Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 378/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 października 2016 r.

Sąd Okręgowy w Elblągu VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodnicząca:

SSO Irena Śmietana

Protokolant

st.sekr.sądowy Kamila Obuchowicz

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Elblągu M. M.

po rozpoznaniu dnia 6 października 2016r., w E.

sprawy:

B. W., s. G. i E., ur. (...) we W.

oskarżonego z art. 178 a § 1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Ostródzie

z dnia 30 maja 2016 r., sygn. akt II K 201/16

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok,

II.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za II instancję.

Sygn. VI Ka. 378/16

UZASADNIENIE

B. W. został oskarżony o to, że w nocy z 25 na 26 grudnia 2015r. na terenie Hotelu (...) w miejscowości W., gmina O., kierował w ruchu lądowym pojazdem marki I. (...) o nr rej. (...) będąc w stanie nietrzeźwości, co wykazało badanie próbki krwi pobranej do pakietu nr „ (...)- (...)” z wynikiem 1.956 promila alkoholu we krwi,

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk.

Sąd Rejonowy w Ostródzie wyrokiem z dnia30 maja 2016r. w sprawie II K. 201/16 uznał:

I oskarżonego B. W. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu kwalifikowanego z art. 178a §1 kk i za to na mocy art. 178a§1 kk w zw. z art. 33§1 i 3 kk wymierzył mu karę grzywny w rozmiarze 100 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych,

II na mocy art. 42 §2 kk orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych kat. B na okres 3 lat,

III na mocy art. 63§4 kk w zw. z art. 43§3 kk na poczet orzeczonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych zaliczył oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 26 grudnia 2015r. do 21 marca 2016r. nakładając na oskarżonego obowiązek zwrotu dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdów,

IV na mocy art. 43a§2 kk zobowiązał oskarżonego do zapłaty na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenia pieniężnego w kwocie 5,000zł .

Apelację od powyższego wyroku wywiódł obrońca oskarżonego, zaskarżając go w części dotyczącej orzeczenia o karze i zarzucił mu obrazę prawa materialnego, tj. przepisów art. 178a§1 kk i art. 33 §1 i 3 kk poprzez bezzasadne powołanie art. 33§1 i 3 kk jako podstawy wymiaru kary wymierzonej oskarżonemu, podczas gdy podstawa wymiaru kary winien być jedynie przepis art. 178a§1 kk.

Podnosząc ten zarzut skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w pkt I poprzez orzeczenie wobec oskarżonego kary grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych po 10 zł każda w oparciu o przepis art. 178a1 kk.

Prokurator Rejonowy w Ostródzie w odpowiedzi na apelację wniósł o jej nieuwzględnienie i utrzymanie zaskarżonego wyroku w mocy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja obrońcy jako bezzasadna na uwzględnienie nie zasługiwała. W realiach przedmiotowej sprawy nie znajduje prawnego uzasadnienia podnoszony w apelacji zarzut obrazy art. 33 §1 i 3 kk poprzez jego zastosowanie. Zgodnie bowiem z utrwalonym orzecznictwem obraza przepisów prawa materialnego (art. 438 pkt 1 kpk) polega na błędnym zastosowaniu lub niezastosowaniu przepisu prawa materialnego, wówczas gdy są to przepisy o charakterze stanowczym, tzn. nakazujące lub zakazujące stosowania przepisów prawa materialnego. Natomiast zarzut obrazy prawa materialnego nie może dotyczyć dyrektyw ustalania liczby stawek dziennych czy też wysokości stawki dziennej grzywny, podobnie jak i sądowego wymiaru kary. Przepisy te bowiem nie mają charakteru norm stanowczych, gdyż nie zobowiązują sądu do określonego zachowania, lecz pozostawiają sądowi swobodę orzekania w zakresie zastosowanego stopnia represji karnej (zob. np. wyrok SA w Łodzi z dnia 22.03.2016r. II AKa.112/15). Na marginesie wskazać jedynie skarżącemu należy, iż zgodnie z ugruntowaną praktyką sądów rejonowych okręgu (...) zasadnym jest powoływanie w podstawie wymiaru kary przepisu art. 33 kk, ponieważ sam przepis art. 178a§1 kk zawiera jedynie ogólne wskazanie kary grzywny, natomiast art. 33§ 1 i 3 kk określa granice , w jakich winna być ta kara orzeczona – zarówno jej liczbę jak i wysokość stawki dziennej.

Z tych względów Sąd Okręgowy utrzymał w mocy zaskarżony wyrok jako w pełni słuszny i trafny.