Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 kwietnia 2016r.

Sąd Rejonowy w Rybniku, Wydział IV Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Ewa Majwald – Lasota

Protokolant: Monika Rosa

po rozpoznaniu w dniu 7 kwietnia 2016r., w R.

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletnich H. i Z. rodzeństwa B. działających przez matkę B. K.

przeciwko J. B.

o podwyższenie alimentów

1.  oddala powództwo,

2.  zasądza od matki małoletnich powodów B. K. na rzecz pozwanego J. B. kwotę 60 zł (sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygnatura akt IV RC 809/15

UZASADNIENIE

Pozwem z 7 października 2015 roku B. K. działająca w imieniu małoletnich H. i Z. rodzeństwa B. wniosła do tutejszego Sądu pozew, w którym domagała się podwyższenia alimentów od pozwanego J. B. do kwoty po 1000 zł miesięcznie na rzecz małoletniego powoda i do kwoty po 900 zł na rzecz małoletniej powódki. Jako uzasadnienie pozwu matka powodów wskazała na znaczący wzrost kosztów utrzymania małoletnich, podkreślając przy tym, że kwoty ostatnio ustalonych alimentów okazały się być niewystarczające na pokrycie wszystkich uzasadnionych potrzeb uprawnionych.

Pozwany J. B., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika,
w odpowiedzi na pozew z 4 stycznia 2016 roku wniósł o oddalenie powództwa w całości
i zasądzenia zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. Zobowiązany w uzasadnieniu swego stanowiska podniósł, że jego sytuacja materialna nie pozwala na podwyższenie dotychczasowych świadczeń.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni powodowie są dziećmi ze związku małżeńskiego pozwanego i B. K.. Małżeństwo rodziców powodów zostało rozwiązane przez rozwód 1 grudnia 2011 roku,
w sprawie o sygn. akt II RC 1416/11

Ostatnie alimenty na rzecz uprawnionych zostały ustalone w ugodzie zawartej przed tutejszym Sądem 5 marca 2013 roku, w sprawie o sygn. akt IV RC 10/13. Pozwany zobowiązał się wówczas przekazywać na rzecz syna comiesięcznie kwotę 625 zł, z kolei na rzecz małoletniej córki kwotę 525 zł.

W dacie ustalenia ostatnich alimentów małoletni H. miał 11 lat i był uczniem 5 klasy szkoły podstawowej. Mieszkał wspólnie z matką, siostrą i dziadkami macierzystymi w domu jednorodzinnym, gdzie wraz z rodziną zajmował piętro tejże nieruchomości. Ustalone wówczas koszty utrzymania małoletniego sięgały kwoty 1850 zł miesięcznie, a w tym: wyżywienie 450 zł, udział w kosztach mieszkaniowych wraz z kredytem hipotecznym na remont 360 zł, wydatki szkolne około 130 zł, środki czystości 70 zł, odzież i obuwie 300 zł, leki oraz leczenie ortodontyczne około 200 zł, wypoczynek letni i zimowy około 120 zł oraz dodatkowe zajęcia w szkole muzycznej 240 zł.

Małoletnia powódka miała wówczas niespełna 10 lat i była uczennicą 3 klasy szkoły podstawowej. Jej comiesięczne wydatki oscylowały również na poziomie 1850 zł i poza szkołą muzyczną, która kosztowała w tym czasie około 230 zł, jej potrzeby przedstawiały się identycznie jak starszego z powodów.

Matka powodów miała w tym czasie 33 lata, z zawodu była pracownikiem socjalnym. Jej dochody sięgały kwoty 2150 zł netto miesięcznie, a dochód z 2011 roku wyniósł łącznie 37 821,98 zł. Koszty utrzymania matki uprawnionych określono wówczas na kwotę 1050-1150 zł (w tym m.in. wydatki mieszkaniowe wraz z kredytem hipotecznym na remont 360 zł, leki i koszty leczenia 190 zł oraz pozostałe wydatki tj. wyżywienie, odzież, środki czystości, itp. 500-600 zł).

