Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., 29 kwietnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Wąbrzeźnie I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Małgorzata Pawlikowska

Protokolant: stażysta Paulina Kruk

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 kwietnia 2016 r.

sprawy z powództwa: K. K.

przeciwko: Burmistrzowi W. i Gminie M. W.

przy udziale interwenienta ubocznego: (...) S.A. V. (...) w W.

- o zapłatę

I.  odrzuca pozew wobec pozwanego Burmistrza W.;

II.  oddala powództwo przeciwko Gminie M. W.;

III.  nie obciąża powoda kosztami procesu pozwanych oraz interwenienta ubocznego.

Sędzia

Małgorzata Pawlikowska

Sygn. akt I C 7/15

UZASADNIENIE

Powód K. K.reprezentowany przez pełnomocnika będącego adwokatem wniósł pozew o zapłatę przeciwko Burmistrzowi W. L. K.domagając się zasądzenia kwoty 55.000zł, w tym kwoty 15.000zł tytułem odszkodowania za szkodę oraz 40.000zł zadośćuczynienia za doznaną krzywdę wraz z ustawowymi odsetkami za okres od dnia 04.06.2011r. do dnia zapłaty, ustalenia odpowiedzialności pozwanego za szkody mogące powstać w przyszłości oraz zasądzenia kosztów sądowych, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według zestawienia kosztów, które zostanie przedłożone w terminie rozprawy. Uzasadniając swoje stanowisko powód wskazał, iż w dniu 04.06.2011r. uległ wypadkowi motocyklowemu spowodowanemu nieprawidłowym stanem nawierzchni jezdni, z uwagi na jej nierówności, ubytki, uskoki, w wyniku którego doznał licznych obrażeń ciała oraz cierpień fizycznych i psychicznych w związku z długotrwałą rehabilitacją, czego następstwem było jego wyłączenie z normalnego funkcjonowania oraz życia zawodowego, doszło także do uszkodzenia motocykla, którego koszt naprawy wynosił wstępnie 7.000 złotych oraz odzieży o łącznej wartości strat wynoszącej 4.500 złotych. Ponadto poniósł koszty leczenia, wizyt lekarskich, zabiegów rehabilitacyjnych. Powód podał, że pismem z dnia 15.08.2012r. wezwał pozwanego do zapłaty, które to wezwanie pozwany następnie skierował do ubezpieczyciela (...) (...). Pismem z dnia 28.09.2012r. ubezpieczyciel pozwanego odmówił powodowi wypłaty odszkodowania. (k.2-6)

Pozwany Burmistrz W. reprezentowany przez radcę prawnego w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa, zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego oraz o zawiadomienie przypozwanego (...) S.A. V. (...) w W. i wezwanie go do wzięcia udziału w sprawie. Pozwany wskazał, iż powództwo winno zostać oddalone, ponieważ Burmistrz W. nie posiada legitymacji biernej w sprawie, którą kolei posiada Gmina M. W., będąca właścicielem drogi, na której doszło do zdarzenia. Z ostrożności procesowej pozwany zarzucił powodowi niewykazanie wystąpienia zdarzenia szkodowego, krzywdy i szkody. (k.56-59)

Powód w piśmie z dnia 25.01.2013r. wskazał, że prostuje oczywistą omyłkę w zakresie wadliwego oznaczenia strony pozwanej w ten sposób, że pozywa Gminę M. W., a nie Burmistrza W.. (k.77)

Pismem z dnia 06.03.2013r. (...) S.A. V. (...) zgłosił interwencję uboczną po stronie pozwanego, domagając się odrzucenia pozwu na podstawie art. 199 § 1 pkt 3 kpc oraz zasądzenia na swoją rzecz kosztów procesu wg norm przepisanych. Interwenient uboczny wskazał, iż Burmistrz W. nie posiada zdolności sądowej, ponadto zanegował roszczenia powoda co do zasady, jak i wysokości, twierdząc, iż do zdarzenia szkodowego doszło w wyniku przypadku losowego niezależnego od zarządcy drogi.(k.80-89)

Postanowieniem z dnia 30.09.2015r. Sąd wezwał do udziału w sprawie w charakterze pozwanej Gminę M. W.. (k.367)

