Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 sierpień 2016 roku

Sąd Rejonowy – w Piotrkowie Tryb. VII Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Marcin Oleśko

Protokolant: stażysta Lena Błaszczyńska

przy udziale Prokuratora: Rafała Matusiaka

po rozpoznaniu w dniu 12.08.2016 roku

sprawy

1.  T. P. s. M. i G. z d. S., ur. (...) w C.

oskarżonego o to, że:

I.  w okresie od 11 stycznia 2010 roku do 10 października 2011 roku w miejscowości C. w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru wprowadzając w błąd co do warunków uczestnictwa w szkoleniach wyłudził poświadczenie nieprawdy od M. K. (1), R. K. na listach obecności szkoleń (...) z zakresu tworzenia i funkcjonowania powiązań kooperacyjnych w ramach P. (...) (...)współfinansowanych ze środków E. (...), które to osoby były upoważnione do podpisania się na powyższych listach obecności jako osoba zgłoszona na szkolenie, w których to szkoleniach w/w osoby nie uczestniczyły, a następnie listy obecności przekazał do P. (...) celem potwierdzenia obecności w/w osoby na szkoleniach,

tj. o czyn z art. 272 kk i art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk

II.  w okresie od 11 stycznia 2010 roku do 10 października 2011 roku w miejscowości C. w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w celu użycia za autentyczne podrobił na listach obecności szkolenia:

- (...), (...), (...) oraz dokumentacji zgłoszeniowej na w/w szkolenie podpisy Ł. C.,

- (...)oraz dokumentacji zgłoszeniowej na w/w szkolenie podpisy M. E.,

a następnie powyższe dokumenty przekazał do P. (...) celem potwierdzenia obecności w/w osoby na szkoleniach

tj. o czyn z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 12 kk

2.  G. Ś., c. W. i M. z d. S., ur. (...) w P.

oskarżonej o to, że:

III.  w okresie od 15 września 2011 roku do 24 maja 2012 roku w B. w celu wzbudzenia zamiaru popełnienia czynu zabronionego, nakłoniała J. F. do zeznania nieprawdy lub zatajenia prawdy podczas zeznań składanych w ramach prowadzonego postępowania przygotowawczego w sprawie dokonania wyłudzeń dotacji przy finansowaniu kosztów usług szkoleniowych i doradczych z zakresu tworzenia i funkcjonowania powiązań kooperacyjnych w ramach P. (...), (...) współfinansowanego ze środków (...)przez przedstawicieli spółki (...) S.A. z/s w (...) S.A. z/s w P. , co do faktu uczestnictwa w/w w powyższych szkoleniach lecz zamiaru swego nie osiągnęła, gdyż J. F. o powyższym fakcie poinformowała podczas przesłuchania,

tj. o czyn z art. 18 § 2 kk w zw. z art. 233 § 1 kk

IV.  w okresie od 15 września 2011 roku d0 24 maja 2012 roku w B. w

celu wzbudzenia zamiaru popełnienia czynu zabronionego, nakłaniała K. G. (1) do zeznania nieprawdy lub zatajenia prawdy podczas zeznań składanych w ramach prowadzonego postępowania przygotowawczego w sprawie dokonania wyłudzeń dotacji przy finansowaniu kosztów usług szkoleniowych i doradczych z zakresu tworzenia i funkcjonowania powiązań kooperacyjnych w ramach P. (...), (...), współfinansowanego ze środków (...) przez przedstawicieli spółki (...) S.A. z/s w (...) S.A. z/s w P. , co do faktu uczestnictwa w/w w powyższych szkoleniach lecz zamiaru swego nie osiągnęła, gdyż K. G. (1) o powyższym fakcie poinformowała podczas przesłuchania,

tj. o czyn z art. 18 § 2 kk w zw. z art. 233 § 1 kk

V.  w okresie od 11 stycznia 2010 roku d0 10 października 2011 roku w B. będąc osobą uprawnioną do wystawienia dokumentu w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru poświadczyła nieprawdę na dokumentacji zgłoszeniowej dot. skierowania na szkolenie