Pozwany miał wówczas 39 lat, nie posiadał wyuczonego zawodu. Utrzymywał się
z pensji w straży miejskiej około 1650 zł netto miesięcznie i renty w wysokości 1387,60 zł. Łączne dochody zobowiązanego sięgały zatem kwoty około 3040 zł netto miesięcznie. Pozwany mieszkał wówczas sam, ponosząc w całości koszty utrzymania mieszkania, co stanowiło wydatek rzędu 470 zł. Pozostałe koszty utrzymania pozwanego określono w tym czasie na kwotę 500 zł miesięcznie, wliczając w to 400 zł na wyżywienie i 100 zł z tytułu kosztów pobytu małoletnich u pozwanego. Zobowiązany był wówczas właścicielem samochodu marki V. (...) z 1997 roku. Pozwany utrzymywał stały i regularny kontakt
z dziećmi.

Uprawnieni w ostatnich latach nie zmieniali miejsca zamieszkania. W domu powodów nadal mieszkają dziadkowie macierzyści. Obecne wydatki mieszkaniowe strony powodowej to ponad 1700 zł miesięcznie (w tym: podatki 111 zł kwartalnie i 113 zł na rok, energia elektryczna 425 zł co dwa miesiące, wywóz śmieci 150 zł kwartalnie, woda 116 zł co dwa miesiące, telefon 65 zł, rata kredytu hipotecznego zaciągniętego na remont nieruchomości 1282,63 zł). W przeliczeniu na osobę jest to wydatek rzędu 350 zł miesięcznie. W kosztach mieszkaniowych nie uwzględniono pożyczki zakładowej matki powodów, albowiem nie wykazano jednoznacznie, aby zobowiązanie to zostało w całości przekazane na potrzeby mieszkaniowe uprawnionych.

Małoletni powód ma obecnie 16 lat i kontynuuje edukację w I klasie gimnazjum. Nie choruje przewlekle, korzysta jednak ze stałych kontroli okulistycznych i ortodontycznych.

Jego obecne, uzasadnione koszty utrzymania sięgają kwoty 1750 zł miesięcznie,
a w tym:

- wyżywienie 400 zł,

- udział w opłatach mieszkaniowych 350 zł,

- wydatki szkolne około 60 zł (tj. 760 zł rocznie: 50 zł ubezpieczenie, komitet 60 zł, przybory 300 zł, mundurek 50 zł, wycieczki szkolne 300 zł, powód nie ponosi już kosztów dojazdu do szkoły),

- odzież i obuwie 200-300 zł (strona powodowa podawała 490 zł),

- środki czystości 70 zł,

- koszty związane z okresowym leczeniem oraz wizytami okulistycznymi i ortodontycznymi około 180 zł (w tym: 85 zł miesięcznie ortodonta, 120 zł rocznie okulista, 80 zł miesięcznie leczenie ewentualnych zachorowań i witaminy),

- rozrywka 150 zł,

- wypoczynek letni i zimowy około 230 zł (tj. około 2800 zł rocznie).

Spośród wykazanych przez stronę wydatków małoletniego powoda nie uwzględniono tzw. organizacji weekendów oraz czwartków, których suma wynosiła 900 zł miesięcznie, zakupu instrumentów (Stradivariusa za kwotę 2000 zł, gitary za kwotę 630 zł, perkusji za kwotę 2000 zł), kosztów związanych ze szkołą muzyczną około 140 zł oraz zakupu aparatu ortodontycznego za kwotę 3200 zł. Zakup wykazanych instrumentów i organizacja weekendów oraz czwartków, w ocenie Sądu, przekracza pojęcie usprawiedliwionych potrzeb powoda. Aparat ortodontyczny został sfinansowany w całości w 2015 roku, dlatego wydatek ten został już pokryty, o czym pozwany dowiedział się post factum. Powód w toku postępowania zaprzestał dalszej edukacji w szkole muzycznej, i nie ponosi w związku z tym wydatków. Zmiarkowano nadto wydatki związane z zakupem odzieży i obuwia powoda, które w kwocie 490 zł miesięcznie, w świetle doświadczenia Sądu, stanowiłyby przejaw zbytku małoletniego, przynajmniej w porównaniu z poziomem życia rodziców.

Małoletnia powódka ma 12 lat i jest uczennicą 6 klasy szkoły podstawowej. Podobnie jak brat nie choruje przewlekle i także korzysta z wizyt ortodontycznych.

