Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 października 2016 roku

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu - Wydział II Karny

w składzie:

Przewodniczący S.S.R. Maciej R. Socha

Protokolant Agnieszka Pacałowska

po rozpoznaniu w dniu 18 października 2016 roku

sprawy S. A.,

urodz. (...) w W.

syna K. i U. z domu A.,

oskarżonego o to, że:

I w dniu 27 maja 2016 r. w W., woj. (...), przy ul. (...) wykorzystując nieuwagę pokrzywdzonego dokonał zaboru w celu przywłaszczenia kamizelki, telefonu komórkowego, portfela z zawartością prawa jazy, dowodu rejestracyjnego od pojazdu marki O. (...) nr rej. (...), pieniędzmi w kwocie 890 zł na szkodę W. K., przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, będąc uprzednio skazanym wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 16.11.2007 r. – sygn. akt (...) na karę łączną 7 lat i 4 miesiące pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 02.12.2006r. do 04.05.2013r., od 15.12.2005. do 29.06.2006r., od dnia 14.07.2006r. do 20.11.2006r. i w dniach 10.09.2005r., 11.09.2005r., 12.09.2005r., 17.09.2005r. do 19.09.2005r., 12.10.2005r., 13.10.2005r., 14.10.2005r., w skład którego to wyroku łącznego wszedł m.in. wyrok Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 20.03.2006r. sygn. akt (...), w którym to wyrokiem został skazany za czyn z art. 280§1 kk w zw. z art. 64§2 kk i inne na karę 4 lat pozbawiania wolności,

tj. o czyn z art. 278§1 kk i art. 275§1 kk i art. 276 kk w zw. z art. 64§1 kk ;

II w dniu 27 maja 2016 r. w W., woj. (...), groził A. N. (1) uszkodzeniem ciała, przy czym groźba ta wzbudziła u wymienionej uzasadnioną obawę, że zostanie spełniona, przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, będąc uprzednio skazanym wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 16.11.2007 r. – sygn. akt (...) na karę łączną 7 lat i 4 miesiące pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 02.12.2006r. do 04.05.2013r., od 15.12.2005. do 29.06.2006r., od dnia 14.07.2006r. do 20.11.2006r. i w dniach 10.09.2005r., 11.09.2005r., 12.09.2005r., 17.09.2005r. do 19.09.2005r., 12.10.2005r., 13.10.2005r., 14.10.2005r., w skład którego to wyroku łącznego wszedł m.in. wyrok Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 20.03.2006r. sygn. akt (...), w którym to wyrokiem został skazany za czyn z art. 280§1 kk w zw. z art. 64§2 kk i inne na karę 4 lat pozbawiania wolności,

tj. o czyn z art. 190§1 kk w zw. z art. 64§1 kk ;

I oskarżonego S. A. uznaje za winnego popełnienia czynu polegającego na tym, że w dniu 27 maja 2016 r. w W., woj. (...), przy ul. (...) wykorzystując nieuwagę pokrzywdzonego dokonał zaboru w celu przywłaszczenia kamizelki o wartości 45 złotych, telefonu komórkowego o wartości 300 złotych, portfela o wartości 45 złotych z zawartością pieniędzy w kwocie 500 złotych to jest mienia o łącznej wartości 890 złotych na szkodę W. K., przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa opisanego w punkcie I części wstępnej wyroku, tj. popełnienia występku z art. 278§1 kk w zw. z art. 64§1 kk, i za czyn ten na podstawie art. 278§1 kk wymierza mu karę roku pozbawienia wolności ;

II oskarżonego S. A. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie II części wstępnej wyroku, z tym, że w opisie czynu zastępuje sformułowanie „groził A. N. (1)” sformułowanie „groził A. N. (2)”, tj. popełnienia występku z art. 190§1 kk w zw. z art. 64§1 kk, i za czyn ten na podstawie art. 190§1 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności ;

III na podstawie art. 85 kk łączy kary jednostkowe pozbawienia wolności orzeczone wobec oskarżonego S. A. w punktach I i II części dyspozytywnej wyroku i wymierza oskarżonemu karę łączną roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności ;

IV na podstawie art. 46§ 1 kk orzeka wobec oskarżonego S. A. obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz W. K. kwoty 400 (czterysta) złotych ;

V zwalnia oskarżonego S. A. od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa wydatków poniesionych przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania, zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa, oraz nie wymierza mu opłaty.

