Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 20 kwietnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu XI Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2016 r. w Toruniu na rozprawie

sprawy z wniosku J. S. (1), H. Z. i E. K.

z udziałem K. K.

o rozstrzygnięcie w przedmiocie czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu

postanawia:

I oddalić wniosek,

II ustalić, że każda ze stron ponosi koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie.

XI Ns 2717/15

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2015 roku wnioskodawczynie - J. S. (2) , H. Z. i E. K. wniosły o zezwolenie na dokonanie czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu polegającej na zezwoleniu im na sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego położonego w T. przy ulicy (...) za kwotę nie niższą niż 120.000,- zł .

W uzasadnieniu wyjaśniły , że wraz z K. K. posiadają , każda w ¼ części , spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nr (...) przy ul. (...) w T. , nabyte na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 19 czerwca 2015 roku , w sprawie XI Ns 782/15 o stwierdzeniu nabycia spadku po M. D.. Żadna ze współwłaścicielek nie zajmuje i nie ma zamiaru zajmować tego lokalu . Mieszkanie nie jest wynajmowane osobom trzecim. Uczestniczka K. K. sprzeciwia się sprzedaży lokalu bez uzasadnionej przyczyny.

W odpowiedzi na wniosek K. K. wniosła o jego oddalenie , wyrażając wolę zbycia udziału w prawie ( k. 20 – 21 akt). Na rozprawie w dniu 20 kwietnia 2016 roku podtrzymała swoje stanowisko podnosząc jedynie , że chciałby mieć wpływ na ustalenie wartości lokalu podlegającego sprzedaży (k. 36 akt).

Sąd ustalił co następuje:

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 19 czerwca 2015 roku w sprawie XI Ns 782/15 stwierdzono , że spadek po zmarłej M. D. nabyły : K. K. , J. S. (1) , H. Z. , E. K. , w ¼ części każda z nich.

K. K. , J. S. (1) , H. Z. , E. K. posiadają w udziałach po ¼ części , wynikających z powyższego postanowienia, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nr (...) przy ul. (...) w T. .

Dowód : odpis postanowienia z 19.06.2015 r. k. 8 akt,

zaświadczenie SM (...) k.7 akt,

J. S. (1) , H. Z. , E. K. zamierzają zbyć lokal mieszkalny położony w T. przy ul. (...). W dniu 2 września 2015 r. i 5 października 2015 r. wystosowały do K. K. na dwa adresy , tj. T. , ul. (...) i O. , ul. (...) pisma wzywające do wyrażenia zgody na sprzedaż lokalu. Przesyłki awizowano z adnotacją doręczyciela o ich niepodjęciu w terminie .

Dowód : kopia pisma z dnia 2.09.2015 r. , 5.10.2015 r. , awizowane przesyłki k. 4-6 , 29-30 akt

Nikt nie zajmuje przedmiotowego lokalu mieszkalnego ( okoliczność bezsporna).

Sąd zważył co następuje:

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie zebranych dokumentów i oświadczeń stron , które nie były kwestionowane .

Dokumenty złożone w niniejszej sprawie nie budziły żadnych wątpliwości Sądu.

Niewątpliwie wszystkie strony są zainteresowane zbyciem przedmiotowego lokalu mieszkalnego . Sporna między stronami jest jedynie kwota za jaką lokal winien być sprzedany. Wnioskodawczynie wskazały na wartość nie niższą niż 120.000,- zł , zaś według uczestniczki w pierwszej kolejności należałoby dokonać szacunku nieruchomości .

Przepis art. 199 k.c. określa zasady wykonywania zarządu rzeczą wspólną przy czynnościach przekraczających zakres zwykłego zarządu . Wynika z niego , że do zbycia rzeczy oraz innych czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu wymagana jest zgoda wszystkich współwłaścicieli. W razie braku tej zgody , ustawodawca przyznaje współwłaścicielom , których udziały wynoszą co najmniej połowę , żądanie rozstrzygnięcia przez sąd . Zatem rozstrzygnięcie sądu zastąpi brakującą zgodę części współwłaścicieli. Zadaniem sądu , przy rozpoznaniu takiego wniosku , jest uwzględnienie celu zamierzonej czynności oraz interesu wszystkich współwłaścicieli. Zamierzona czynność powinna mieć swoje uzasadnienie gospodarcze i nie powinna prowadzić do pokrzywdzenia któregokolwiek ze współwłaścicieli.

W niniejszej sprawie współwłaścicielki chcą zbyć lokal , różni je jedynie kwestia ceny ofertowej. Wnioskodawczynie wskazały , że winna to być kwota nie niższa niż 120.000,- zł , nie dokumentując w żaden sposób swojego stanowiska. Uczestniczka wyraziła wątpliwości w tym zakresie podnosząc , że zasadnym byłoby uprzednie oszacowanie nieruchomości . Według wnioskodawczyń uczestniczka celowo nie odbiera kierowanej do niej korespondencji i rozmyślnie nie wyraża zgody na sprzedaż lokalu. Złożone do sprawy dowody nie potwierdzają tych twierdzeń. Nie można bowiem uznać , że dwie awizowane przesyłki świadczą o obstrukcji i złej woli uczestniczki w tym zakresie. Co więcej , uczestniczka przed sądem deklaruje chęć zbycia lokalu.

Mając tak ograniczony materiał dowodowy sąd nie znalazł podstaw do orzekania zgodnie z wnioskiem wnioskodawczyń. W opinii sądu w pierwszej kolejności strony winny spróbować ustalić cenę za jaką lokal zostanie wystawiony na sprzedaż . Dopiero brak porozumienia w tym zakresie daje postawy do zwrócenia się do sądu o rozstrzygnięcie.

Na marginesie należy wskazać , że podstawowym sposobem wyjścia ze współwłasności , przy braku porozumienia stron, byłoby złożenie wniosku o dział spadku połączony ze zniesieniem współwłasności nieruchomości lub samodzielny wniosek o zniesienie współwłasności .

Mając powyższe na uwadze , sąd w oparciu o art. 199 k.c. ( a contrario) orzekł jak w sentencji.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 520§ 1 k.p.c.