Pozwana Gmina M. W. w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na swoją rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, podniosła zarzut przedawnienia roszczenia z powołaniem się na art. 442 ¹ § 1 kc, zanegowała swoją odpowiedzialność za wypadek powoda, podważyła dokumentację zdjęciowa powoda, zarzuciła powodowi brak przedstawienia dowodów samego zdarzenia oraz wykazania zaistnienia krzywdy i szkody. (k.380-382v)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

na podstawie uchwały nr (...) Rady Miejskiej w W. z dnia 31.03.2003r. ulica (...) w W. została zaliczona do kategorii dróg gminnych. Pismem z dnia 10.10.2008r. Zastępca Burmistrza W. wystąpił do Starosty (...) o wyrażenie zgody na zmianę stałej organizacji ruchu na drogach gminnych polegającej m.in. na wprowadzeniu oznakowania pionowego B-33 „ograniczenie prędkości do 20 km/h” na ul. (...). P., dla jadących od obwodnicy za skrzyżowaniem z ul. (...). Decyzją Starosty (...) z dnia 13.10.2008r. zatwierdzono projekt zmiany organizacji ruchu dot. ul. (...). P. w W., zmiana ta została wprowadzona z dniem 01.11.2008r., wówczas został ustawiony znak ograniczenia prędkości do 20 km/h. Zmiana ta obowiązywała do 2012r., kiedy to dokonano kolejnej zmiany ograniczenia ruchu poprzez wymianę oznakowania B-33 ograniczenie prędkości 20 km/h na 40 km/h. W okresie od 10.09.2010r. do 09.09.2011r. Urząd Miejski w W. posiadał zawartą z (...) S.A. V. (...) umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej stwierdzoną polisą nr (...).

dowód: - Dziennik Urzędowy Województwa (...) z (...) poz. 832 (k.61-61v akt)

- pismo z-cy Burmistrza W. z 10.10.2008r. (k.63 akt)

- umowa ubezpieczenia (k.64-68 akt)

- decyzje Starosty (...) z 13.10.2008r. i 19.07.2012r. (k.62v, k.386, k.384-384v akt)

- pisma UM w W. z 22.10.2008r. i 04.07.2012r. (k.62, k.385v, k.451 akt)

- opis techniczny (k.385, k.453 akt)

- karta uzgodnień do projektu organizacji ruchu (k.452 akt)

- mapy W. z ul. (...). P. (k.439, k.454-455, k.456, k.468 akt)

- zeznania świadka J. K. (k.477-478 akt)

- zeznania świadka M. W. (k.478-479 akt)

- dowód z przesłuchania w charakterze pozwanego L. K. (k.425, k.481-481v akt)

Nawierzchnia ulicy (...). P. była wielokrotnie remontowana, zazwyczaj dwa razy w ciągu roku. Tego rodzaju remonty przeprowadzono m.in. w kwietniu oraz sierpniu 2010r. przez (...) S.A. w W. na zlecenie Urzędu Miejskiego w W.. W dniu 27.05.2011r. Gmina Miejska W. zawarła z (...) S.A. w G.-D., na czas określony od 01.06.2011r. do 31.10.2011r., umowę nr (...) o świadczenie usług w zakresie utrzymania czystości i porządku na terenie miasta W., w tym bieżące utrzymanie czystości ulic poprzez zamiatanie mechaniczne lub ręczne. Zgodnie z załącznikiem do tej umowy, sprzątanie ul. (...). P. miało odbywać się dwa razy w tygodniu.

dowód: - faktura VAT nr (...) z 27.08.2010r. (k.465-465v akt)

- faktura VAT nr (...) z 09.04.2010r. (k.466-466v akt)

- protokół odbioru końcowego robót (k.467 akt)

- dowód z przesłuchania w charakterze pozwanego L. K. (k.425, k.481-481v akt)

- umowa nr (...) z dnia 27.05.2011r. wraz z załącznikiem (k.457-464 akt)

W dniu 04.06.2011r. o godz. 15:30 K. K. kierował motocyklem (...) LTD 450 o nr rej. (...) z prędkością 30 km/h po ulicy (...). P., której stan nawierzchni był mu znany. W pewnym momencie K. K. przewrócił się doznając urazu prawej ręki, wówczas doszło do uszkodzenia w jego motocyklu przedniej owiewki, urwania stopki i zgięcia lewego kierunkowskazu oraz uszkodzenia odzieży i dodatków.

dowód: - notatka urzędowa z 16.06.2011r. (k.14 akt)

- zaświadczenie nr (...) Komendanta Powiatowego Policji w W. (k.15 akt)

- zeznania świadka H. K. (k.149v akt)

- zeznania świadka S. K. (k.449v-k.450 akt)

- zeznania świadka W. M. (k.450 akt)