Sygnatura akt II K 543/2016

UZASADNIENIE

Na podstawie przeprowadzonego przewodu sądowego ustalono następujący stan faktyczny:

W dniu 27 maja 2016 roku pokrzywdzony W. K. łowił ryby na terenie stawów przy ulicy (...) w W., dzierżawionych przez A. N. (2). Pokrzywdzony W. K. położył swoją kamizelkę na krzesełku, co zobaczył przechodzący oskarżony S. A., który znajdował się pod wpływem alkoholu. Oskarżony S. A. wykorzystując nieuwagę pokrzywdzonego dokonał zaboru w celu przywłaszczenia kamizelki o wartości 45 złotych, telefonu komórkowego o wartości 300 złotych, portfela o wartości 45 złotych z zawartością pieniędzy w kwocie 500 złotych to jest mienia o łącznej wartości 890 złotych na szkodę W. K. ( nadto w portfelu znajdowało się prawo jazdy pokrzywdzonego oraz dowód rejestracyjny pojazdu ). Kiedy pokrzywdzony zorientował się co się stało i usiłował złapać sprawcę, to oskarżony S. A. uciekł zabierając skradzione mienie.

/Dowód: - wyjaśnienia oskarżonego S. A. – k. 48-49, 12-14 ;

-

zeznania świadka W. K. – k. 49-50, 17 ;

-

zeznania świadka A. N. (2) – k. 50, 4 /.

Pokrzywdzony W. K. powiadomił o zdarzeniu A. N. (2). A. N. (2) zatelefonowała do konkubiny oskarżonego – W. W., mówiąc jej, że skradzione rzeczy mają zostać niezwłocznie zwrócone. W. W. powiedziała o rozmowie z A. N. (2) oskarżonemu. Oskarżony S. A. zwrócił wówczas pokrzywdzonemu W. K. kamizelkę, telefon komórkowy, portfel oraz pieniądze w kwocie 100 zł, a także prawo jazdy oraz dowód rejestracyjny pojazdu, natomiast nie zwrócił pieniędzy w kwocie 400 zł ; wyżej wymienione rzeczy, pieniądze i dokumenty pokrzywdzonemu W. K. przyniosła od oskarżonego J. W..

/Dowód: - wyjaśnienia oskarżonego S. A. – k. 48-49, 12-14 ;

-

zeznania świadka W. K. – k. 49-50, 17 ;

-

zeznania świadka A. N. (2) – k. 50, 4 /.

Tego samego dnia wieczorem pokrzywdzona A. N. (2) odebrała połączenie telefoniczne od oskarżonego S. A.. Oskarżony S. A. zagroził A. N. (2) uszkodzeniem ciała, mówiąc, że „rozpierdoli ją, będzie na nią polował”, przy czym groźba ta wzbudziła u A. N. (2) uzasadnioną obawę, że zostanie spełniona.

/Dowód: - wyjaśnienia oskarżonego S. A. – k. 48-49, 12-14 ;

-

zeznania świadka A. N. (2) – k. 50, 4 /.

Oskarżony S. A. był uprzednio karany sądownie, m. in. wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 16.11.2007 r. – sygn. akt (...) na karę łączną 7 lat i 4 miesiące pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 02.12.2006r. do 04.05.2013r., od 15.12.2005. do 29.06.2006r., od dnia 14.07.2006r. do 20.11.2006r. i w dniach 10.09.2005r., 11.09.2005r., 12.09.2005r., 17.09.2005r. do 19.09.2005r., 12.10.2005r., 13.10.2005r., 14.10.2005r., w skład którego to wyroku łącznego wszedł m.in. wyrok Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 20.03.2006r. sygn. akt (...), w którym to wyrokiem został skazany za czyn z art. 280§1 kk w zw. z art. 64§2 kk i inne na karę 4 lat pozbawiania wolności.

/Dowód: - dane o karalności oskarżonego S. A. – k. 18-21,

24-27 /.

Oskarżony S. A. w toku postępowania przygotowawczego oraz na rozprawie głównej przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów.

Ponadto Sąd Rejonowy w Wałbrzychu zważył co następuje:

Oceniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy uznać należy, iż sprawstwo i wina oskarżonego S. A. w przedmiocie przypisanych mu czynów nie budzą jakichkolwiek wątpliwości.

Ustalenia stanu faktycznego Sąd poczynił w pierwszej kolejności w oparciu o wiarygodne co do zasady wyjaśnienia oskarżonego S. A. złożone w postępowaniu przygotowawczym, a potwierdzone na rozprawie głównej. Oskarżony S. A. słuchany w toku postępowania przygotowawczego i jurysdykcyjnego przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, potwierdzając przebieg zdarzeń wskazany w akcie oskarżenia ; jedyny fragment wyjaśnień oskarżonego, któremu Sąd odmówił przyznania waloru wiarygodności dotyczy zwrotu pokrzywdzonemu wszystkich pieniędzy, rzeczy i dokumentów ( w tym zakresie wyjaśnienia oskarżonego są sprzeczne z wiarygodnymi zeznaniami świadka W. K. ).

