Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 października 2016 r.

Sąd Rejonowy w Łobzie, III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym :

Przewodniczący: SSR Andrzej Rydzkowski

Protokolant: Beata Reimer

po rozpoznaniu w dniu 20 października 2016 roku w Łobzie

sprawy z powództwa: małoletniej N. N. reprezentowanej przez matkę A. R.

przeciwko A. N.

o alimenty

I.  Zasądza od pozwanego A. N. alimenty na rzecz małoletniej N. N., urodzonej (...) w G. w kwocie po 550 zł /pięćset pięćdziesiąt / złotych miesięcznie poczynając od 01 października 2016r. płatne z góry do dnia 15- tego każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w stosunku rocznym w przypadku zwłoki w płatności którejkolwiek z rat do rąk matki A. R.

II.  Oddala powództwo w pozostałej części.

III.  Odstępuje od obciążania pozwanego kosztami sądowymi, które poniesie Skarb Państwa.

IV.  Znosi wzajemnie pomiędzy stronami koszty procesu

V.  Nadaje wyrokowi w punkcie pierwszym rygor natychmiastowej wykonalności

SSR Andrzej Rydzkowski

Sygn. akt III RC 144/16

UZASADNIENIE

Reprezentująca małoletnią powódkę N. N. jej matka A. R., domagała się zasądzenia od pozwanego A. N. na rzecz powódki alimentów w kwocie po 1.000,00 złotych miesięcznie.

W uzasadnieniu pozwu A. R. wskazała, iż pozwany A. N., będący ojcem małoletniej powódki nie przyczynia się do jej utrzymania.

Pozwany A. N. na rozprawie w dniu 20 października 2016 roku uznał powództwo do kwoty po 200,00 złotych miesięcznie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia N. N. urodzona w dniu (...), jest córką pozwanego A. N. i A. R..

( Dowód: odpis aktu urodzenia, k. 5 akt sprawy).

W dacie orzekania małoletnia N. N. miała 5 lat. Była zdrowym dzieckiem, nie chorowała przewlekle. Uczęszczała do przedszkola, za które jej matka płaciła około 200,00 złotych miesięcznie oraz ponosiła dodatkowe opłaty w kwocie około 500,00 złotych rocznie. Nie miała własnego majątku. Powódka, zamieszkiwała z matką i dziadkami. Utrzymanie mieszkania kosztowało matkę powódki około 300,00 – 400,00 złotych miesięcznie. Matka powódki prowadziła własną działalność gospodarczą-zakład fryzjerski, która przynosiła przychód około 3.000,00 złotych miesięcznie. Z tych pieniędzy matka powódki opłacała najem lokalu oraz składki ZUS po 1.500,00 złotych miesięcznie. Uiszczała koszty opału w kwocie niecałe 400,00 złotych rocznie. Nie korzystała z pomocy opieki społecznej. Na jedzenie oraz środku czystości i zabawki dla dziecka wydawała około 1000,00 złotych miesięcznie. Nie posiadała majątku ani zadłużenia.

Pozwany A. N. w dacie orzekania był zdrowy fizycznie. Nie miał zawodu wyuczonego. Oprócz powódki nie miał innych dzieci na utrzymaniu. Pracował dorywczo naprawiając komputery i telefony. Osiągał dochód od 800,00 do 2.000,00 złotych miesięcznie. Nie był zarejestrowany jako bezrobotny. Uprzednio prowadził za granicą działalność gospodarczą prace ogólnobudowlane zarabiając około 5.000,00 złotych netto miesięcznie. Z działalności gospodarczej pozostało pozwanemu zadłużenie około 5.000,00 złotych. Mieszkał w mieszkaniu brata, którego utrzymanie kosztowało go około 350,00 złotych miesięcznie. Na opał wydawał 2.400,00 złotych rocznie. Nie posiadał własnego majątku. Co dwa tygodnie zabierał córkę do siebie. Kupował jej odzież, słodycze i zabawki.

( dowód: - zeznania A. R., k. 51-52 akt sprawy;

- zeznania A. N., k.52 akt sprawy;

- faktury VAT, k. 7, 38 akt sprawy;

- pokwitowania, k. 8, 9, 10, 11, 31, 37, 44-48 akt sprawy;

- umowa, k. 32-33 akt sprawy;

- deklaracja podatkowa, k. 34-36 akt sprawy

- ewidencja przychodów, k. 39-43 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 133. § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Art. 133 odnosi się zarówno do dzieci pochodzących z małżeństwa, jak i pozamałżeńskich. W każdym z tych wypadków obowiązek alimentacyjny rodziców powstaje z chwilą urodzenia się dziecka.

Wskazany przepis określa ogólnie istnienie obowiązku alimentacyjnego rodziców względem dziecka, jeżeli nie jest ono w stanie utrzymać się samodzielnie, a dochody z majątku dziecka nie wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania, lub dziecko jest wprawdzie w stanie utrzymać się samodzielnie, ale znajduje się w niedostatku. W tym drugim wypadku dziecko pozostaje w takiej samej sytuacji wobec obowiązanych do alimentacji rodziców, jak każdy krewny uprawniony do alimentacji. Dopiero pozostawanie w niedostatku może uzasadniać wystąpienie z roszczeniem alimentacyjnym.