Po zdarzeniu, w dniach 04.06.2011r.-08.06.2011r., powód był hospitalizowany na Oddziale U. O. (...) Szpitala (...) w G. z rozpoznaniem: złamanie otwarte wyrostka łokciowego prawego z przemieszczeniem, rana szarpana przedramienia prawego. Powód wymagał leczenia operacyjnego, unieruchomienia gipsowego przez 5 tygodni, rehabilitacji. W okresie unieruchomienia gipsowego powód wymagał pomocy osób trzecich w przygotowywaniu posiłków, ubieraniu się, sprzątaniu w zakresie 3h dziennie. W okresie od 10.04.2011r. do30.11.2011r. powód wymagał systematycznych wizyt w (...) w G., był niezdolny do pracy przez okres 7 miesięcy – 182 dni zwolnienia lekarskiego i 1 miesiąc zasiłku rehabilitacyjnego. W dniu 01.01.2012. powód zakończył leczenie bezpośrednich skutków wypadku, natomiast w dniu 02.01.2012r. odzyskał zdolność do pracy. Bezpośrednio po urazie powód odczuwał silne dolegliwości bólowe w wysokości 6 punktów w skali 10 punktowej z okolicy prawej kończyny górnej, które po zabiegu operacyjnym i zabezpieczeniu unieruchomieniem gipsowym stopniowo ustępowały. Po rehabilitacji w lipcu i sierpniu 2011r. dolegliwości bólowe powoda ustabilizowały się na poziomie 1-2 punktów, przy czym dochodziło do okresowych zaostrzeń bólu po przeciążeniach, wtedy korzystał on kilkukrotnie ze zwolnień lekarskich. Na dzień 18.12.2013r. powód wymagał okresowej rehabilitacji w zależności od nasilenia się dolegliwości bólowych ze strony łokcia i barku prawego po przeciążeniach, lecz nie było wymagane leczenie sanatoryjne, aktualny stan zdrowia powoda był dobry. W wyniku wypadku z dnia 04.06.2011r. K. K. doznał 7% trwałego uszczerbku na zdrowiu z uwagi na wtórny zespół bólowy barku prawego z nieznacznym stopniem ograniczeń ruchomości-deficyt 10-15 stopni unoszenia przy pozostałych ruchach wolnych w braku, który jest ściśle związany ze skutkami urazu z dnia 04.06.2011r. U powoda doszło do wygojenia się rany szarpanej przedramienia prawego bez pozostawienia dodatkowego uszczerbku w funkcji kończyny.

dowód: - opinia sądowo-lekarska oraz opinia uzupełniająca biegłego ortopedy (k.179-185, k.236-241 akt)

- dokumentacja medyczna powoda (k.16-23v, k.145 k.174-178 akt)

- orzeczenie lekarza orzecznika ZUS (k.172 akt)

- decyzja ZUS (k.173-173v akt)

- zeznania świadka R. K. (k.476v-477 akt)

W sprawie zdarzenia dnia 04.06.2011r., w którym uczestniczył K. K., Komenda Powiatowa Policji prowadziła postępowanie (...) (...) w kierunku wykroczenia z art. 86 § 1 kw, które zakończono odstąpieniem od skierowania wniosku o ukaranie, z uwagi na brak znamion wykroczenia.

dowód: - zaświadczenie nr (...) Komendanta Powiatowego Policji w W. (k.15 akt)

W 2012 roku. K. K. wraz z żoną korzystał ze świadczeń społecznych z uwagi na swoją trudną sytuację materialną.

dowód: - decyzje (...) (k.25-30 akt)

Sąd zważył, co następuje:

Sąd uznał za trafne zarzuty pozwanych oraz interwenienta ubocznego dotyczące braku zdolności sądowej Burmistrza W..

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 08.03.1990 roku o samorządzie gminnym (Dz.U.2016.446 t.j.) gmina posiada osobowość prawną; więc jako osoba prawna - zdolność występowania w procesie w charakterze strony (zdolność sądowa, art. 64 kpc). Zdolności sądowej nie ma natomiast burmistrz, będący organem wykonawczym gminy.

Po myśli art. 199 § 1 kpc, sąd odrzuci pozew jeżeli jedna ze stron nie ma zdolności sądowej. Wymóg uzupełnienia braku zdolności sądowej, o jakim mowa w art. 199 § 3 kpc zachowuje aktualność, kiedy brakuje jednego z elementów statuujących zdolność sądową i możliwe jest jego uzupełnienie bez zmiany strony procesu. Uzupełnienie braku zdolności sądowej nie może być rozumiane jako droga do zmiany podmiotowej w procesie cywilnym. Stwierdzając, że strona nie ma zdolności sądowej i jest to brak nieusuwalny, więc niemożliwy do naprawienia bez zmiany podmiotu procesu cywilnego, sąd odrzuca pozew (por. art. 70 i 71 kpc).