(...), (...), (...), (...), (...) i szkolenie (...) (...) , (...), (...), (...) z zakresu tworzenia i funkcjonowania powiązań kooperacyjnych w ramach P. (...), (...)współfinansowanego ze środków ze środków (...) J. F. i K. G. (2), jednocześnie wyłudzając poświadczenie nieprawdy od w/w osób, wprowadzając je w błąd co do warunków uczestnictwa w szkoleniach, które to osoby były upoważnione do podpisania się na powyższej dokumentacji jako osoby zgłoszone na szkolenie, w których to szkoleniach w/w osoby nie uczestniczyły- ponieważ ich miejsce zajęła ona i jej mąż A. Ś.,

tj. o czyn z art. 271 § 1 kk w zw. z art. 272 kk w zw. z art. 273 kk, w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk

VI.  w okresie od 23 maja 2011 roku do 02 czerwca 2011 roku w miejscowości I. w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu użycia za autentyczne podrobiła podpisy na listach uczestnictwa na szkoleniach (...), (...), (...), (...), (...) z zakresu tworzenia i funkcjonowania powiązań kooperacyjnych w ramach P. (...), (...)współfinansowanego ze środków (...) J. F. i K. G. (2)

tj. o czyn z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 12 kk,

3.  S. S. (3), s. M. i R. z d. M. , ur. (...) w B.

oskarżonego o to, że:

VII.  w okresie od 11 stycznia 2010 roku d0 10 października 2011 roku w B., k. K.oraz B. w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu użycia za autentyczne podrobiła podpisy na dokumentacji dotyczącej szkoleń z zakresu tworzenia i funkcjonowania powiązań kooperacyjnych w ramach P. (...), (...) współfinansowanego ze środków ze środków (...):

- na listach uczestnictwa w szkoleniach (...) (...), (...), (...), (...) podpisy T. K.,

- na listach uczestnictwa w szkoleniach(...),

oraz dokumentacji zgłoszeniowej na w/w szkolenie podpisy T. K.; J. W.;

- na listach uczestnictwa w szkoleniach (...), (...), (...) podpisy B. K. (1), M. R.;

- na listach uczestnictwa w szkoleniach (...)

oraz dokumentacji zgłoszeniowej na w/w szkolenie podpisy M. T. (1), D. W.

tj. o czyn z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 12 kk,

4.  M. B., c. W. i I. z d. Zaborowskiej , ur. (...) w P.

oskarżonej o to, że:

VIII.  w okresie od 11 stycznia 2010 roku d0 10 października 2011 roku w miejscowości P. w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu użycia za autentyczne podrobiła podpisy na dokumentacji dotyczącej szkoleń z zakresu tworzenia i funkcjonowania powiązań kooperacyjnych w ramach P. (...), (...) współfinansowanego ze środków ze środków (...):

- na listach uczestnictwa w szkoleniach (...), (...), (...), (...), (...) oraz dokumentacji zgłoszeniowej na w/w szkolenie podpisy S. A., A. G. i A. K.,

tj. o czyn z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 12 kk

IX.  w okresie od 11 stycznia 2010 roku do 10 października 2011 roku w miejscowości P., W. i I. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wprowadzając w błąd co do warunków uczestnictwa w szkoleniach wyłudziła poświadczenie nieprawdy na dokumentacji zgłoszeniowej od N. Ż., który jako pracodawca był osobą uprawnioną do wystawienia dokumentów dot. skierowania na szkolenia z zakresu tworzenia i funkcjonowania powiązań kooperacyjnych w ramach P. (...), (...)współfinansowanych ze środków ze środków (...): swych pracowników, a następnie uzyskane w ten sposób dokumenty po wypełnieniu danymi osób: K. Z., P. F., D. M. i B. T. (1) faktycznie nie zatrudnionymi przez w/w przekazała do P. (...),

tj. o czyn z art. 272 kk i art. 273 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

