Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 listopada 2016 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia w Warszawie, XI Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Michal Kowalski

Protokolant: Małgorzata Gardocka, Katarzyna Zielińska-Kupczyk, Karolina Szczęsna

przy udziale oskarżyciela publicznego: J. S., J. W., I. T.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 31 maja 2016 roku, 27 lipca 2016 roku, 30 sierpnia 2016 roku, 23 września 2016 roku, 26 października 2016 roku, 17 listopada 2016 roku

sprawy:

I. K. W. (1)

syna Z. i H.

urodzonego (...) w G.

obwinionego o to, że:

1. jako Prezes Zarządu (...) S.A. z siedzibą w W. przy ulicy (...) lokal (...), nie wypłacił K. R. - w ustalonym w zakładzie pracy terminie wypłaty, to jest 10 dnia każdego miesiąca – wynagrodzenia za następujące miesiące:

- za czerwiec 2014 roku – od 11 lipca 2014 roku do 13 lipca 2014 roku,

- za lipiec 2014 roku – od 11 sierpnia 2014 roku do 12 sierpnia 2014 roku,

- za sierpień 2014 roku – od 11 września 2014 roku do 25 września 2014 roku,

- za wrzesień 2014 roku – od 11 października 2014 roku do 30 października 2014 roku,

tj. o wykroczenie z art. 282 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy w zw. z art. 94 pkt 5, art. 85 § 1-2, art. 86 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy,

2. jako Prezes Zarządu (...) S.A. z siedzibą w W. przy ulicy (...) lokal (...), nie wypłacił K. W. (2) - w ustalonym w zakładzie pracy terminie wypłaty, to jest 10 dnia każdego miesiąca – wynagrodzenia za następujące miesiące:

- za sierpień 2014 roku – od 11 września 2014 roku do 25 września 2014 roku,

- za wrzesień 2014 roku – od 11 października 2014 roku do 30 października 2014 roku,

tj. o wykroczenie z art. 282 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy w zw. z art. 94 pkt 5, art. 85 § 1-2, art. 86 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy,

(...) jako Prezes Zarządu (...) S.A. z siedzibą w W. przy ulicy (...) lokal (...), nie wypłacił M. A. - w ustalonym w zakładzie pracy terminie wypłaty, to jest 10 dnia każdego miesiąca – wynagrodzenia za następujące miesiące:

- za czerwiec 2014 roku – od 11 lipca 2014 roku do 13 lipca 2014 roku,

- za lipiec 2014 roku – od 11 sierpnia 2014 roku do 30 października 2014 roku,

- za wrzesień 2014 roku – od 11 października 2014 roku do 12 października 2014 roku,

tj. o wykroczenie z art. 282 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy w zw. z art. 94 pkt 5, art. 85 § 1-2, art. 86 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy,

4. jako Prezes Zarządu (...) S.A. z siedzibą w W. przy ulicy (...) lokal (...), nie wypłacił K. R. wynagrodzenia za nw. miesiące:

- wynagrodzenia za październik 2014 roku od 11 listopada 2014 roku do dnia 6 maja 2015 roku,

- wynagrodzenia za listopad 2014 roku od 11 grudnia 2014 roku do 6 maja 2015 roku,

- wynagrodzenia za grudzień 2014 roku od 11 stycznia 2015 roku do 6 maja 2015 roku,

- wynagrodzenia za styczeń 2015 roku od 11 lutego 2015 roku do 6 maja 2015 roku,

- wynagrodzenia za luty 2015 roku od 11 marca do 6 maja 2015 roku,

tj. o wykroczenie z art. 282 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy w zw. z art. 94 pkt 5, art. 85 § 1-2, art. 86 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy,

5. jako Prezes Zarządu (...) S.A. z siedzibą w W. przy ulicy (...) lokal (...), nie wypłacił K. W. (2) wynagrodzenia za nw. miesiące:

- wynagrodzenia za październik 2014 roku od 11 listopada 2014 roku do dnia 6 maja 2015 roku,

- wynagrodzenia za listopad 2014 roku od 11 grudnia 2014 roku do 6 maja 2015 roku,

- wynagrodzenia za grudzień 2014 roku od 11 stycznia 2015 roku do 6 maja 2015 roku,

- wynagrodzenia za styczeń 2015 roku od 11 lutego 2015 roku do 6 maja 2015 roku,

- wynagrodzenia za luty 2015 roku od 11 marca do 6 maja 2015 roku,

tj. o wykroczenie z art. 282 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy w zw. z art. 94 pkt 5, art. 85 § 1-2 i art. 86 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy,

6. jako Prezes Zarządu (...) S.A. z siedzibą w W. przy ulicy (...) lokal (...), nie wypłacił K. W. (2) wynagrodzenia za nw. miesiące:

- wynagrodzenia za październik 2014 roku od 11 listopada 2014 roku do dnia 6 maja 2015 roku,

- wynagrodzenia za listopad 2014 roku od 11 grudnia 2014 roku do 6 maja 2015 roku,

- wynagrodzenia za grudzień 2014 roku od 11 stycznia 2015 roku do 6 maja 2015 roku,

- wynagrodzenia za styczeń 2015 roku od 11 lutego 2015 roku do 6 maja 2015 roku,

- wynagrodzenia za luty 2015 roku od 11 marca do 6 maja 2015 roku,

tj. o wykroczenie z art. 282 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy w zw. z art. 94 pkt 5, art. 85 § 1-2 i art. 86 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy,

7. jako Prezes Zarządu (...) S.A. z siedzibą w W. przy ulicy (...) lokal (...), nie wypłacił M. A. wynagrodzenia za nw. miesiące:

- za październik 2014 roku od 11 listopada 2014 roku do 6 maja 2015 roku,

- za listopad 2014 roku od 11 grudnia 2014 roku do 6 maja 2015 roku,

- za grudzień 2014 roku od 11 stycznia 2015 roku do 6 maja 2015 roku,

tj. o wykroczenie z art. 282 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy w zw. z art. 94 pkt 5, art. 85 § 1-2 i art. 86 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy,

8. jako Prezes Zarządu (...) S.A. z siedzibą w W. przy ulicy (...) lokal (...), nie wydał świadectwa pracy pracownikom:

- K. W. (2) od 31 stycznia 2015 roku do 23 kwietnia 2015 roku,

- K. R. od 30 listopada 2014 roku do 15 kwietnia 2015 roku,

tj. o wykroczenie z art. 282 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy w zw. z art. 97 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy

II. M. P.

syna Z. i B.

urodzonego (...) w P.

obwinionego o to, że:

1. jako osoba działająca w imieniu (...) S.A. z siedzibą w W. przy ulicy (...) lokal (...), nie wypłacił K. R. - w ustalonym w zakładzie pracy terminie wypłaty, to jest 10 dnia każdego miesiąca – wynagrodzenia za następujące miesiące:

- za maj 2014 roku – od 11 czerwca 2014 roku do 17 czerwca 2014 roku,

- za czerwiec 2014 roku – od 11 lipca 2014 roku do 13 lipca 2014 roku,

- za lipiec 2014 roku – od 11 sierpnia 2014 roku do 12 sierpnia 2014 roku,

- za sierpień 2014 roku – od 11 września 2014 roku do 25 września 2014 roku,

- za wrzesień 2014 roku – od 11 października 2014 roku do 30 października 2014 roku,

tj. o wykroczenie z art. 282 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy w zw. z art. 94 pkt 5, art. 85 § 1-2 i art. 86 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy,

2. jako osoba działająca w imieniu (...) S.A. z siedzibą w W. przy ulicy (...) lokal (...), nie wypłacił K. W. (2) - w ustalonym w zakładzie pracy terminie wypłaty, to jest 10 dnia każdego miesiąca – wynagrodzenia za następujące miesiące:

- za sierpień 2014 roku – od 11 września 2014 roku do 25 września 2014 roku,

- za wrzesień 2014 roku – od 11 października 2014 roku do 30 października 2014 roku,

tj. o wykroczenie z art. 282 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy w zw. z art. 94 pkt 5, art. 85 § 1-2 i art. 86 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy,

(...) jako osoba działająca w imieniu (...) S.A. z siedzibą w W. przy ulicy (...) lokal (...), nie wypłacił M. A. - w ustalonym w zakładzie pracy terminie wypłaty, to jest 10 dnia każdego miesiąca – wynagrodzenia za następujące miesiące:

- za czerwiec 2014 roku – od 11 lipca 2014 roku do 13 lipca 2014 roku,

- za lipiec 2014 roku – od 11 sierpnia 2014 roku do 30 października 2014 roku,

- za wrzesień 2014 roku – od 11 października 2014 roku do 12 października 2014 roku,

tj. o wykroczenie z art. 282 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy w zw. z art. 94 pkt 5, art. 85 § 1-2 i art. 86 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy,

4. jako osoba działająca w imieniu (...) S.A. z siedzibą w W. przy ulicy (...) lokal (...), nie wypłacił K. R. wynagrodzenia za nw. miesiące:

- wynagrodzenia za październik 2014 roku od 11 listopada 2014 roku do dnia 6 maja 2015 roku,

- wynagrodzenia za listopad 2014 roku od 11 grudnia 2014 roku do 6 maja 2015 roku,

- wynagrodzenia za grudzień 2014 roku od 11 stycznia 2015 roku do 6 maja 2015 roku,

- wynagrodzenia za styczeń 2015 roku od 11 lutego 2015 roku do 6 maja 2015 roku,

- wynagrodzenia za luty 2015 roku od 11 marca do 6 maja 2015 roku,

tj. o wykroczenie z art. 282 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy w zw. z art. 94 pkt 5, art. 85 § 1-2 i art. 86 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy,

5. jako osoba działająca w imieniu (...) S.A. z siedzibą w W. przy ulicy (...) lokal (...), nie wypłacił K. W. (2) wynagrodzenia za nw. miesiące:

- wynagrodzenia za październik 2014 roku od 11 listopada 2014 roku do dnia 6 maja 2015 roku,

- wynagrodzenia za listopad 2014 roku od 11 grudnia 2014 roku do 6 maja 2015 roku,

- wynagrodzenia za grudzień 2014 roku od 11 stycznia 2015 roku do 6 maja 2015 roku,

- wynagrodzenia za styczeń 2015 roku od 11 lutego 2015 roku do 6 maja 2015 roku,

- wynagrodzenia za luty 2015 roku od 11 marca do 6 maja 2015 roku,

tj. o wykroczenie z art. 282 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy w zw. z art. 94 pkt 5, art. 85 § 1-2 i art. 86 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy,

6. jako osoba działająca w imieniu (...) S.A. z siedzibą w W. przy ulicy (...) lokal (...), nie wypłacił K. W. (2) wynagrodzenia za nw. miesiące:

- wynagrodzenia za październik 2014 roku od 11 listopada 2014 roku do dnia 6 maja 2015 roku,

- wynagrodzenia za listopad 2014 roku od 11 grudnia 2014 roku do 6 maja 2015 roku,

- wynagrodzenia za grudzień 2014 roku od 11 stycznia 2015 roku do 6 maja 2015 roku,

- wynagrodzenia za styczeń 2015 roku od 11 lutego 2015 roku do 6 maja 2015 roku,

- wynagrodzenia za luty 2015 roku od 11 marca do 6 maja 2015 roku,

tj. o wykroczenie z art. 282 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy w zw. z art. 94 pkt 5, art. 85 § 1-2 i art. 86 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy,

7. jako osoba działająca w imieniu (...) S.A. z siedzibą w W. przy ulicy (...) lokal (...), nie wypłacił M. A. wynagrodzenia za nw. miesiące:

- za październik 2014 roku od 11 listopada 2014 roku do 6 maja 2015 roku,

- za listopad 2014 roku od 11 grudnia 2014 roku do 6 maja 2015 roku,

- za grudzień 2014 roku od 11 stycznia 2015 roku do 6 maja 2015 roku,

tj. o wykroczenie z art. 282 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy w zw. z art. 94 pkt 5, art. 85 § 1-2 i art. 86 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy,

8. jako osoba działająca w imieniu (...) S.A. z siedzibą w W. przy ulicy (...) lokal (...), nie wydał świadectwa pracy pracownikom:

- K. W. (2) - od 31 stycznia 2015 roku do 23 kwietnia 2015 roku,

- K. R. - od 30 listopada 2014 roku do 15 kwietnia 2015 roku,

tj. o wykroczenie z art. 282 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy w zw. z art. 97 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy,

I.  obwinionych K. W. (1) i M. P. uniewinnia od popełnienia zarzucanych im czynów;

II.  na podstawie art. 118 § 2 kpw określa, że koszty postępowania ponosi Skarb Państwa.

Sygn. akt XI W 7905/15

UZASADNIENIE

Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Obwiniony K. W. (1) pełni funkcję Prezesa Zarządu (...) SA z siedzibą w W. przy ul. (...) lok. (...) Spółka występowała wcześniej pod firmą (...) Spółka Akcyjna.

Obwiniony M. P. nie pełni w (...) SA żadnej funkcji, nie jest w tejże spółce zatrudniony.

K. W. (1), działając jako Prezes Zarządu (...) SA, nie wypłacił w ustalonym w zakładzie pracy terminie wypłaty, to jest do 10 dnia każdego miesiąca, wynagrodzenia za następujące miesiące pracownikom:

1. K. R.:

- za czerwiec 2014 roku – od 11 lipca 2014 roku do 13 lipca 2014 roku,

- za lipiec 2014 roku – od 11 sierpnia 2014 roku do 12 sierpnia 2014 roku,

- za sierpień 2014 roku – od 11 września 2014 roku do 25 września 2014 roku,

- za wrzesień 2014 roku – od 11 października 2014 roku do 30 października 2014 roku.

2. K. W. (2):

- za sierpień 2014 roku – od 11 września 2014 roku do 25 września 2014 roku,

- za wrzesień 2014 roku – od 11 października 2014 roku do 30 października 2014 roku,

3. M. A.:

- za czerwiec 2014 roku – od 11 lipca 2014 roku do 13 lipca 2014 roku,

- za lipiec 2014 roku – od 11 sierpnia 2014 roku do 12 sierpnia 2014 roku,

- za wrzesień 2014 roku – od 11 października 2014 roku do 30 października 2014 roku.

K. W. (1) nie wypłacił nadto:

1. K. R.:

- wynagrodzenia za październik 2014 roku od 11 listopada 2014 roku do dnia 6 maja 2015 roku,

- wynagrodzenia za listopad 2014 roku od 11 grudnia 2014 roku do 6 maja 2015 roku,

- wynagrodzenia za grudzień 2014 roku od 11 stycznia 2015 roku do 6 maja 2015 roku,

- wynagrodzenia za styczeń 2015 roku od 11 lutego 2015 roku do 6 maja 2015 roku,

- wynagrodzenia za luty 2015 roku od 11 marca do 6 maja 2015 roku,

2. K. W. (2):

- wynagrodzenia za październik 2014 roku od 11 listopada 2014 roku do dnia 6 maja 2015 roku,

- wynagrodzenia za listopad 2014 roku od 11 grudnia 2014 roku do 6 maja 2015 roku,

- wynagrodzenia za grudzień 2014 roku od 11 stycznia 2015 roku do 6 maja 2015 roku,

- wynagrodzenia za styczeń 2015 roku od 11 lutego 2015 roku do 6 maja 2015 roku,

- wynagrodzenia za luty 2015 roku od 11 marca do 6 maja 2015 roku,

3. M. A.:

- za październik 2014 roku od 11 listopada 2014 roku do 6 maja 2015 roku,

- za listopad 2014 roku od 11 grudnia 2014 roku do 6 maja 2015 roku,

- za grudzień 2014 roku od 11 stycznia 2015 roku do 6 maja 2015 roku.

Przyczyną opóźnień lub braku wypłaty wynagrodzenia wyżej wskazanym pracownikom Spółki był brak środków finansowych. Spółka (...) nie osiągała żadnych dochodów, nie posiadała majątku trwałego. Wynagrodzenie pracownikom wypłacano ze środków uzyskiwanych w drodze pożyczek od (...) Sp. z o.o. Obwiniony K. W. (1) nie miał możliwości wywiązania się z obowiązku terminowego wypłacania wynagrodzeń.

Z datą 31 października 2014 roku K. W. (1), działając jako Prezes Zarządu (...) SA, sporządził pisemne wypowiedzenie umowy o pracę K. R. z zachowaniem jednomiesięcznego okresu wypowiedzenia. Wypowiedzenie to zostało jednakże anulowane już w dniu 3 listopada 2014 roku i K. R. nadal pracowała w Spółce.

Również z datą 31 października 2014 roku K. W. (1), działając jako Prezes Zarządu (...) SA, sporządził pisemne wypowiedzenie umowy o pracę K. W. (2) z zachowaniem jednomiesięcznego okresu wypowiedzenia. K. W. (2) nigdy nie otrzymała wskazanego wypowiedzenia i nadal była zatrudniona w Spółce. W dniu 20 kwietnia 2015 roku to K. W. (2) złożyła wypowiedzenie umowy o pracę z winy pracodawcy. K. W. (1) przyjął to wypowiedzenie i w dniu 23 kwietnia 2015 roku K. W. (2) odebrała od niego prawidłowe świadectwo pracy.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o następujące dowody:

1.  informację z KRS (k. 7-13 ),

2.  umowę o pracę z K. R. (k. 21),

3.  wypowiedzenie umowy o pracę K. R. (k. 23, 92),

4.  umowę o pracę z K. W. (2) (k. 24, 121-122),

5.  wypowiedzenie umowy o pracę K. W. (2) (k. 26),

6.  umowę o pracę z M. A. (k. 132),

7.  listy płac (k. 38-40),

8.  listy obecności (k. 66-67, 93-94, 125-128),

9.  dyspozycje przelewów (k. 68-70),

10.  historię rachunku bankowego (k. 71-72),

11.  oświadczenie (k. 84),

12.  potwierdzenia wypłaty (k. 95-98, 129),

13.  zaświadczenie o zatrudnieniu K. R. z dnia 13 marca 2015 roku (k. 109),

14.  zestawienie wynagrodzenia (k. 110),

15.  wypowiedzenie umowy o pracę złożone przez K. W. (2) z dnia 20 kwietnia 2015 roku (k. 124),

16.  świadectwo pracy K. W. (2) z dnia 23 kwietnia 2015 roku (k. 437-438),

17.  zaświadczenie o zatrudnieniu K. W. (2) z dnia 13 marca 2015 roku (k. 444),

18.  pismo (...) z dnia 18 maja 2015 roku (k. 502),

19.  umowy pożyczki (k. 543-558),

20.  rachunek zysków i strat (k. 592-594, 619-621),

21.  wyjaśnienia obwinionych: K. W. (1) (k. 535v-536v), M. P. (k. 533v-535v),

22.  zeznania świadków: K. R. (k. 88, 454v, 455), K. W. (2) (k. 119-120, 454v, 455), M. A. (k. 454v, 455), A. C. (k. 627).

Obwiniony K. W. (1) i M. P. nie przyznali się do popełnienia zarzucanych im czynów.

Sąd zważył, co następuje:

Na wstępie wskazać należy, że ustalony na wstępie niniejszego uzasadnienia stan faktyczny nie budzi żadnych wątpliwości. Wynika on ze wszystkich wskazanych wyżej dowodów, które wzajemnie ze sobą korespondują. Wyjaśnienia obwinionych i zeznania świadków w zakresie istotnym z punktu widzenia odpowiedzialności za zarzucane obwinionym wykroczenia znajdują potwierdzenie w treści wskazanych na wstępie dokumentów, które nie były przez strony kwestionowane. Stan faktyczny nie jest wreszcie między stronami sporny. Wskazać także należy, że oskarżyciel publiczny ostatecznie wniósł o uniewinnienie obu obwinionych od zarzutów polegających na niewydaniu K. W. (2) i K. R. świadectwa pracy (wykroczenie z art. 282 § 1 pkt 3 kp).

Zadaniem Sądu była zatem ocena ustalonego stanu faktycznego pod kątem możliwości przypisania obwinionym wykroczeń zarzucanych im we wnioskach o ukaranie.

Zdaniem Sądu ani obwiniony K. W. (1), ani obwiniony M. P. nie mogli być uznani za winni tychże wykroczeń. Dlatego Sąd - mając świadomość upływu terminu przedawnienia karalności niektórych wykroczeń z art. 282 § 1 pkt 1 kp - uniewinnił obu obwinionych.

Wykroczenia opisanego w art. 282 § 1 pkt 1 kp dopuszcza się ten, kto wbrew obowiązkowi nie wypłaca w ustalonym terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi rodziny pracownika, wysokość tego wynagrodzenia lub świadczenia bezpodstawnie obniża albo dokonuje bezpodstawnych potrąceń.

Wykroczenia z art. 282 § 1 pkt 3 kp dopuszcza się ten, kto wbrew obowiązkowi nie wydaje pracownikowi świadectwa pracy.

Jak już wskazano we wcześniejszej części uzasadnienia, nie budzi żadnych wątpliwości, że nie wypłacono pracownikom: K. R., K. W. (2) i M. A. wynagrodzeń w ogóle bądź wypłacono je z opóźnieniem. Okoliczności te nie są sporne między stronami.

Wskazać w tym miejscu należy, że przywołany wyżej przepis art. 282 § 1 pkt 1 kp penalizuje zachowanie polegające na zaniechaniu dopełnienia obowiązków związanych z realizacją określonych uprawnień pracowniczych. Czynu tego może dopuścić się osoba, na której ciąży obowiązek wykonywania wskazanych w tym przepisie uprawnień pracowniczych, to jest na przykład kierownik zakładu pracy, główny księgowy lub pracownik upoważniony do działania w imieniu zakładu (vide wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 lutego 2003 roku, sygn. akt III KK 388/02). Obwiniony K. W. (1) pełnił w okresie objętym zarzutami wniosku o ukaranie funkcję prezesa zarządu spółki. Zgodnie z art. 368 § 1 ksh zarząd prowadzi sprawy spółki i reprezentuje spółkę. Zarząd w spółce jest to zatem organ, w którego kompetencjach i którego obowiązkiem jest podejmowanie wszelkich decyzji związanych z działalnością tego podmiotu (z wyjątkiem tych enumeratywnie zastrzeżonych dla walnego zgromadzenia i rady nadzorczej). Do zadań tych należy wykonywanie czynności z zakresu prawa pracy względem pracowników. Co za tym idzie należało przyjąć, iż to właśnie obwinionego K. W. (1), jako osobę piastującą funkcję Prezesa Zarządu, obciążały powinności związane z terminowym i prawidłowym realizowaniem obowiązków z zakresu prawa pracy względem pracowników kierowanego prze niego podmiotu – (...) SA.

Nie sposób jednakże przypisać K. W. (1) winy w zakresie zarzucanych mu wykroczeń. Wskazać bowiem należy, iż zgodnie z wyrażanym, zarówno w doktrynie, jak i orzecznictwie poglądem (vide wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 września 2009 roku, sygn. akt IV KK 66/09, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 lutego 2003 roku, sygn. akt III KK 388/02, a także A. Zoll w: Kodeks Karny. Część ogólna. Komentarz do art. 1-116 kk pod red. A. Zolla, Kraków 2004, s. 66- 67) do okoliczności wyłączających winę należy zaliczyć, poza wiekiem, poczytalnością, możliwością rozpoznania bezprawności i znamion czynu zabronionego, także wymagalność zgodnego z prawem zachowania odnoszoną do konkretnej sytuacji faktycznej. Sąd podziela pogląd, zgodnie z którym nie jest możliwe przyjęcie zawinienia sprawcy, który znalazł się w takiej sytuacji motywacyjnej, że nie miał obiektywnej możliwości dania posłuchu normie prawnej – zachowania się w sposób zgodny z prawem. Analizując przedmiotową kwestię bezpośrednio na gruncie oceny odpowiedzialności sprawcy za wykroczenia z art. 282 § 1 pkt 1 i § 2 kp Sąd Najwyższy w wyroku, sygn. akt IV KK 66/09, którego wnioski tut. Sąd podziela w całości, wskazał, że odpowiedzialność za wykroczenie z art. 282 kp można przypisać tylko temu sprawcy, z którego winy doszło do niewypłacenia należnych pracownikowi świadczeń pieniężnych. Przyczyną taką, może być (między innymi) brak dochodów po stronie zakładu pracy, powodujący że jego sytuacja finansowa stała się na tyle trudna, iż nie pozwala na regularną wypłatę zobowiązań.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszego stanu faktycznego stwierdzić należy, iż w zakresie czynów zarzucanych mu wnioskiem o ukaranie, obwiniony K. W. (1) nie miał możliwości zachowania się w sposób zgodny z prawem. Jak wynika z poczynionych ustaleń, sytuacja finansowa Spółki była wyjątkowo zła – Spółka finansowo zależna była od pożyczek udzielnych przez spółkę (...) – akcjonariusza spółki (...). S. S. nie miała żadnego majątku, jej bilans finansowy był ujemny, nie osiągała żadnych dochodów. W kontekście oceny przedmiotowego stanu faktycznego pod kątem możliwości przypisania K. W. (1) zawinienia podkreślenia wymaga, że obwiniony, w obliczu problemów finansowych, podejmował działania mające na celu pozyskanie środków na wypłaty dla pracowników, choć te wypłacane były przynajmniej z opóźnieniem. Ubocznie stwierdzić należy, że kwestia wiedzy obwinionego K. W. (1) o złej sytuacji majątkowej spółki w momencie objęcia przez niego funkcji prezesa zarządu nie mogła mieć znaczenia z punktu widzenia przypisania mu odpowiedzialności za zarzucane czyny. Nie ulega bowiem wątpliwości, że przepis art. 282 § 1 pkt 1 kp penalizuje zachowanie polegające na niewywiązywaniu się przez pracodawcę ze swoich obowiązków, a nie sam fakt objęcia roli pracodawcy czy też innej osoby odpowiedzialnej za wypłatę wynagrodzeń. Jako działanie nieprawidłowe w tym kontekście można zatem co najwyżej rozważać sytuację podjęcia się roli osoby odpowiadającej za wypłatę świadczeń pracownikom i niezgłoszenie w odpowiednim czasie wniosku o ogłoszenie upadłości takiego niewypłacalnego podmiotu, co nie jest przedmiotem oceny Sądu w sprawie niniejszej.

Całokształt opisanych powyżej okoliczności w sposób jednoznaczny wskazuje, że obwiniony K. W. (1) nie miał faktycznej możliwości wypłaty wynagrodzeń bądź wypłaty ich w terminie. Zdaniem Sądu przypisanie obwinionemu winy w zakresie zarzucanych mu czynów byłoby niezasadne.