Jej obecne, usprawiedliwione wydatki przedstawiają się następująco:

- wyżywienie 420 zł (w tym obiady szkolne),

- udział w opłatach mieszkaniowych 350 zł,

- wydatki szkolne około 130 zł (tj. 960 zł rocznie: 50 zł ubezpieczenie, komitet 60 zł, przybory 300 zł, ćwiczenia 220 zł, wycieczki szkolne 300 zł oraz 50 zł miesięcznie dojazdy),

- odzież i obuwie 200-300 zł (strona powodowa podawała 640 zł),

- środki czystości 70 zł,

- koszty związane z okresowym leczeniem oraz wizytami ortodontycznymi około 145 zł
(w tym: 85 zł miesięcznie ortodonta oraz 60 zł miesięcznie leczenie ewentualnych zachorowań i witaminy),

- szkoła muzyczna wraz z dojazdami 250 zł,

- jazda konna 200 zł,

- wypoczynek letni i zimowy około 230 zł (tj. około 2800 zł rocznie),

łącznie około 2100 zł miesięcznie.

Podobnie jak w przypadku małoletniego powoda i tym razem nie uwzględniono wydatków na organizację weekendów i czwartków, zakupu gitary i aparatu ortodontycznego oraz zmiarkowano koszty zakupu odzieży i obuwia, podtrzymując wcześniejszą argumentację.

Matka powodów ma obecnie 36 lat, z zawodu nadal jest pracownikiem socjalnym. Jej obecne zarobki sięgają kwoty około 3100 zł netto miesięcznie (w tym zasadnicze wynagrodzenie około 2300 zł netto oraz pozostała część to przysługujące jej dodatki). Suma dochodów matki powodów za 2014 rok wyniosła 47 805,53 zł. Łączna kwota wydatków matki uprawnionych to z kolei 1750 zł, a w tym wyżywienie, odzież, środki czystości i inne 600 zł, udział w opłatach mieszkaniowych 350 zł oraz spłata pożyczki 799 zł. W dyspozycji matki powodów pozostaje zatem 1350 zł miesięcznie.

Pozwany ma aktualnie 42 lata, nadal pozostaje bez zawodu. Od 2002 roku posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. 26 lipca 2012 roku pozwany otrzymał również orzeczenie ZUS o całkowitej niezdolności do pracy. Utrzymuje się obecnie z renty w wysokości 1505 zł netto miesięcznie oraz wynagrodzenia za pracę tj. 1697,57 zł netto, którą wykonuje na ¾ etatu w firmie (...). z o.o (wcześniej było to wynagrodzenie za pracę w Straży Miejskiej w R. sięgające łącznej kwoty 1635,73 zł netto). Suma dochodów J. B. wynosi zatem obecnie około 3200 zł.

Pozwany 27 lipca 2014 roku wstąpił ponownie w związek małżeński, z którego posiada małoletnią córkę H.. Koszt utrzymania rocznej córki wynosi 500 zł miesięcznie. Pozwany wraz z rodziną w dalszym ciągu wynajmuje mieszkanie, którego obecne koszty utrzymania sięgają kwoty około 650 zł, w tym: czynsz 468,91 zł, energia elektryczna 253,82 zł co dwa miesiące oraz internet 55 zł. W przeliczeniu na osobę jest to wydatek rzędu 220 zł.

Pozostałe wydatki zobowiązanego to:

- wyżywienie 450 zł,

- środki czystości 60 zł,

- odzież i obuwie 100 zł,

- leki i koszty leczenia 170 zł,

- telefon 50 zł,

- koszty pobytu powodów 100 zł,

- paliwo i utrzymanie samochodu 600 zł (pozwany dojeżdża na trasie R.-R. tj. około 6,5 km).

Suma wydatków pozwanego to zatem około 2250 zł (bez dotychczasowego obowiązku alimentacyjnego, który obecnie wynosi 1150 zł). Zobowiązany nadal jest właścicielem samochodu marki V. (...) z 1997 roku, którym dojeżdża do pracy. Po podziale majątku dorobkowego byłych małżonków pozwany otrzymał nieruchomość, którą sprzedał za kwotę 70 000 zł. Otrzymane pieniądze pozwany chciałby przeznaczyć na zakup nowego mieszkania.

Pozwany jeszcze przed poprzednią sprawą alimentacyjną sprzedał dwa samochody: M. (...) za kwotę 6700 zł oraz P. (...) za kwotę 650 zł. Koszty przyjęcia weselnego pozwanego oraz uroczystości chrztu najmłodszej córki zobowiązanego sfinansowali jego teściowie.