X.  w okresie od 11 stycznia 2010 roku do 10 października 2011 roku w miejscowości P., I. i W. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wprowadzając w błąd co do warunków uczestnictwa w szkoleniach wyłudziła poświadczenie nieprawdy:

⚫

od M. S., M. W., E. Ł., K. W., B. S. na dokumentacji dotyczącej szkolenia (...), (...), (...), (...), (...);

⚫

od B. T. (2) na dokumentacji dotyczącej szkolenia (...), (...), (...), (...), (...);

⚫

od H. K. (zd. W.), B. K. (2), B. Z., K. M., M. Z., M. G., M. K. (2), I. D. na dokumentacji dotyczącej szkolenia (...), (...), (...);

⚫

od T. R., I. K., D. M., K. Z. na dokumentacji dotyczącej szkolenia (...) (...), (...);

⚫

od E. J., M. T. (2) na dokumentacji dotyczącej szkolenia (...), (...), (...), (...), (...);

⚫

od S. J., E. W. na dokumentacji dotyczącej szkolenia (...), (...), (...), (...), (...);

⚫

od Ż. S. na dokumentacji dotyczącej szkolenia (...)

dotyczącej zakresu tworzenia i funkcjonowania powiązań kooperacyjnych w ramach P. (...), (...)współfinansowanych ze środków (...), które to osoby były upoważnione do podpisania się na powyższych listach obecności jako osoby zgłoszone na szkolenie, ale nie spełniały wymaganych warunków co do ich zatrudnienia, a następnie listy obecności przekazała do P. (...) celem potwierdzenia obecności w/w osób i wymaganych warunków uczestnictwa w szkoleniach

tj. o czyn z art. 272 kk i art. 273 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 11 § 2kk

1.  oskarżonego T. P. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie I aktu oskarżenia wyczerpującego dyspozycję art. 272 kk i art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk i za to na podstawie art. 272 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierza mu karę 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  oskarżonego T. P. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie II aktu oskarżenia wyczerpującego dyspozycję art. 270 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk i za to na podstawie art. 270 § 1 kk wymierza mu karę 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

3.  na podstawie art. 85 kk, art. 86 § 1 kk orzeczone w punktach 1 i 2 niniejszego wyroku kary jednostkowe pozbawienia wolności łączy i wymierza oskarżonemu T. P. karę łączną 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

4.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk oraz art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego T. P. kary łącznej 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 2 (dwóch) lat;

5.  na podstawie art. 71 § 1 kk wymierza oskarżonemu T. P. karę 20 (dwudziestu) stawek dziennych grzywny, przyjmując wysokość jednej stawki na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych;

6.  oskarżoną G. Ś. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej czynu opisanego w punkcie III aktu oskarżenia wyczerpującego dyspozycję art. 18 § 2 kk w zw. z art. 233 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk i za to na podstawie art. 19 § 1 kk w zw. z art. 233 § 1 kk wymierza jej karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

7.  oskarżoną G. Ś. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej czynu opisanego w punkcie IV aktu oskarżenia wyczerpującego dyspozycję art. 18 § 2 kk w zw. z art. 233 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk i za to na podstawie art. 19 § 1 kk w zw. z art. 233 § 1 kk wymierza jej karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

8.  oskarżoną G. Ś. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej czynu opisanego w punkcie V aktu oskarżenia wyczerpującego dyspozycję art. 271 § 1 kk i art. 272 kk i art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk i za to na podstawie art. 271 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierza jej karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

9.  oskarżoną G. Ś. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej czynu opisanego w punkcie VI aktu oskarżenia wyczerpującego dyspozycję art. 270 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk i za to na podstawie art. 270 § 1 kk wymierza jej karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