Mając na uwadze sposób sformułowania pozwu w niniejszej sprawie oraz okoliczność jego wniesienia przez profesjonalnego pełnomocnika, nie sposób jest uznać, iż intencją strony powodowej nie było pozwanie Burmistrza W., w dodatku wskazanego personalnie, lecz Gminy M. W., co miałoby wynikać z omyłki. W tej sytuacji nie istniała możliwość wprowadzenia do procesu innego podmiotu poprzez sprostowanie oznaczenia strony pozwanej, a wyłącznie właściwą drogą było dopozwanie w trybie określonym w art. 194 kpc. Stanowisko to jest zgodne z zapatrywaniem prawnym Sądu Okręgowego w T. wskazanym w uzasadnieniu orzeczenia z dnia 14.11.2014r. w sprawie VIII Cz (...) (k.299-302). Powód dopiero w piśmie procesowym z dnia 14.04.2015r. (k.336-338) określił jednoznacznie, iż celem jego pism z 25.01.2013r. oraz z 26.03.2013r. było wezwanie do udziału w sprawie w charakterze pozwanego Gminy M. W.. Następnie na rozprawie w dniu 28.09.2015r. powód wskazał, iż jego intencją zawartą w piśmie procesowym z dnia 25.01.2013r. było wezwanie w charakterze pozwanego Gminy M. W. w miejsce Burmistrza W., jeśli w grę nie wchodziłoby sprostowanie strony pozwanej. (k.362)

Reasumując, w realiach niniejszej sprawy prawidłowe oznaczenie strony powodowej nie mogło nastąpić w drodze sprostowania, tak, jak to próbował uczynić powód, z uwagi na nieusuwalny charakter braku zdolności sądowej Burmistrza W., w dodatku tego rodzaju próba została podjęta już po zawiśnięciu sporu, wobec doręczenia pozwanemu burmistrzowi odpisu pozwu.

Zgodnie z zaleceniami SO w T. (k.301) Sąd podjął czynności zmierzające do ustalenia, czy pismo prostujące oznaczenie strony pozwanej miało na celu wezwanie do udziału w sprawie Gminy M. W. i postanowieniem z dnia 30.03.2015r. zobowiązał pełnomocnika powoda do złożenia pisma procesowego. W dniu 14.04.2015r. pełnomocnik powoda wyjaśnił, iż intencją jego pism prostujących było wezwanie do udziału w sprawie Gminy M. W. (k.337), następnie na rozprawie w dniu 28.09.2015r. oświadczył, iż w swoim piśmie z dnia 25.01.2013r. wniósł ewentualnie (w sytuacji, gdyby w grę nie wchodziło sprostowanie) o wezwanie w charakterze pozwanego Gminy M. W., w miejsce dotychczasowego powoda. (k.362), co następnie powtórzył w piśmie procesowym z dnia 03.03.2016r. (k.436-438)

Dysponując stanowiskiem procesowym powoda, które nie budziło wątpliwości, postanowieniem z dnia 30.09.2015r. Sąd wezwał do udziału w sprawie w charakterze pozwanego Gminę M. W. (k.367). Gmina M. W. nie mogła wstąpić do sprawy w miejsce dotychczasowego pozwanego w trybie art. 194 § 2 kpc, ponieważ Burmistrz W. nie wyraził zgody na zmianę strony pozwanej.

W tej sytuacji, w pkt I wyroku Sąd odrzucił pozew powoda skierowany przeciwko pozwanemu Burmistrzowi W..

Odnosząc się do zarzutu przedawnienia roszczenia podniesionego przez pozwaną Gminę M. W., Sąd uznał go za niesłuszny.

Zgodnie z art. 442 ¹ § 1 kc, roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym ulega przedawnieniu z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. Jednakże termin ten nie może być dłuższy niż dziesięć lat od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę.

Z kolei w świetle art. 123 § 1 pkt 1 kc, bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia.

W ocenie Sądu w niniejszej sprawie doszło do przerwania biegu przedawnienia roszczenia, ponieważ w dniu 25.01.2013r. powód wystąpił o wezwanie w charakterze pozwanej Gminy M. W., przy czym informacja, iż taka była jego intencja, dotarła do Sądu dopiero w dniach 14.04.2015r. oraz 28.09.2015r.

