2 czerwca 2016r. powodowie zostali zobowiązani do uzupełnienia braków formalnych pozwu poprzez dokładne określenie żądania (żądań) pozwu, jakim (jakimi) występują w stosunku do strony pozwanej, opisanych w pkt (...) końcowej części pozwu oraz oznaczenie wartości przedmiotu sporu (pismo w 2 egz.) w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem zwrotu pozwu.

Powodowie wskazali, iż domagają się:

1.  obniżenia czynszu – 450,77 zł;

2.  wydanie nakazu sądowego dla (...)odnośnie przeprowadzenia przetargu nieograniczonego na wieczyste użytkowanie części działki gruntu ozn. nr geod. (...)obręb(...), przy ul (...). (...)w B., wraz z postawionym na nim (powodów) pawilonem handlowym związanym z tym gruntem na stałe zbrojonym fundamentem.

Ponadto powodowie wskazali, iż nie są w stanie oszacować wartości przetargu. Powodowie również wnieśli o „usunięcie z pozwu tej sprawy drugiego powoda P. S. ponieważ umowa dzierżawy została sporządzona jedynie na powódkę”.

Zaskarżonym zarządzeniem z dnia 20 lipca 2016r. pozew w sprawie został zwrócony. Jak wskazano w uzasadnieniu zarządzenia powodowie mimo wezwania do uzupełnienia braków formalnych pozwu poprzez dokładne określenie żądań pozwu i oznaczenie wartości przedmiotu sporu, braków tych w zakreślonym terminie nie uzupełnili i pozew w oparciu o treść art. 130 § 2 k.p.c. został zwrócony.

Zażalenie na powyższe zarządzenie złożyła powódka podnosząc, iż dokładnie określiła żądania odnośnie strony pozwanej. Zażądała obniżenia czynszu o kwotę 450,77 zł miesięcznie i co najmniej w tym zakresie pozew powinien zostać uwzględniony. Co do drugiego żądania skarżąca stwierdziła, iż może zgodzić się z zaskarżonym zarządzeniem i wniesie o to nowy pozew w momencie, kiedy dotrze do „źródeł” jak oszacować dla Sądu wartość takiego przetargu. Mając powyższe na uwadze skarżąca wniosła o uwzględnienie pozwu w części dotyczącej pkt. 1 z uzupełnienia pozwu.

Sąd Okręgowy zważył:

Zażalenie nie było zasadne.

Powodowie zostali precyzyjnie zobowiązani do usunięcia braków formalnych pozwu zarządzeniem z dnia 2 czerwca 2016r. Złożony przez nich pozew dotknięty był brakami, na jakie wskazano w zarządzeniu z dnia 2 czerwca 2016r. i braki te miały taki charakter, iż uniemożliwiały nadanie mu biegu.

Obowiązek oznaczenia żądania spoczywa na powodzie (zgodnie z treścią art. 187 § 1 pkt 1 k.p.c.). Uzupełniając braki formalne pozwu powodowie podali jedynie, iż domagają się obniżki czynszu w kwocie 450,77 zł i w zasadzie powtórzyli dotychczasowe brzmienie żądania w zakresie „nakazania przeprowadzenia przetargu”. To, że pierwsze z żądań ma dotyczyć obniżenia czynszu „miesięcznie” wynika dopiero z zażalenia, gdzie powódka twierdzi, iż określiła to żądanie jako obniżenie czynszu o kwotę 450,77 zł miesięcznie. Nadal oba żądania zostały określone w taki sposób, iż nie pozwalały na nadanie im biegu. Sąd w tym zakresie nie może zastępować stron i za strony określać czego powinni domagać się w sprawie. To jak zostanie ukształtowane żądanie przesądza o biegu postępowania, jego trybie, możliwych do podjęcia czynnościach i często o jego ostatecznym wyniku. Wybór w tym zakresie spoczywa na powodzie nie na Sądzie. Oczekiwanie, iż Sąd „coś” zrobi w sprawie cywilnej, która w ocenie strony powoduje „jakieś” niekorzystne skutki dla strony nie znajduje uzasadnienia. Działanie Sądu z urzędu za stronę następuje jedynie w ściśle określonych sytuacjach wyznaczanych przez przepisy ograniczające ogólną zasadę kontradyktoryjności procesu. W tej sprawie Sąd nie miał obowiązku działania za stronę. W sprawie to powodowie winni byli precyzyjnie określić czego się domagają w dopuszczalnych przez prawo ramach.

Stosownie do powołanego przepisu art. 187 § 1 pkt 1 k.p.c. powodowie powinni również oznaczyć wartość przedmiotu sporu. Powodowie uzupełniając braki nie odnieśli się do zobowiązania w zakresie oznaczenia wartości przedmiotu sporu, co do tej części żądania, w której domagają się obniżenia czynszu, co do drugiego z żądań wskazali, iż nie są w stanie oszacować wartości przetargu.

Należy podkreślić, iż określenie przez powoda wartości przedmiotu sporu jest niezbędnym elementem pozwu i pozwala na ustalenie wysokości kosztów sądowych należnych w sprawie i kosztów procesu stron. Nie można uznać zatem w okolicznościach sprawy, iż w zakresie pierwszego z żądań wszystkie braki formalne zostały usunięte jak podniesiono w zażaleniu. Nie została również wskazana wartość przedmiotu sporu i nie można jej określić na podstawie opisu zgłoszonego nieprecyzyjnie żądania w oparciu o treść art. 19 § 1 k.p.c. Reguły ustalania wartości przedmiotu sporu zostały określone w art. 19 - 26 k.p.c.

Bez należytego wywiązania się z zobowiązania w zakresie określenia żądania pozwu i podania wartości przedmiotu sporu pozew nie otrzyma biegu.

Zasadnie zatem zaskarżone zarządzenie zostało oparte na treści art. 130 § 2 k.p.c. i pozew podlegał zwrotowi ponieważ nie zostały usunięte jego braki, które uniemożliwiają nadanie mu biegu.

Jedynie na marginesie rozważań Sąd Okręgowy poddaje pod rozwagę powodom, czy zamiast ewentualnego składanie skarg do wszelkich wymienionych w zażaleniu instytucji, może powodowie rozważyliby zasięgnięcie porady prawnej u zawodowego pełnomocnika, co pozwoliłoby na podjęcie skutecznych czynności celem ochrony praw, które w ocenie powodów wymagają ochrony.

Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. zażalenie podlegało oddaleniu.

(...)