Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 lutego 2016 r.

Sąd Okręgowy w Przemyślu III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Anna Kicman

Protokolant st. sekr. sądowy Barbara Bełz

po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2016 r. w Przemyślu

na rozprawie

sprawy K. T. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w R.

o emeryturę

na skutek odwołania K. T. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R.

z dnia 18 grudnia 2015 r., znak: ENS/20/035106357

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje wnioskodawcy K. T. (1) prawo do emerytury, począwszy od dnia 20 listopada 2015 r.

Sygn. akt III U 88/16

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 24 lutego 2016 r.

Decyzją z dnia 18 grudnia 2015 r., znak: ENS/20/035106357, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił wnioskodawcy K. T. (1) prawa do emerytury.

W podstawie prawnej powołano ogólnie przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015, poz. 748) oraz rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r. Nr 8, poz. 43 ze zm.).

W uzasadnieniu organ rentowy powołał się na treść art. 184 ustawy emerytalnej w związku z § 4 powołanego rozporządzenia, z których wynika, iż ubezpieczonemu urodzonemu po dniu 31 grudnia 1948 r. emerytura przysługuje, jeżeli spełnił łącznie następujące warunki:

- osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla mężczyzn,

- nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego albo złożył wniosek
o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem zakładu, na dochody budżetu państwa,

- w dniu wejścia w życie przepisów ustawy emerytalnej, tj. 1 stycznia 1999 r. osiągnął okres składkowy i nieskładkowy wynoszący 25 lat dla mężczyzn,
w tym okres zatrudnienia w szczególnych warunkach, wykonywanego stale
i w pełnym wymiarze czasu pracy, obowiązującym na danym stanowisku pracy, wynoszący co najmniej 15 lat.

Organ rentowy wyjaśnił, że odmówił przyznania emerytury, ponieważ nie został udowodniony wymagany 15-letni okres pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Zakład poinformował, że na podstawie wyroku Sądu Rejonowego
w J. IV Wydziału Pracy z dnia 7 lipca 2011 r. został uznany za udowodniony okres zatrudnienia wnioskodawcy w szczególnych warunkach od 20 maja 1979 r. do 31 lipca 1985 r. w C. – E. Spółdzielnia Pracy w R., Zakład Usług (...) w P.. Poinformował również, że na podstawie oświadczenia wnioskodawcy z dnia 23 października 2015 r. i zeznań świadków z dnia 22 października 2015 r. i z dnia 23 października 2015 r. nie uznano za prawidłowo udokumentowane okresy zatrudnienia w szczególnych warunkach od 1 września 1973 r. do 19 maja 1979 r. w (...) Przedsiębiorstwie Produkcji (...) w R. i od 1 sierpnia 1985 r. do 31 sierpnia 1993 r. w Spółdzielni Pracy w S. – D.. Jednocześnie z okresu pracy w szczególnych warunkach od 1 sierpnia 1985 r do 31 sierpnia 1993 r. świadectwo pracy w szczególnych warunkach powinien wystawić pracodawca, tj. Spółdzielnia w S. – D., a więc następca prawny po C. – E..

Łączny staż pracy w szczególnych warunkach wyniósł 6 lat, 2 miesiące i 12 dni.

Zakład wyjaśnił, że przyjął za udowodnione na dzień 1 stycznia 1999 r. okresy nieskładkowe w wymiarze 3 miesięcy i 18 dni, składkowe w wymiarze 26 lat, 8 miesięcy i 15 dni, tj. łącznie 27 lat i 3 dni, w tym staż w szczególnych warunkach w wymiarze 6 lat, 2 miesięcy i 12 dni.

Wnioskodawca K. T. (1) w dniu 30 grudnia 2015 r. złożył odwołanie od powyższej decyzji.

