Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powód (...) F. (...)z siedzibą w W. w pozwie skierowanym przeciwko pozwanej A. T. wniósł o zasądzenie kwoty 6248,50 zł z ustawowymi odsetkami od kwoty 5862,05 zł. od dnia 26.04.2014r. do dnia zapłaty.

Jako podstawę dochodzonego roszczenia powód wskazał umowę z dnia 17.04.2009 r. zawartą między pozwanym a (...) Bankiem (...) S.A. (wcześniej (...) Banku SA), zgodnie z którą pozwana zobowiązała się do zwrotu określonej w umowie kwoty pieniężnej.

W dniu 02.06.2014r. Referendarz Sądowy przy Sądzie Rejonowym Lublin-Zachód w Lublinie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodnie z żądaniem pozwu.

Od powyższego nakazu zapłaty sprzeciw wniosła pozwana, zarzucając, że nigdy nie zawierała z powodem żadnych umów, które mogą stanowić podstawę dochodzonego roszczenia. Zgłosiła ponadto zarzut przedawnienia dochodzonego przez powoda roszczenia.

Sąd ustalił co następuje:

Pozwana A. T. w dniu 17.04.2009r. zawarła z (...) Bankiem SA (przekształconym w (...) Bankiem (...) SA) umowę kredytu o numerze (...).

Dowód: umowa z dnia 17.04.2009r. nr (...) –k. 48-50

W dniu 28.05.2013r. wierzyciel pierwotny (...) Bank (...) SA dokonał przelewu swoich wierzytelności na rzecz powoda.

Dowód: kserokopia umowy z dnia 28.05.2013r.-k.63-67

W dniu 12.09.2013r. poprzednik powoda zredagował zawiadomienie dłużnika o przelewie wierzytelności.

Dowód: pismo z dnia 12.09.2013r.-k.52

W dniu 01.10.2013r. poprzednik powoda zredagował wezwanie do zapłaty należności wynikającej z umowy z pierwotnym wierzycielem.

Dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 01.10.2013r.-k.51

W dniu 13.04.2011r. do Sądu Rejonowego w Białogardzie wpłynął wniosek o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu wystawionemu w dniu 20.10.2010r.

Postanowieniem z dnia 20 kwietnia 2011r. Sąd Rejonowy w Białogardzie nadał klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu wystawionemu w dniu 20 października 2010r. przez (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą we W., zgodnie z którym dłużniczka A. T. winna zapłacić wierzycielowi (...) Bankowi SA we W. kwotę 4.216,64 zł. z odsetkami od kwoty 3421,30 zł. od dnia 21 października 2010r. do dnia zapłaty, naliczanymi wg zmiennej stopy procentowej odsetek maksymalnych tj. w wysokości 4-krotności stopy kredytu lombardowego, które na dzień wystawienia bankowego tytułu egzekucyjnego wynosiły 20,00% w stosunku rocznym, z ograniczeniem odpowiedzialności dłużniczki do kwoty 25.324,80 zł.

Postanowienie w stosunku do wierzyciela uprawomocniło się w dniu 12 maja 2011r.

Dowód: wszystkie dokumenty w aktach sprawy I Co 1134/11

W dniu 3 czerwca 2011r. pierwotny wierzyciel złożył do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Słupsku K. S. wniosek egzekucyjny przeciwko dłużniczce A. T..

Dowód: wniosek egzekucyjny w aktach sprawy KM 5577/11

Postanowieniem z dnia 12 lipca 2012r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Słupsku K. S. umorzyła postępowanie egzekucyjne na podstawie art. 824§1 pkt 3 kpc wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji. Postanowienie uprawomocniło się w dniu 15.08.2012r.

Dowód: postanowienie z dnia 12 lipca 2012r.-k. 39 akt egzekucyjnych KM 5577/11

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest zasadne.

Sąd uznał roszczenie powoda za usprawiedliwione w całości. Stan faktyczny sprawy Sąd ustalił na podstawie całego zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności przedstawionych dokumentów, których prawdziwości i wiarygodności żadna ze stron nie kwestionowała, a i Sąd nie stwierdził podstaw do podważenia ich mocy dowodowej. W istocie spór stron dotyczył tego, czy doszło – czy też nie – do przedawnienia roszczenia. Sąd analizując sprawę doszedł do wniosku, że podniesiony przez pozwaną zarzut przedawnienia jest bezzasadny.

