Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: II K 325/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 lipca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Toruniu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Ewa Lemanowicz - Pawlak

Protokolant: sekr. sąd. Katarzyna Pietrzak

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej Toruń Centrum-Zachód Natalii Gorzyckiej po rozpoznaniu dnia 11 lipca 2016 roku

sprawy:

T. Z. (1) s. M. i G. z domu B.

ur. (...) w C.

oskarżonego o to, że:

I.w dniu 12 grudnia 2015 r. na trasie T. - G. gm. Z.
dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia stanowiącego własność J.
J. w postaci portfela z zawartością dowodu osobistego na nazwisko J.
J., karty bankomatowej (...) wraz z kodem (...) do
karty, wezwania na komisję lekarską oraz pieniędzy w kwocie 500 zł

-

tj. o czyn z art. 278§1 i 5 kk i art. 275§1 lek w zw. z art. 11 §2 kk

II.w dniu 13 grudnia 2015 r. o godz. 01:53 w T. przy ul. (...).
S. 8 przy użyciu karty bankomatowej (...)
stanowiącej własność J. J. (2) oraz kodu (...) do karty - w posiadanie,
których wszedł w wyniku czynu zabronionego - dokonał wypłaty pieniędzy w
kwocie 500 zł z bankomatu (...) bez wiedzy i zgody właściciela rachunku,
działając tym na szkodę J. J. (2)

-

tj. o czyn z art. 279§1 kk

III.w dniu 13 grudnia 2015 r. o godz. 02:32 w T. przy ul. (...).
S. 8 przy użyciu karty bankomatowej (...)
stanowiącej własność J. J. (2) oraz kodu (...) do karty - w posiadanie,
których wszedł w wyniku czynu zabronionego - dokonał wypłaty pieniędzy w
kwocie 1.000 zł z bankomatu (...) bez wiedzy i zgody właściciela
rachunku, działając tym na szkodę J. J. (2)

-

tj. o czyn z art. 279§1 kk

IV. w dniu 13 grudnia 2015 r. o godz. 03:51 w T. przy ul. (...). S. 8 przy użyciu karty bankomatowej (...) stanowiącej własność J. J. (2) oraz kodu (...) do karty - w posiadanie, których wszedł w wyniku czynu zabronionego - dokonał wypłaty pieniędzy w kwocie 500 zł z bankomatu (...) bez wiedzy i zgody właściciela rachunku, działając tym na szkodę J. J. (2) - tj. o czyn z art. 279§1 kk

ORZEKA:

I/ oskarżonego T. Z. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w punkcie I aktu oskarżenia stanowiącego występek z art. 278§1 i 5 kk i art. 275§1 kk w zw. z art. 11 §2 kk i za to w myśl art. 11§3kk na mocy art. 278§1 i 5kk wymierza mu karę 6 ( sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II/ na podstawie art. 33§1,2 i 3kk za popełnienie czynu opisanego w punkcie I aktu oskarżenia orzeka wobec oskarżonego karę grzywny w wysokości 20 ( dwudziestu) stawek dziennych przyjmując ,iż jedna stawka jest równoważna kwocie 20 (dwudziestu) złotych;

III/ oskarżonego T. Z. (1) uznaje za winnego popełnienia czynów opisanych w punktach II, III i IV aktu oskarżenia, z tym ustaleniem, iż działał on ciągiem przestępstw z art. 279§1kk i za to w myśl art. 91§1kk na mocy art. 279§1kk wymierza mu karę 1 ( jednego) roku pozbawienia wolności;

IV/ na podstawie art. 91§2kk w zw. z art. 85§1kk i art. 86§1kk w miejsce kar pozbawienia wolności orzeczonych w punktach I i II wyroku orzeka kare łączną 1 ( jednego) roku pozbawienia wolności, której wykonanie na mocy art. 69§1 i 2kk w zw. z art. 70§ 1kk warunkowo zawiesza na okres 4 ( czterech) lat tytułem próby;

V/ na podstawie art.73§1kk oddaje oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego;

VI/ na podstawie art. 72§2kk zobowiązuje oskarżonego do naprawienia szkody poprzez uiszczenie na rzecz J. J. (2) kwoty 2500 ( dwa tysiące pięćset) złotych w terminie 1 ( jednego) roku od uprawomocnienia się wyroku;

VII/ zwalnia oskarżonego z kosztów sądowych, wydatkami postępowania obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 325/16

UZASADNIENIE

J. J. (2) i T. Z. (1) są sąsiadami. W dniu 12 grudnia 2015 roku J. J. (2) pojechał wraz z T. Z. i jego znajomym do (...) w T.. W drodze powrotnej mężczyźni zakupili i spożyli alkohol, a następnie pojechali do domu J. J.. W trakcie wieczoru oskarżony zabrał z reklamówki portfel należący do J. J. (2), w którym znajdowały się pieniądze w kwocie 500 zł, dowód osobisty, karta do bankomatu oraz kartka z zapisanym kodem (...), a także wezwanie na komisję lekarską. T. Z. (1) zabrał kluczyki do stojącego pod domem samochodu należącego do J. W., który również przebywał w domu J. J. i pojechał do T..

(dowody: zeznania J. J. (2), k. 1-2

wyjaśnienia T. Z. (1), k. 32-35)

T. Z. przy użyciu karty bankomatowej oraz przynależnego do niej kodu (...) w dniu 13 grudnia 2015 roku trzykrotnie pobrał z bankomatu położonego w T. przy ul. (...). (...), odpowiednio o godzinach 01:53- 500 zł, 02:32- 1000zł i 03:51- 500 zł.

