Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 października 2016 roku

Sąd Rejonowy Gdańsk – Południe w Gdańsku IV Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Aleksandra Sobiech

Protokolant: Ewelina Pieszczyk

po rozpoznaniu w dniu 13 października 2016 roku w Gdańsku

na rozprawie

sprawy

z powództwa A. R.

przeciwko D. R.

o alimenty

1.  zasądza od pozwanego D. R. na rzecz powoda A. R. ur. (...) w G. kwotę po 1500 zł (tysiąc pięćset złotych) miesięcznie płatnej z góry do dnia 03 -ego każdego miesiąca do rąk powoda A. R. wraz z odsetkami ustawowymi na wypadek opóźnienia w płatności każdej raty, poczynając od dnia 16 lutego 2016 roku,

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

3.  zasądza od pozwanego D. R. na rzecz powoda A. R. kwotę 1235,81 zł (tysiąc dwieście trzydzieści pięć złotych, osiemdziesiąt jeden groszy) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

4.  nakazuje pobrać od pozwanego D. R. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 900 zł (dziewięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania w sprawie,

5.  wyrokowi w pkt 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt IV RC 534/15

(...)

Pozwem z dnia 02 lipca 2015 roku powód A. R. wniósł o zasądzenie alimentów od pozwanego D. R. w wysokości po 2800 zł miesięcznie. W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że jest synem pozwanego. Powód wraz z matką mieszka w G. przy ul. (...), a pozwany mieszka w K., w domu należącym do rodziców powoda.

Pomiędzy rodzicami powoda toczy się od 2013 roku sprawa o rozwód. W sprawie o rozwód nastąpiło zabezpieczenie potrzeb rodziny na kwotę 3000 zł miesięcznie.

Pomiędzy bratem powoda - T. R., a pozwanym od grudnia 2013 rok toczy się w tutejszym sądzie sprawa o alimenty. Matka ponosi koszty utrzymania powoda w wysokości ok. 5000 zł miesięcznie. Pozwany pracuje na podstawie umowy o pracę w firmie (...) S.A. jako kierownik budowy oraz w sklepie zielarskim swojej siostry, a jego łączne dochody wynoszą ok. 10.000 zł.

Matka powoda pracuje w Biurze Doradztwa (...) Sp. z.o.o. na podstawie umowy o pracę, a jej zarobki wynoszą ok. 2000 zł miesięcznie i nie jest w stanie samodzielnie zaspokoić potrzeb związanych z utrzymaniem syna. Pozwany nie łoży na swoje dzieci w sposób wystarczający, stąd konieczność okresowej pomocy dziadków powoda ze strony matki. Pozwany od kwietnia 2013 roku przekazywał matce powoda kwoty po co najmniej 7000 zł miesięcznie - na utrzymanie dzieci. Standard życia rodziny R. był zawsze wysoki, w co wchodziły m.in. wyjazdy wakacyjne zagraniczne na łączną kwotę nawet 50.0000 zł rocznie, nauka języków obcych dla synów, leczenie. Od kwietnia 2013 roku - kiedy pozwany porzucił rodzinę i wyprowadził się do K. zaprzestał on przekazywania kwot w dotychczasowej wysokości, pomimo że pozwany posiada znaczne zdolności zarobkowe i majątkowe, w tym współwłasność domu jednorodzinnego o powierzchni ok. 200 m ² .

Pozwany uznał żądanie pozwu do kwoty po 1000 zł miesięcznie.

Postanowieniem z dnia 17 lipca 2015 roku zostało zawieszone postępowanie na podstawie art. 177 § 1 pkt 1 kpc do czasu zakończenia postępowania w sprawie II C 3693/13 toczącego się przed Sądem Okręgowym w Gdańsku.

Postanowieniem z dnia 29 marca 2016 roku postępowanie zostało podjęte.

Postanowieniem z dnia 30 maja 2016 roku zostało udzielone zabezpieczenie, na podstawie którego pozwany D. R. został zobowiązany do uiszczenia na rzecz powoda A. R. na czas trwania postępowania kwoty po 1500 zł miesięcznie.

Postanowieniem z dnia 9 września 2016 r. w sprawie o sygn. akt II 1 Cz 514/16 Sąd Okręgowy w Gdańsku oddalił zażalenia stron na postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia.

Postanowieniem z dnia 26 kwietnia 2016 r. w sprawie IV R C 1348/13 zostało udzielone zabezpieczenie, na podstawie którego pozwany D. R. został zobowiązany do uiszczenia na rzecz brata powoda - T. R. na czas trwania postępowania kwoty po 1500 zł miesięcznie. W sprawie nie został jeszcze wydany wyrok.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny w sprawie:

Powód A. R. ur. (...), jest synem M. S. (dawniej R.) oraz pozwanego D. R.. Powód jest studentem pierwszego roku studiów stacjonarnych Wydziału Prawa i Administracji (...) G. na Kierunku Prawo. Do 30 września 2016 roku był uczniem III Liceum Ogólnokształcącego w G.. Nauka odbywała się w trybie dziennym.

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 02 grudnia 2015 roku w sprawie o sygn. akt II C 3693/13 zostało rozwiązane przez rozwód małżeństwo rodziców powoda z winy obu stron. Z uwagi na wiek powoda w wyroku rozwodowym nie orzeczono alimentów na jego rzecz. Wyrok uprawomocnił się w dniu 16 lutego 2016 roku.

W toku postępowania w sprawie o rozwód rodziców powoda w dniu 28 października 2013 roku zostało wydane postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia, na podstawie którego pozwany D. R. został zobowiązany do łożenia na czas trwania postępowania kwoty po 3000 zł miesięcznie tytułem zaspokajania potrzeb rodziny.