Powód K. K. dochodził od strony pozwanej zapłaty odszkodowania za uszkodzenie motocykla, odzieży oraz kosztów leczenia, dojazdu, wizyt lekarskich i zabiegów rehabilitacyjnych w łącznej kwocie 15.000zł, a także zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w wysokości 40.000zł, wobec zaniedbania w zapewnieniu prawidłowego i bezpiecznego dla użytkowników stanu jezdni na ul. (...). P. w W., powołując się na przepisy art. 415 kc i nast.

Zgodnie z treścią art. 415 kc, kto ze swojej winy wyrządził drugiemu szkodę zobowiązany jest do jej naprawienia. Natomiast, jak stanowi art. 361 kc, zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Podstawę prawną roszczeń powoda oprócz art. 415 kc, stanowiły także art. 444 kc i art. 445 kc.

Przesłanką odpowiedzialności na podstawie art. 415 kc jest zawinione zachowanie sprawcy, rozważenia wymagało więc, czy Gmina M. W. ponosi winę za szkodę powoda powstałą w wyniku zdarzenia drogowego z dnia 04.06.2011r., ponieważ stosownie do art. 20 pkt 4 i 11 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U.2015.460 j.t. z późn.zm.) to na tym podmiocie, jako zarządcy drogi ciążył obowiązek utrzymania nawierzchni ulicy (...). P. we właściwym stanie.

Zgodnie z regułą zawartą w art. 6 kc, to na powodzie spoczywał ciężar udowodnienia wszystkich przesłanek z art. 415 kc, w tym obowiązek wykazania, że główną i sprawczą przyczyną wypadku był zły stan nawierzchni na ul. (...). P. w W., czyli że nie został on spowodowany przez inne przyczyny, w tym niezachowanie przez powódkę właściwej prędkości i techniki jazdy odpowiadającej panującym warunków drogowym. W ocenie Sądu, powód temu obowiązkowi nie podołał.

Okoliczność przewrócenia się przez powoda wraz z motocyklem na ul. (...). P. w W. nie budzi wątpliwości Sądu, mając na uwadze zebrany materiał dowodowy, w tym mi.in zgodne zeznania świadków H. K., S. K., czy W. M., wsparte notatką, czy zaświadczeniem sporządzonymi przez KPP w W..

Z zeznań świadków J. K. (k.477v-478), M. W. (k.478-479) oraz pozwanego Burmistrza W. L. K. (k.481-481v), wynika, iż w dniu zdarzenia na ulicy (...). P. w W. obowiązywało ograniczenie prędkości do 20km/h, potwierdzone odpowiednim znakiem drogowym usytuowanym w niewielkiej odległości od skrzyżowania z ul. (...), obowiązujące od 2008r., ponieważ droga była niebezpieczna z uwagi na brak chodników dla pieszych oraz występowanie na niej żwiru. W oparciu o dokumentację zdjęciową przedstawiona przez stronę powodową, zawartą na kartach 36 i 38-41 akt sprawy, świadkowie J. K. i M. W. nie byli w stanie nawet stwierdzić, której konkretnie drogi ona dotyczy, przy czym M. W. potwierdziła, iż na kartach 37 i 42 akt widnieje ul. (...). P., jednak w jej ocenie zdjęcia te pochodzą z okresu po 01.08.2012r. z uwagi na widoczny znak „8 ton”, który ustawiono w związku z reorganizacja ruchu. Zeznania wskazanych świadków oraz dowód z przesłuchania strony pozwanej Sąd uznał za wiarygodne, ponieważ były logiczne i spójne, wzajemnie się pokrywały i uzupełniały, ponadto znajdowały oparcie w szeregu dokumentów, w szczególności pism UM w W. i Starosty (...) wskazujących, iż w okresie od 2008r. do 2012r. na ul. (...). P. w W. obowiązywało tego rodzaju ograniczenie prędkości pojazdów. Pośrednio wskazuje na to także przedłożona przez pełnomocnika pozwanych dokumentacja zdjęciowa pochodząca ze strony internetowej https://maps.google.pl, zgodnie z którą jeszcze w lipcu 2012r. na ul. (...) znajdował się znak ograniczenia prędkości do 20 km/h (k.449-450).