Przepis nie normuje wyczerpująco obowiązku alimentacyjnego rodziców wobec dziecka. Formułuje jedynie przesłanki ogólne ich odpowiedzialności, co sprowadza potrzebę odpowiedniego stosowania innych przepisów działu III kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Ma tu zwłaszcza zastosowanie art. 135, określający w § 1 wzajemną zależność świadczeń alimentacyjnych od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, w § 2 zaś tę postać obowiązku alimentacyjnego, która wyraża się osobistymi staraniami rodziców o utrzymanie lub wychowanie dziecka.

Oboje rodzice oraz dziecko są krewnymi w tym samym, pierwszym stopniu pokrewieństwa. Obowiązek alimentacyjny każdego z rodziców wobec dziecka będzie zatem kształtowany zgodnie z regułą z § 2 art. 129 według ich możliwości zarobkowych i majątkowych.

Odnosząc powyższe rozważania do przedmiotowej sprawy wskazać należy, iż małoletnia powódka znajduje się w fazie intensywnego rozwoju zarówno psychicznego i fizycznego. Wiąże się to z nakładami finansowymi potrzebnymi do utrzymania dziecka na prawidłowym poziomie rozwoju, takimi jak odpowiednia dieta, środki higieniczne i kosmetyczne oraz zabawki.

Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 16 grudnia 1987 r., przyjął, iż przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego rozumieć należy potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu - odpowiedni do jego wieku i uzdolnień - prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Dlatego też Sąd określił kwotę potrzebną na utrzymanie małoletniej powódki na tym etapie rozwoju na kwotę około 900,00 złotych miesięcznie.

Wskazać należy, iż obowiązek alimentacyjny rodziców względem dziecka wyraża się nie tylko świadczeniami o charakterze materialnym lecz również osobistymi staraniami o jego utrzymanie i wychowanie. Zaspokajanie materialnych potrzeb dziecka nie zwalnia żadnego z rodziców od udziału w staraniach o jego rozwój i wychowanie. Doniosłość osobistych starań o utrzymanie lub wychowanie dziecka sprawia, że wypełnienie obowiązku alimentacyjnego przez jedno z rodziców wobec dziecka może się ograniczyć tylko do tych starań. W wielu sytuacjach życiowych jest to zresztą jedyna możliwa forma zadośćuczynienia obowiązkowi. W tej części powódka A. R. spełnia swój obowiązek alimentacyjny.

Niewątpliwym jest, iż od chwili urodzenia się dziecka, zarówno z małżeństwa, jak i pozamałżeńskiego, rodzice obowiązani są zapewnić mu utrzymanie na takiej samej stopie, na jakiej sami żyją. Stanowisko Sądu Najwyższego w tej mierze, zapoczątkowane jeszcze pod rządami kodeksu rodzinnego z 1950 r. (por. orz. SN z dnia 5 stycznia 1956 r., III Cr 919/55, OSN 1957, poz. 74), potwierdził Sąd Najwyższy w tezie IV uchwały z dnia 16 grudnia 1987 r., przyjmując, że przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego rozumieć należy potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu - odpowiedni do jego wieku i uzdolnień - prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego określają zarobki i dochody, jakie uzyskiwałby przy pełnym wykorzystaniu swych sił fizycznych i zdolności umysłowych, nie zaś rzeczywiste zarobki i dochody.

Możliwości zarobkowe pozwanego nie należą do niskich. Pozwany nie ma zawodu wyuczonego, jednakże ma bogate doświadczenie zawodowe i w przeszłości osiągał już dość wysokie zarobki. Obecnie nie osiąga wysokich dochodów, lecz niskie są również jego deklarowane koszty utrzymania. Jest on osoba zdrową, nie ma innych dzieci na utrzymaniu i z pewnością jest w stanie osiągać większe, niż deklarowane dochody, co jest konieczne majac na uwadze potrzeby dziecka związane z codziennym utrzymaniem i edukacją w przedszkolu. Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, iż w aktualnej sytuacji możliwości zarobkowe pozwanego pozwalają na uiszczanie alimentów we wskazanej kwocie złotych miesięcznie od dnia 1 października 2016 roku mając na uwadze, miesiąc w którym zebrano materiał dowodowy konieczny do ustalenia wysokości obowiązku alimentacyjnego.

Żądanie zasądzenia alimentów w kwocie po 1.000,00 złotych miesięcznie na rzecz powódki Sąd uznał w tym stanie rzeczy za zawyżone, co skutkuje oddaleniem powództwa w punkcie II w pozostałej części.

Uwzględniając, iż pozwany jest zobowiązany do płacenia należności alimentacyjnych oraz rozstrzygnięcie Sąd zwolnił pozwanego od ponoszenia kosztów sądowych oraz zniósł wzajemnie pomiędzy stronami koszty procesu.

Nadanie wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności było obligatoryjne w oparciu o przepis art. 333 § 1 k.p.c.

SSR Andrzej Rydzkowski