Potwierdzeniem i uzupełnieniem wyjaśnień oskarżonego S. A. są przede wszystkim w pełni wiarygodne zeznania świadków – pokrzywdzonych W. K. i A. N. (2). Świadek W. K. opisał w spójny i logiczny sposób zarówno okoliczności kradzieży, jak i odzyskania skradzionych pieniędzy, rzeczy i dokumentów ( zeznania świadka W. K. z dnia 18 października 2016 roku: „Odwróciłem się na krześle nie było już kamizelki. Zobaczyłem oskarżonego jak trzyma coś za pazuchą. Krzyczałem żeby go łapać, ale nie wiedzieli na początku o co chodzi. Ja zacząłem go gonić, ale jestem po zawale, więc odpuściłem. Poszliśmy zgłosić do właścicieli stawów zajście. Kazali mi się uspokoić, powiedzieli, że za kilka minut wszystko się wyjaśni. Rzeczywiście jeszcze w tym samym dniu odzyskałem wszystko za wyjątkiem pieniędzy. Do dzisiaj pieniędzy nie odzyskałem” ). Natomiast świadek A. N. (2) w sposób wiarygodny opisała w jakich okolicznościach oskarżony S. A. groził jej i dlaczego się jego gróźb obawiała i nadal obawia.

Dokonując oceny przedstawionych wyżej dowodów, sprawstwo oskarżonego S. A. w zakresie przypisanych mu czynów nie budzi jakichkolwiek wątpliwości.

Zachowanie oskarżonego S. A. przypisane mu w punkcie I części dyspozytywnej wyroku było skierowane zarówno przeciwko mieniu i stanowiło występek z art. 278§1 kk. Zachowanie oskarżonego S. A. polegało na zaborze w celu przywłaszczenia kamizelki o wartości 45 złotych, telefonu komórkowego o wartości 300 złotych, portfela o wartości 45 złotych z zawartością pieniędzy w kwocie 500 złotych to jest mienia o łącznej wartości 890 złotych na szkodę W. K..

Sąd natomiast wyeliminował z kwalifikacji prawnej wskazanej w akcie oskarżenia art. 275§1 kk i art. 276 kk, albowiem czyn oskarżonego nie wypełnił znamion tych przepisów, gdyż oskarżony nie wszedł w posiadanie dokumentów stwierdzających tożsamość innej osoby, zaś co do innych dokumentów ( prawo jazdy, dowód rejestracyjny pojazdu ) nie dopuścił się czynności wskazanych w art. 276 kk.

Zachowanie oskarżonego S. A. przypisane mu w punkcie II części dyspozytywnej wyroku wypełniło znamiona występku z art. 190§1 kk, gdyż oskarżony groził A. N. (2) uszkodzeniem ciała, przy czym groźba ta wzbudziła u wymienionej uzasadnioną obawę, że zostanie spełniona. Z uwagi na okoliczności wypowiadania groźby, całokształt zachowania oskarżonego w tym czasie – groźba ta była realna nie tylko z subiektywnego, ale również z obiektywnego punktu widzenia, a zarazem wzbudziła w zagrożonej uzasadnioną obawę, iż zostanie spełniona.

Oskarżony S. A. popełnił przypisane mu przestępstwa umyślnie w zamiarze bezpośrednim, albowiem chciał je popełnić.

Oskarżonemu S. A. w zakresie przypisanych mu czynów należy przypisać winę ; okoliczności wyłączające zawinienie po stronie oskarżonego nie zachodzą.

Obu przypisanych czynów oskarżony S. A. dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa z art. 64§1 kk, gdyż był uprzednio skazany za czyny podobne wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 16.11.2007 r. – sygn. akt (...) na karę łączną 7 lat i 4 miesiące pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 02.12.2006r. do 04.05.2013r., od 15.12.2005. do 29.06.2006r., od dnia 14.07.2006r. do 20.11.2006r. i w dniach 10.09.2005r., 11.09.2005r., 12.09.2005r., 17.09.2005r. do 19.09.2005r., 12.10.2005r., 13.10.2005r., 14.10.2005r., w skład którego to wyroku łącznego wszedł m.in. wyrok Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 20.03.2006r. sygn. akt (...), w którym to wyrokiem został skazany za czyn z art. 280§1 kk w zw. z art. 64§2 kk i inne na karę 4 lat pozbawiania wolności.