10.  na podstawie art. 85 kk, art. 86 § 1 kk orzeczone w punktach 6, 7, 8, 9 niniejszego wyroku kary jednostkowe pozbawienia wolności łączy i wymierza oskarżonej G. Ś. karę łączną 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

11.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk oraz art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonej G. Ś. kary łącznej 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 2 (dwóch) lat;

12.  na podstawie art. 71 § 1 kk wymierza oskarżonej G. Ś. karę 40 (czterdziestu) stawek dziennych grzywny, przyjmując wysokość jednej stawki na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych;

13.  oskarżonego S. S. (3) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie VII aktu oskarżenia wyczerpującego dyspozycję art. 270 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk i za to na podstawie art. 270 § 1 kk wymierza mu karę 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

14.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk oraz art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego S. S. (3) kary 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 2 (dwóch) lat;

15.  na podstawie art. 71 § 1 kk wymierza oskarżonemu S. S. (3) karę 20 (dwudziestu) stawek dziennych grzywny, przyjmując wysokość jednej stawki na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych;

16.  oskarżoną M. B. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej czynu opisanego w punkcie VIII aktu oskarżenia wyczerpującego dyspozycję art. 270 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk i za to na podstawie art. 270 § 1 kk wymierza jej karę 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

17.  oskarżoną M. B. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej czynu opisanego w punkcie IX aktu oskarżenia wyczerpującego dyspozycję art. 272 kk i art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk i za to na podstawie art. 272 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierza jej karę 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

18.  oskarżoną M. B. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej czynu opisanego w punkcie X aktu oskarżenia wyczerpującego dyspozycję art. 272 kk i art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk i za to na podstawie art. 272 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierza jej karę 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

19.  na podstawie art. 85 kk, art. 86 § 1 kk orzeczone w punktach 16, 17 i 18 niniejszego wyroku kary jednostkowe pozbawienia wolności łączy i wymierza oskarżonej M. B. karę łączną 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

20.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk oraz art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonej M. B. kary łącznej 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 2 (dwóch) lat;

21.  na podstawie art. 71 § 1 kk wymierza oskarżonej M. B. karę 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny, przyjmując wysokość jednej stawki na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych;

22.  zasądza od oskarżonego T. P. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 40 (czterdzieści) złotych tytułem zwrotu wydatków oraz kwotę 220 (dwieście dwadzieścia) złotych tytułem opłat;

23.  zasądza od oskarżonej G. Ś. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 40 (czterdzieści) złotych tytułem zwrotu wydatków oraz kwotę 260 (dwieście sześćdziesiąt) złotych tytułem opłat;

24.  zasądza od oskarżonego S. S. (3) na rzecz Skarbu Państwa kwotę 40 (czterdzieści) złotych tytułem zwrotu wydatków oraz kwotę 220 (dwieście dwadzieścia) złotych tytułem opłat;

25.  zasądza od oskarżonej M. B. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 40 (czterdzieści) złotych tytułem zwrotu wydatków oraz kwotę 280 (dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem opłat.

Sygn. akt VII K 688/15

UZASADNIENIE

W niniejszej sprawie wpłynął wniosek prokuratora złożony w trybie art. 335 § 1 kpk.

Na posiedzeniu w dniu 12 sierpnia 2016 roku Sąd uwzględnił powyższy wniosek
i wydał wyrok w trybie art. 343 kpk.

Jak stanowi art. 424 § 3 kpk w wypadku złożenia wniosku o uzasadnienie między innymi co do wyroku wydanego w trybie art. 343 kpk, sąd może ograniczyć zakres uzasadnienia do wyjaśnienia podstawy prawnej tego wyroku oraz wskazanych rozstrzygnięć. Dlatego też Sąd w dalszej części ograniczy uzasadnienie do omówienia wskazanych okoliczności.

