Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 listopada 2016 roku

Sąd Rejonowy – Sąd Pracy w B. Wydział IV Pracy

w składzie:

Przewodniczący: SSR Beata Grabiszewska

Ławnicy ------------------------

Protokolant: Wiesława Rudzka

po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2016 roku w Bełchatowie

na rozprawie

sprawy z powództwa G. S. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) P.U. G. S. w B.

przeciwko M. O.

o zapłatę

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powoda G. S. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) P.U. G. S. w B. na rzecz pozwanego M. O. kwotę 1800,00 zł /jeden tysiąc osiemset złotych 00/100/ tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV P 70/16

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 17 lutego 2016 roku, skierowanym przeciwko M. O., powód G. S., prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą (...).U. G. S. w B., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wnosił
o zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kwoty 5.087,67 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 17 lutego 2016 roku do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, że pomiędzy nim, a pozwanym została zawarta umowa o pracę, a w dniu 10 sierpnia 2015 roku umowa
o odpowiedzialności materialnej pracownika za szkody wyrządzone w mieniu pracodawcy. Na podstawie tej umowy pozwany M. O. przyjął na siebie odpowiedzialność za nieprzestrzeganie regulaminu BHP oraz za ewentualne nałożenie na pracodawcę kar i mandatów, za zawinione zachowanie lub zaniechanie. W dniu 24 sierpnia 2015 roku pozwany stawił się do miejsca wykonywania pracy w stanie po użyciu alkoholu, co stanowiło ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych,
a także umyślne naruszenie regulaminu BHP. Skutkowało to wyrządzeniem przez pozwanego szkody w mieniu pracodawcy w wysokości 5000 zł, bowiem (...) obciążył powoda tą kwotą.

W odpowiedzi na pozew z dnia 3 marca 2016 roku pozwany M. O., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika wnosił o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu podnosił, iż powództwo jest bezzasadne, a także nieudowodnione. Zdaniem pozwanego, zgodnie z art. 116 kp pracodawca jest zobowiązany wykazać okoliczności uzasadniające odpowiedzialność pracownika oraz wysokość powstałej szkody. Ciężar dowodu w tym zakresie spoczywa na pracodawcy, który jednak nie udowodnił, że pozwany znajdował się w czasie pracy w stanie po użyciu alkoholu oraz nie udowodnił zasadności nałożenia na niego kary wymiarze 5000 zł. Strona pozwana podnosiła, że powód nie przedstawił świadectwa wzorcowania użytego urządzenia – alkomatu, nie uwzględnił błędu pomiarowego podczas badania pozwanego, które zostało przeprowadzone przed rozpoczęciem pracy.

W toku procesu strony podtrzymały swoje stanowiska w sprawie.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

M. O. został zatrudniony przez powoda G. S., prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...).U. G. S. w B. na stanowisku montera konstrukcji stalowych. Pozwany pracę świadczył na terenie Huty (...) w G..

/okoliczności bezsporne/

M. O. zapoznał się z wewnętrznymi regulacjami dotyczącymi obowiązku przestrzegania przepisów BHP. Nie został poinformowany o wysokości kary za naruszenie obowiązku trzeźwości.

/dowód: zeznania pozwanego – k. 28-29 w zw. z k. 35, k. 35/

W dniu 10 sierpnia 2015 roku pozwany podpisał oświadczenie
o odpowiedzialności materialnej, w którym przyjął na siebie pełną odpowiedzialność materialną za mienie oraz składniki majątkowe firmy.
W związku z tym oświadczył, że zgadza się m.in. na pokrycie wszelkich strat powstałych z jego winy. W oświadczeniu zawarto zapis, że pozwany przyjmuje na siebie odpowiedzialność za nieprzestrzeganie regulaminu BHP oraz wszelkich kar i mandatów, którymi z jego winy będzie obciążony pracodawca. W przypadku nieuregulowania szkody przez pracownika pracodawca zastrzegł sobie możliwość potrącenia z wynagrodzenia.

/dowód: oświadczenie o odpowiedzialności materialnej – k. 6/

W dniu 24 sierpnia 2015 roku przed rozpoczęciem pracy o godz. 6:53 M. O. został poddany badaniu na zawartość alkoholu
w wydychanym powietrzu. Badanie wykazało u pozwanego zawartość alkoholu – 0,10 mg/l. Po kilku minutach przez funkcjonariuszy KPP
w G. zostało przeprowadzone drugie badanie, w wyniku którego stwierdzono u pozwanego zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu - 0,06 mg/l.