Odnośnie kar jednostkowych wymierzonych oskarżonemu S. A., Sąd wziął pod uwagę szereg okoliczności wpływających na ich wymiar. Wymierzając oskarżonemu kary za popełnione czyny, Sąd wziął pod uwagę znaczący ładunek społecznej szkodliwości przypisanych mu przestępstw. Sąd uwzględnił również właściwości i warunki osobiste oskarżonego. Jako okoliczność jednoznacznie obciążającą, Sąd potraktował sposób życia oskarżonego przed popełnieniem przestępstw, w szczególności jego uprzednią karalność, skutkującą zresztą przyjęciem działania w warunkach recydywy. Okoliczności popełnienia przedmiotowych przestępstw, jak i uprzednia karalność oskarżonego dobitnie wskazują, iż popełnione przez niego przestępstwa nie były przypadkowymi w jego życiu.

Jako okoliczności łagodzące wobec oskarżonego S. A. potraktowano natomiast jego przyznanie się do popełnienia zarzucanych mu czynów oraz częściowe naprawienie szkody poprzez zwrot skradzionego mienia ( poza pieniędzmi w kwocie 400 zł ).

Wymierzając oskarżonemu S. A. kary jednostkowe roku pozbawienia wolności oraz sześciu miesięcy pozbawienia wolności, Sąd baczył by były one adekwatne do osobowości, właściwości i warunków osobistych oskarżonego, stopnia jego zawinienia oraz stopnia społecznej szkodliwości popełnionych czynów, przy czym Sąd miał na względzie zarówno wskazane wyżej okoliczności obciążające, jak i okoliczności łagodzące. Ponadto Sąd uwzględnił cele zapobiegawcze i wychowawcze, które orzeczone kary pozbawienia wolności mają osiągnąć w stosunku do oskarżonego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa - mając na względzie przede wszystkim środowisko lokalne i rodzinne oskarżonego - ażeby zarówno sam oskarżony, jak i jego otoczenie zrozumieli, iż za popełnione przestępstwo sprawca musi ponieść karę. Mając na uwadze wyżej wymienione okoliczności, a nade wszystko kierując się dyrektywą wychowawczego oddziaływania kary, Sąd uznał, że wymierzone oskarżonemu kary są adekwatne do stopnia społecznej szkodliwości i zawinienia oskarżonego i są karami sprawiedliwymi.

Z uwagi na popełnienie przez oskarżonego S. A. obu przypisanych mu czynów w warunkach obligujących do orzeczenia kary łącznej, Sąd orzekł karę łączną roku i dwóch miesięcy pozbawienia wolności. Orzekając karę łączną z zastosowaniem zasady częściowej absorbcji, Sąd uwzględnił, iż oskarżony popełnił przestępstwa w krótkim czasie, lecz z drugiej strony były one skierowane przeciwko odmiennym dobrom prawnie chronionym. W ocenie Sądu Rejonowego prosta kumulacja kar stanowiłaby dolegliwość przekraczającą w stosunku do oskarżonego cele jakie winna spełnić kara łączna i skutkowałaby osadzeniem oskarżonego na czas przekraczający potrzeby resocjalizacyjne.

Sąd nie uznał za właściwe skorzystania z dobrodziejstwa instytucji warunkowego zawieszenie wykonania kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej wobec oskarżonego S. A.. Po pierwsze, było to niemożliwe z przyczyn materialnoprawnych ( wymiar kary, uprzednia karalność oskarżonego na kary pozbawienia wolności ). Po drugie zaś, warunkowe zawieszenie wykonania kary byłoby w analizowanej sytuacji bezcelowe, ze względu na demoralizację oskarżonego przejawiającą się w okolicznościach popełnienia przedmiotowych przestępstw, a także ze względu na dotychczasowy sposób życia i uprzednią karalność oskarżonego. Na warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej kary zasługują jedynie sprawcy, co do których istnieje pozytywna prognoza resocjalizacyjna na przyszłość ; dotychczasowa postawa i sposób życia muszą zatem wskazywać na to, że mimo niewykonania kary zostaną osiągnięte cele kary, a w szczególności, iż sprawca nie powróci ponownie na drogę przestępstwa. Orzekając bezwzględną karę pozbawienia wolności, Sąd wyraża nadzieję, że kara ta umożliwi prawidłową resocjalizację oskarżonego w warunkach zakładu karnego, pozwalając na przemyślenie dotychczasowego trybu życia i rozpoczęcie jego prowadzenia zgodnie z porządkiem prawnym w przyszłości.

Na podstawie art. 46§1 kk orzeczono wobec oskarżonego S. A. obowiązek naprawienia wyrządzonej szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego W. K. kwoty 400 złotych – jako wartości dotychczas nie naprawionej szkody wyrządzonej przestępstwem.

Orzeczenie w części dotyczącej zwolnienia oskarżonego S. A. od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa poniesionych przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania wydatków oparto o przepis art. 624 § 1 k.p.k., natomiast w części dotyczącej nie wymierzenia opłaty – o przepis art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych. Rozstrzygając o kosztach sądowych, Sąd miał na uwadze aktualną sytuację życiową i materialną oskarżonego.