Oskarżona M. B. w okresie od 11 stycznia 2010 roku d0 10 października 2011 roku w miejscowości P. w krótkich odstępach czasu w wykonaniu
z góry powziętego zamiaru, w celu użycia za autentyczne podrobiła podpisy na dokumentacji dotyczącej szkoleń z zakresu tworzenia i funkcjonowania powiązań kooperacyjnych
w ramach P. (...), (...), współfinansowanego ze środków ze środków (...): na listach uczestnictwa w szkoleniach (...), (...), (...), (...), (...) oraz dokumentacji zgłoszeniowej na w/w szkolenie podpisy S. A., A. G. i A. K., czym wyczerpała dyspozycję art. 270 § 1 kk w zw. z art. 12 kk.

Ponadto oskarżona w okresie od 11 stycznia 2010 roku do 10 października 2011 roku
w miejscowości P., W. i I. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wprowadzając w błąd co do warunków uczestnictwa w szkoleniach wyłudziła poświadczenie nieprawdy na dokumentacji zgłoszeniowej od N. Ż., który jako pracodawca był osobą uprawnioną do wystawienia dokumentów dot. skierowania na szkolenia z zakresu tworzenia i funkcjonowania powiązań kooperacyjnych w ramach P. (...),(...) współfinansowanych ze środków ze środków (...): swych pracowników, a następnie uzyskane w ten sposób dokumenty po wypełnieniu danymi osób: K. Z., P. F., D. M. i B. T. (1) faktycznie nie zatrudnionymi przez w/w przekazała do P. (...), czym wyczerpała dyspozycję art. 272 kk
i art. 273 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.

Nadto M. B. w okresie od 11 stycznia 2010 roku do 10 października 2011 roku w miejscowości P., I. i W. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wprowadzając w błąd co do warunków uczestnictwa w szkoleniach wyłudziła poświadczenie nieprawdy:

⚫

od M. S., M. W., E. Ł., K. W., B. S. na dokumentacji dotyczącej szkolenia (...), (...), (...), (...), (...);

⚫

od B. T. (2) na dokumentacji dotyczącej szkolenia (...), (...), (...), (...), (...);

⚫

od H. K. (zd. W.), B. K. (2), B. Z., K. M., M. Z., M. G., M. K. (2), I. D. na dokumentacji dotyczącej szkolenia(...) (...), (...);

⚫

od T. R., I. K., D. M., K. Z. na dokumentacji dotyczącej szkolenia (...), (...), (...);

⚫

od E. J., M. T. (2) na dokumentacji dotyczącej szkolenia (...), (...), (...), (...), (...);

⚫

od S. J., E. W. na dokumentacji dotyczącej szkolenia (...), (...), (...), (...), (...);

⚫

od Ż. S. na dokumentacji dotyczącej szkolenia (...)

dotyczącej zakresu tworzenia i funkcjonowania powiązań kooperacyjnych w ramach P. (...), (...) współfinansowanych ze środków (...), które to osoby były upoważnione do podpisania się na powyższych listach obecności jako osoby zgłoszone na szkolenie, ale nie spełniały wymaganych warunków co do ich zatrudnienia, a następnie listy obecności przekazała do P. (...) celem potwierdzenia obecności w/w osób i wymaganych warunków uczestnictwa w szkoleniach,

czym zrealizowała znamiona czynu opisanego w art. 272 kk i art. 273 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 11 § 2kk.

W rozpoznawanej sprawie, koniecznym było rozstrzygnięcie, według której ustawy orzekać. Czyny zostały bowiem popełnione w dniu 10 października 2011 roku. Natomiast wyrok został wydany w dniu 12 sierpnia 2016 roku. W międzyczasie tj. w dniu 1 lipca 2015 roku doszło do nowelizacji Kodeksu karnego. Tym samym w niniejszej sprawie pomiędzy popełnieniem przestępstwa a czasem orzekania doszło do zmiany ustawy – Kodeks karny.

Dlatego też wydając wyrok w przedmiotowej sprawie Sąd miał na uwadze treść art. 4 § 1 kk, zgodnie z którym jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy.