Pozwany w dalszym ciągu utrzymuje weekendowy kontakt z powodami.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: akt o sygnaturze IV RC 10/13, zestawienia kosztów utrzymania stron k. 4-7, 73, wyjaśnień stron k. 111v-112v, 180-181v, 203-203v, zaświadczeń o zarobkach k. 9, 45, 64-65, 114 rachunków, faktur, potwierdzeń wpłat k. 12-20, 52-55v, 57, 66-70, 79-80, 150, informacji i zaświadczeń lekarskich k. 11-11v, 56-56v, 76-78, 194, zeznań podatkowych k. 46-51, 74-75, decyzji ZUS k. 71-72, odpisu skróconego aktu urodzenia k. 89-90, umowy najmu wraz z aneksami k. 91-95, umowy majątkowej k. 96, wydruków stron internetowych k. 98-107, 122-142, 144a, 163-168, zaświadczenia sklepu muzycznego i firmy usług lutniczych k. 143, 179, wydruków rozmowy sms k.145-147, 151-160, stenopisu rozmowy telefonicznej wraz z płytą CD k. 148-149, 189, wydruku (...) k. 161-162, orzeczenia o stopniu niepełnosprawności k. 190-191, orzeczenia ZUS k. 192-193, aktu notarialnego k. 198-201.

Sąd pominął na zas. 217 § 2 i 3 k.p.c. wnioski dowodowe zawarte w piśmie procesowym strony powodowej z 14 marca 2016 roku, które wpłynęło do Sądu 17 marca 2016 roku, dotyczące m.in. zobowiązania pozwanego do przedłożenia: potwierdzenia sprzedaży samochodu, potwierdzenia sprzedaży nieruchomości, w tym przedłożenia odpisu aktu notarialnego, szczegółowego zestawienia kosztów weselnych (w formie faktur) i informacji
o rekompensacie dla małoletnich za brak udziału w tym wydarzeniu, szczegółowego zestawienia kosztów chrzcin małoletniej H. (w formie faktur) i informacji.
o rekompensacie dla małoletnich za brak udziału w tym wydarzeniu, szczegółowego zestawienia kosztów imprezy urodzinowej pozwanego i informacji o rekompensacie dla małoletnich za brak udziału w tym wydarzeniu, wyliczenie wydatków tytułem alimentów dla małoletniej H., ze szczegółowym rozbiciem, wykazu kosztów mieszkaniowych poniesionych przez żonę pozwanego, zaświadczenia o dochodach żony pozwanego, na okoliczność ustalenia poziomu życia pozwanego w zestawieniu z zasadą równej stopy życiowej rodziców i dzieci. W pierwszej kolejności należy wskazać, iż wnioski te są spóźnione, albowiem dotyczą okoliczności, które znane były stronie powodowej wcześniej
i mogły być powołane w odpowiednim czasie. Nadto, zdaniem Sądu, wnioski te zostały przywołane wyłącznie dla przedłużenia toczącego się postępowania. Sąd pomijając przedmiotowe wnioski miał również na uwadze fakt, iż pozwany odniósł się osobiście do większości wskazywanych kwestii, a strona powodowa nie kwestionowała prawdziwości jego zeznań. Zasadniczym dla pominięcia tychże dowodów był również fakt, iż zdarzenia poprzedzające wcześniejszą sprawę alimentacyjną tj. sprzedaż samochodów w 2011 roku, jak również koszty wesela pozwanego nie są kluczową okolicznością rzutującą na rozstrzygnięcie przedmiotowej sprawy.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy Sąd uznał za logiczny, spójny i wzajemnie się uzupełniający. Wyjaśnienia stron były konsekwentne i korespondowały z pozostałym materiałem dowodowym i jako takie w pełni zasługiwały na wiarę. Strony nie składały dalszych wniosków dowodowych, a przeprowadzone postępowanie Sąd uznał za wystarczające do merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd zważył, co następuje:

Podstawę prawną do żądania podwyższenia alimentów na rzecz małoletnich powodów stanowi przepis art. 133 § 1 kr i o i art. 138 kr i o. W myśl przywołanych przepisów rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Natomiast zakres świadczeń alimentacyjnych określa art. 135 § 1 kr i o, który uzależniony jest od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Przez usprawiedliwione potrzeby należy zaś rozumieć potrzeby, których zaspokojenie zapewni uprawnionemu odpowiedni rozwój fizyczny i duchowy. A zatem nie tylko elementarne potrzeby polegające na zapewnieniu minimum egzystencji, lecz również te, których celem jest stworzenie warunków bytowania stosownie do wieku uprawnionego, stanu zdrowia i innych okoliczności, których uprawniony nie jest w stanie własnymi siłami sobie zapewnić na poziomie życia swojego rodzica.

