Wyrok

IV Ka 139/16

Podstawa prawna:

art. 437 § 1 kpk

Powołane przepisy:

  1. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. z 1997 r. Nr 88, poz. 553 - art. 11; art. 11 § 2; art. 13; art. 13 § 1; art. 157; art. 157 § 1; art. 157 § 2; art. 158; art. 158 § 1; art. 276; art. 279; art. 279 § 1; art. 282; art. 286; art. 286 § 1; art. 288; art. 288 § 1; art. 85; art. 85 § 2; art. 86; art. 86 § 1; art. 92) Przejdź do ustawy w dzienniku ustaw
  2. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 1997 r. Nr 89, poz. 555 - art. 572; art. 572 pkt. 2) Przejdź do ustawy w dzienniku ustaw
Zmiana rodzaju orzeczenia z "Wyrok, Uzasadnienie" na "Wyrok".
Zmiana nazwy sędziego z "Waldemar Majka SSO Agnieszka Połyniak" na "Waldemar Majka Agnieszka Połyniak".
Automatyczne korekty wprowadzone przez system SAOS w czasie importu orzeczenia z zewnętrznego systemu

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Ka 139/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 marca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący:

SSO Mariusz Górski (spr.)

Sędziowie:

SSO Waldemar Majka SSO Agnieszka Połyniak

Protokolant:

Marta Synowiec

przy udziale Andrzeja Mazurkiewicza Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2016 r.

sprawy skazanego R. K.

syna A. i O. z domu K.

urodzonego (...) w Ś.

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę skazanego

od wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Świdnicy

z dnia 26 listopada 2015 r. sygnatura akt II K 673/15

I.  uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania;

II.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. J. B. z Kancelarii Adwokackiej w Ś. 147,60 złotych tytułem kosztów nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

Sygn. akt IV Ka 139/16

UZASADNIENIE

R. K. skazany był uprzednio prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego w Świdnicy z 27 czerwca 2014 roku (sygn. akt II K 1232/13) za czyn z art. 279 § 1 kk i art. 276 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, popełniony 30 lipca 2013 roku, za który wymierzono karę roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności, z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 282 kk, popełniony w okresie od 23 lipca 2013 roku do 2 sierpnia 2013 roku, za który wymierzono karę 2 lat pozbawienia wolności, z art. 286 § 1 kk, popełniony 10 lipca 2013 roku, za który wymierzono karę roku pozbawienia wolności, objęte karą łączną 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

2.  Sądu Rejonowego w Świdnicy z 21 maja 2014 roku (sygn. akt II K 297/14) za czyn z art. 288 § 1 kk, popełniony 26 grudnia 2013 roku, za który wymierzono karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

3.  Sądu Rejonowego w Świdnicy z 7 kwietnia 2014 roku (sygn. akt II K 1094/13) za czyn z art. 158 § 1 kk i art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, popełniony 21 czerwca 2013, za który wymierzono karę 7 miesięcy pozbawienia wolności, a nadto za czyn z art. 158 § 1 kk w zw. z art. 157 § 1 kk i art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk. Popełniony 21 czerwca 2013 roku, za który wymierzono karę 11 miesięcy pozbawienia wolności, objęte karą łączną roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności.

Zaskarżonym wyrokiem łącznym, na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk połączono kary pozbawienia wolności orzeczone wobec R. K. wyrokami opisanymi wyżej w punktach 1 i 3, orzekając karę łączną 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Nadto, w oparciu o art. 572 kpk umorzono postępowania w przedmiocie objęcia wyrokiem łącznym skazania opisanego wyżej w punkcie 2.

Wyrok powyższy zaskarżyła obrońca skazanego, zarzucając nadmierną surowość i tym samym rażącą niewspółmierność orzeczonej wobec skazanego kary łącznej 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Tym samym skarżąc wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku i wymierzenie oskarżonemu kary łącznej 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd Okręgowy zważył:

Odnoszenie się do zarzutu apelacji należy uznać za przedwczesne.

Powyższe wynika z faktu, iż zgodzić się należy z poglądem apelującej wyrażonym na rozprawie odwoławczej, iż Sąd I instancji błędnie umorzył postępowanie w oparciu o art. 572 kpk co do jednego ze skazań R. K., choć i ono winno być objęte wyrokiem łącznym.

I tak, Sąd I instancji zastosował względem R. K. art. 85 § 2 kk, czyli przepis obowiązujący dopiero od 1 lipca 2015 roku, zapominając o treści art. 19 ust. 1 ustawy z 20 lutego 2015 r o zmianie ustawy Kodeks karny i innych ustaw, z treści którego wynika wprost, że skoro wszystkie uprzednie skazania R. K. miały miejsce przed 1 lipca 2015, to stosuje się przepisy kodeksu karnego obowiązujące przed tą datą.

Tym samym w omawianej spawie aktualny jest „dawny” przepis art. 92 kk, stanowiący, iż wydanie wyroku łącznego nie stoi na przeszkodzie, że poszczególne kary zostały już w całości albo w części wykonane, a co niweczy argumentację Sądu Rejonowego zawartą w uzasadnieniu kwestowanego wyroku (por. k-30).

Z uwagi na powyższe – zdecydowano jak w wyroku.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13