W uzasadnieniu wyjaśnił, że w okresie od 1 września 1973 r. do 19 maja 1979 r. był zatrudniony w (...) Przedsiębiorstwie Produkcji (...) w R., w trakcie którego odbył również dwuletnią zasadniczą służbę wojskową. W czasie powyższego zatrudnienia wykonywał on tylko i wyłącznie prace spawalnicze związane ze spawaniem okuć metalowych, które montowane były w siatkach zbrojeniowych do płyt betonowych w budownictwie mieszkaniowym. Wskazał, że gdy podpisywał umowę o pracę z (...) Przedsiębiorstwem Produkcji (...) w R., to wpisano mu wówczas zawód wyuczony, tj. ślusarz – spawacz i skierowano go do brygady czteroosobowej, jako piątego pracownika. Dodał, że zakład został zlikwidowany w związku z czym, nie mógł ubiegać się o świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach.

Wskazał, że powyższe okoliczności potwierdzić mogą świadkowie, którzy razem z nim współpracowali, tj. S. M. i S. P..

Wyjaśnił ponadto, że w okresie od 1 sierpnia 1985 r. do 31 sierpnia 1993 r. był zatrudniony w Zakładzie (...) w P., po reorganizacji Spółdzielnia Pracy w S. – D.. Następnie w dniu 20 maja 1979 r. za porozumieniem przeszedł do (...) Spółdzielnia Pracy w R. Zakład (...) w P., w której w rezultacie był zatrudniony do dnia 31 lipca 1985 r. wykonując czynności spawania wózków ogrodniczych.

W dniu 1 sierpnia 1985 r. C. – E. Spółdzielnia Pracy
w R. sprzedała Zakład (...) w P. Zakładom (...) w P. i po reorganizacji
w dniu 1 lutego 1993 r. zakład otrzymał nazwę Spółdzielnia Pracy w S. – D.. Wskazał, że wówczas również wykonywał prace spawalnicze przy produkcji wózków ogrodniczych. W związku z tym, w okresie od 1 sierpnia 1985 r. do 31 stycznia 1993 r. był on spawaczem w siedmioosobowej brygadzie, natomiast od 1 lutego 1993 r. do 31 sierpnia 1993 r. w czteroosobowej brygadzie.

Wnioskodawca dodał, że w 2011 r. zwrócił się do Prezes Spółdzielni S. – D. o wydanie świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach, jednakże Prezes odmówiła tłumacząc, że nie pracowała w w/w okresie, a z dokumentów wynika zatrudnienie na stanowisku ślusarz – spawacz.

Dodał, że powyższe okoliczności potwierdzić mogą zeznania świadków K. T. (2) oraz H. W., którzy ponadto otrzymali prawo do emerytury z tytułu zatrudnienia w warunkach szczególnych.

W odpowiedzi na odwołanie, organ rentowy wniósł o jego oddalenie.

Zakład wyjaśnił, że rozpatrując wniosek o emeryturę uznał, że wnioskodawca na dzień 1 stycznia 1999 r. udowodnił 27 lat i 3 dni okresów składkowych i nieskładkowych, co pozwala na przyjęcie, że wnioskodawca posiada wymagany ogólny staż pracy, tj. 25 lat okresów składkowych
i nieskładkowych. Nie wykazał jednak, że przed 1 stycznia 1999 r. posiada wymagany staż pracy wykonywanej w szczególnych warunkach.

Na podstawie przedłożonych dokumentów organ rentowy uznał okres zatrudnienia od 20 maja 1979 r. do 31 lipca 1985 r. w C. – E. Spółdzielnia Pracy w R., Zakład Usług (...) w P. za pracę w szczególnych warunkach w wymiarze 6 lat, 2 miesięcy i 12 dni.

Ponieważ na okres zatrudnienia od 1 września 1973 r. do 19 maja 1979 r. w (...) Przedsiębiorstwie Produkcji (...) w R. oraz od 1 sierpnia 1985 r. do 31 sierpnia 1993 r. w Zakładzie (...) w P. wnioskodawca nie przedłożył żadnych dokumentów potwierdzających zatrudnienia w szczególnych warunkach, a jedynie własne oświadczenie w tej sprawie oraz zeznania świadków, które nie stanowią dla organu prawidłowego środka dowodowego w sprawie uznania okresów zatrudnienia za pracę w szczególnych warunkach, to brak jest możliwości zdaniem organu rentowego, na uznanie w/w okresów jako pracy wykonywanej w szczególnych warunkach.

Sąd Okręgowy w Przemyślu ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca K. T. (1), urodzony dnia (...), w dniu 23 października 2015 r. złożył wniosek o emeryturę, oświadczając
w nim jednocześnie, że nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego.

Do wniosku dołączył świadectwo pracy z dnia 14 października 1980 r., z którego wynika, że w okresie od 1 września 1970 r. do 19 maja 1979 r. był zatrudniony w R.. P.P.E.B. w R. na stanowisku ślusarz – spawacz; świadectwo pracy z dnia 17 maja 1979 r., z którego wynika, że w okresie od 1 września 1973 r. do 19 maja 1979 r. wnioskodawca był zatrudniony w (...) Przedsiębiorstwie Produkcji (...) w R. na stanowisku ślusarz – spawacz; kserokopię świadectwa ukończenia zasadniczej szkoły zawodowej, z którego wynika, że wnioskodawca uzyskał zwód ślusarza – spawacza; kserokopię legitymacji członka związku zawodowego pracowników budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych; pismo z dnia 19 października 2001 r. sporządzone przez Zakład (...) Urzędu Wojewódzkiego w R. wyjaśniające, że wnioskodawca był zatrudniony w (...) Przedsiębiorstwie Produkcji (...) w R. w okresie od 1 sierpnia 1973 r. do 18 maja 1979 r. wraz z uwierzytelnioną kserokopią świadectwa pracy z dnia 17 maja 1979 r., z którego wynika, że wnioskodawca w okresie od 1 września 1973 r. do 19 maja 1979 r;. był zatrudniony w (...) Przedsiębiorstwie Produkcji i (...) w R. na stanowisku ślusarz – spawacz i uwierzytelnioną kserokopią umowy o pracę z dnia 19 czerwca 1973 r. zawartą na czas nieokreślony pomiędzy (...) Przedsiębiorstwem Produkcji (...) a K. T. (1) oraz uwierzytelnioną kserokopię pisma z dnia 7 maja 1979 r., w którym (...) Przedsiębiorstwo Produkcji (...) w R. wyraziło zgodę na przekazanie do pracy w (...) Przedsiębiorstwie Produkcji (...); pismo z dnia 6 lipca 2001 r. sporządzone przez Zakład (...) Urzędu Wojewódzkiego w R. wraz z uwierzytelnioną kserokopią list płac za lata 1973, 1974, 1976 (za listopad i grudzień), 1977, 1978, 1979.

Wnioskodawca dołączył ponadto uwierzytelnioną kserokopię dowodu osobistego wydanego dnia 27 listopada 1973 r.; uwierzytelnioną kserokopię legitymacji ubezpieczeniowej; świadectwo pracy z dnia 1 lipca 1985 r.,
z którego wynika, że wnioskodawca w okresie od 20 maja 1979 r. do 31 lipca 1985 r. był zatrudniony w RZ. Z. P. R. (...) Spółdzielnia Pracy
w R. Zakład (...) w P. na stanowisku ślusarza; świadectwo pracy z dnia 25 listopada 1992 r., z którego wynika,
że wnioskodawca w okresie od 20 maja 1979 r. do 31 lipca 1985 r. był zatrudniony w (...) Spółdzielnia Pracy w R. Zakład Usług (...) w P. na stanowisku ślusarza; pismo z dnia 12 października 2015 r. sporządzone przez Spółdzielnię Pracy w S. – D., z którym informuje, że wnioskodawca w okresie zatrudnienia od 20 maja 1979 r. do 31 lipca 1985 r. nie przebywał na urlopie bezpłatnym, wychowawczym, ani też na zwolnieniu lekarskim; odpis wyroku Sądu Rejonowego w Jarosławiu IV Wydziału Pracy z dnia 7 lipca 2011 r., sygn. akt IV P 40/11, w którym ustalono, że K. T. (1) był zatrudniony
w (...) Spółdzielnia Pracy w R. w okresie od dnia 20 maja 1979 r. do 31 lipca 1985 r., stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace Wykaz A – prace w szczególnych warunkach, których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego, Dział XIV – prace różne, pkt 12 – prace przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym, gazowym
i atomowodorowym rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r.
w sprawie wieku emerytalnego dla pracowników zatrudnionych
w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze na stanowisku spawacz; kserokopię pisma z dnia 31 lipca 1985 r. sporządzone przez Zakłady (...), w którym zawracają się z prośbą do (...) Zakładów Produkcji (...) Spółdzielni Pracy w R. o przekazanie w drodze porozumienia między zakładami z dniem 1 sierpnia 1985 r. pracowników na skutek zakupu Zakładu; oświadczenia pracowników o wyrażeniu zgody na przejście do pracy w Zakładach (...) w P. wraz z podpisem wnioskodawcy K. T. (1); protokół przekazania akt osobowych pracowników Zakładu (...) w P. z dnia 14 sierpnia 1985 r.; świadectwo pracy z dnia 28 marca 2011 r., z którego wynika, że wnioskodawca w okresie od 1 sierpnia 1985 r. do 31 sierpnia 1993 r. był zatrudniony w Zakładach (...) na stanowisku brygadzista, ślusarz – spawacz; zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu; załącznik do zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 9 marca 2001 r. sporządzone przez Spółdzielnię Pracy w S. – D., z którego wynika, że wnioskodawca w okresie od 19 grudnia do 24 grudnia 1991 r., od 21 grudnia do 24 grudnia 1992 r. i od 18 stycznia do 25 stycznia 1993 r. przebywał na zwolnieniu lekarskim, tj. łącznie 18 dni.

Przedłożył również oświadczenie w sprawie braku dokumentów z dnia 23 października 2015 r., w którym oświadczył, że w okresie od 1 września 1973 r. do 19 maja 1979 r. był zatrudniony w (...) Przedsiębiorstwie Produkcji (...) w R., a w okresie od 1 sierpnia 1985 r. do 31 sierpnia 1993 r. był zatrudniony w Zakładach (...) w P. po reorganizacji – Spółdzielnia Pracy w S. – D. wraz z zeznaniami świadków S. P., K. T. (2), H. W., S. M..

Powyższe okoliczności stały się podstawą wydania przez organ rentowy zaskarżonej decyzji z dnia 18 grudnia 2015 r., w której na dzień 1 stycznia 1999 r. przyjęto za udowodnione okresy nieskładkowe w wymiarze 3 miesięcy i 18 dni, okresy składkowe w wymiarze 26 lat, 8 miesięcy i 15 dni, tj. łącznie 27 lat i 3 dni, w tym staż w szczególnych warunkach w wymiarze 6 lat, 2 miesiące i 12 dni.

Dowód:

- świadectwo pracy z dnia 14 października 1980 r.,

- świadectwo pracy z dnia 17 maja 1979 r.,

- kserokopia świadectwa ukończenia zasadniczej szkoły zawodowej,

- kserokopia legitymacji członka związku zawodowego pracowników budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych,

- pismo z dnia 19 października 2001 r. sporządzone przez Zakład (...) Urzędu Wojewódzkiego w R.,

- uwierzytelniona kserokopia świadectwa pracy z dnia 17 maja 1979 r.,

- uwierzytelniona kserokopia umowy o pracę z dnia 19 czerwca 1973 r.,

- uwierzytelniona kserokopia pisma z dnia 7 maja 1979 r.,

- pismo z dnia 6 lipca 2001 r. sporządzone przez Zakład (...) Urzędu Wojewódzkiego w R. wraz z uwierzytelnioną kserokopią list płac za lata 1973 r., 1974 r., 1976 r. (za listopad i grudzień), 1977 r., 1978 r., 1979 r.,

