Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Ca 1186/16

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 14 czerwca 2016 r. , w sprawie VIII C 3698/15 Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi oddalił powództwo (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. skierowane przeciwko Z. R..

Sąd Rejonowy ustalił i zważył, że w dniu 7 maja 2009 roku pozwany Z. R. zawarł z powodem (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. umowę o abonament nr (...), na czas określony 12 miesięcy, na zasadach promocji „wiosna 50%”. Szczegółowe zasady korzystania z Pakietu usług (...) zostały określone w „Regulaminie korzystania z usług (...)” i (...). Wynikająca z umowy usługa świadczenia usług telekomunikacyjnych, tj. odbioru kodowanych programów telewizyjnych oraz usług internetowych, była świadczona przez powoda do lokalu przy ulicy (...) w Ł.. Umowa była następnie przedłużana przez pozwanego kolejnymi aneksami do umowy nr (...) o korzystanie z usług (...), tj.:

a)  aneksem zawartym w dniu 18 grudnia 2009 roku,

b)  aneksem nr (...) zawartym w dniu 29 kwietnia 2010 roku,

c)  aneksem nr (...) zawartym w dniu 20 października 2010 roku,

d)  aneksem nr (...) zawartym w dniu 13 kwietnia 2012 roku,

e)  aneksem nr (...) zawartym w dniu 13 kwietni 2012 roku.

W dniu 29 października 2012 roku w Biurze (...) podpisał cesję umowy dotyczącą telewizji i (...) świadczonej do lokalu przy ulicy (...) w Ł. na rzecz D. R.. W tym samym dniu D. R. podpisała aneks nr (...) do umowy nr (...) o korzystanie z usług (...) w lokalu, o którym mowa wyżej. D. R. zmarła w dniu 26 listopada 2012 roku. W dniu 30 listopada 2012 roku Z. R. zawarł kolejny aneks nr (...) do umowy

W dniu 5 stycznia 2010 roku pozwany Z. R. odebrał od powoda urządzenie dostępowe, model: (...), który zainstalowano przy ulicy (...) w Ł..

W dniu 17 października 2014 roku powód wystawił wyliczenie dopłaty z tytułu utraty promocji, na podstawie której ustalił różnicę wynikającą z cen standard a promocji, która w istocie stanowiła karę umowną z tytułu zerwanej promocji na kwotę 50 zł.

W piśmie opatrzonym datą 24 października 2014 roku powód wezwał pozwanego do zapłaty łącznie kwoty 135,89 zł, która to kwota stanowiła sumę niezapłaconych faktur VAT: nr (...) – na kwotę 24,99 zł, nr 6V/ (...) – na kwotę 60,90 zł oraz naliczonej kary umownej z tytułu niedotrzymania warunków promocji w wysokości 50 zł. Nadto powód wezwał pozwanego do zwrotu urządzeń wraz z osprzętem – modemu, a w przypadku jego niezwrócenia wskazał na możliwość naliczenia kary umownej w wysokości 330 zł. Powód wyznaczył termin do wykonania zobowiązania do dnia 7 listopada 2014 roku. Wezwanie wysłano pozwanemu na adres przy ulicy (...) w Ł., które doręczono w trybie awizo z dniem 11 listopada 2014 roku.

Pozwany Z. R. nie zamieszkuje w lokalu przy ulicy (...) w Ł., wyprowadził się spod wskazanego adresu
w 2013 roku.

Apelację od tego wyroku złożyła powodowa Spółka. Nie sprecyzowała żadnych zarzutów i wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku przez uwzględnienie powództwa.

Sąd Okręgowy zważył,

co następuje :

Apelacja jest bezzasadna . Zgodnie z przepisem art. 505 13 § 2 k.p.c. jeżeli sąd drugiej instancji nie przeprowadził postępowania dowodowego, uzasadnienie wyroku powinno zawierać jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.

Sąd I instancji oparł swoje rozstrzygnięcie o przepis art. 6 k.c. Statuuje on zasadę onus probandi , zgodnie z którą kto z danego faktu wywodzi skutki prawne winien fakt ten udowodnić. Apelacja w ogóle do tej kwestii się nie odnosi. Poprzestaje na tezie, że jej roszczenie jest zasadne, nie zwalcza tezy o nieudowodnieniu roszczenia. Rację ma jednak Sąd I instancji. Złożony do sprawy materiał dowodowy nie potwierdza zasadności roszczenia – tak co do zasady jak i wysokości.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację.