Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym w dniu 05 października 2015 roku a skierowanym przeciwko stronie pozwanej (...) (...) z siedzibą w P. (...)A (...) Spółka Akcyjna Oddział w Polsce w W. powódka J. K. wniosła o zasądzenie od strony pozwanej na jej rzecz kwoty 2 401,50 złotych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 25 kwietnia 2015 roku do dnia zapłaty oraz o obciążenie strony przeciwnej poniesionymi przez nią kosztami procesu. W uzasadnieniu żądania powódka podała, że w dniu 23 marca 2015 r. została uszkodzony pojazd powódki P. nr re. (...). Pojazd sprawcy kolizji był w dacie kolizji ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej u pozwanej. Powódka zgłosił szkodę pozwanej, w następstwie czego pozwana wykonała kalkulację kosztów naprawy pojazdu i wypłaciła powódce 706,33 zł. Powódka zleciła sporządzenie prywatnej ekspertyzy rzeczoznawcy, który ustalił, że szkoda w pojeździe powódki opiewa na kwotę 3 107,83 zł złotych. Powódka domaga się dopłaty odszkodowania z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej sprawcy kolizji z dnia 23 marca 2015 r. Przedmiot sporu stanowi różnica pomiędzy kosztami naprawy pojazdu powódki określonymi w kalkulacji naprawy z dnia 3 kwietnia 2015 r. (3 107,83 zł) a zapłaconym odszkodowaniem (706,33 zł).

W odpowiedzi na pozew strona pozwana (...) (...) z siedzibą w P. (...)A (...) Spółka Akcyjna Oddział w Polsce w W. wniosła o oddalenie powództwa oraz obciążenie powódki poniesionymi przez stronę pozwaną kosztami postępowania. W uzasadnieniu zaprezentowanego stanowiska strona pozwana zakwestionowała roszczenie powódki co do wysokości, w szczególności koszt naprawy wskazany w załączonej do pozwu kalkulacji, w tym zakres uszkodzeń pojazdu, który miałby powstać wskutek zdarzenia z dnia 23 marca 2015 r. i konieczność wymiany elementów wskazanych przez powódkę na nowe części oryginalne. Według pozwanego wysokość kosztów naprawy pojazdu poszkodowanej winna zostać ustalona na podstawie wartości alternatywnych części zamiennych.

W toku procesu obie strony podtrzymały swoje stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W wyniku kolizji komunikacyjnej z dnia 23 marca 2015 roku został uszkodzony pojazd powódki J. K. marki P. nr rej. (...).

Posiadacz samochodu, który doprowadził do zdarzenia szkodowego, był ubezpieczony z tytułu odpowiedzialności cywilnej u strony pozwanej (...) (...) z siedzibą w P. (...)A (...) Spółka Akcyjna Oddział w Polsce w W..

Bezsporne

Powódka zgłosiła szkodę u strony pozwanej w dniu 24 marca 2015 roku. W wyniku postępowania likwidacyjnego strona pozwana wypłaciła powódce odszkodowanie w wysokości 706,33 zł tytułem kosztów naprawy pojazdu.

Dowód:

- akta szkody na płycie CD, k. 29.

Powódka celem weryfikacji stanowiska pozwanej zleciła sporządzenie kosztorysu szkody firmie (...) z L.. Koszt naprawy pojazdu wg ekspertyzy prywatnej to kwota 3 107,83 zł brutto.

Dowód:

- kalkulacja naprawy sporządzona przez A. M. G. z L. z dnia 03.04.2015 r., k. 9-11.

W następstwie zdarzenia z dnia 23 marca 2015 r. zakres naprawy w pojeździe powódki zgodny z wymogami wynikającymi z technologii naprawy producenta obejmuje:

a) naprawę blacharską błotnika tylnego prawego w wymiarze 15 jc. polegającą na odnowie lakieru w dolnej części,

b) naprawę mechaniczną zderzaka tylnego (okładzina) w wymiarze 6 jc. polegającą na odtworzeniu powłoki lakierowanej na el. z tworzywa,

c) lakierowanie pokrywy wierzchniej wlewu paliwa w celu ujednolicenia kolorystyki.

W ramach naprawy przedmiotowego pojazdu nie ma potrzeby wymiany jakiegokolwiek elementu. Nie są konieczne operacje demontażu szyby tylnej i lakierowania cieniującego drzwi tylnych prawych, które zostały niezasadnie uwzględnione w kosztorysie przedłożymy przez powódkę. Ponieważ na podstawie dokumentacji fotograficznej, obrazującej stan naprawianych elementów, nie można wyróżnić śladów wcześniejszych uszkodzeń, nie związanych ze szkodą z dnia 23 marca 2015 r., brak jest podstaw do potrąceń wartości materiału lakierniczego na polakierowanie błotnika i zderzaka, zastosowanych w kosztorysie sporządzonym przez ubezpieczyciela.

Z technicznego punktu widzenia właściwą jakość naprawy pozwalająca na optymalne przywrócenie przedmiotowego samochodu do stanu sprzed szkody gwarantuje wykonanie jej zgodnie z procedurami i technologią naprawy producenta pojazdu w warunkach autoryzowanego serwisu lub odpowiednio wyposażonego nieautoryzowanego warsztatu naprawczego.

Całkowity koszt naprawy brutto pojazdu wynosi 2 262,52 zł i uwzględnia obowiązujące w marcu 2015 r. średnie stawki warsztatowe za robociznę wynoszące 100 zł netto za 1 roboczogodzinę dla prac mechaniczno – blacharskich i 100 zł netto za 1 rbg dla prac lakierniczych przyjętych na podstawie stawek stosowanych przez nieautoryzowane warsztaty samochodem z L. i okolic.

Dowód:

- opinia biegłego z zakresu mechanoskopii, techniki samochodowej i wyceny pojazdów L. S. (1) z dnia 25.06.2016 r., 55-71.

Sąd zważył, co następuje :

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w części.

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w przeważającej części.

Bezspornym w sprawie było, iż w dniu 23 marca 2015 r. uszkodzeniu uległ należący do powódki J. K. pojazd marki P. nr rej. (...). Sprawca szkody posiadał ubezpieczenie OC zawarte z pozwanym towarzystwem ubezpieczeniowym.

Stosownie do art. 361 k.c. zobowiązany do naprawienia szkody ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W tych granicach poszkodowanemu należy się rekompensata za straty, które poniósł i korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Odszkodowanie ma rekompensować uszczerbek w stanie majątkowym poszkodowanego wynikający z różnicy pomiędzy stanem majątkowy powstałym na skutek zdarzenia wyrządzającego szkodę a stanem jaki by istniał gdyby szkoda nie wystąpiła.

W rozpoznawanej sprawie, poszkodowana powódka dokonała wyboru formy odszkodowania w ten sposób, iż domagała się zapłaty kwoty, służącej do przywrócenia pojazdu do stanu sprzed kolizji, a więc zwrotu kosztów naprawy.

Żądanie takie jest uzasadnione na podstawie art. 363 § 1 k.c.

Od samego początku strona pozwana kwestionowała wysokość szkody powołując się na sporządzoną w toku postępowania likwidacyjnego kalkulację szkody.

Tymczasem na podstawie przeprowadzonej w toku postępowania opinii biegłego sądowego L. S. (1) ustalono, iż koszt naprawy oszacowany w postępowaniu likwidacyjnym jest zaniżony i wynosi 2 262,52 zł brutto.

Opinia biegłego sądowego L. S. (1) nie była kwestionowana przez strony, a jako spójna, fachowa i rzetelna posłużyła Sądowi do poczynienia ustaleń faktycznych istotnych w sprawie. Z opinii tej wynika zakres uszkodzeń oraz naprawy przedmiotowego pojazdu. Biegły odniósł się także do kalkulacji sporządzonych przed procesem zarówno na zlecenie towarzystwa ubezpieczeniowego jak i powódki. W sposób przekonujący wyjaśnił przyczyny determinujące zaniżenie kalkulacji przez stronę pozwaną i jej zawyżenie w ekspertyzie prywatnej. Jednocześnie z opinii sądowej wynika, iż zakres naprawy pojazdu nie obejmował wymiany żadnego z uszkodzonych elementów, sprowadzał się jedynie do prac mechaniczno – blacharskich i lakierniczych, co wykluczało rozpatrywanie szkody w kontekście części oryginalnych i zamienników. Zastosowane przez biegłego stawki za roboczogodzinę mają charakter uśredniony oraz są stawkami sosowanymi w warsztatach nieautoryzowanych z L. i okolic, gdyż wg biegłego naprawa w takich warunkach gwarantuje optymalne przywrócenie przedmiotowego samochodu do stanu sprzed szkody. Przekonujące jest także stanowisko biegłego w zakresie w jakim stwierdził, że brak jest podstaw do potrąceń wartości materiału lakierniczego na polakierowanie błotnika i zderzaka. Zdaniem Sądu punktem wyjścia winno być więc stwierdzenie, że skoro zasadą jest zamontowanie w pojeździe części oryginalnych, to tak samo zasadą jest oryginalny lakier. Ciężar dowodu w zakresie wykazania okoliczności przeciwnej, tj. że w pojeździe były zamontowane części nieoryginalne lub, że lakier nosił ślady wcześniejszych uszkodzeń, winien spoczywać na pozwanym. To pozwany ubezpieczyciel przy dokonaniu oględzin powypadkowych pojazdu ma możliwość by zbadać stan techniczny pojazdu, w szczególności określić jakiego typu były części uszkodzone (oryginalne czy też nie) oraz czy lakier nosił ślady wcześniejszych uszkodzeń. Nie przeprowadzenie takiego dowodu powoduje, nie obalenie domniemania faktycznego, że zarówno części jak i lakier były oryginalne. Skoro, co wynika z opinii biegłego L. S., na podstawie dokumentacji fotograficznej sporządzonej przez pozwanego nie można wyróżnić śladów wcześniejszych uszkodzeń na elementach zakwalifikowanych do naprawy, to nie ma podstaw do stosowania potrąceń.

Reasumując, zasądzona w pkt I wyroku kwota stanowi różnicę pomiędzy kosztami naprawy samochodu brutto wyliczonymi przez biegłego (2 262,52 zł), a kwotą wypłaconą powódce w toku postępowania likwidacyjnego (706,33 zł). Dalej idące powództwo jako wygórowane podlegało oddaleniu. O czym Sad orzekł jak w pkt I i II wyroku na podstawie przepisów dotyczących umów ubezpieczenia, tj. zwłaszcza art. 822 k.c. w zw. z art. 436 k.c.

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 k.c. w zw. z art. 817 § 1 k.c., z którego wynika, że roszczenie o odszkodowanie przeciwko ubezpieczycielowi jest wymagalne z upływem trzydziestu dni licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku.

O kosztach postępowania orzeczono w pkt III wyroku na podstawie art. 100 k.p.c. dokonując stosunkowego ich rozdzielnia.

Powódka poniosła koszty procesu w kwocie 1 409,37 zł (121 zł – opłata od pozwu, 671,37 zł – wykorzystana cześć zaliczki na biegłego, 600 zł – koszty zastępstwa procesowego, 17 zł – opłata skarbowa od pełnomocnictwa) oraz wygrała sprawę w 65 %, dlatego przysługuje jej zwrot kosztów w wysokości 916 zł. Strona pozwana poniosła koszty w wysokości 600 zł (koszty zastępstwa procesowego) i wygrała proces w 35 %, zatem przysługuje jej zwrot kosztów w wysokości 210 zł. W wyniku ostatecznego rozliczenia do zapłaty z tytułu zwrotu kosztów procesu pozostaje kwota 706 zł, jaką strona pozwana winna zapłacić powódce, o czym orzeczono jak w pkt III wyroku.

Rozstrzygniecie jak w pkt IV uzasadnione jest treścią art. 84 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Sygn. akt I C 1148/15

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)