- uwierzytelniona kserokopia dowodu osobistego wydanego 27 listopada 1973 r.,

- świadectwo pracy z dnia 1 lipca 1985 r.,

- świadectwo pracy z dnia 25 listopada 1992 r.,

- pismo z dnia 12 października 2015 r. Spółdzielni Pracy w S. – D.,

- odpis wyroku Sądu Rejonowego w Jarosławiu IV Wydziału Pracy z dnia 7 lipca 2011 r., sygn. akt IV P 40/11,

- kserokopia pisma z dnia 31 lipca 1985 r. sporządzone przez zakłady (...),

- oświadczenia pracowników o wyrażeniu zgody na przejście do pracy w Zakładach (...) w P.,

- protokół przekazania akt osobowych pracowników Zakładu (...) w P. z dnia 14 sierpnia 1985 r.,

- świadectwo pracy z dnia 28 marca 2011 r.,

- zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu,

- załącznik do zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 9 marca 2001 r. sporządzone przez Spółdzielnię Pracy w S. – D.,

- oświadczenie w sprawie braku dokumentów z dnia 23 października 2015 r.,

- decyzja ZUS O/R. z dnia 18.12.2015 r.

w aktach organu rentowego.

Sąd ustalił, że wnioskodawca K. T. (1) był zatrudniony w (...) Przedsiębiorstwie Produkcji (...) w R. w okresie od 1 września 1973 r. do 19 maja 1979 r. na stanowisku spawacza. Zajmował się spawaniem elektrycznym tzw. okuć służących do złączenia elementów składających się na całość w postaci bloków z tzw. wielkiej płyty. Tak przygotowane elementy były następnie przekazywane betoniarni. Wnioskodawca był zatrudniony w pięcioosobowej brygadzie, która pracowała w pomieszczeniu, które nie posiadało wentylacji.

Z tytułu pracy w szczególnych warunkach pracownicy otrzymywali dodatek pieniężny tzw. szkodliwy, mleko, a w okresie zimowym posiłki regeneracyjne. Powyższe czynności wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Sąd ustalił również, że zeznający w sprawie świadek S. M. otrzymał prawo do emerytury w wieku wcześniejszym z tytułu pracy
w szczególnych warunkach.

Sąd ustalił ponadto, że wnioskodawca był zatrudniony w Zakładach (...) w P. w okresie od 1 sierpnia 1985 r. do 1 lutego 1993 r. na stanowisku spawacza, przy czym w dniu 1 lutego 1993 r. miała miejsce reorganizacja zakładu i tym samym wnioskodawca w dalszej części do dnia 31 sierpnia 1993 r. był zatrudniony
w Spółdzielni Pracy w S. – D. również na stanowisku spawacza.

Wnioskodawca zajmował się spawaniem elektrycznym wózków ogrodniczych, których miesięcznie wykonywał w ilości około 350 sztuk.
Z tytułu pracy w szczególnych warunkach pracownicy otrzymywali dodatek szkodliwy, mleko, a w okresie zimowym posiłki regeneracyjne.

Powyższe czynności wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Sąd ustalił również, że zeznający w sprawie świadek H. W. otrzymał prawo do emerytury w wieku wcześniejszym z tytułu pracy
w szczególnych warunkach.

