Sygn. akt. IV Ka 851/13
Dnia 17 października 2013 roku
Sąd Okręgowy w Bydgoszczy IV Wydział Karny Odwoławczy
w składzie:
Przewodniczący SSO Włodzimierz Hilla - sprawozdawca
Sędziowie SO Adam Sygit
SO Wiesław Juchacz
Protokolant sekr. sądowy Hanna Płaska
przy udziale Gizeli Kubickiej Prokuratora Prokuratury Okręgowej
w Bydgoszczy
po rozpoznaniu w dniu 17 października 2013 roku
sprawy D. K.
oskarżonego z art. 62 ust. 2 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29.07.2005 roku z późniejszymi zmianami
na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego
od wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy
z dnia 20 czerwca 2013 roku sygn. akt III K 523/12
utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok, uznając apelację za oczywiście bezzasadną; zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. D. – Kancelaria Adwokacka w B. kwotę 516,60 (pięćset szesnaście 60/100) złotych brutto tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym; zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze i jego wydatkami obciąża Skarb Państwa.
IV Ka 851/13
Przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie była apelacja obrońcy oskarżonego D. K. od wyroku Sądu Rejonowego Bydgoszczy z 20 czerwca 2013 r. (sygn. akt III K 523/12), w zakresie rozstrzygnięcia o karze.
Apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie. Miała ona, bowiem wybitnie polemiczny charakter. Całkowicie niezasadny był wniosek o wymierzenie oskarżonemu kary wolnościowej, względnie o wymierzenie mu kary w łagodniejszym wymiarze. Okoliczności podnoszone w niniejszym środku odwoławczym żadną miarą nie były w stanie skłonić do odmiennego rozstrzygnięcia w tym względzie.
Odnosząc się do podnoszonej w apelacji okoliczności związanej z rolą i znaczeniem treści wyjaśnień oskarżonego, jakie miałyby one mieć dla ustalenia prawdy materialnej, nie będzie od rzeczy odnotować, już to ustalone okoliczności zachowania się oskarżonego w chwili interwencji Policji, już to fakt, że przecież ów w początkowej fazie postępowania nie przyznał się do stawianego mu zarzutu, a równocześnie, składając później wyjaśnienia, wręcz werbalizował brak woli ujawnienia określonych okoliczności sprawy, o które był indagowany. Tymczasem, z powodzeniem – jak się zdaje - da się sformułować tezę, że treść wyjaśnień oskarżonego, w gruncie rzeczy, miała zgoła marginalne znaczenie w sprawie, a to wobec treści dalszych, wskazanych w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku dowodów, które jednoznacznie wskazywały na sprawstwo D. K..
Również, podnoszone w niniejszym środku odwoławczym okoliczności dotyczące sytuacji rodzinnej wymienionego, również same przez się nie były w stanie determinować odmiennego rozstrzygnięcia w przedmiocie kary. Zwłaszcza, że nie uprawniały do tego ustalone okoliczności przedmiotowo-podmiotowe przypisanego oskarżonemu czynu, jak też fakt jego uprzedniej kilkakrotnej karalności sądowej, w tym także za przestępstwo podobne (k.212 – 213). Ta ostatnia okoliczność w żaden sposób nie pozwalała na postawienie względem oskarżonego pozytywnej prognozy kryminologicznej, a co za tym idzie, wymierzenia mu kary o charakterze wolnościowym. W tym względzie, zatem pozostaje jedynie odwołać się do tej argumentacji, jaką w tej części uzasadnienia wyroku przywołał sąd pierwszej instancji (s. 8 – 10).
O kosztach obrony za postępowanie odwoławcze rozstrzygnięto stosownie do treści § 14 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 z późn. zm.).
Rozstrzygnięcie odnośnie kosztów sądowych ma swe oparcie w treści przepisów art. 634 k.p.k. w zw. z art. 624 § 1 k.p.k.