W oparciu o wskazane dowody, Sąd przyjął, iż w dniu zdarzenia na ul. (...). P. znajdował się znak drogowy ograniczenia prędkości do 20 km/h, tym samym jako niewiarygodne ocenić należało zeznania świadka B. K. (k.148v-149, k.479v-480) oraz K. K. (k.424v, k.480v-481), twierdzących, iż tego znaku wówczas nie było, a został on ustawiony dopiero w roku 2012, po zgłoszeniu szkody pozwanemu Burmistrzowi W.. Powód nie wykazał, iż w dniu zdarzenia nie było znaku drogowego ograniczającego dopuszczalna prędkość na ul. (...). P., a także tego, iż w dniu zdarzenia stan nawierzchni drogi był zły, w szczególności nie można tego określić w oparciu o przedłożoną przez niego dokumentację fotograficzną, ponieważ nie istnieje możliwość ustalenia daty, w której została sporządzona. Z kolei z wiarygodnej relacji pozwanego Burmistrza W. L. K., wspartej zeznaniami świadka M. K. wynikało, iż pozwany dobrze zdawał sobie sprawę że często stan przedmiotowej drogi bywał zły, dlatego objął ją regularnymi pracami naprawczymi i porządkowymi oraz na bieżąco ją monitorował. Okoliczności te znajdują potwierdzenie w umowach zawartych z (...) S.A. w W. oraz z (...) S.A. w G.-D.. Także świadek H. K. wskazał, iż na ulicy (...). P. występował żwir, dziury oraz wystające studzienki, jednak z relacji nie wynika, aby zły stan drogi istniał konkretnie w dniu zdarzenia.

Jako wiarygodne Sąd uznał dowody z dokumentów w postaci Dziennika Urzędowego Województwa (...) z(...), pismo z-cy Burmistrza W. z 10.10.2008r., decyzji Starosty (...) z 13.10.2008r. i 19.07.2012r., pism UM w W. z 22.10.2008r. i 04.07.2012r., opisu technicznego, karty uzgodnień do projektu organizacji ruchu, faktur VAT nr (...) z 09.04.2010r., protokołu odbioru końcowego robót, umowy nr (...) z dnia 27.05.2011r. wraz z załącznikiem oraz umowy ubezpieczenia OC strony pozwanej, ponieważ nie były podważane przez strony postępowania, a ich treść nie budziła wątpliwości Sądu. Jako wiarygodne Sąd uznał mapy W., na których zostały przedstawiony układ ulic w W., miejsce zdarzenia oraz lokalizacja znaku drogowego B-33.

W oparciu o zaprezentowany przez powoda materiał dowodowy Sąd nie był w stanie dokonać ustaleń, w jakich konkretnie okolicznościach doszło do upadku K. K. wraz z motocyklem na ulicy (...). P.. Z zeznań powoda złożonych na rozprawie wynika, iż było to spowodowane najechaniem kołem na studzienkę (k.480v), z kolei w notatce urzędowej z dnia 16.06.2011r. oraz w zaświadczeniu nr (...) w W. z dnia 14.08.2012r., jako przyczynę wskazano odpowiednio: gwałtowne hamowanie (k.14) oraz przewrócenie się podczas hamowania na piasku, podczas omijania studzienek (wg oświadczenia kierującego) (k.15). Natomiast świadkowie B. K. i S. K. zeznali, że po wypadku K. K. miał powiedzieć, że wpadł w dziurę w trakcie omijania studzienki (k.479v, k.150). W ocenie Sądu treść tych dowodów pozostaje z sobą w sprzeczności. Notatkę KPP oraz zaświadczenie nr 44/12 Sąd uznał za wiarygodne, ponieważ zostały one sporządzone przez kompetentne organy w przewidzianej przez prawo formie. Pozwany złożył wobec funkcjonariuszy Policji oświadczenie, iż przewrócił się podczas hamowania na piasku, podczas omijania studzienki i to zostało w tych dokumentach zapisane, co w cale nie oznacza, iż taka była faktyczna przyczyna jego upadku, skoro z zebranych materiałów nie wynika, aby na miejscu zdarzenia Policja zabezpieczyła ślady dowodowe, w tym hamowania, sporządziła szkic sytuacyjny, dokumentację zdjęciową i dokonała weryfikacji relacji przedstawionej przez powoda.

W toku postępowania powód nie wskazał żadnych bezpośrednich świadków zdarzenia, nie złożył wniosku o powołanie biegłego np. z zakresu ruchu drogowego w celu ustalenia okoliczności i przyczyn, które doprowadziły do przedmiotowego zdarzenia drogowego, stojąc na stanowisku, iż skoro nie został przez Policję ukarany mandatem karnym, to a priori należy przyjąć brak jego zawinienia. W sytuacji występowania wskazanych rozbieżności, relacji powoda w zakresie wskazania bezpośredniej przyczyny, która doprowadziła do zdarzenia z dnia 04.06.2011r., Sąd nie uznał za wiarygodną.