Dowód:

- akta osobowe z okresu zatrudnienia wnioskodawcy w (...) Przedsiębiorstwie Produkcji (...) w R.,

- zeznania świadków: S. M., k. 27,

S. P., k. 27,

- akt osobowe z okresu zatrudnienia wnioskodawcy w Zakładach (...) w P.,

- zeznania świadków: K. T. (2), k. 27,

H. W., k. 27,

- przesłuchanie wnioskodawcy K. T. (1), k. 27.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów
z dokumentów, których domniemanie prawdziwości wynika z art. 244 i nast. k.p.c., a nadto ich wiarygodność nie została obalona przez żadną ze stron.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadków S. M. i S. P. z okresu zatrudnienia wnioskodawcy w (...) Przedsiębiorstwie Produkcji (...) w R., a także zeznania K. T. (2) i H. W. z okresu zatrudnienia wnioskodawcy w Zakładach (...) w P.. Świadkowie zeznający w sprawie pracowali razem z wnioskodawcą, a zatem znali dokładny charakter wykonywanej przez niego pracy, w tym wskazać należy, że S. M. był bezpośrednim przełożonym K. T. (1). Sąd uznał ponadto zeznania samego wnioskodawcy jako spójne, logiczne oraz znajdujące potwierdzenie
w dowodach z dokumentów.

Dowody powyższe stanowiły podstawę ustaleń Sądu zwłaszcza,
że zeznania wskazanych świadków korespondują z zeznaniami odwołującego słuchanego w charakterze strony, które Sąd również uznał za wiarygodne
w całości.

Dowody osobowe stanowią dodatkowo uzupełnienie dowodów
z dokumentów w zakresie zajmowanych przez wnioskodawcę stanowisk pracy oraz rodzaju pracy wykonywanej w okresach będących przedmiotem postepowania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy K. T. (1) należy uznać za uzasadnione.

Na podstawie art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r.
o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U.
z 2015 r., poz. 748) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1)okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat -
dla mężczyzn oraz

2)okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa (ust. 2 art. 184).

Zgodnie z art. 32 ust. 1 powołanej wyżej ustawy o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r., będącym pracownikami, o których mowa
w ust. 2 i 3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 ust. 2 i 3.

Przy ustalaniu okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach
lub w szczególnym charakterze nie uwzględnia się: okresów niewykonywania pracy, za które pracownik otrzymał po dniu 14 listopada 1991 r. wynagrodzenie lub świadczenia z ubezpieczenia społecznego w razie choroby
i macierzyństwa (art. 32 ust. 1a pkt 1).

Dla celów ustalenia uprawnień, o których mowa w ust. 1,
za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia (art. 32 ust. 2).

Wiek emerytalny, o którym mowa w ust. 1, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom wymienionym w ust. 2 i 3 przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych (ust. 4 art. 32).

Przepisy dotychczasowe to rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych
w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8,
poz. 43 ze zm.).

Zgodnie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r.
w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r. Nr 8, poz. 43
ze zm.) - pracownik, który wykonywał pracę w szczególnych warunkach określonych w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeśli osiągnął wiek emerytalny wynoszący 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych.

Ponadto według § 2 ust. 1 cyt. rozporządzenia, okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych
w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach
lub w szczególnym charakterze była wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

Okresy pracy w szczególnych warunkach stwierdza zakład pracy
na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac
w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia, lub w świadectwie pracy.

W myśl § 3 powołanego rozporządzenia za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury, zwany dalej "wymaganym okresem zatrudnienia", uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat
dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczalnymi
do okresów zatrudnienia.

Poza sporem pozostaje fakt, że wnioskodawca K. T. (1) w dniu 20 listopada 1955 r. ukończył 60 lat, nie był członkiem otwartego funduszu emerytalnego, posiada wymagany staż pracy dla mężczyzn w ilości co najmniej 25 lat. Ponadto organ rentowy uznał za udowodniony okres zatrudnienia wnioskodawcy w szczególnych warunkach od 20 maja 1979 r. do 31 lipca 1985 r. w C. – E. Spółdzielnia Pracy w R. na stanowisku spawacza w ilości 6 lat, 2 miesięcy i 12 dni.

Istotą sporu w niniejszej sprawie była zatem kwestia ustalenia, czy wnioskodawca był zatrudniony, co najmniej 15 lat w warunkach szczególnych.

Przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe wykazało, że wnioskodawca K. T. (1) był zatrudniony w szczególnych warunkach w (...) Przedsiębiorstwie Produkcji (...) w R. w okresie od 1 września 1973 r. do 19 maja 1979 r. na stanowisku spawacza oraz w Zakładach (...) w P. w okresie od 1 sierpnia 1985 r. do 1 lutego 1993 r. na stanowisku spawacza, przy czym w dniu 1 lutego 1993 r. miała miejsce reorganizacja zakładu i tym samym wnioskodawca w dalszej części do dnia 31 sierpnia 1993 r. był zatrudniony w Spółdzielni Pracy w S. – D. również na stanowisku spawacza

Wprawdzie nazwy niektórych stanowisk zajmowanych przez wnioskodawcę nie odpowiadają nazewnictwu stanowisk ustalonych w zarządzeniu resortowym, jednak nie oznacza to, iż prace nie są wykonywane w warunkach szczególnych. Zgodnie bowiem z utrwalonym poglądem orzecznictwa dla ustalenia pracy wykonywanej w warunkach szczególnych
w rozumieniu przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. istotne znaczenie ma rodzaj faktycznie wykonywanej pracy.

Zakres wykonywanych czynności przez wnioskodawcę we wskazanych powyżej okresach w pełni odpowiadał pracom w szczególnych warunkach wymienionym w wykazie A, w dziale XIV „prace różne” pod pozycją 12 „prace przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym, gazowym i atomowodorowym”, stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych
w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 Nr 8, poz. 43 ze zm.).

Zajmowane przez wnioskodawcę stanowiska wymienione zostały
w wykazie A, dziale XIV - „Prace różne” pod pozycją 12 „Prace przy spawaniu
i wycinaniu elektrycznym, gazowym, atomowowodorowym” pkt 1 „spawacz elektryczny i gazowy”, stanowiącym załącznik nr 1 do zarządzenia nr 9 Ministra Budownictwa i (...) z dnia 1 sierpnia 1983 r.
w sprawie wykazu stanowisk pracy w zakładach pracy nadzorowanych przez Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach uprawniające do wcześniejszego przejścia na emeryturę oraz do wzrostu emerytury lub renty,
a także w dziale XIV „Prace różne” pod pozycją 12 „prace przy spawaniu
i wycinaniu elektrycznym, gazowym, atomowo-wodorowym”, pkt 8 – spawacz, stanowiącym załącznik nr 1 do zarządzenia nr 3 Ministra Hutnictwa
i (...) Maszynowego z dnia 30 marca 1985 r. w sprawie stanowisk, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładach pracy resortu hutnictwa i przemysłu maszynowego.

Podkreślenia wymaga również, iż w postępowaniu przed sądami pracy
i ubezpieczeń społecznych okoliczności mające wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość mogą być udowadniane wszelkimi dowodami przewidzianymi w kodeksie postępowania cywilnego, w tym również zeznaniami świadków i stron.

Z poczynionych wyżej ustaleń wynika więc, że wnioskodawca
na dzień 1 stycznia 1999 r. wykazał ponad 15 lat pracy w warunkach szczególnych (po zsumowaniu z okresami zaliczonymi przez organ rentowy),
a tym samym spełnił wszystkie przesłanki niezbędne do przyznania mu prawa do emerytury w świetle wyżej powołanych przepisów.

Zgodnie z art. 129 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r.
o emeryturach i rentach z FUS, świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca,
w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu.

Wskazać należy, że K. T. (1) wniosek o emeryturę złożył w dniu 23 października 2015 r., jednakże 60 lat ukończył w dniu 20 listopada 2015 r., a zatem po myśli powołanych wyżej przepisów, prawo do emerytury w wieku wcześniejszym z tytułu pracy w szczególnych warunkach wnioskodawca uzyskał w dniu 20 listopada 2015 r.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. w związku z powołanymi wyżej przepisami prawa orzeczono, jak w sentencji wyroku.