Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I Co 660/16

POSTANOWIENIE

Dnia 7 października 2016 r.

Sąd Rejonowy we Włocławku Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSR Agnieszka Orlik - Seligowska

Protokolant: sekr. sądowy Katarzyna Rydzik

po rozpoznaniu w dniu 30 września 2016 r. we Włocławku

na posiedzeniu jawnym sprawy

z wniosku G. J.

z udziałem Zakłady (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w C., (...) S.A. w W., (...) S.A. w W.

w przedmiocie rozpoznania zarzutów na plan podziału sumy uzyskanej z egzekucji z ruchomości sporządzonego postanowieniem z dnia 10.03.2016 r. przez komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym we Włocławku G. P. (1) w sprawie Km 172/15 i innych

postanawia:

zatwierdzić plan podziału sumy uzyskanej z egzekucji z ruchomości sporządzony postanowieniem z dnia 10.03.2016 r. przez komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym we Włocławku G. P. (1) w sprawie Km 172/15 i innych.

Sygn. akt I Co 660/16

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 10 marca 2016 r. komornik sądowy przy Sądzie Rejonowym we Włocławku G. P. (1) sporządził plan podziału sumy uzyskanej z egzekucji z ruchomości (Km 172/15). W ustawowym terminie zarzuty na powyższy plan podziału złożyła wierzycielka G. J. zarzucając wydanemu postanowieniu, że w sprawach Km 1232/14 i Km 1276/14 wierzyciele nie mogą brać udziału w podziale środków uzyskanych ze sprzedaży ruchomości dłużnika, których dokonał (przed przejęciem sprawy przez komornika G. P. komornik sądowy przy Sądzie Rejonowym w Toruniu T. T. (1)), albowiem w tych sprawach nie doszło do przyłącznego zajęcia ruchomości dłużnika (art. 851 kpc), a nadto rpr L. B. nie miał uprawnień do reprezentowania dłużnika jako kurator w powyższych postępowaniach egzekucyjnych.

Plan podziału sumy uzyskanej z egzekucji z ruchomości zasługiwał na zatwierdzenie, co znalazło wyraz w postanowieniu Sądu z dnia 7.10.2016 r. (art. 1028 kpc).

Sąd w pełni podziela argumentację komornika sądowego G. P. (1) wyrażoną w piśmie z dnia 12.04.2016 r. dotyczącym przekazania zarzutów wierzyciela na plan podziału. Z tejże argumentacji, jak również z akt postępowania Km 172/15 i akt I Co 2600/15 (dołączonych do akt I Co 271/15) wynika niezbicie, że rpr L. B. został ustanowiony kuratorem dłużnika w trybie art. 42 kc, nadto został również ustanowiony kuratorem w trybie art. 818 § 1 kpc w zw. z art. 603 kpc w sprawie Km 1232/14 (postanowienie Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 27.10.2015 r. – k. 6) do czasu powołania zarządu lub likwidatora Spółki dłużnika. Dłużnika reprezentował również adw. M. P. (Km 172/15). Postanowieniem Sądu Rejonowego we Włocławku z dnia 26.11.2015 r. (sygn. akt I Co 2600/15) Sąd nakazał komornikowi G. P. połączenie spraw do łącznego rozpoznania. Zarządzeniem z dnia 8.03.2016 r. w sprawie Km 1232/16 komornik G. P. połączył pod sygn. 1232/14 sprawę Km 1276/14 (oraz pozostałe, które ujęto w planie podziału). Zatem wskutek połączenia spraw (art. 219 kpc w zw. z art. 13 § 2 kpc) należy przyjąć, że dłużnik był prawidłowo reprezentowany przez kuratora. Nie należy również tracić z pola widzenia, że ponowne zajęcie ruchomości sprzedanych przez komornika sądowego T. T. (1) nie miało miejsca w innych sprawach prowadzonych przez tegoż komornika. Komornik sądowy G. P. (1) po przejęciu sprawy i przekazaniu akt przez komornika T. T. w dniach 10 czerwca 2014 r. i 12.06.2014r. dokonał zajęcia przedmiotowych ruchomości w sprawach Km 1094/14 (aktualnie umorzona), Km 1232/14 i Km 1276/14, co wskazał w uzasadnieniu planu podziału. Wierzycielami egzekwującymi jak słusznie argumentował komornik uczestniczącymi w planie podziału są zatem wierzyciele ze spraw Km 172/15, Km 1232/14 i Km 1276/14. Zajęcie ruchomości w tych dwóch ostatnich sprawach nastąpiło przed ich sprzedażą. Komornik T. T. zajął ruchomości w dniu 20.03.2014 r. jedynie w sprawie z wniosku G. J. (Km 63/14, a następnie 172/15), nie zaś w sprawach z wniosku pozostałych wierzycieli, których jedynie poinformował o sumie uzyskanej z egzekucji ruchomości, co nie zastępuje formalnego zajęcia art. 851 kpc. Komornik G. P. dokonał zajęcia ruchomości dłużnika w czerwcu 2014 r. i o zaistniałym zbiegu egzekucji do ruchomości dłużnika (właściwy komornik miejsca ich położenia) niezwłocznie zawiadomił komornika T. T., który jednak – co nie było właściwym – nie przekazał akt do łącznego prowadzenia egzekucji G. P. i w dniu 1.08.2014 r. przeprowadził licytację ruchomości dłużnika a nawet pobrał koszty egzekucji, zaś resztę kwoty przekazał do depozytu sądowego. Należy podkreślić, że tylko wierzyciele, których sprawy wszczęto do 1.08.2014 r. mogli z oczywistych względów być wierzycielami egzekwującymi z ruchomości, które sprzedał T. T.. Należy podkreślić, że gdyby komornik sądowy G. P. (1) nie dokonał nowego zajęcia ruchomości dłużnika na rzecz wierzycieli w sprawach Km 1232/14 i Km 1276/14 poprzez sporządzenie nowego planu podziału (akta znajdowały się u komornika T. T., który czuł się gospodarzem postępowania, co uniemożliwiało zajęcie w tzw. formie uproszczonej wynikającej z treści przepisu art. 851 kpc) to wierzyciele ci wskutek sprzedaży ruchomości już 1.08.2014 r. przez komornika T. T. utraciliby bezpowrotnie możliwość uczestniczenia w planie podziału. Skoro zatem w dniu 1 sierpniu 2014 r. komornik T. T. przeprowadził licytację – co nie było właściwe albowiem winien przekazać już wówczas sprawę do komornika G. P. i wówczas nastąpiłby podział sumy uzyskanej z egzekucji z ruchomości nie tylko na rzecz G J., lecz również pozostałych wierzycieli, to należy przyjąć, że na kanwie niniejszej sprawy nowe zajęcie dokonane przez komornika G. P. zastępuje to uproszczone. Konsekwencją było sporządzenie planu podziału z 10.03.2016 r. Ponownego zajęcia ruchomości na rzecz kolejnych wierzycieli dokonuje się w formie uproszczonej przez odpowiednie zaznaczenie w protokole pierwszego zajęcia. W niniejszej sprawie doszło do sporządzenia nowego protokołu zajęcia, jednakże jak w przypadku zajęcia w formie uproszczonej o ponownym zajęciu komornik właściwie powiadomił kuratora dłużnika, jednoczenie zawiadomienie o ponownym zajęciu prawidłowo połączył z zawiadomieniem o wszczęciu egzekucji (art. 805 kpc).

Mając powyższe na uwadze Sąd nie przychylił się do argumentacji wierzycielki G. J., co skutkowało zatwierdzeniem planu podziału z dnia 10.03.2016 r.