Mając na uwadze całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego, w ocenie Sądu nie można przypisać pozwanej Gminie M. W. winy za zdarzenie szkodowe z dnia 04.06.2011r. Powód - jak sam przyznał - znał ulicę (...). P. w W., w tym stan jej nawierzchni (k.480v). Gmina M. W. w 2008r. podjęła skuteczne działania mające na celu wprowadzenie ograniczenia prędkości dla poruszających się nią pojazdów do 20 km/h, ponadto za pośrednictwem zewnętrznych wykonawców przeprowadzała jej remonty oraz oczyszczanie. Biorąc pod uwagę działania pozwanej Gminy, obowiązywanie w miejscu zdarzenia niewielkiej prędkości, wynoszącej max. 20 km/h, okoliczność przekroczenia przez powoda o 50% prędkości dopuszczalnej administracyjnie oraz jego dobrą orientację w zakresie stanu drogi, który sam uważał za fatalny, za skutki zdarzenia z dnia 04.06.2011r. nie można zasadnie obciążać pozwanej Gminy M. W., lecz powoda, którego nadmierna prędkość oraz – jak się wydaje – nieuwaga doprowadziły do wypadku.

W ocenie Sądu powód nie wykazał także wysokości poniesionej szkody. Zgodnie z art. 6 kc udowodnienie rodzaju i zakresu szkody należało do powoda. W pozwie zostało wskazane uszkodzenia motocykla, z podaniem, iż jego naprawa wyniosła 7.000 złotych, doszło do zniszczenia odzieży o łącznej wartości 4.500 złotych oraz poniesienia przez powoda kosztów leczenia, dojazdów i rehabilitacji. Z kolei na rozprawie powód zeznał, że koszt wymiany części w motocyklu wynosił 15.000zł, przy czym jednocześnie przyznał, że nie posiada faktur, ponieważ wszystkich napraw dokonywał we własnym zakresie, natomiast dużą ilość części pozyskał od swoich znajomych w ramach koleżeńskiej wymiany (k.424v). Wątpliwości Sądu nie budzi kwestia, iż motocykl powoda uległ uszkodzeniu, na co wskazuje policyjna notatka oraz zaświadczenie, jednak poza twierdzeniami K. K., nie zostały przedstawione wiarygodne dowody potwierdzające wysokość poniesionych przez niego kosztów naprawy i jej zakres. Wprawdzie powód zaprezentował kosztorys części i napraw (k.24), jednak nie zawiera on daty sporządzenia, ponadto przedstawia wykaz części i ich wartość, bez wskazania, czy chodzi o części nowe, czy używane. Jego ogólnikowy charakter nie pozwala na ustalenie, w jaki sposób poszczególne podzespoły zostały uszkodzone (np. przez całkowite zgniecenie, pęknięcie czy tylko zarysowanie lub obicie), a przecież okoliczności te mają o tyle istotne znaczenie, że od nich zależy ocena, czy część powinna była podlegać naprawie, czy wymianie na nową, co z kolei rzutuje na wysokość odszkodowania. Złożony do akt kosztorys, jako dokument prywatny, stosownie do brzmienia art. 245 kpc, mógł stanowić jedynie dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie. Wobec opisanych zastrzeżeń, wskazanego kosztorysu Sąd nie uznał za wiarygodny i mogący stanowić podstawę do czynienia na jego podstawie ustaleń faktycznych w sprawie. Sąd zwraca także uwagę, iż w notatce urzędowej oraz zaświadczeniu KPP w W. nr (...), skala powstałych w motocyklu uszkodzeń była dużo mniejsza niż w kosztorysie i dotyczyła jedynie: przedniej owiewki, urwanej stopki i zgiętego lewego kierunkowskazu. Nie może budzić wątpliwości, że powód wykazując zakres szkody powinien przedstawić obok swoich twierdzeń, także wiarygodne dowody na ich poparcie, zwłaszcza w sytuacji, gdy wielkość szkody została w sposób jednoznaczny zakwestionowana przez stronę pozwaną, czego jednak nie uczynił. W ocenie Sądu powód nie zdołał wykazał faktycznej wysokości szkody związanej z naprawą uszkodzonego motocykla. Z kolei w przypadku roszczenia o zwrot zniszczonej w wyniku wypadku odzieży i dodatków, powód jedynie oszacował wartość szkody na kwotę 4.500zł, wskazując na zniszczenie spodni (1.200zł), kurtki (2.000zł), koszulki (100zł), butów (500zł) oraz kasku (700zł), lecz w żaden sposób podanej przez siebie wysokości nie wykazał, podobnie nie uczynił tego w odniesieniu do roszczenia o zwrot kosztów poniesionych na leczenie, kosztów dojazdu, wizyt lekarskich i zabiegów rehabilitacyjnych.

