Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 19.08.2016r. Sąd Rejonowy w Legionowie wszczął z urzędu postępowanie o wydanie zarządzeń w trybie art. 109 k.r.i o. dotyczących małoletnich N. W., ur. (...) i J. W. (1), ur. (...)

Podstawą wszczęcia postępowania była informacja z Komisariatu Policji w W. z dnia 09.06.2016r., z treści której wynikało, że uczestnik M. W. wszczyna awantury domowe, w trakcie których dochodzi do stosowania przemocy psychicznej wobec rodziny.

Na podstawie całokształtu zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia N. W. jest uczennicą III klasy gimnazjum w W.. Osiąga słabe wyniki w nauce. Małoletnia J. W. (1) jest uczennicą I klasy gimnazjum w W.. Uczy się dobrze. Małoletnie są zdrowe i nie sprawiają problemów wychowawczych.

Uczestnicy M. i J. W. (2) w lutym 2016r. rozwiedli się ale nadal zamieszkują razem. Mimo, iż rozwód został orzeczony bez orzekania o winie, to jego przyczyną był fakt, iż M. W. stosował wobec J. W. (2) przemoc psychiczną poprzez ciągłą krytykę, wyzwiska, podważanie jej autorytetu w obecności dzieci. Nadal dochodzi do sytuacji, w których M. W. dokucza byłej małżonce.

Uczestniczka J. W. (2) ma wykształcenie średnie. Pracuje w firmie farmaceutycznej P. T. jako operator. Otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 2 200 zł. oraz alimenty w łącznej wysokości 1250 zł. Uczestnik M. W. ma wykształcenie średnie. Pracuje w (...) Wytwórni (...) na stanowisku kierowniczym. Uzyskuje miesięczne dochody w wysokości 6 500 zł.

Uczestnicy z dziećmi zamieszkują w parterowym domu z garażem. Dom jest wyposażony na wysokim poziomie w sprzęty codziennego użytku, sprzęt AGD i RTV, utrzymany w porządku i czystości.

Uczestnicy wystawili na sprzedaż dom, w którym aktualnie zamieszkują. Za uzyskane pieniądze zamierzają spłacić kredyt hipoteczny a resztą pieniędzy podzielić się i zamieszkać oddzielnie.

W czerwcu 2016r. J. W. (2) zgłosiła się do Komisariatu Policji w W., gdzie złożyła zawiadomienie o znęcaniu się nad nią byłego już męża. Została również założona tzw. niebieska karta.

Na rozprawie w dniu 3 października 2016r. uczestniczka J. W. (2) zeznała, że uczestnik źle traktował ją i dzieci. Mówił do nich „głąby” i ciągle je straszył. Uczestniczka podała, że były mąż nie pomaga jej w domu, ani nie chodzi na zebrania do szkoły do córek. Atmosfera w domu jest okropna, ciągle są docinki. Uczestnik ubliża J. W. (2), że jest leniem, brudasem, jest chora umysłowo. Straszy ją. J. W. (2) zeznała nadto, że uczestnik powiedział do córki, że jak się nie będzie uczyła to będzie takim samym głąbem jak jej matka. Z zeznań uczestniczki wynika, że dzieci często słyszą jak uczestnik na nią krzyczy i ją wyzywa oraz, że powiedziały babci, że jak dalej tak będzie to uciekną z domu.

Uczestnik M. W. zaprzeczył, by znęcał się nad rodziną. Zeznał, że zajmuje się dziećmi, chociaż zdarzyło mu się zwrócić do uczestniczki „krowa” lub „nieuk”, gdy wyprowadziła go z równowagi.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie:

zeznań uczestników J. W. (2) (K20) i M. W. ( (...)) oraz załączonych do akt sprawy dokumentów w postaci: zawiadomienia z Komisariatu Policji w W. (K1), aktów urodzenia (K14 – 15).

Sąd zważył, co następuje:

Z treści art. 109 §1 k.r.o. wynika, że jeśli dobro dziecka jest zagrożone sąd opiekuńczy wyda odpowiednie zarządzenia.

Zgodnie zaś z art. 109 §2 pkt 1 i 3 k.r.o. sąd opiekuńczy może w szczególności zobowiązać rodziców do określonego postępowania a w szczególności skierować rodziców do placówki lub specjalisty zajmujących się terapią rodzinną a nadto poddać wykonywanie władzy rodzicielskiej stałemu nadzorowi kuratora sądowego.

Przesłankami stosowania art. 109 k.r.o. są - po pierwsze: zagrożenie dobra dziecka a po drugie: nienależyte wykonywanie władzy rodzicielskiej. Przez nienależyte wykonywanie władzy rodzicielskiej należy rozumieć tak zawinione jak i niezawinione niewłaściwe postępowanie rodziców. Ingerencja Sądu na podstawie wskazanego wyżej przepisu następuje już wtedy, gdy dobro dziecka jest zagrożone. Sąd opiekuńczy działa bowiem przede wszystkim profilaktycznie przez zapobieganie ujemnym skutkom niewłaściwego lub nieudolnego sprawowania władzy rodzicielskiej. Jeśli dobro dziecka zostało już naruszone, ograniczenie władzy powinno nie tylko zapobiegać dalszym ujemnym skutkom postępowania rodziców, ale także już występujące usunąć.

Podkreślić jednak należy, że ograniczenie władzy rodzicielskiej nie stanowi środka represji w stosunku do rodziców, lecz jest środkiem ochrony zagrożonego dobra dziecka. Jego celem jest ochrona dziecka a jednocześnie niesienie pomocy rodzicom, którzy z powodu trudności wychowawczych lub życiowych nie radzą sobie należycie z realizacją tego celu.

Nie ulega wątpliwości, że w niniejszej sprawie sytuacja rodzinna małoletnich N. W. i J. W. (1) jest trudna. Rodzice małoletnich są w konflikcie, często nie mogą dojść do porozumienia nawet w błahych sprawach życia codziennego. Uczestnicy wzajemnie obwiniają się o różne rzeczy. J. W. (2) zarzuca byłemu mężowi, że uczestnik źle traktował ją i dzieci, ubliżał jej i straszył. Nie pomagał w obowiązkach domowych. Uczestniczka podała, że były mąż nie pomaga jej w domu, ani nie chodzi na zebrania do szkoły do córek.

Uczestnik M. W. zarzuca byłej żonie, że sprzeniewierza pieniądze, nie wywiązuje się z obowiązków domowych i prowokuje go swoim złośliwym zachowaniem.

Uczestnicy pozostają w konflikcie dotyczącym codziennego funkcjonowania. Ich małżeństwo zostało zakończone rozwodem. Z uwagi na dalsze wspólne zamieszkiwanie pozostały jednak nieporozumienia, których efektem są wzajemne kłótnie.

Sytuacja taka źle wpływa na małoletnie, które zagroziły, że uciekną z domu.

Mając powyższe na względzie Sąd uznał, iż uzasadnione jest poddanie wykonywania władzy rodzicielskiej przez M. W. i J. W. (2) nad małoletnimi N. W. i J. W. (1) stałemu nadzorowi kuratora sądowego. Sąd zobowiązał kuratora do składania sprawozdań jeden raz na dwa miesiące.

Uzasadnione jest również w ramach sprawowanego przez kuratora nadzoru skłonienie uczestników do podjęcia mediacji rodzinnych celem złagodzenia konfliktu.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia o kosztach rozstrzygając na podstawie obowiązujących przepisów.

ZARZĄDZENIE

odpis postanowienia z uzasadnieniem doręczyć uczestnikowi