Zgodnie zaś z art. 138 kr i o w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Ustalając wysokość świadczeń alimentacyjnych należy mieć na względzie usprawiedliwione potrzeby uprawnionego oraz zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego. Ustalenie czy nastąpiła zmiana stosunków, o których mowa powyżej następuje poprzez porównanie stosunków obecnych z warunkami i okolicznościami istniejącymi poprzednio podczas ustalania wysokości poprzednich alimentów.

Małoletni powodowie niewątpliwie nie są w stanie w dalszym ciągu samodzielnie się utrzymać. Kontynuują oni bowiem naukę i nie posiadają własnych źródeł dochodu, dlatego też obowiązek ich utrzymania nadal spoczywa na ich rodzicach. Ostatnie alimenty na rzecz powodów zostały ustalone przed trzema laty. Upływ tego okresu czasu warunkował zmianą stosunków po każdej ze stron, są to jednak zmiany, które nie dały podstaw do modyfikacji ustalonego wówczas obowiązku alimentacyjnego.

W płaszczyźnie uzasadnionych kosztów utrzymania powodów mamy do czynienia
z dwojaką sytuacją. W świetle zgromadzonego materiału dowodowego koszty utrzymania małoletniego powoda nieznacznie zmalały i wynoszą obecnie 1750 zł (poprzednio była to kwota co najmniej 1850 zł), z kolei wydatki uprawnionej wzrosły o około 250 zł i sięgają obecnie 2100 zł miesięcznie.

Przyczyną obniżonych kosztów utrzymania uprawnionego jest między innymi fakt ukończenia szkoły muzycznej oraz brak dojazdów do gimnazjum. Wzrost kosztów utrzymania powódki był zaś podyktowany m.in. nowymi zajęciami z jazdy konnej oraz wzrostem wydatku na realizację letniego i zimowego wypoczynku.

Nie uwzględniono wszelkich przedstawionych wydatków i zmiarkowano wydatki na zakup odzieży i obuwia. Sąd ustalając koszty utrzymania uprawnionych miał na względzie szereg okoliczności, m.in. zasadę równej stopy życiowej rodziców i dzieci, to, aby alimenty nie służyły zaspokojeniu nieuzasadnionych potrzeb dziecka (stanowiących przejaw jego zbytku) oraz konieczność zabezpieczenia tych najpotrzebniejszych wydatków.

W poprzedniej sprawie alimentacyjnej wydatek na zakup odzieży i obuwia małoletnich wynosił 300 zł miesięcznie. Przedstawione rachunki, a zwłaszcza zasady doświadczenia życiowego nie pozwoliły ustalić, że koszt ten, w przypadku powoda, wzrósł
o niemalże 200 zł miesięcznie (a w przypadku powódki o ponad 300 zł). Sąd nie kwestionuje tego, że na odzież dla dziecka można wydać miesięcznie taką sumę. Musi to być jednak uzasadnione przede wszystkim poziomem życia wszystkich członków rodziny, a zwłaszcza możliwościami zarobkowymi rodziców. W sytuacji, gdyby pozwany osiągał znacznie wyższe dochody i/lub wydawał na siebie, przykładowo na odzież 500 zł miesięcznie nie byłoby podstaw, aby zmiarkować wydatki przedstawione przez stronę powodową. Podobnie należy odnieść się do zakupu instrumentów, których łączna suma wyniosła dla powoda 4630 zł, a dla uprawnionej 700 zł. Są to niewątpliwie wydatki, które, w tym przypadku, przekraczają pojęcie usprawiedliwionych potrzeb dziecka. Pozwany trafnie podniósł, że powodowie, aby podnosić swoje kwalifikacje muzyczne mogą korzystać ze sprzętu niższej marki, używanego lub w ostateczności wypożyczonego. Ponownie należy wskazać, że mielibyśmy do czynienia z sytuacją odmienną, gdyby przemawiała za tym stopa życiowa pozwanego. Wykazane koszty związane z organizacją czwartków i weekendów powodów, zdaniem Sądu, są z kolei przejawem zbytku małoletnich. Z niewiadomych przyczyn koszt wyżywienia powodów
w okresie weekendów i czwartków przewyższył wysokość tego wydatku w skali całego miesiąca. Sąd nie odnalazł zatem argumentacji, aby uwzględnić niniejszy wydatek.