/dowód: zeznania pozwanego – k. 28-29 w zw. z k. 35, k. 35; pismo KPP w G. – k. 25/

(...) Spółka z o.o. we W. w dniu 4 września 2015 roku skierowała do powoda G. S. pismo dotyczące kompensaty wzajemnych zobowiązań na kwotę 5000 zł z należności przysługujących powodowi. Z treści pisma nie wynika czego dotyczy wymieniona kwota.

/ dowód: pismo z dnia 4.09.2015r. – k. 26/

Następnie pismem z dnia 7 września 2015 roku (...) Sp.
z o.o. we W. poinformowała G. S., że w dniu 24 sierpnia 2015 roku podczas kontroli osób wchodzących na teren Huty (...) w G. pozwany M. O. znajdował się po użyciu alkoholu. Alkomat wykazał u niego stężenie 0,10 mg/l alkoholu
w wydychanym powietrzu. W związku z tym Spółka (...) poinformowała powoda o naliczeniu kary umownej w wysokości 5.000 zł
i załączyła notę obciążeniową. W treści pisma wskazała, że w przypadku nie uregulowania zapłaty kwoty ujętej w nocie w terminie 7 dniu zostanie dokonana kompensata z faktury powoda.

/ dowód: pismo (...) k. 7, nota obciążeniowa – k. 8/

W związku z naruszeniem obowiązku trzeźwości przez pozwanego,
pracodawca rozwiązał z nim umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pozwanego na podstawie art. 52 § 1 kp.

/ okoliczności bezsporne/

Pismem z dnia 2 listopada 2015 roku powód G. S. wezwał pozwanego M. O. do zapłaty w terminie 14 dni 5.000 zł tytułem odszkodowania za szkodę wyrządzoną w mieniu pracodawcy (obciążenie umowną karą finansową) w związku ze zdarzeniem z dnia 24 sierpnia 2015 roku.

/dowód: wezwanie do zapłaty – k. 9 /

Pozwany M. O. nie dokonał zapłaty kwoty 5000 zł na rzecz powoda G. S..

/okoliczność bezsporna/

Zgromadzony materiał dowodowy jest wystarczający dla potrzeb wydania rozstrzygnięcia. Stan faktyczny rozpoznawanej sprawy Sąd ustalił na podstawie zeznań pozwanego M. O., które uznał za wiarygodne. Zeznania te znajdują potwierdzenie w dowodach
z dokumentów złożonych do akt sprawy.

Sąd Rejonowy - Sąd Pracy zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

W przedmiotowej sprawie powód G. S. dochodził od pozwanego M. O. kwoty 5000 zł, którą został obciążony przez kontrahenta (...) Sp. z o.o. we W. za naruszenie przez pozwanego przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Kodeks pracy odrębnie reguluje zasady odpowiedzialności materialnej pracownika za szkody wyrządzone pracodawcy podczas wykonywania obowiązków pracowniczych. W stosunkach prawnych pomiędzy pracownikiem a pracodawcą nie mają zastosowania przepisy Kodeksu cywilnego wtedy, gdy pracownik wyrządzi pracodawcy szkodę wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków pracowniczych.

Pracownik ponosi na podstawie art. 114 kp odpowiedzialność za szkodę, która powstała w majątku pracodawcy wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków pracowniczych. Wykazanie przez pracodawcę poniesionej szkody jest bezwzględnie konieczne do wytoczenia powództwa z art. 114 kp (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 27.07.2011 r., II PK 22/11, MoPr 2012, Nr 1). Zobowiązanie pracownika do naprawienia szkody powstaje w przypadku uchybienia każdemu z obowiązków, jakie spoczywają na pracowniku z tytułu nawiązania stosunku pracy, a nie tylko obowiązkowi podstawowemu. Przepis art. 114 kp nie różnicuje obowiązków pracownika. Jakiekolwiek naruszenie któregokolwiek obowiązku spoczywającego na pracowniku, które doprowadziło do wyrządzenia szkody, uzasadnia pociągnięcie pracownika-sprawcy szkody do odpowiedzialności materialnej na podstawie art. 114 kp.

W art. 114 wskazano przesłanki odpowiedzialności materialnej pracowników, którymi są:

1) niewykonanie lub nienależyte wykonanie obowiązków pracowniczych, czyli bezprawność zachowania się pracownika,

2) wina pracownika,

3) szkoda wyrządzona pracodawcy.

W świetle dalszych przepisów do przesłanek tych można zaliczyć ponadto:

1) określony związek przyczynowy między zachowaniem pracownika a szkodą (art. 115 kp), oraz

2) wykazanie przez pracodawcę okoliczności uzasadniających odpowiedzialność oraz wysokość szkody (art. 116 kp).

W przedmiotowej sprawie pracodawca dochodził od pozwanego – pracownika naprawienia szkody, jaką poniósł w związku z zachowaniem pozwanego. Powód zarzucił pozwanemu, że w dniu 24 sierpnia 2015 roku stawił się do pracy w stanie po użyciu alkoholu. Zgodnie z treścią art. 116 kp powód winien wykazać okoliczności uzasadniające odpowiedzialność pracownika oraz wysokość poniesionej szkody.

W ocenie Sądu powód nie wykazał, że pozwany ponosi odpowiedzialność za powstałą szkodę. Przede wszystkim nie udowodnił, że pozwany w dniu 24 sierpnia 2015 roku stawił się do pracy będąc pod wpływem alkoholu. Takiego dowodu nie stanowi pismo od kontrahenta. Powód G. S. nie przedstawił żadnego protokołu
z przeprowadzonego badania. Nie wiadomo, przy użyciu jakiego urządzenia dokonano badania, czy urządzenie to posiadało świadectwo legalizacji, czy było sprawne. Co więcej, powód nie uczestnicząc w badaniu, w ogóle nie wyjaśnił okoliczności sprawy, a pozwany nie miał też możliwości zweryfikowania wyniku badania, nie ustalono w tym zakresie żadnej procedury. Zdaniem Sądu oznacza to, że powód-pracodawca, nie udowodnił, że badanie zostało przeprowadzone w sposób prawidłowy. Wprawdzie pozwany nie przeczy wynikom badania, ale fakt ten nie potwierdza prawidłowości jego wykonania.

Nadto, w ocenie Sądu powód nie udowodnił zasadności nałożenia na pozwanego kary w wysokości 5000 zł, nie przedstawił żadnej umowy, ani innego dokumentu, z którego miałoby wynikać jego zobowiązanie w takim wymiarze. G. S. nie udowodnił w ogóle, że poniósł szkodę
w wysokości 5000 zł, że przedmiotowa kara została przez niego zapłacona. Podkreślić trzeba, że z pisma dotyczącego kompensaty z dnia 4.09.2015 roku nie wynika, czego ta kompensata dotyczy, z pewnością z treści tego dokumentu nie wynika, że kara jest wynikiem zachowania pozwanego. Dokument ten nie jest również dowodem na zapłacenie tej kary przez powoda. Pismo kontrahenta mówiące o tym i wzywające do zapłaty kary w terminie kolejnych 7 dni jest opatrzone późniejszą datą 7 września 2015 roku, niż pismo o kompensacie. A dopiero brak zapłaty we wskazanym terminie miał skutkować kompensatą wierzytelności. Brak jest jakiegokolwiek związku pomiędzy tymi dokumentami.

Nadto pracodawca nie przedstawił żadnego potwierdzenia, że pozwany został zapoznany z regulaminem pracy obowiązującym u powoda oraz postępowaniem w sytuacji stawienia się do pracy w stanie po spożyciu alkoholu i konsekwencjami takiego zachowania. Podstawą odpowiedzialności pozwanego nie może być oświadczenie
o odpowiedzialności materialnej, które podpisał, bowiem ma ono jedynie charakter ogólnej deklaracji, co do wyrównania przez pracownika strat pracodawcy, powstałych z winy pracownika. Pracodawca w sposób bezsporny nie wykazał okoliczności uzasadniających odpowiedzialność pracownika oraz wysokość powstałej szkody.

W świetle powyższych ustaleń należy stwierdzić, że nie zostały spełnione przesłanki odpowiedzialności pozwanego określone w Dziale V Rozdziale I Kodeksu pracy.

Mając na uwadze powyższe rozważania i powołane w nich przepisy, Sąd orzekł, jak w sentencji.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie przepisu art. 98 kpc, wyrażającego zasadę odpowiedzialności za wynik procesu. Wysokość kosztów Sąd ustalił na podstawie przepisów § 9 ust. 1 pkt 2 w zw. z § 3 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U.2015.1800 ze zm.).