Jak wskazuje art. 117 §1 i 2 kc z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu; po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia (zrzeczenie się zarzutu przedawnienia przed upływem terminu jest nieważne). Terminy podstawowe przedawnienia roszczeń wskazuje art. 118 kc: jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat 10, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata. W przedmiotowej sprawie stosunek pierwotny, z którego wynikało roszczenie, oparty był o umowę kredytu odnawialnego, zawartej z pozwanym przez poprzednika prawnego powoda. To oznacza, że termin przedawnienia był trzyletni, jako że związany z działalnością gospodarczą pierwszego wierzyciela. Umowa była zawarta w dniu 17 kwietnia 2009 roku. W dniu 20 października 2010 roku bank wystawił bankowy tytuł egzekucyjny, a w dniu 20 kwietnia 2011 roku wpłynął wniosek do Sądu (sygn. I Co 1134/11) o nadanie klauzuli wykonalności bte. Doszło wówczas do pierwszego przerwania biegu przedawnienia, ponieważ w myśl art. 123 §1 kc bieg przedawnienia przerywa się m.in. przez każdą czynność przed sądem przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. W odniesieniu do bankowych tytułów egzekucyjnych mamy w chwili obecnej ugruntowane stanowisko, wyrażone m.in. w uchwale SN z dnia 16 stycznia 2004 roku, sygn. III CZP 101/03,OSNC 2005/4/58, iż wniosek o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu przerywa bieg przedawnienia. Należy wskazać, że w uzasadnieniu Sąd Najwyższy wskazał, że (…) przewidziany w art. 125 § 1 k.c. termin przedawnienia roszczenia stwierdzonego sądowym tytułem egzekucyjnym rozpoczyna bieg na nowo od daty uprawomocnienia się tego tytułu (art. 124 § 2 k.c.), a nie od daty złożenia wniosku o nadanie klauzuli wykonalności ani od daty nadania klauzuli wykonalności. Stąd jednak nie wynika, że przedawnienie wspomnianego roszczenia nastąpi zawsze z upływem terminu określonego w art. 125 § 1 k.c., liczonego od daty uprawomocnienia się sądowego tytułu egzekucyjnego, nie powinno bowiem ulegać wątpliwości, że bieg tego terminu może zostać przerwany. Istnieje zgodność poglądów co do tego, że przerwanie biegu tego terminu może nastąpić na zasadach określonych w art. 124 k.c. przez złożenie wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego, przy czym termin przedawnienia biegnący na nowo po umorzeniu postępowania egzekucyjnego może być znów przerwany przez złożenie wniosku o wszczęcie ponownego postępowania egzekucyjnego (art. 826 k.p.c.). Wynika z tego, że po pierwszym przerwaniu biegu przedawnienia (20 kwietnia 2011 roku) termin przedawnienia biegł na nowo (art. 124 §1 kc), ale nie wcześniej niż od daty zakończenia postępowania I Co 1941/09 (art. 124 §2 kc), a więc daty uprawomocnienia się tytułu. Orzeczenie w sprawie I Co 1134/11 stało się prawomocne z dniem 12 maja 2011 roku, a więc od tej daty przedawnienie biegło na nowo. W dniu 3 czerwca 2011 roku bank złożył wniosek egzekucyjny (sprawa KM 5577/11), a to oznacza, że w tej dacie znowu doszło do przerwania biegu przedawnienia. W tej sytuacji w myśl art. 124 §2 kc przedawnienie nie biegło, dopóki postępowanie nie zostało zakończone. Postępowanie zostało umorzone postanowieniem z dnia 12 lipca 2012 roku wydanym na podstawie art. 824 §1 pkt. 3 kpc – przepis ten stanowi, że postępowanie umarza się w całości lub w części z urzędu, jeżeli jest oczywiste, że z egzekucji nie uzyska się sumy wyższej od kosztów egzekucyjnych. Podstawa umorzenia jest o tyle istotna, że wiąże się z innymi skutkami prawnymi w porównaniu z umorzeniem na wniosek wierzyciela (art. 825 pkt. 1 kpc). Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 19 listopada 2014 roku, sygn. akt II CSK 196/14, Biul. SN 2015 nr 2 stwierdził, że Wniosek o wszczęcie egzekucji nie przerywa biegu przedawnienia, jeżeli komornik umorzył postępowanie egzekucyjne na wniosek wierzyciela, który w toku tej egzekucji dokonał przelewu egzekwowanej wierzytelności. W uzasadnieniu wyroku wskazano, że ponieważ doszło w toku postępowania egzekucyjnego do przelewu wierzytelności, to nabywca wierzytelności zyskuje prawo do wierzytelności objętej dotychczasowym tytułem wykonawczym, ale nie do kontynuowania wszczętego przez inny podmiot postępowania egzekucyjnego, ponieważ przy bankowym tytule egzekucyjnym – gdy nabywca nie jest bankiem – musi uzyskać własny sądowy tytuł egzekucyjny, a następnie klauzulę wykonalności. (…) Z racji następstwa prawnego, o którym mowa, prawo stwierdzone w tytule egzekucyjnym na rzecz dotychczasowego wierzyciela wygasa wskutek przejścia na inny podmiot, a tym samym wygasa uprawnienie do prowadzenia postępowania egzekucyjnego przez pierwotny podmiot. (…) S., jako wiązały się z prowadzeniem postępowania egzekucyjnego odnoszą się do występujących w tym postępowaniu podmiotów i tytułu wykonawczego, na podstawie którego egzekucja była prowadzona. Podkreślono również, że na skutek wniosku o umorzenie postępowania egzekucyjnego cedent zrezygnował z poszukiwania zaspokojenia wierzytelności. W niniejszej sprawie przeciwko A. T. również mamy do czynienia z przejściem wierzytelności na nowy podmiot, ale w innym momencie – na mocy umowy z dnia 28 maja 2013 roku, a zatem zawartej po zakończeniu postępowania egzekucyjnego. Umorzenie postępowania KM 5577/11 nie nastąpiło z woli wierzyciela składającego stosowny wniosek, ale z uwagi na brak majątku przewyższającego koszty postępowania egzekucyjnego. Umorzenie dokonane w dniu 12 lipca 2012 roku spowodowało – w myśl art. 826 kpc – uchylenie dokonanych czynności egzekucyjnych, nie spowodowało jednak pozbawienia wierzyciela możności wszczęcia ponownej egzekucji, chyba że z innych przyczyn egzekucja byłaby niedopuszczalna. Sąd podziela stanowisko zawarte np. w wyroku SA w Katowicach z dnia 8 lutego 2006 roku, sygn. akt I ACa 1693/06, OSA/Kat. 2006/2/7, L., w którym stwierdzono: Złożenie wniosku o wszczęcie egzekucji w oparciu o bankowy tytuł egzekucyjny jest czynnością prawną przerywającą bieg przedawnienia w oparciu o art. 123 §1 pkt. 1 kc bez względu na późniejsze umorzenie egzekucji w całości z powodu niezaopatrzenia tego tytułu w klauzulę wykonalności przeciwko małżonkowi dłużnika. Taki sposób zakończenia postępowania egzekucyjnego nie oznacza, że postępowanie to nie wywołało skutków, jakie ustawa wiązała z jego wszczęciem. Zgodnie z art. 826 kpc umorzenie postępowania egzekucyjnego powoduje jedynie uchylenie dokonanych czynności egzekucyjnych, co nie oznacza unieważnienia tych czynności lub uznania ich za niebyłe. Zasady określone w orzeczeniu SN z dnia 19 listopada 2014 roku nie mają zatem przełożenia na stan faktyczny ustalony w niniejszym postępowaniu. Zakończenie postępowania egzekucyjnego w dniu 12 lipca 2012 roku spowodowało, że najwcześniej od daty jego uprawomocnienia tj. od 15.08.2012 r. należy liczyć kolejny, trzyletni okres przedawnienia, a jeżeli pozew został przez następcę prawnego złożony w dniu 25 kwietnia 2014 roku (por. k. 2), to nastąpiło to na pewno przed upływem trzyletniego terminu przedawnienia.

Mając powyższe na uwadze, uwzględniając fakt, że podniesiony zarzut przedawnienia był niezasadny, a okoliczności wskazane w sprzeciwie (k. 13), a dotyczące braku stosunku prawnego łączącego powoda i pozwanego poza podniesieniem ich w piśmie nie zostały w żaden inny sposób wykazane, przy treści dokumentów złożonych przez powoda, w tym umowy kredytu odnawialnego i umowy cesji wierzytelności, Sąd uznał roszczenie za zasadne w całości

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 kpc, zgodnie z odpowiedzialnością za wynik procesu.

Sędzia

ZARZĄDZENIE

1.(...)

2.(...)

3.(...)

B., dnia 22.07.2016r.

UZASADNIENIE