Reasumując powyższe należy wskazać, że wzrosły tylko koszty utrzymania małoletniej powódki. Należy jednak pamiętać, że górny pułap świadczeń alimentacyjnych będą wyznaczały każdorazowo możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego i to nawet w sytuacji, gdyby nie zaspokajały one w pełni usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego (poruszone w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 20 sierpnia 1972 roku, III CRN 470/71, Gazeta (...) 1972, nr 9).

Dochody pozwanego od czasu ostatniej sprawy wzrosły o około 150 zł. Na uznanie Sądu zasługuje przy tym fakt, że pozwany posiadając orzeczenie
o niepełnosprawności i niezdolności do pracy pomimo to podjął zatrudnienie, co pozwoliło mu uzyskać dodatkowy dochód. Nie sposób zatem czynić pozwanemu zarzutu niewykorzystania w pełni możliwości zarobkowych. Zobowiązany, co prawda zmienił
w ostatnim czasie pracę, niemniej jednak, wbrew twierdzeniom strony powodowej, nie jest ona mniej płatna. Zasadnicze wynagrodzenie pozwanego w obecnej firmie wynosi około 1700 zł netto, poprzednio była to kwota 1635 zł netto. Znaczący wpływ na aktualną sytuację ekonomiczną zobowiązanego ma natomiast fakt urodzenia się jego córki, względem której pozwany także jest zobowiązany do utrzymania. Wykazane przez pozwanego koszty utrzymania córki, tj. 500 zł miesięcznie, w pełni odpowiadają kosztom utrzymania dziecka
w jej wieku. Pozostałe wydatki zobowiązanego także nie odbiegają od przeciętnych kosztów utrzymania. Należy przy tym wskazać, że pozwany, w przeciwieństwie do powodów, nie przeznacza żadnych środków na rozrywkę, wyjazdy wakacyjne, itp. Wydatki mieszkaniowe powoda są nadto dzielone proporcjonalnie względem liczby mieszkańców, dlatego też nie ulega wątpliwości, że żona pozwanego dokłada się do rachunków mieszkaniowych.

Całość wydatków pozwanego wraz z obowiązkiem alimentacyjnym na rzecz powodów wynosi obecnie 3400 zł miesięcznie i o około 200 zł przewyższa jego dotychczasowe dochody.

Owszem, pozwany ze sprzedaży nieruchomości otrzymał w ostatnim czasie kwotę 70 000 zł, którą nadal dysponuje. Przyjmując nawet, że pozwany z powyższej kwoty będzie utrzymywał się przez okres 10 lat, przeznaczając częściowo te środki na zniwelowanie powstałego już deficytu, kwota ta nie stanowiłaby wystarczającej przesłanki uzasadniającej podwyższenie alimentów na rzecz powodów. Zakładając, z innej strony, że pozwany ulokuje powyższe środki na rachunku oszczędnościowym, przykładowo oprocentowanym na 3 %
w skali roku, owa renta kapitałowa wynosić będzie 175 zł miesięcznie, co zasadniczo wystarczy na zmniejszenie wspomnianych wcześniej dysproporcji. Nie można także odmówić pozwanemu prawa zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych rodziny, co związane jest
z koniecznością zakupu większego mieszkania.

Nie bez znaczenia dla przedmiotowego rozstrzygnięcia był także obowiązek alimentacyjny matki powodów oraz jej możliwości dochodowe. Zarobki matki małoletnich od ostatniej sprawy alimentacyjnej wzrosły o blisko 1000 zł i kształtują się na poziomie 3100 zł netto miesięcznie. Wiek uprawnionych pozwala sądzić, że osobisty udział w ich opiece jest już znacząco ograniczony. Dlatego też matka powodów winna obecnie w większym stopniu zaspokajać ich potrzeby materialne. Wolna kwota 1350 zł jaką dysponuje matka uprawnionych wraz z dotychczasowym obowiązkiem alimentacyjnym pozwanego niewątpliwie pozwoli zaspokoić większość usprawiedliwionych potrzeb powodów.

Mając powyższe na uwadze, Sąd doszedł do przekonania, że zaistniała zmiana stosunków nie uzasadnia podwyższenia dotychczasowych alimentów, dlatego też, w oparciu
o przepis art. 138 k.r.o., powództwo oddalono.

Z uwagi na wynik postępowania, na podstawie art. 98 k.p.c, zasądzono od matki powodów na rzecz pozwanego kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, których wysokość określono na podstawie Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez skarb państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (przyjęto stawki poprzedniego rozporządzenia z uwagi na termin zainicjowania postępowania - § 21 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie).