Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 października 2016 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 października 2016 r. w Warszawie

sprawy L. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W.

o o rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy

z udziałem

na skutek odwołania L. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W.

z dnia 10 grudnia 2014 nr (...)

UZASADNIENIE

L. K. w dniu 19 stycznia 2015r. złożył do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie, za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W., odwołanie od decyzji z dnia 10 grudnia 2014r., znak: (...), odmawiającej przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy.

W odwołaniu ubezpieczony podniósł, że Komisja Lekarska ZUS nie uwzględniła, iż po operacji oka lewego z powodu pełnego odwarstwienia siatkówki, obraz widziany tym okiem jest bardzo mocno zniekształcony, co jest podstawowym powodem braku ostrości widzenia. W ocenie Komisji Lekarskiej ZUS naruszenie sprawności ma charakter przewlekły, ale nie jest przeciwwskazaniem do wykonywania obowiązków zawodowych, co jest sprzeczne z orzeczeniem Komisji Lotniczo-Lekarskiej z dnia 2 października 2014r., w którym uznano ubezpieczonego za niezdolnego do pracy w klasie 2 jako mechanik pokładowy. Zdaniem ubezpieczonego powyższe orzeczenie powoduje nieważność licencji upoważniającej go do pracy na pokładzie samolotu ( odwołanie z dnia 19 stycznia 2015r., k. 2 a. s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. w odpowiedzi
na odwołanie z dnia 6 lutego 2015r. wniósł o oddalenie odwołania na podstawie
art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c.

Uzasadniając swe stanowisko organ rentowy wskazał, że w toku postępowania ubezpieczony został ostatecznie skierowany na badanie do Komisji Lekarskiej ZUS, która orzeczeniem z dnia 5 grudnia 2014r. nie uznała ubezpieczonego za osobę niezdolną do pracy w związku z wypadkiem przy pracy. W związku z powyższym Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. wydał w dniu 10 grudnia 2014r. decyzję odmawiającą ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy ( odpowiedź na odwołanie z dnia 6 lutego 2015r., k. 3 a. s.).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

L. K. pracował jako mechanik pokładowy i specjalista od wyposażenia
w D. operacji lotniczych w (...) Sp. z o.o. z siedzibą w L. wykonując prace
w szczególnych warunkach na statkach żeglugi powietrznej oraz prace związane
z bezpośrednią obsługą samolotów na płycie lotniska. Ubezpieczony legitymuje się wyższym wykształceniem inżyniera ochrony środowiska ( okoliczności bezsporne).

W dniu 17 grudnia 2012r., zgodnie z protokołem Nr (...)r. dotyczącym ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy, podczas przyziemienia samolotu,
po uderzeniu kół podwozia o pas lotniska, L. K. poczuł silne pieczenie w lewym oku
i stracił ostrość widzenia. Po wizycie w dniu 20 grudnia 2012r. w szpitalu okulistycznym stwierdzono odwarstwienie i przedarcie siatkówki lewego oka, co skutkowało skierowaniem ubezpieczonego na natychmiastowy zabieg operacyjny. Przyczyną bezpośrednią wypadku przy pracy była zmiana ciśnienia atmosferycznego spowodowana zejściem samolotu
do lądowania i wstrząs spowodowany uderzeniem kół podwozia samolotu o pas lotniska
w momencie lądowania ( protokół Nr (...)r., k. 2 akt odszkodowawczych, tom I).

Ubezpieczony ma orzeczony w dniu 2 września 2014r. 30% uszczerbek na zdrowiu spowodowany skutkami wypadku przy pracy z dnia 17 grudnia 2012r. ( orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z dnia 2 września 2014r., akta ZUS).

Orzeczeniem Urzędu Lotnictwa Cywilnego z dnia 2 października 2014r. uznano ubezpieczonego za niezdolnego do pracy w klasie 2 na stanowisku mechanika pokładowego na podstawie § 8 rozporządzenia (...) z dnia 7 maja 2013r. w sprawie badań lotniczo-lekarskich. L. K. obecnie nie posiada licencji upoważniającej go do pracy na pokładzie samolotu ( orzeczenie lotniczo-lekarskiej Urzędu Lotnictwa Cywilnego z dnia 2 października 2014r., k. 107 a.s.).

Ubezpieczony w dniu 14 października 2014r. złożył wniosek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. o rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy ( wniosek z dnia 14 października 2014r., k. 1 a.r.).

Lekarz Orzecznik ZUS orzeczeniem z dnia 18 listopada 2014r. uznał ubezpieczonego za zdolnego do pracy ( orzeczenie Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 18 listopada 2014r., k. 199 a.r.).

Od powyższego orzeczenia, ubezpieczony złożył sprzeciw w dniu 17 listopada 2014r. ( sprzeciw od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS z dnia 17 listopada 2014r., k. 110 a.r., dok. lek.,
tom III).

Komisja Lekarska ZUS w orzeczeniu z dnia 5 grudnia 2014r. podtrzymała stanowisko Lekarza Orzecznika ZUS i również uznała ubezpieczonego za zdolnego do pracy ( orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 5 grudnia 2014r., k. 23 a.r.).

W związku z powyższym Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. wydał zaskarżoną decyzję z dnia 10 grudnia 2014r., znak: (...), odmawiającą ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy ( decyzja organu rentowego z dnia 10 grudnia 2014r., k. 25 a.r.).

Sąd postanowieniem z dnia 23 lutego 2015r. dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego specjalisty chorób oczu celem ustalenia, czy ubezpieczony jest obecnie całkowicie lub częściowo niezdolny do pracy, a jeżeli tak, to czy niezdolność ta powstała
w związku z wypadkiem przy pracy, któremu ubezpieczony uległ w dniu 17 grudnia 2012r., czy jest to niezdolność trwała czy okresowa, a jeżeli okresowa, to na jaki okres ( postanowienie z dnia 23 lutego 2015r., k. 6 a. s.)

Biegły sądowy specjalista chorób oczu R. S. w opinii z dnia 12 marca 2015r. stwierdził praktyczną jednooczność wynikającą z obniżonej ostrości widzenia oka lewego po przebyciu odwarstwienia siatkówki i leczeniu operacyjnym. W oku prawym stwierdził z kolei nieznacznie obniżoną ostrość wzroku do dali, z zachowaniem prawidłowej ostrości widzenia do bliży oraz wadę wzroku w postaci krótkowzroczności. Wskazał również na występujące w oku prawym niewielkie zmętnienie w soczewce, drobne degeneracje w siatkówce i stan po laseroterapii, a w oku lewym - stan po operacyjnym usunięciu soczewki i wszczepie soczewki sztucznej oraz stan po leczeniu operacyjnym odwarstwionej siatkówki i po laseroterapii. Biegły sądowy podniósł również, że od ponad dwóch lat ubezpieczony jest osobą praktycznie jednooczną. Tym niemniej w ocenie biegłego wnioskodawca nie jest osobą niezdolną do wykonywania pracy, ponieważ może pracować i wykonywać wszelkie czynności na stanowiskach przewidzianych dla osób jednoocznych, gdzie jest możliwość stosowania korekcji okularowej ( opinia biegłego sądowego R. S. z dnia 12 marca 2015r., k. 20 a. s.).

Na rozprawie w dniu 11 maja 2015r. ubezpieczony nie zgodził się z opinią biegłego sądowego specjalisty chorób oczu w zakresie uznania go za osobę zdolną do pracy i wniósł o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego tej specjalności, powołując się na orzeczenie Komisji Lotniczo-Lekarskiej stwierdzającej, że jest niezdolny do wykonywania zawodu ( protokół rozprawy z dnia 11 maja 2015r., k. 37-38 a. s.).

Sąd postanowieniem z dnia 11 maja 2015r. dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego okulisty (z wyłączeniem biegłego sądowego R. S.) na okoliczności, jak w postanowieniu z dnia 23 lutego 2015r., zobowiązując do uwzględnienia przy wydawaniu opinii akt sprawy i dokumentacji przedstawionej przez ubezpieczonego, w tym orzeczenia Komisji Lotniczo-Lekarskiej Wojskowego Instytutu Medycyny Lotniczej ( postanowienie z dnia 11 maja 2015r., k. 38 a. s.).

Biegła sądowa w dziedzinie okulistyki K. S. w opinii z dnia 23 czerwca 2015r. rozpoznała u ubezpieczonego stan po operacji odwarstwienia siatkówki oraz usunięcia zaćmy z wszczepem soczewki oka lewego, stan po zakrzepie gałązki żyły środkowej siatkówki oka prawego, zaćmę początkową oka prawego, jaskrę obu oczu oraz upośledzenie widzenia dużego stopnia oka lewego i małego stopnia oka prawego. Uznała w związku z tym, biorąc pod uwagę ostrość wzroku - OP = 0,8 i OL = 0,2 w okularach, że ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy od daty roszczenia do dnia 22 czerwca 2016r. w związku z wypadkiem przy pracy ( opinia biegłego sądowego okulisty K. S. z dnia 23 czerwca 2015r., k. 57 a. s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. w piśmie procesowym
z dnia 11 sierpnia 2015r. wniósł o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego sądowego okulisty. Uzasadniając swe stanowisko wskazał, że opinia biegłej K. S. pozostaje w sprzeczności z opinią biegłego sądowego okulisty R. S., który na podstawie tej samej dokumentacji medycznej i badania przedmiotowego nie stwierdził u ubezpieczonego niezdolności do pracy zgodnej z jego kwalifikacjami ( pismo procesowe organu rentowego z dnia 11 sierpnia 2015r., k. 66-67 a.r.).

Sąd postanowieniem z dnia 24 sierpnia 2015r. dopuścił dowód z uzupełniającej opinii biegłego sądowego okulisty na okoliczności wskazane w poprzednich postanowieniach ( postanowienie z dnia 24 sierpnia 2015r., k. 75 a. s.).

Biegła sądowa okulista B. M. w opinii z dnia 10 października 2015r. rozpoznała u L. K. stan po odwarstwieniu siatkówki oka lewego, stan po zakrzepie gałązki żyły środkowej siatkówki oka prawego, jaskrę przewlekłą obu oczu, krótkowzroczność obu oczu, zaćmę początkową oka prawego, pseudofakię oka lewego oraz stan po laseroterapii siatkówek. Na podstawie przeprowadzonego badania i analizy dokumentacji medycznej biegła stwierdziła, że ubezpieczony jest osobą częściowo niezdolną do pracy, która to niezdolność powstała w związku z wypadkiem przy pracy z dnia 17 grudnia 2012r. Powyższy stan trwa od w/w daty, a niezdolność ma charakter trwały. Biegła zaakcentowała również, że nie przewiduje się u ubezpieczonego poprawy widzenia w oku lewym, a nawet, że możliwe jest pogorszenie widzenia w oku prawym ze względu na jego zaćmę. Podsumowując biegła wskazała, że ubezpieczony utracił w znacznym stopniu zdolność do pracy zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami ( opinia biegłego sądowego okulisty B. M. z dnia 10 października 2015r., k. 97-98 a.s.).

W piśmie procesowym z dnia 24 listopada 2015r. organ rentowy ponownie wniósł
o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego sądowego okulisty. W uzasadnieniu wniosku Zakład Ubezpieczeń Społecznych podniósł, że poziom kwalifikacji i wykształcenie wyższe inżynierskie ubezpieczonego pozwala na podjęcie różnych prac, które wobec dotychczasowego przebiegu zatrudnienia nie byłyby degradacją zawodową. W ocenie organu rentowego ubezpieczony będąc inżynierem środowiska ze swoją wadą wzroku może pracować zgodnie z poziomem wykształcenia, poza pracą na wysokości ( pismo procesowe organu rentowego z dnia 24 listopada 2015r., k. 115-116 a.s.).

Postanowieniem z dnia 25 listopada 2015r. Sąd dopuścił dowód z opinii uzupełniającej biegłego sądowego B. M. celem ustosunkowania się do zarzutów organu rentowego zawartych w piśmie procesowym z dnia 24 listopada 2015r. oraz wskazania, czy ubezpieczony kiedykolwiek rokuje odzyskanie zdolności do pracy ( postanowienie z dnia 25 listopada 2015r., k. 117 a. s.).

Biegła sądowa okulista B. M. w opinii uzupełniającej z dnia
19 stycznia 2016r. potrzymała swe stanowisko wyrażone w opinii poprzednio wydanej. Wskazała, że ubezpieczony jest osobą częściowo niezdolną do pracy od dnia 17 grudnia 2012r. w związku z utratą w znacznym stopniu widzenia okiem lewym wskutek wypadku przy pracy. W ocenie biegłego utrata licencji mechanika pokładowego przez ubezpieczonego skutkuje niezdolnością do pracy w dotychczas wykonywanym zawodem, czyli zgodnie z posiadanymi przez niego kwalifikacjami. Jednocześnie stan narządu wzroku nie rokuje poprawy widzenia w przyszłości, a możliwym jest pogorszenie widzenia okiem lepszym wskutek zmian w soczewce oraz zmian na dnie oka po zakrzepie gałązki żyły środkowej siatkówki ( opinia uzupełniająca biegłego sądowego okulisty B. M. z dnia 19 stycznia 2016r., k. 135-136 a. s.).

W piśmie procesowym z dnia 12 lutego 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o dopuszczenie dowodu z uzupełniającej opinii biegłego sądowego okulisty.
W ocenie organu rentowego biegły sądowy w swojej opinii nie odnosi się do możliwości pracy na innych stanowiskach niż w charakterze mechanika pokładowego, również
na poziomie kwalifikacji. Zdaniem Oddziału oczywistym jest, że stan narządu wzroku uniemożliwia pracę w określonych warunkach, jednakże ubezpieczony posiada wykształcenie wyższe, co pozwala także na inne zatrudnienie na różnych stanowiskach, np. związane z obsługą samolotów na płycie lotniska czy też w charakterze pracownika obsługi naziemnej ( pismo procesowe organu rentowego z dnia 11 lutego 2016r., k. 141-142 a. s.).

Sąd w postanowieniu z dnia 2 marca 2016r. dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego lekarza specjalisty medycyny pracy celem ustalenia, czy ubezpieczony jest obecnie całkowicie lub częściowo niezdolny do pracy, a jeżeli tak, to czy niezdolność
ta powstała w związku z wypadkiem przy pracy, któremu ubezpieczony uległ w dniu
17 grudnia 2012r. oraz, czy jest to niezdolność trwała czy okresowa, a jeżeli okresowa,
to na jaki okres ( postanowienie z dnia 2 marca 2016r., k. 147 a. s.).