Zdaniem Sądu w realiach niniejszej sprawy ustawą względniejszą dla oskarżonej był Kodeks karny w brzmieniu obowiązującym na dzień popełnienia przestępstwa. Sąd miał tu na uwadze, iż według treści art. 69 § 1 kk obowiązującego na dzień popełnienia przestępstwa Sąd może warunkowo zawiesić wykonie orzeczonej kary pozbawienia wolności nie przekraczającej 2 lat. Natomiast w brzmieniu art. 69 § 1 kk na dzień orzekania Sąd może warunkowo zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności w wymiarze nieprzekraczającym roku. Ponadto według nowego brzmienia art. 72 § 1 kk zawieszając wykonanie kary, jeżeli nie orzeka się środka karnego, Sąd jest zobligowany do poddania oskarżonego przynajmniej jednemu z obowiązków wskazanych w art. 72 § 1 pkt 1-8. Natomiast jak stanowił art. 72 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym na dzień popełnienia przestępstwa, zawieszając wykonanie kary, sąd może zobowiązać skazanego do podaniu się obowiązkom wskazanym w tym artykule. Jedynym rozwiązaniem, które powoduje, iż nowo obowiązująca ustawa wypada korzystniej od poprzedniego brzmienia Kodeksu karnego jest regulacja art. 70 § 1 kk. Zgodnie z nowym brzmieniem art. 70 § 1 kk okres próby wynosi od roku do lat 3. Natomiast według brzmienia art. 70 § 1 pkt 1 kk na dzień popełnienia przestępstwa okres próby
w wypadku warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności wynosi od 2 do 5 lat.

Reasumując Sąd na podstawie art. 4 § 1 k.k. wydając orzeczenie w przedmiotowej sprawie miał na uwadze w zakresie I czynu ustawę z dnia 6.06.1997 roku – Kodeks Karny
w brzmieniu obowiązującym na dzień popełnienia przestępstwa. Ustawa ta była względniejsza dla sprawcy.

Sąd uznał oskarżoną za winną popełnienia zarzucanego jej czynu, ponieważ nie zachodzi żadna okoliczność wyłączająca winę w rozumieniu Kodeksu Karnego. Oskarżona nie dała posłuchu normie prawnej, mimo iż miała taką możliwość.

Mając na uwadze poczynione ustalenia faktyczne, analizując i oceniając w powyższy sposób zebrany w sprawie materiał dowodowy, nie budzi wątpliwości, iż zachowanie oskarżonej stanowi czyny zabronione których społeczna szkodliwość jest dość znaczna.

Przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości Sąd kierował się w szczególności:

-

rodzajem dobra naruszonego jakim jest w przedmiotowej sprawie wiarygodność dokumentów;

-

stosunkowo niewielkimi rozmiarami wyrządzonej szkody;

-

sposobem i okolicznościami pełnionego czynu – w konsekwencji działania oskarżonej miały doprowadzić do wyłudzenia dotacji szkoleniowych;

-

popełnieniem przestępstwa umyślnie z zamiarem bezpośrednim.

Wymierzając karę Sąd uwzględnił na korzyść oskarżonej przede wszystkim jej uprzednią niekaralność. Ponadto przyznała się ona do popełnienia zarzucanego jej czynu
i chciała skorzystać z instytucji skazania bez przeprowadzania rozprawy w trybie art. 335§ 1 kpk.

Sąd nie dopatrzył się natomiast w niniejszej sprawie żadnych okoliczności obciążających wobec oskarżonej.

Mając na uwadze powyższe kwestie, a także zważając, aby kara była współmierna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu, a także, aby zrealizowała cele zapobiegawcze i poprawcze w stosunku do oskarżonego oraz wytyczne w zakresie prewencji ogólnej, Sąd wymierzył oskarżonej:

- za czyn opisany w punkcie VIII aktu oskarżenia karę 7 miesięcy pozbawienia wolności;

- za czyn opisany w punkcie IX aktu oskarżenia karę 7 miesięcy pozbawienia wolności;

- za czyn opisany w punkcie X aktu oskarżenia karę 7 miesięcy pozbawienia wolności.