Jako wiarygodną uznano całą dokumentację medyczną dotyczącą powoda, ponieważ jej prawdziwość nie była podważana przez strony postępowania i nie budziła wątpliwości Sądu, ponadto także zeznania świadka R. K., który potwierdził okoliczności zawarte w sporządzonej przez siebie dokumentacji lekarskiej. W celu ustalenia rozmiaru i charakteru obrażeń, jakich doznał powód w wyniku wypadku z 04.06.2011r. oraz ustalenia rozmiaru cierpień fizycznych w następstwie tych obrażeń oraz aktualnego stanu zdrowia z uwzględnieniem ewentualnego uszczerbku na zdrowiu w następstwie wypadku, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu ortopedii. Wskazana dokumentacja oraz badanie przedmiotowe powoda stanowiły podstawę do sformułowania przez biegłego ortopedę opinii. Biegły określił, że bezpośrednio po urazie powód odczuwał silne dolegliwości bólowe w wysokości 6 punktów w skali 10 punktowej z okolicy prawej kończyny górnej, które po zabiegu operacyjnym i zabezpieczeniu unieruchomieniem gipsowym stopniowo ustępowały. Po rehabilitacji w lipcu i sierpniu 2011r. dolegliwości bólowe powoda ustabilizowały się na poziomie 1-2 punktów, przy czym dochodziło do okresowych zaostrzeń bólu po przeciążeniach. W wyniku wypadku z dnia 04.06.2011r. K. K. doznał 7% trwałego uszczerbku na zdrowiu z uwagi na wtórny zespół bólowy barku prawego z nieznacznym stopniem ograniczeń ruchomości-deficyt 10-15 stopni unoszenia przy pozostałych ruchach wolnych w braku, który jest ściśle związany ze skutkami urazu z dnia 04.06.2011r. U powoda doszło do wygojenia się rany szarpanej przedramienia prawego bez pozostawienia dodatkowego uszczerbku w funkcji kończyny, jego aktualny stan zdrowia został oceniony, jako dobry.

Wydana przez biegłego opinia jest rzetelna i wyjaśnia wszystkie konieczne do rozstrzygnięcia kwestie. Została ona wykonana zgodnie z tezami dowodowymi, zaś wszelkie, zgłaszane przez strony wątpliwości zostały w ocenie Sądu wyjaśnione w opinii uzupełniającej.

Niezależnie od istnienia związanej z wypadkiem krzywdy powoda, roszczenie o zadośćuczynienie nie mogło zostać uwzględnione, ponieważ, jak wskazano, pozwanej Gminie M. W. nie można przypisać winy za zdarzenie drogowe z dnia 04.06.2011r.

Mając powyższe na uwadze, w pkt II wyroku Sąd oddalił powództwo powoda skierowane przeciwko Gminie M. W..

W pkt III wyroku zostało zawarte rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów procesu oparte na art. 102 kpc. Przepis ten wyraża odstępstwo od podstawowych zasad decydujących o rozstrzygnięciu w przedmiocie kosztów procesu, o ile zachodzą wypadki szczególnie uzasadnione. Do kręgu ,,wypadków szczególnie uzasadnionych” należy zaliczyć zarówno okoliczności związane z samym przebiegiem procesu, jak i leżące na zewnątrz. Sąd odstąpił od obciążania powoda kosztami procesu pozwanych oraz interwenienta ubocznego, uznając, że w sprawie zachodzi szczególnie uzasadniony wypadek. Powód doznał bowiem uszkodzenia ciała o charakterze istotnym oraz mienia, a okoliczności zdarzenia uzasadniały jego subiektywne przekonanie, co do zasadności zgłoszonego roszczenia - trudne do zweryfikowania a limine. Ponadto sytuacja majątkowa i zawodowa pozwanego w wyniku wypadku istotnie się pogorszyła. Przedmiotem żądania K. K. było odszkodowanie i zadośćuczynienie za doznaną krzywdę. Wobec nie uznania winy przez stronę pozwaną i jej ubezpieczyciela, proces cywilny był jedyną drogą, w której powód mógł uzyskać jakąkolwiek rekompensatę. W tej sytuacji jego obciążanie kosztami procesu, pomimo przegrania sprawy, byłoby nie do pogodzenia z zasadami współżycia społecznego.

Sędzia

Małgorzata Pawlikowska