Sąd odwołując się m.in. do zasad doświadczenia życiowego ustalił iż na usprawiedliwione koszty utrzymania A. R. składają się następujące wydatki: wyżywienie 500 zł, higiena 100 zł, leki i soczewki kontaktowe 200 zł, odzież 250 zł, sport i hobby 200 zł, rozrywka 150 zł, transport 100 zł, bilet miesięczny 50 zł, wakacje 450 zł, wydatki szkolne 100 zł, fryzjer 20 zł, ubezpieczenie 20 zł. Sąd Okręgowy nie przyjął za usprawiedliwiony wydatek kosztów leczenia poza NFZ, kosztów zajęć dodatkowych w wysokości 2260 zł na obu synów, kosztów transportu, nie uwzględnił kosztów utrzymania domu, gdyż koszty utrzymania domu należącego do rodziców M. R. (obecnie S.) ponosili wyłącznie jej rodzice.

Na powyższe postanowienie zażalenie złożyła M. R., ale je w ostateczności cofnęła.

(okoliczności bezsporne).

Na obecne koszty utrzymania powoda składają się następujące wydatki: wyżywienie 600 zł, leki 40 zł (leki na infekcje 100 zł rocznie, leki alergologiczne 10 zł miesięcznie, witaminy 24 zł miesięcznie), koszt zakupu okularów 200 zł rocznie (przez okres siedmiu lat tj. od piątej klasy szkoły podstawowej dwukrotna wymiana okularów – 800 zł oraz trzykrotna wymiana szkieł 600 zł, czyli 16,67 zł miesięcznie), wizyta u okulisty 100 zł rocznie (8,3 zł miesięcznie), zakup soczewek 140 zł, wizyty i badania lekarskie w związku z rozpoznaniem u powoda boreliozy 270 zł co pół roku zł (45 zł miesięcznie), kontrolne wizyty u ortodonty 50 zł, podręczniki i przybory szkolne 700 zł na rok (58 zł miesięcznie), udział w programie organizowanym przez organizację (...) 20 zł, oprogramowanie do laptopa, zakup tonerów, zakup klawiatury 65 zł miesięcznie, rada rodziców 100 zł na semestr (17 zł miesięcznie), studniówka 590 zł (koszt na trzy lata , średniomiesięczne 16,40 zł ), karta miejska 51 zł, środki czystości i higieny 100 zł, zakup odzieży 200 zł, siłowania 100 zł, wypoczynek letni i zimowy 4000 zł rocznie (333 zł miesięcznie), fryzjer 30 zł, telefon 75 zł, kieszonkowe 100 zł, 1/5 z tytułu opłat (...) 75 zł, ubezpieczenie 20 zł.

Łączny koszt utrzymania powoda wynosi ok. 2150 zł miesięcznie.

Powód A. R. jest współwłaścicielem następujących nieruchomości: 1) nr Kw (...) położonej w C. w 1/3 części (pozostałymi współwłaścicielami są M. S.- dawniej R. oraz brat T. R.), 2) Kw nr (...) położonej w C. w 1/3 części (pozostałymi współwłaścicielami są M. S. oraz brat T. R., 3) Kw nr (...) położonej w C. w 1/3 części (pozostałymi współwłaścicielami są M. S. oraz brat T. R.), 4) Kw nr (...) położonej w C. w 1/3 części (pozostałymi współwłaścicielami są M. S. oraz brat T. R.), 5) Kw (...) położonej w C. w 3/4 części (1/4 części należy do M. S.), 6) Kw (...) położonej w C. w 2/3 części (1/3 części należy do M. S.).

Dla wszystkich powyższych nieruchomości księgi wieczyste są prowadzone w Sądzie Rejonowym w Kartuzach. Nieruchomości są położone na obszarze nieobjętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Dla terenu, na którym leżą przedmiotowe nieruchomości nie przystąpiono do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Nie została podjęta uchwała w sprawie lokalnego programu rewitalizacji oraz obszarów zdegradowanych.

Dowód: przesłuchanie powoda k. 748-751, zaświadczenie (...) G. k. 723, zaświadczenie lekarskie k. 16, faktury k. 17,19,21-25, k.27, 29-30, k. 32-k.33, k. 35-39, rachunki k. 45-50, k.53-57, k.61-63-zamówienie k.64, faktury k.67-69, zamówienie k. 72-73, faktura k.75-76, k.79-86, faktura k.97, k.99, k.104, k.106-110, k.112, 113, k.116-117, k.119, faktury k. 233,235,236,237,238, umowa o świadczenie usług k. 242, faktury k. 245-249, faktury k.263-264, faktury k. 317319, faktury k.321, k. 323, zamówienie k.322, k.338, k.340-341, faktury k.324-324, k.330-331, k.333-337, k.339, k.342-343, k.345-346, k.351, k.358-361, k.363, k.366, k.367, potwierdzenie dokonania transakcji k. 370, faktury k. 372 - 375, potwierdzenie dokonania transakcji k. 376, wypisy z rejestru gruntów k. 724-725, k. 726-733, zaświadczenie k. 737, zeznania świadka M. S. k. k. 691 - 697.

Powód A. R. w 2015 roku uzyskał dochód w wysokości 509 ,60 zł brutto z tytułu działalności wykonywanej osobiście oraz kwotę 14.093,33 zł brutto z tytułu dochodu otrzymanego świadcząc pracę w Niemczech, gdzie pracował w przez około dwa miesiące.

Dowód: przesłuchanie powoda k. 748-751, deklaracje podatkowe k.742-746.

Matka powoda M. S. jest ekonomistą, ukończyła studia wyższe – handel zagraniczny na Uniwersytecie G., jest doradcą biznesowym. Biegle posługuje się językiem angielskim, zna także w stopniu dobrym język hiszpański, rosyjski, niemiecki, rozumie język słowacki, ale ma problemy z mówieniem w tym języku. Matka powoda ukończyła trzy studia podyplomowe finansowane przez pracodawcę z zakresu zarządzania, umiejętności menadżerskich, zarządzania zasobami ludzkimi. Brała udział w licznych szkoleniach. Matka powoda podejmuje działania by zmienić pracę, jednakże z uwagi na bardzo wysokie kwalifikacje są problemy w znalezieniu lepiej płatnej pracy na rynku trójmiejskim. W 2016 roku brała udział w 10- 12 rozmowach kwalifikacyjnych.

W 2010 roku M. S. osiągała najwyższe wynagrodzenie wysokości około 6000 zł miesięcznie pracując przy dużych projektach.

M. S. za 2015 rok wykazała przychód w łącznej wysokości 36.278,04 zł.

W okresie od stycznia 2016 roku do sierpnia 2016 roku M. S. uzyskała wynagrodzenie w łącznej wysokości 16.589,66 zł netto, w tym 1480 zł stanowił ryczałt z tytułu wykorzystania prywatnego samochodu do przejazdów służbowych w granicach administracyjnych G..

Koszt utrzymania matki powoda to kwota ok. 2000 zł miesięcznie. Ponadto M. S. ponosi koszty utrzymania samochodu marki H. należącego do niej i do pozwanego.

Dowód: deklaracja podatkowa za 2015 rok M. S., k. 672-678, zaświadczenie o dochodzie M. S. k. 578, zeznania świadka M. S. k.691-697.

Pozwany D. R. ma 49 lat, jest inżynierem budownictwa lądowego, ma ukończone studia wyższe. Jest kierownikiem budowy, zatrudnionym od 1 marca 2014 roku do 30 listopada 2016 roku w (...) S.A. w W.. Za okres od stycznia 2016 roku do sierpnia 2016 roku zarabiał 9123,65 zł netto. Ponadto wykonuje pracę na podstawie umowy zlecenia w sklepie zielarskim siostry i od stycznia 2016 roku zarabiał 195 zł netto miesięcznie.

Za 2015 rok pozwany wykazał łączny przychód w wysokości 228.886,36 zł, obejmujący premię w kwocie 32.000 zł netto z tytułu kończenia prac przy budowie Terminala Naftowego w G..

Pozwanemu są wypłacane delegacje z tytułu podróży służbowych. Pozwanemu w 2016 roku wypłacono następujące kwoty z tego tytułu: w lutym - 3002,67 zł, w marcu - 1596,20 zł, w kwietniu – 2394,30 zł, czerwcu -4788,60 zł, w lipcu - 1596,20 zł, w sierpniu - 2394,30 zł.

Pozwany w mieszka w K. w domu należącym do pozwanego i M. S.. Koszt utrzymania nieruchomości wynoszą: podatek od nieruchomości 190 zł na trzy miesiące, woda 200 zł co trzy miesiące, wywóz śmieci 12 zł, wywóz nieczystości 150 zł, ubezpieczenie domu 300 zł na sześć miesięcy, energia ok. 230 zł, internet 50 zł, zakup gazu i drewna 8500 zł rocznie, utrzymanie drogi dojazdowej 100 zł. Pozostałe koszty utrzymania pozwanego to kwota 600 zł tytułem wyżywienia, środki czystości i higieny 100 zł, koszt zakupu odzieży i obuwia 200 zł, koszty zakupu paliwa 2000 zł, ubezpieczenie auta 1300 zł rocznie, 500 zł rocznie z tytułu składki na rzecz Izby Budownictwa, pakiet medyczny 140 zł miesięcznie.

Dowód: przesłuchanie pozwanego k. 751-754, zaświadczenie o zarobkach k. 680, zaświadczenie k. 679, deklaracja podatkowa za 2015 rok k. 682-685, zaświadczenie k. 758.

Strony nie utrzymują ze sobą kontaktów. W okresie spornym pozwany przekazał powodowi 200 zł na Święta Bożego Narodzenia i 200 zł na Wielkanoc (okoliczność bezsporna).

Wspólnym majątkiem rodziców powoda jest dom położony w miejscowości K., obecnie na wyłącznym utrzymaniu pozwanego. Ponadto rodzice powoda są właścicielami samochodu marki H. (...) (rok produkcji 2008), z którego korzysta matka z synami oraz samochód marki D. (...) (rok produkcji 1999), który obecnie jest zepsuty, w związku z czym nie jest użytkowany. Samochód stoi na terenie posesji rodziców powódki.

Obecnie pozwany wystąpił do sądu z wnioskiem o częściowy podział majątku wspólnego obejmujący samochód osobowy marki H..

M. S. posiada własne konto w Banku (...) od 2001 roku, na które wpływa obecnie jej wynagrodzenie. Pozwany nigdy nie miał dostępu do tego konta. Rodzice powoda posiadają wspólne konto bankowe w Banku (...). Od lutego 2012 roku na konto rodziców powoda przestało wpływać wynagrodzenie pozwanego. Do tego czasu M. S. przelewała z konta wspólnego na swoje konto, środki, które wpływały od pozwanego. O zainwestowaniu zgromadzonych oszczędności decydowała M. S.. W 2007 roku z uwagi na kryzys finansowy matka powoda wycofała zgromadzone środki finansowe i założyła kilka lokat bankowych. Była to kwota 200.000 zł. Pomimo kryzysu finansowego rodzina powoda konsumowała posiadane środki finansowe, przeznaczała je na liczne i drogie wycieczki zagraniczne, w 2008 roku został zakupiony samochód H. (...) za 64.000 zł. Na moment separacji faktycznej rodziców powoda M. S. dysponowała kwotą 65.000 zł. Kwota ta została wydatkowana na wakacje w 2013 roku powoda i jego brata T., na wspólny wyjazd matki z synami do A., na zakup laptopa wraz z oprogramowaniem dla brata powoda – T. w kwocie 3000 zł miesięcznie.

Dowód: przesłuchanie pozwanego k. 751-754, zeznania świadka M. S. k.691-697.

Sąd zważył, co następuje:

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie zgromadzonego w toku postępowania materiału dowodowego. Sąd oparł się na dokumentach urzędowych załączonych do akt sprawy oraz na przedstawionych mu dokumentach prywatnych. Dowodom w postaci dokumentów urzędowych Sąd dał wiarę co do tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone (art. 244 k.p.c.), zaś dokumentom prywatnym wyłącznie co do tego, że osoba podpisana na dokumencie złożyła oświadczenie zawarte w jego treści (art. 245 k.p.c.).

W tym miejscu należy zaznaczyć, że materiał dowodowy obejmujący dowody obiektywne w postaci dokumentów został uznany za wiarygodny w zakresie tych dokumentów, które zostały wymienione w części uzasadnienia obejmującej ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd. Albowiem dokumenty te pozostawały wzajemnie spójne, zgodne z doświadczeniem życiowym, a przede wszystkim ich wiarygodności strona przeciwna nie kwestionowała.

Natomiast Sąd odmówił wiarygodności dokumentom w postaci rachunków-paragonów, które zostały przedłożone przez stronę powodową. Należy wskazać, że nie były to rachunki imienne. Wobec tego nie wiadomo, kto dokonał zakupu wymienionych w nich rzeczy, ani dla kogo – w szczególności czy dla powoda – zakupione przedmioty rzeczywiście zostały przeznaczone. Także zostały pominięte faktury, które odnoszą się do powoda, jego brata i matki powoda, gdyż z nich nie wynika, czy i w jakim zakresie odnoszą się do zaspokojenia potrzeb powoda.

Sąd pozyskał nadto dowody z zeznań stron słuchanych w trybie art. 303 k.p.c. i art. 304 k.p.c., a także dowód z zeznań świadka M. S. – matki powoda.

Odnosząc się do zeznań powoda A. R. Sąd w części dał im wiarę. Kontynuacja nauki na studiach wyższych, a wcześniej nauka w liceum ogólnokształcącym, zamieszkiwanie z matką, bratem w domu dziadków S., posiadany przez powoda majątek, podejmowanie zatrudnienia przez powoda w 2015 roku są w ocenie Sądu wiarygodne, potwierdzone dokumentami, a w zasadzie także należy uznać te okoliczności za bezsporne. W niniejszym postępowaniu sporne okazały się podawane przez powoda koszty jego utrzymania. Sporne było zarówno wysokość wydatków wskazywanych przez powoda, ale także została zakwestionowana ich zasadność.

Mając na uwadze zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Sąd uznał, że większość kosztów utrzymania powoda została znacząco zawyżona, bądź ich istnienie nie zostało udowodnione, albo nie udowodniono zasadności ich ponoszenia.

Odnosząc się do oceny poszczególnych kosztów utrzymania powoda należy przede wszystkim wskazać, iż poziom kosztów utrzymania jest ustalany możliwościami zarobkowymi obojga rodziców, a nie sytuacją finansową dziadków macierzystych. Skoro dziadkowie macierzyści przekazują na rzecz powoda darowizny by pokryć jego koszty utrzymania , to jest to ich decyzja nie mogąca wpływać na ustalenie wysokości alimentów. Wysokość alimentów jest zależna wyłącznie od możliwości zarobkowych obojga rodziców, oraz usprawiedliwionych kosztów utrzymania powoda. Oceniając więc możliwości zarobkowe obojga rodziców należy wskazać, że pozwany realizuje w pełni swoje możliwości zarobkowe, zresztą fakt przeciwny nie był podnoszony w toku niniejszego postępowania. W ocenie Sądu matka powoda M. R. z dochodem w wysokości niespełna 2000 zł nie realizuje swoich możliwości zarobkowych. Z uwagi na doświadczenie zawodowe, kwalifikacje, znajomość wielu języków obcych, doświadczenie w organizacji (...) dochód przez nią osiągany jest w ocenie Sądu dochodem poniżej jej możliwości zarobkowych. Należy podkreślić, że wraz z pozwanym, ale także z synami jest właścicielką licznych nieruchomości, które w sytuacji zwiększonych potrzeb powoda powinna rozważać sprzedaż części nieruchomości, które podobnie jak wiedza powoda jest traktowana przez powoda i jego matkę jako inwestycja w dorosłe życie. W kwestii wartości majątku będzie mowa także w dalszej części uzasadnienia.

Odnosząc się do poziomu życia powoda podnosi on wysoki poziom życia rodziców sprzed rozwodu. Prawdą jest, że pozwany wówczas, podobnie jak obecnie otrzymuje wynagrodzenie przewyższające średnie wynagrodzenie w kraju. Jednakże należy podkreślić, że bezpośrednio przed rozwodem, a w zasadzie przed separacją faktyczną rodziców powoda, która nastąpiła w 2013 roku rodzice powoda pomimo kryzysu finansowego konsumowali posiadane oszczędności. Przeznaczali na wycieczki zagraniczne po 50.000 zł rocznie. W takiej sytuacji nie można w ocenie Sądu takich działań uznać za racjonalne, i nie można w takiej sytuacji uznać, że poziom życia powoda powinien być obecnie ustalony na podstawie nieracjonalnie podejmowanych przez jego rodziców wydatków. Już w czasie separacji, i w sytuacji znacznego zmniejszenia posiadanych oszczędności powód w 2013 roku wyjechał na kosztowną wycieczkę zagraniczną, a ponadto z bratem i matką wyjechali do A..

Obecnie w ocenie Sądu jak wskazano powyższej wysokość alimentów zostaje wyznaczona przez aktualną sytuację majątkową, rodziców powoda tj. przez dochód i majątek, jaki posiadają. Oboje rodzice podnoszą, że nie posiadają żadnych oszczędności, a oszczędności posiadane bezpośrednio przed separacją rodziców powoda były wydatkowane na wysokie koszty utrzymania rodziny. Z tego powodu nie sposób wyznaczyć poziomu życia powoda na podstawie wydatkowanych przez jego rodziców oszczędności w czasie przed separacją rodziców, gdyż obecnie nie posiadają oni tych oszczędności, a przynajmniej nie zostało to uwodnione. W tym miejscu należy podnieść, że wniosek dowodowy powoda odnoszący się do ustalenia kont bankowych pozwanego został oddalony na podstawie art. 217 § 2 kpc, gdyż został zgłoszony po wyznaczonym terminie do zgłoszenia wniosków dowodowych, a uwzględnienie spóźnionego wniosku dowodowego spowodowałoby zwłokę w rozpoznaniu sprawy.

Analizując koszty utrzymania powoda wskazane w pozwie należy bez wątpienia stwierdzić, że powód przedłożył liczne dowody w postaci faktur, dowodów potwierdzenia transakcji za pomocą kart płatniczych na okoliczność udowodnienia swoich twierdzeń. Jednakże należy do nich podjeść z dużą ostrożnością, gdyż niektóre faktury stoją w sprzeczności z twierdzeniami samego powoda, albo z faktur nie sposób ustalić miesięcznej wysokości wydatku, do którego odnoszą się faktury. Przykładem czego są faktury wystawione na powoda z tytułu zakupu soczewek w okresie od maja 2016 r. do sierpnia 2016 r. Powód przedłożył 4 faktury dotyczące zakupu 520 sztuk soczewek na łączną kwotę 1179,14 zł, czyli miesięcznie ok. 294 zł, co stoi w oczywistej sprzeczności z zeznaniami samego powoda. Oczywiście można przyjąć, że soczewki są kupowane z pewnym wyprzedzeniem na zapas, ale to uniemożliwia ustalenia jakie są miesięczne wydatki, bo faktury opiewają na znacznie wyższe kwoty, niż miesięczne koszty zakupu soczewek wskazane przez powoda. Należy zauważyć, iż w maju i w czerwcu zakupiono 340 sztuk soczewek, a powód w tym okresie potrzebował ich maksymalnie 122 sztuk, a należy pamiętać że powód także używa okularów. Takie gromadzenie dowodów nie mogło potwierdzić twierdzeń strony.

Koszty wyżywienia powoda zostały wskazane na kwotę 1200 zł. Powód nie udowodnił w ocenie Sądu tak wysokich wydatków na ten cel. Z zestawienia kosztów utrzymania powoda dołączonego do pozwu wnika, że koszt wyżywienia powoda to kwota 900 zł miesięcznie. W toku postępowania powód podał, że po ponownej analizie tych wydatków ich koszt został zmodyfikowany na kwotę 1200 zł miesięcznie. Te wydatki nie zostały w ocenie Sądu udowodnione, nie znajdują potwierdzenia w stanie zdrowia powoda, ani w jego etapie rozwoju. W ocenie Sądu kwota 600 zł jest adekwatna do wieku i potrzeb powoda, który nie jest już dorastającym chłopcem, lecz ukształtowanym mężczyzną.

Koszt środków higieny osobistej, w tym zakup emolientów na kwotę 300 zł nie został uprawdopodobniony. Z faktur, które zostały złożone w sprawie wynika, że to był wydatek ok. 320 zł za okres od lutego 2014 r. do marca 2015 r. Sąd uwzględnił ten wydatek w wysokości 100 zł, mając na uwadze przeciętne ceny omawianych produktów, w tym także specjalistycznych kosmetyków – emolientów, które z doświadczenia życiowego Sądu wystarczają na okres 6-8 tygodni.

Odnośnie prywatnego leczenia Sąd podziela stanowisko Sądu Okręgowego w Gdańsku zaprezentowane w postanowieniu o udzieleniu zabezpieczenia, iż wydatki na leczenie odpłatne nie są uzasadnione, za wyjątkiem kosztów związanych z diagnostyką i kontrolą w związku z zachorowaniem powoda na boreliozę oraz leczeniem okulistycznym. Instytut (...) w G. specjalizuje się w leczeniu i dalszej diagnostyce w przypadku zachorowania na boreliozę. Koszty prywatnego leczenia okulistycznego są od 7 lat, jest to leczenie systematyczne, nie jest ono doraźne, co uzasadnia jego kontynuację u dotychczasowego lekarza. Ponadto w ocenie Sądu pozwany ma możliwości by partycypować w tych wydatkach. Koszt rocznych badań laboratoryjnych oraz konsultacji lekarskich w Zakładzie (...) w G. oraz wizyty u lekarza okulisty został uznany jako uzasadniony wydatek. Podobnie leczenie, a w zasadzie kontrolne wizyty u ortodonty, które nie są finansowane przez NFZ. Kwoty tych wydatków zostały ustalone na podstawie faktur dołączonych do pozwu i złożonych w toku postępowania. Odnośnie kosztów leczenia stomatologicznego, chirurga stomatologa, założenia implantu trudno w ocenie Sądu jednoznacznie wskazać jakie to będą wydatki, a ponadto czy maja one charakter alimentacyjny. Na jaki okres powinny być uwzględnione te wydatki, skoro niektóre z nich (założenie implantu) co do zasady są wydatkami na całe życie. Podobnie sytuacja wygląda z leczeniem aparatami retencyjnymi. Takie leczenie także może być w zasadzie na całe życie, a na pewno może trwać także w okresie samodzielności finansowej powoda. Ponadto nie wiadomo czy takie leczenie, wstawienie implantu jest obecnie niezbędne, czy przełożenie leczenia na późniejszy czas mogłoby nastąpić bez konsekwencji dla zdrowia powoda. W ocenie Sądu strona powodowa nie udowodniła kosztów tego leczenia, a także czy te wydatki mają charakter alimentacyjny. Z tych przyczyn Sąd ich nie uwzględnił w usprawiedliwionych kosztach utrzymania powoda.

Odnośnie kosztów innych konsultacji lekarskich, w tym dermatologicznej w ocenie Sądu stan zdrowia powoda, aktywnego mężczyzny nie uzasadnia korzystania z opieki lekarskiej odpłatnie. Poza tym istnieje możliwość korzystania przez powoda z pakietu medycznego w prywatnej firmie medycznej, co umożliwia pracodawca pozwanego.

Odnośnie kosztów związanych z zakupem leków to Sąd je uwzględnił w takim zakresie jak podał powód, leki alergiczne, witaminy, leki w przypadku infekcji nie zostały przez niego zawyżone. Należy także zauważyć, że z faktur złożonych do akt sprawy za okres od lipca 2013 roku do czerwca 2015 r. wynika, że zostały zakupione leki dla powoda w łącznej wysokości ok. 885 zł, czyli ok. 38 zł miesięcznie.

Odnośnie wydatków związanych z nauką Sąd uznał, że nie został udowodniony koszt korepetycji, oraz zasadność zakupu podręczników i książek w wysokości 150 zł miesięcznie. Z faktur dołączonych do pozwu i złożonych w toku postępowania wynika, że w okresie od stycznia 2013 roku do października 2015 r. na zakup książek i podręczników została wydatkowana kwota 734,80 zł. Sąd mając na uwadze etap edukacji, na której znajduje się powód, ceny podręczników szkolnych przyjął że na zakup podręczników i przyborów szkolnych powód potrzebuje 700 zł na rok.

Odnośnie kosztów studniówki Sąd uznał, że jest to wydatek na trzy lata, z uwagi na etap edukacji powoda, na którym pojawił się ten wydatek.

Odnośnie wydatku w postaci zakupu aparatu ortodontycznego Sąd go nie uwzględnił, gdyż był on poniesiony przed wytoczeniem przedmiotowego powództwa. Odnośnie kursu prawa jazdy to w ocenie Sądu nie jest to wydatek usprawiedliwiony i konieczny, a na pewno nie ma on charakteru alimentacyjnego. Alimenty z definicji są przeznaczane na bieżące, cykliczne, powtarzalne wydatki. Nie wiadomo na jaki okres Sąd ma podzielić koszty związane z kursem prawa jazdy, który co do zasady powinien być jednorazowym wydatkiem. Powód także tego nie wskazał.

Sad uznał, że z uwagi na wiek powoda, fakt iż nie pozostaje w okresie intensywnego wzrostu na zakup odzieży i obuwia kwota 200 zł miesięcznie jest wystarczająca, pokrywająca usprawiedliwione potrzeby powoda.

Sąd nie uwzględnił kosztów dojazdów powoda samochodem matki, gdyż w ocenie Sądu nie przeciwwskazań do tego by powód poruszał się środkami komunikacji miejskiej. Dojazd prywatnym transportem w przypadku ucznia szkoły średniej, a teraz studenta w ocenie Sądu powinien mieć charakter okazjonalny, a nie wiodący. Odnośnie pozostałych kosztów utrzymania tj. wypoczynku, usług, telefonu, rozrywki, siłowni, uwzględnił wydatki uwzględniając typowe potrzeby ucznia w wieku powoda, za wyjątkiem wyższych wydatków związanych z wypoczynkiem z uwagi na możliwości zarobkowe pozwanego.

Odnośnie kosztów mieszkania Sąd ich nie uwzględnił, gdyż matka powoda M. S. od wielu lat ich nie ponosi, za wyjątkiem (...).

Odnosząc się do zeznań pozwanego D. R. Sąd dał im wiarę w całości. Należy podkreślić, że wysokość uzyskiwanego wynagrodzenia, otrzymywanie od pracodawcy środków na porycie kosztów podróży służbowych, wykorzystywanie przez pozwanego swoich możliwości zarobkowych, wyłączne utrzymywanie nieruchomości w K. i wydatki z tym związane nie były w ocenie Sądu sporne. Odnośnie zaś kosztów utrzymania pozwanego, w tym kosztów zwianych z zakupem paliwa do użytkowanego samochodu należy zauważyć, że te koszty są podobne do wskazywanych przez M. S. jej kosztów utrzymania, czy też ponoszenia przez nią kosztów utrzymania samochodu H.. W takiej sytuacji Sąd nie znalazł podstaw do zakwestionowania zeznań pozwanego.

Odnosząc się do zeznań świadka M. S. Sąd dał im wiarę w części. Jej kwalifikacje, zatrudnienie i wysokość otrzymywanego dochodu, sytuacja majątkowa, zamieszkiwanie ze swoimi rodzicami i synami, zasady ponoszenia kosztów utrzymania zajmowanej nieruchomości są w ocenie Sadu prawdziwe, potwierdzone dowodami w postaci zaświadczenia o dochodzie, czy też deklaracjami podatkowymi. Ponadto kwestie związane z utrzymywaniem nieruchomości rodziców matki powoda nie były sporne. Sąd dał wiarę świadkowi odnośnie wysokości zgromadzonego przez rodziców powoda majątku. W ocenie Sądu strona pozwana nie udowodniła by oszczędności, którymi dysponowało małżeństwo R. wynosiło 800.000 zł. Pozwany nie uwodnił by obecnie jego była żona posiadała oszczędności zgromadzone w czasie gdy byli małżeństwem.

Oceniając treść zeznań świadka M. S. należy przede wszystkim stwierdzić, iż sam fakt iż matka powoda była świadkiem w sprawie nie oznacza od razu, iż jej zeznania nie były prawdziwe. Nie można z góry czynić takiego założenia, gdyż przepisy kodeksu postępowania cywilnego wg tych samych zasad nakazują oceniać świadków spokrewnionych ze stronami, i tych którzy nie są spokrewnienie ze stronami.

Jednakże należy stwierdzić, iż świadek M. S. tworzyła materiał dowodowy, nie tylko poprzez złożenie zeznań. Powód razem z matką przygotowywał spisy kosztów utrzymania, dokonywał wraz ze świadkiem analizy kosztów, zmieniał i dokonywał korekty tych kosztów. W ocenie Sądu M. S. była zaangażowana w proces w sposób znacznie wykraczający poza rolę jaką w procesie odgrywa świadek. W związku z czym Sąd przyjął przy ustalaniu usprawiedliwionych kosztów utrzymania powoda, iż będzie kierował się obiektywnymi dowodami w postaci faktur, paragonów z potwierdzeniami zapłaty za pomocą kart płatniczych, zaświadczeniami np. lekarskimi, czy też z określonych instytucji – szkoły, uczelni, urzędów. Ponadto dowody te zostały poddane także ocenie z punktu widzenia zasad doświadczenia życiowego, a także z uwzględnieniem poziomu życia i możliwości zarobkowych każdego z rodziców. W ten sposób zostały ustalone usprawiedliwione koszty utrzymania powoda. Konsekwencją powyższego jest to, iż zeznania świadka M. S. odnośnie kosztów utrzymania powoda, które zostały zakwestionowane przez pozwanego, i które nie zostały udowodnione innymi dowodowymi – zostały uznane za nieprawdziwe. Dotyczy więc to kosztów związanych przede wszystkim z edukacją, tj. z korepetycjami, kosztami wyżywienia, zakupu odzieży. W zasadzie większość wydatków – za wyjątkiem kosztów kontroli stanu zdrowia powoda wobec stwierdzenia boreliozy, kosztów zakupu soczewek, okularów, kosztów związanych z udziałem powoda w programie organizowanym przez studentów prawa, kosztów zakupu biletu miesięcznego inne wydatki nie zostały udowodnione, a więc w tym zakresie Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka M. S..

Mając na uwadze zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Sąd uznał, że powództwo A. R. podlega uwzględnieniu w części.

Stosownie do art. 133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do alimentowania dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie. Zakres tego obowiązku wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby uprawnionego, a z drugiej możliwości majątkowe i zarobkowe osób do alimentacji zobowiązanych, w tym wypadku obojga rodziców małoletniego powoda (art. 135 § 1 k.r.o.). Obowiązek alimentacyjny może być także realizowany przez osobiste starania o utrzymanie i wychowanie dziecka, stosownie do art. 135 § 2 k.r.o. Usprawiedliwione potrzeby dziecka powinny być oceniane nie tylko na podstawie wieku, lecz również miejsca pobytu dziecka, jego środowiska, możliwości zarobkowych zobowiązanych do jego utrzymania i całego szeregu okoliczności każdego konkretnego wypadku. W szczególności pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można odrywać od pojęcia zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Pojęcia te w praktyce pozostają we wzajemnej zależności i obie przesłanki wzajemnie na siebie rzutują, zwłaszcza przy ustaleniu przez Sąd wysokości alimentów (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 października 1969 r., III CRN 350/69).

Ustalając koszty utrzymania powoda na kwotę ok. 2150 zł jak zostało wskazane powyższej Sąd kierował się wiekiem powoda, poziomem edukacji, które znacząco wpływają na koszty utrzymania powoda. Jednakże w ocenie Sądu fakt podejmowania dorywczego zatrudnienia przez powoda, także w okresie wakacji letnich powoduje, iż zwiększone wydatki powoda, w tym hobby, rozrywka, wyjazdy mogą być po części pokrywane z tych dochodów. Jednakże, co należy podkreślić powód nie ma prawnego obowiązku podjęcia zatrudnienia , wobec kontynuacji nauki i z tego względu powyższe wydatki w pewnym zakresie zostały uwzględnione w kosztach utrzymania powoda. W ocenie Sądu wydatki przyjęte przez Sąd są wydatkami, które wykraczają poza typowe, zwykłe koszty utrzymania, czy też studenta, dlatego że takie są możliwości zarobkowe rodziców powoda. Jednakże fakt otrzymywania przez pozwanego znaczącego dochodu, wykraczającego poza średnią krajową nie zwalania Sądu od obowiązku oceny kosztów utrzymania przez pryzmat ich zasadności, a wiec nie powoduje, iż każdy wydatek wskazywany przez powoda powinien być uwzględniony.

W tym miejscu należy odnieść się także do majątku posiadanego przez powoda w postaci udziału w kilku nieruchomościach. Sąd przyjął, że działki te nie są działkami budowlanymi, ale strona powodowa nie wykazała ich wartości, nie składając chociażby umów darowizny, z których wynikałaby ich wartość na dzień dokonania darowizny. W ocenie Sądu na obecnym etapie rozwoju powoda, ustalone koszty utrzymania powoda na wyższym niż przeciętne wydatki dla dziecka w wieku powoda, i z uwagi na sytuację materialną ojca nie ma potrzeby sprzedaży udziałów powoda w jego nieruchomościach. W ocenie Sądu wysokość zasądzonych alimentów pokrywa większość kosztów utrzymania powoda. W momencie zaś pojawienia się nadzwyczajnych i niezbędnych wydatków, w sytuacji gdyby rodzice nie mogliby partycypować w tych wydatkach, dopiero wówczas należałoby rozważyć sprzedaż udziałów powoda w tych nieruchomościach.

W ocenie Sądu M. S. nie stać na pokrywanie kosztów utrzymania powoda w takim zakresie w jakim powód wnosi. Jednocześnie jej dochód nie stanowi realizacji jej możliwości zarobkowych. W sytuacji gdy matka ma majątek nie można zwiększać obowiązku alimentacyjnego ojca, wobec niskiego dochodu matki. O jej możliwościach zarobkowy nie świadczy tylko wysokość jej dochodu, ale także jej sytuacja majątkowa, a ona nie jest zła.

Mając na uwadze ustalone usprawiedliwione koszty utrzymania powoda, możliwości zarobkowe pozwanego Sąd uznał, że pozwany powinien partycypować w kosztach utrzymania powoda w kwocie po 1500 zł miesięcznie. Ustalając wysokość alimentów Sąd uwzględnił to, że wobec starszego syna – T. R. pozwany ma także obowiązek alimentacyjny, obecnie skonkretyzowany postanowieniem o udzieleniu zabezpieczenia w wysokości 1500 zł miesięcznie. Odnosząc się do kwestii zatrudnienia pozwanego do 30.11.12016 r. nie wiadomo jaka będzie sytuacja zarobkowa, zawodowa pozwanego po tym dniu, ale zgodnie z art. 316 § 1 k.p.c. sąd wydaje wyrok na podstawie stanu rzeczy istniejącego w chwili zamknięcia rozprawy. Tak więc faktu ewentualnego zakończenia zatrudnienia przez pozwanego z dniem 30.11.2016 r. Sąd na moment zamknięcia rozprawy nie brał pod uwagę.

Zasądzając alimenty od 16 lutego 2016 roku Sąd uwzględnił fakt, iż do tej daty obowiązywało postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia wydane w sprawie o rozwód toczącej się między rodzicami powoda, które dotyczyło także powoda.

W chwili wszczęcia postępowania w sprawie o rozwód oraz w niniejszej sprawie istniały dwie możliwości ustalenia tymczasowych alimentów na powoda tj. albo poprzez żądanie zaspokojenia potrzeb rodziny obejmującego powoda, zgłoszonego w postępowaniu w sprawie o rozwód, albo żądanie udzielenia zabezpieczenia w przedmiotowej sprawie. M. S. zdecydowała się na pierwsze rozwiązanie, co miało wpływ na treść niniejszego wyroku. Należy zauważyć iż postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia potrzeb rodziny zaspokajało także potrzeby powoda. Postanowienie to nie zostało zaskarżone, zmienione, a także uchylone w toku postępowania w sprawie o rozwód. Do czasu zakończenia postępowania rozwodowego postanowienie to funkcjonowało w obrocie prawnym, było realizowane przez pozwanego. Gdyby Sąd uwzględnił za ten okres żądanie powoda to byłyby dwa tytuły wykonawcze. W ocenie Sądu w niniejszym postępowaniu wydając wyrok sąd rejonowy nie mógł odnieść się to postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia tj. zaspokojenia potrzeb rodziny wydanego w sprawie o rozwód, chociażby z tego powodu że z sentencji postanowienia nie wynika jaka kwota przypada na powoda. To postanowienie mogłoby być zmienione przez sąd, który je wydał. Należy zauważyć, iż z redakcji art. 445 § 3 kpc wynika że gdyby postępowanie w sprawie o alimenty odnośnie małoletniego dziecka było zawieszone z uwagi na trwające postępowanie o rozwód – po jego podjęciu sąd rejonowy umorzyłby postępowanie za ten okres, co do którego orzekłby sąd w sprawie o rozwód. Taka sytuacja miałaby także miejsce, gdyby sąd rejonowy w wyroku końcowym orzekłby wyższe alimenty, niż te wynikające z zabezpieczenia wydanego przez sąd okręgowy. W niniejszej sprawie nie ma takiej sytuacji, gdyż powód jest osobą pełnoletnią i nie obejmuje go wyrok rozwodowy, co nie zmienia faktu, że powód do czasu uprawomocnienia wyroku był objęty postępowaniem o udzieleniu zabezpieczenia. Z tego względu w ocenie Sądu żądanie powoda za ten okres zgłoszone w niniejszym postępowania podlega oddaleniu.

Mając na uwadze z jednej strony koszty utrzymania powoda oraz możliwości zarobkowe pozwanego Sąd na podstawie art. 133 § 1 k.r.o. w zw. z art. 135 § 1 k.r.o. orzeczono jak w pkt 1 sentencji.

Uznając, że kwota żądanych alimentów ponad 1500 zł nie została udowodniona Sąd na mocy art. 133 § 1 k.r.o. w zw. z art. 135 § 1 k.r.o. a contrario oddalił powództwo powoda w części.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w punkcie 3 wyroku stosownie do art. 98 § 1 k.p.c., art. 108 § 1 k.p.c., art. 100 k.p.c.

Powód żądał zasadzenia kwoty 2800 zł, a Sąd uwzględnił jego żądane w kwocie 1500 zł, czyli powód wygrał proces w 53 %. Powód poniósł koszty zastępstwa procesowego. Gdyby powód wygrał w całości proces byłaby to kwota 2400 zł zgodnie z § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. 2013. poz. 461). Z uwagi na wynik procesu powodowi przysługiwała więc kwota 1272 zł (53 % z 2400 zł) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Pozwany wygrał proces w 47 % . Gdyby pozwany wygrał proces w całości przysługiwałby mu zwrot kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 60 zł zgodzie z § 7 ust. 1 pkt 11 w zw. z ust. 4 § 7 ust. 1 pkt 11. Ponadto pozwany poniósł koszty opłaty od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł. Z uwagi na wynik procesu pozwanemu przysługuje od powoda zwrot kwoty 36,19 zł (47 % z kwoty 77 zł). Po dokonaniu potrącenia należnych stronom kwot Sąd zasadził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1235,81 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

O kosztach postępowania należnych Skarbowi Państwa Sąd orzekł na podstawie art. 22 kpc (1500 zł x 12x 5%).

Stosownie do regulacji art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. wyrokowi w części zasądzającej alimenty nadano rygor natychmiastowej wykonalności.