Wymierzając na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk karę łączną. Sąd mógł wymierzyć ją w granicach od 7 miesięcy wolności do 1 roku i 9 miesięcy pozbawienia wolności. Zgodnie bowiem z art. 86 § 1 k.k. Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy.

Przy wydaniu kary łącznej Sąd rozważa przede wszystkim, czy pomiędzy poszczególnymi czynami, za które wymierzono kary jednostkowe, istnieje ścisły związek przedmiotowy lub podmiotowy, czy też związek ten jest dość odległy lub w ogóle go brak.

Przestępstwa zarzucane M. B. zostały popełnione w tym samym czasie. Wszystkie przestępstwa zostały popełnione umyślnie oraz wszystkie zostały wymierzone
w tożsame dobro chronione prawem – wiarygodność dokumentów. Okoliczności te przemawiają, za tym aby przy wymierzaniu kary łącznej zastosować zasadę absorpcji. Natomiast za zasadą kumulacji przemawia fakt, iż czyn VIII jest rodzajowo innym przestępstwem niż czyny opisane w punkcie IX i X aktu oskarżenia. Dlatego też wymierzając karę łączną 9 miesięcy pozbawienia wolności Sąd zastosował zasadę asperacji, która jednak
z uwagi na znaczną przewagę bliskości elementów podmiotowych i przedmiotowych zbliżona jest praktycznie do zasady absorpcji.

Na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1k.k. wykonanie wobec oskarżonej kary łącznej pozbawienia wolności zawieszono na okres próby 2 lat. Zawieszając wykonanie kary Sąd kierował się przede wszystkim tym, iż w stosunku do M. B. orzeczenie bezwzględnej kary pozbawienia wolności nie jest konieczne. Oskarżona nie była dotychczas karana. Wszystko to może wskazywać na incydentalny charakter czynów których się dopuściła. Argumenty tu wskazane, stały się podstawą uznania, że pomimo warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności oskarżona będzie w przyszłości przestrzegać porządku prawnego, w szczególności nie popełni ponownie przestępstwa.

W ocenie Sądu wyznaczony okres próby pozwoli na weryfikację pozytywnej prognozy kryminologicznej postawionej wobec oskarżonej. Kara ta w połączeniu
efektywnie zastosowaną sankcją w postaci grzywny powstrzyma oskarżoną od popełnienia
w przyszłości przestępstw, a w społeczeństwie wzmocni przekonanie o skuteczności udzielonej przez państwo ochrony prawnej.

Należy zaznaczyć, że wśród zastosowanych wobec oskarżonej sankcji, kara grzywny podlega efektywnemu wykonaniu, stanowi zatem realną dolegliwość, jaka dotknie sprawcę pozostawiając ją w przekonaniu negatywnej oceny czynu, którego się dopuściła.

Na podstawie art. 71 § 1 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonej karę grzywny
w wysokości 50 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na 20 złotych. Miarkując wysokość kary grzywny, oprócz okoliczności wskazanych powyżej Sąd miał na uwadze również sytuację materialną i osobistą oskarżonej. Sąd baczył by nie przekraczała ona możliwości zarobkowych i majątkowych oskarżonej. Jest ona osobą osiągająca regularny dochód na poziomie 2.500-3.000 złotych miesięcznie. Nie ma jednocześnie nikogo na swoim utrzymaniu. Zasądza kara grzywny nie przekracza tym samym jej możliwości finansowych.

O kosztach postępowania wobec oskarżonej orzeczono na podstawie art. 627 kpk.

Natomiast opłaty wymierzono na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 6 i art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Tj. Dz.U. nr 49 z 1983 r. poz. 223 ze zmianami).