Biegła sądowa z zakresu medycyny pracy D. M. w opinii z dnia 9 kwietnia 2016r. rozpoznała u ubezpieczonego stan po odwarstwieniu siatkówki oka lewego, stan po zakrzepie gałązki żyły środkowej siatkówki oka prawego, jaskrę przewlekłą obu oczu, krótkowzroczność obu oczu, zaćmę początkową oka prawego, pseudofakię oka lewego, stan po laseroterapii siatkówki, nadciśnienie tętnicze, zespół bólowy kręgosłupa C w przebiegu dyskopatii wielopoziomowej, zespół bólowy kręgosłupa L/S w przebiegu zmian zwyrodnieniowych, chorobę zwyrodnieniową stawów oraz zaburzenia depresyjne i lękowe. W ocenie biegłej schorzenia i stopień ich zaawansowania powodują częściową niezdolność do pracy od dnia 14 października 2014r. na trwałe w związku z wypadkiem przy pracy z dnia 17 grudnia 2012r. Biegła podzieliła więc opinię biegłych sądowych z zakresu okulistyki z dnia 10 października 2015r. i z dnia 23 czerwca 2015r., w których podniesiono, iż ubezpieczony wskutek wypadku przy pracy utracił w znacznym stopniu widzenie okiem lewym i jednocześnie w znacznym stopniu utracił zdolność do pracy, zgodnie z kwalifikacjami. Dodatkowo biegła podkreśliła, że w stosunku do badania przeprowadzonego podczas postępowania w organie rentowym, nastąpiła progresja wzroku ubezpieczonego, co potwierdzają kolejne badania okulistycznie - ostatnie z dnia 10 października 2015r., w których ostrość widzenia w OP wyniosła 0,8 i w OL 0,1 w korekcji okularowej. W związku z tym obecnie przeciwwskazane jest wykonywanie prac wymagających dobrego wzroku, widzenia obuocznego i dźwigania. Ubezpieczony od ponad dwóch lat jest osobą praktycznie jednooczną, może pracować i wykonywać wszystkie czynności przewidziane dla osób jednoocznych, gdzie jest możliwość stosowania korekcji okularowej, ale z analizy wywiadu zawodowego i z przebiegu pracy zawodowej jednoznacznie wynika, iż opiniowany pomimo posiadania wyższego wykształcenia,
nie świadczył pracy w wyuczonym zawodzie inżyniera ochrony środowiska, natomiast pracował jako mechanik pokładowy w lotnictwie. L. K. na skutek wypadku przy pracy utracił jednak licencję mechanika pokładowego upoważniającą go do pracy na pokładzie samolotu z uwagi na utratę w znacznym stopniu ostrości widzenia OL. Rozpoznane nadciśnienie tętnicze wymaga systematycznego leczenia i diagnostyki w Poradni Kardiologicznej, ale nie spowodowało istotnych powikłań narządowych ani niewydolności serca. Zespół bólowy kręgosłupa C w przebiegu dyskopatii wielopoziomowej, zespół bólowy kręgosłupa L/S w przebiegu zmian zwyrodnieniowych i choroba zwyrodnieniowa stawów powoduje przeciwwskazanie do wykonywania ciężkiej i średniociężkiej pracy fizycznej, dźwigania ciężarów i pracy w wymuszonej pozycji ciała. Ubezpieczony z powodu rozpoznania zaburzeń depresyjno-lękowych mieszanych wymaga kontynuacji leczenia w (...), co skutkuje przeciwwskazaniem do obsługi maszyn w ruchu ( opinia biegłego sądowego z zakresu medycyny pracy D. M. z dnia 9 kwietnia 2016r., k. 192-198 a.s..

Organ rentowy w piśmie procesowym z dnia 16 września 2016r. nie wniósł uwag
i zgodził się z treścią oraz wnioskami wynikającymi z opinii biegłego sądowego z zakresu medycyny pracy po uwzględnieniu analizy przebiegu pracy zawodowej ubezpieczonego ( pismo procesowe organu rentowego z dnia 16 września 2016r., k. 207-208 a. s.).

Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy dokonał w oparciu o dokumenty zgromadzone w aktach sprawy, w tym na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach rentowych L. K.. Ich autentyczność, jak również zgodność z rzeczywistym stanem rzeczy,
nie była kwestionowana przez żadną ze stron procesu, dlatego Sąd uznał
je za pełnowartościowy materiał dowodowy mogący stanowić podstawę ustaleń faktycznych w sprawie.

Jednocześnie w toku postępowania Sąd Okręgowy dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych lekarzy specjalistów z zakresu okulistyki: R. S. ( k. 20 a.s.), K. S. ( k. 57 a.s.), B. M. ( k. 97-98 i 135-136 a.s.)
oraz z zakresu medycyny pracy D. M. (k. 192-198 a.s.).

Opinie biegłych sądowych z zakresu medycyny pracy D. M. i okulistyki B. M., Sąd w pełni podzielił. Do opinii biegłego D. M. żadna
ze stron nie zgłosiła zarzutów. Co zaś najistotniejsze, w/w opinie są wyczerpujące oraz jasno i logicznie uzasadnione. Zostały w nich szczegółowo wyjaśnione przyczyny, dla których wskazani biegli uznali badanego za osobę częściowo niezdolną do pracy w związku
z wypadkiem przy pracy z dnia 17 grudnia 2012r. Jednocześnie biegli podkreślili,
że schorzenie narządu wzroku L. K. nie rokuje istotnej poprawy, a częściowa niezdolność do pracy jest trwała. Biegli stwierdzili, że ubezpieczony wskutek wypadku przy pracy utracił w znacznym stopniu widzenie okiem lewym i jednocześnie w znacznym stopniu utracił zdolność do pracy, zgodnie z kwalifikacjami. Dodatkowo biegła D. M. podniosła, że w stosunku do badania przeprowadzonego podczas postępowania
w organie rentowym, nastąpiła progresja wzroku ubezpieczonego, co potwierdzają kolejne badania okulistycznie. Ponadto opiniowany pomimo posiadania wyższego wykształcenia,
nie świadczył pracy w wyuczonym zawodzie inżyniera ochrony środowiska, natomiast pracował jako mechanik pokładowy w lotnictwie. L. K. na skutek wypadku przy pracy utracił licencję mechanika pokładowego upoważniającą go do pracy na pokładzie samolotu z uwagi na utratę w znacznym stopniu ostrości widzenia OL. Z takim uzasadnieniem biegłych odnośnie częściowej niezdolności do pracy i czasu jej trwania należało się zgodzić biorąc pod uwagę logiczną i pogłębioną argumentację, jaką przedstawili w sporządzonych opiniach sądowo-lekarskich.

Opinia biegłego sądowego z zakresu okulistyki K. S. została przez Sąd zaaprobowana. Biegła uznała ubezpieczonego za osobę częściowo niezdolną do pracy. Argumentacja biegłej w tym zakresie jest zbieżna z argumentacją biegłych B. M. oraz D. M. i zasługiwała na akceptację. Sąd
zwrócił jednak uwagę, że K. S. nie zajęła stanowiska odnośnie czasu trwania częściowej niezdolności do pracy.

Sąd nie podzielił stanowiska biegłego sądowego R. S., który nie uznał badanego za osobę niezdolną do pracy. Opinia jaką wskazany biegły wydał była niezgodna z opiniami biegłych: z zakresu okulistyki – B. M. i K. S. oraz z zakresu medycyny pracy - D. M.. M.in. z tego względu nie zasługiwała na aprobatę, a dodatkowo R. S. nie uwzględnił przy jej wydawaniu istotnej okoliczności, a mianowicie, że orzeczeniem Urzędu Lotnictwa Cywilnego z dnia 2 października 2014r. uznano ubezpieczonego za niezdolnego do pracy w klasie 2 na stanowisku mechanika pokładowego na podstawie § 8 rozporządzenia (...) z dnia 7 maja 2013r. w sprawie badań lotniczo-lekarskich.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie L. K. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział
w W. z dnia 10 grudnia 2014r., znak: (...), jako zasadne zasługiwało
na uwzględnienie.

Sąd zważył, że organ rentowy wydając zaskarżoną decyzję odmawiającą ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy oparł się na przepisach ustawy z dnia 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych ( Dz.U. z 2009r., Nr 167, poz. 1322 j. t.) zwanej dalej ,,ustawą’’. Przy czym w sprawie nie było sporne, iż ubezpieczony uległ wypadkowi przy pracy w rozumieniu art. 3 ustawy. Oś sporu wyznaczało tylko
i wyłącznie ustalenie dotyczące tego, czy ubezpieczony jest niezdolny do pracy zarobkowej
w związku z wypadkiem przy pracy, któremu uległ 17 grudnia 2012r.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 6 wskazanej ustawy, z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje dla ubezpieczonego, który stał się niezdolny do pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej.

W myśl art. 17 ust. 1 ustawy przy ustalaniu prawa do renty z tytułu niezdolności
do pracy, renty szkoleniowej, renty rodzinnej i dodatku do renty rodzinnej dla sieroty zupełnej z tytułu ubezpieczenia wypadkowego, do ustalenia wysokości tych świadczeń
oraz ich wypłaty stosuje się odpowiednio przepisy ustawy o emeryturach i rentach z FUS,
z uwzględnieniem przepisów niniejszej ustawy.

Definicję niezdolności zawiera przepis art. 12 ust. 1-3 ustawy z dnia
17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( Dz. U.
z 2013r., poz. 1440 j. t.), który stanowi, że niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie
lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, natomiast częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Zgodnie z art. 13 w/w ustawy, przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania, co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji, a także możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne.

Dokonując oceny przewidywanego okresu niezdolności do pracy zarobkowej bierze się pod uwagę przesłanki wynikające z treści § 6 rozporządzenia Ministra Pracy
i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 2004r. w sprawie orzekania o niezdolności do pracy ( Dz. U. z 2004r., Nr 273, poz. 2711), czyli charakter i stopień naruszenia sprawności organizmu oraz rokowania odzyskania zdolności do pracy. Treść powołanych przepisów obliguje do tego, aby niezdolność do pracy rozpatrywać indywidualnie w odniesieniu
do konkretnej osoby, przy uwzględnieniu jej stanów chorobowych, wieku, kwalifikacji.

Sąd dysponując zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, a przede wszystkim mając na uwadze dostępną dokumentację medyczną, dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych celem ustalenia stanu zdrowia ubezpieczonego. Biegły sądowy z zakresu okulistyki R. S. uznał, iż ubezpieczony jest osobą zdolną do pracy. Natomiast biegli sądowi z zakresu okulistyki K. S. i B. M. oraz z zakresu medycyny pracy D. M. stwierdzili, że niezdolność do pracy ubezpieczonego ma charakter częściowy i jest związana z wypadkiem przy pracy. Ich opinie odnosiły się w swojej treści do aktualnych schorzeń ubezpieczonego, które mają najistotniejszy wpływ na jego zdolność do wykonywania pracy. Dodatkowo biegli wydając przedmiotowe opinie mieli również na uwadze predyspozycje badanego do wykonywania pracy w przyszłości. Dopuszczenie dowodu z opinii biegłych sądowych B. M. i D. M. następowało w związku z zastrzeżeniami zgłoszonymi przez organ rentowy w pismach procesowych. Biegli sądowi w/w specjalności prawidłowo wykonali swoje czynności, a treść oraz wnioski zawarte w opiniach w sposób niebudzący wątpliwości Sądu zostały zredagowane.

Analizując zgromadzony materiał dowodowy, Sąd ustalił, że ubezpieczony pracował na stanowisku mechanika pokładowego i specjalisty od wyposażenia. Wypadek przy pracy z dnia 17 grudnia 2012r. nastąpił na skutek przyziemienia samolotu, po uderzeniu kół podwozia o pas lotniska. W związku z powyższym L. K. poczuł silne pieczenie w lewym oku i stracił ostrość widzenia. Jak wynika z dokumentacji lekarskiej, ubezpieczonego można uznać za osobę jednooczną oraz następuje u niego dalsze pogorszenie wzroku. To wskazuje, iż nie jest w stanie w sposób prawidłowy wykonywać czynności związanych z zajmowanym dotychczas stanowiskiem pracy. Dodatkowo należy wskazać, że pomimo posiadania przez ubezpieczonego wykształcenia wyższego, nie świadczył on pracy w wyuczonym zawodzie inżyniera ochrony środowiska. W związku z tym, zdaniem Sądu, orzeczenie częściowej niezdolności do pracy mającej charakter trwały odpowiada stanowi zdrowia ubezpieczonego na datę wydania decyzji.

Ustalając termin, od jakiego Sąd uznał za zasadne przyznanie ubezpieczonemu prawa do renty, zastosowanie znalazła opinia biegłej sądowej D. M., która wskazała, że od 14 października 2014r. ubezpieczony jest osobą częściowo niezdolną do pracy. Wobec tego, mając na względzie wskazaną okoliczność, a także brzmienie art. 129 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, Sąd na podstawie art. 477 ¹ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał L. K. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy od dnia 14 października 2014 roku na stałe.

ZARZĄDZENIE

(...)