Co do zaś obwinionego M. P. to zauważyć należy, że przepis art. 282 kp swoim zakresem podmiotowym obejmuje wszystkie te osoby, które dopuszczają się wskazanych w § 1 i 2 naruszeń, pod warunkiem że czynią to wbrew nałożonym na nie obowiązkom. Zakresem tym, w przeciwieństwie do art. 281 kp, objęte są nie tylko osoby, które mają status pracodawcy bądź pracodawcę reprezentujące. Objęcie pierwszej grupy zakresem odpowiedzialności na gruncie art. 282 kp jest oczywiste. Odpowiedzialne będą również osoby, które są zobowiązane do wykonywania tylko pewnych czynności w granicach samodzielnego działania tych osób. Wystarczy bowiem, że pracodawca zobowiąże pracownika lub inną osobę do wykonywania pewnych czynności (np. wypłacania wynagrodzenia) i fakt niewykonywania powierzonego obowiązku może być rozpatrywany z perspektywy wykroczenia ustanowionego w art. 282 kp.

W ocenie Sądu jednak w niniejszej sprawie nie sposób przypisać M. P. bycia podmiotem, któremu można przypisać zarzucane mu wykroczenia. Obwiniony M. P. nie był zatrudniony w spółce (...), nie pełnił w niej żadnej funkcji – nie był w rozumieniu Kodeksu pracy pracodawcą ani pracodawcy nie reprezentował. Nie ciążył też na nim żaden prawny obowiązek z tym związany. Nie mają tu żadnego znaczenia nieformalne powiązania tegoż obwinionego ze spółką (...) i rola jaką de facto w niej odgrywał. Nie można mu przypisać odpowiedzialności za niewypłacanie wynagrodzenia pracownikom w terminie. Ad absurdum natomiast prowadzi rozumowanie jakoby M. P. można by było przypisać wykroczenie z art. 282 § 1 pkt 3 kp, polegające na niewydaniu K. W. (2) i K. R. świadectwa pracy. Na obwinionym nie ciążył w żadnym razie taki obowiązek – jako kto miałby się M. P. na takim świadectwie pracy podpisać?

Reasumując rozważania odnośnie M. P., jego uniewinnienie wynika z braku zdolności po jego stronie bycia podmiotem zarzucanych mu wykroczeń.

Wracając natomiast do kwestii uniewinnienia obwinionego K. W. (1) od zarzutu polegającego na niewydaniu K. W. (2) i K. R. świadectwa pracy, o co ostatecznie wnosił także oskarżyciel publiczny, wskazać należy, iż jak wynika z niespornego w tym zakresie materiału dowodowego, w szczególności zeznań K. W. (2) i K. R., a także wskazanych na wstępie dokumentów, choćby z listy obecności, zatrudnienie z tymi pracownikami nie ustało w terminach, które nakazywałyby wydanie im świadectw pracy we wskazanych w zarzucie datach. K. W. (2) nigdy nie otrzymała wypowiedzenia sporządzonego w dniu 31 października 2014 roku i nadal była zatrudniona w Spółce. To ona w dniu 20 kwietnia 2015 roku rozwiązała umowę o pracę z winy pracodawcy. K. W. (1) przyjął to wypowiedzenie i w dniu 23 kwietnia 2015 roku K. W. (2) odebrała od niego prawidłowe świadectwo pracy. Podobnie K. R. cały czas świadczyła pracę w spółce (...), a jej wypowiedzenie z 31 października 2014 roku zostało anulowane już 3 listopada 2014 roku. Zauważyć w tym miejscu należy także niekonsekwencję oskarżyciela publicznego, który stawia zarzuty z art. 282 § 1 pkt 3 kp, dotyczące niewydania świadectw pracy po zakończeniu zatrudnienia, a równocześnie zarzuca niewypłacanie wynagrodzeń K. W. (2) i K. R. za okres późniejszy niż daty rzekomego ustania stosunku pracy, co powodować miało obowiązek wydania świadectw pracy we wskazanych w zarzutach terminach.

Mając na uwadze wszystkie powyższe względy, Sąd uniewinnił obwinionych od popełnienia zarzucanych im czynów.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 118 § 2 kpw.