(dowody: wyjaśnienia T. Z. (1), k. 32-35

wyciąg z rachunku należącego do pokrzywdzonego, k. 4-5)

T. Z. (1) był trzykrotnie karany sądownie w (...), m.in. za prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości i kradzież.

(dowód: karta karna, k. 38)

T. Z. (1) został oskarżony o to, że:

I. w dniu 12 grudnia 2015 r. na trasie T. - G. gm. Z.
dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia stanowiącego własność J.
J. w postaci portfela z zawartością dowodu osobistego na nazwisko J.
J., karty (...). wraz z kodem (...) do
karty, wezwania na komisję lekarską oraz pieniędzy w kwocie 500 zł

-

tj. o czyn z art. 278§1 i 5 kk i art. 275§1 kk w zw. z art. 11 §2 kk

II.w dniu 13 grudnia 2015 r. o godz. 01:53 w T. przy ul. (...).
S. 8 przy użyciu karty bankomatowej (...)
stanowiącej własność J. J. (2) oraz kodu (...) do karty - w posiadanie,
których wszedł w wyniku czynu zabronionego - dokonał wypłaty pieniędzy w
kwocie 500 zł z bankomatu (...) bez wiedzy i zgody właściciela rachunku,
działając tym na szkodę J. J. (2)

-

tj. o czyn z art. 279§1 kk

III.w dniu 13 grudnia 2015 r. o godz. 02:32 w T. przy ul. (...).
S. 8 przy użyciu karty bankomatowej (...)
stanowiącej własność J. J. (2) oraz kodu (...) do karty - w posiadanie,
których wszedł w wyniku czynu zabronionego - dokonał wypłaty pieniędzy w
kwocie 1.000 zł z bankomatu (...) bez wiedzy i zgody właściciela
rachunku, działając tym na szkodę J. J. (2)

-

tj. o czyn z art. 279§1 kk

IV. w dniu 13 grudnia 2015 r. o godz. 03:51 w T. przy ul. (...). S. 8 przy użyciu karty bankomatowej (...) stanowiącej własność J. J. (2) oraz kodu (...) do karty - w posiadanie, których wszedł w wyniku czynu zabronionego - dokonał wypłaty pieniędzy w kwocie 500 zł z bankomatu (...) bez wiedzy i zgody właściciela rachunku, działając tym na szkodę J. J. (2) - tj. o czyn z art. 279§1 kk

Oskarżony przyznał się do zarzucanych mu czynów i wyraził chęć dobrowolnego poddania się karze. Wersja zdarzeń przedstawiona przez oskarżonego znajduje potwierdzenie nie tylko w zeznaniach pokrzywdzonego J. J. (2) (k. 1-2), ale także m. in. w zgromadzonym w aktach sprawy wyciągu z rachunku bankowego należącego do pokrzywdzonego (k. 4-5) oraz zdjęciach z nagrania monitoringu zamieszczonego w bankomacie (k.18-20).

W dniu 25 marca 2016 roku prokurator złożył wniosek o skazanie T. Z. (1) bez przeprowadzenia rozprawy, w trybie art. 335 § 1 kpk, i wymierzenie uzgodnionej z oskarżonym kary: za czyn z pkt I – 6 miesięcy pozbawienia wolności, za czyny z pkt II, III, IV, po przyjęciu art. 91 § 1 kk – 1 roku pozbawienia wolności, przy czym w miejsce ww. kar orzeczenie, na podstawie art. 85 § 1 kk i art. 91 § 1 kk, kary łącznej 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 4 lata, a także orzeczenie, na podstawie art. 33 § 1 i 3 kk grzywny w wysokości 20 stawek dziennych po przyjęciu, iż jedna stawka jest równoważna kwocie 20 zł, a także oddanie na podstawie art. 73 § 1 kk pod dozór kuratora oraz orzeczenie, na podstawie art. 72 § 2 obowiązku naprawienia szkody w całości na rzecz J. J. (2), tj. kwoty 2.500 zł w terminie 1 roku od uprawomocnienia się orzeczenia, a także zwolnienie oskarżonego od kosztów sądowych. Na posiedzeniu w dniu 11 lipca 2016 roku prokurator zmodyfikował powyższy wniosek w ten sposób, że określił, iż kara grzywny dotyczy czynu opisanego w punkcie I aktu oskarżenia.

Sąd zważył, co następuje:

Okoliczności popełnienia zarzucanych oskarżonemu czynów zabronionych nie budzą wątpliwości, a jego przyznanie się do winy znajduje potwierdzenie w pozostałych niekwestionowanych dowodach w postaci dokumentów.

Kierując się powyższym, sąd na posiedzeniu w dniu 11 lipca 2016 roku, uwzględnił wniosek prokuratora i uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów. Jednocześnie sąd uznał, biorąc pod uwagę dyrektywę wymiaru kary zawartą w art. 53 kk, iż należy uwzględnić wniosek prokuratury również w tym zakresie.

Jako okoliczności łagodzące w stosunku do oskarżonego sąd uznał jego postawę w toku postępowania, tj. przyznanie się do winy oraz dobrowolne poddanie się karze . Z kolei za okoliczność obciążającą sąd uznał uprzednią karalność T. Z. (1), a także stopień zawinienia i społecznej szkodliwości popełnionych przez niego przestępstw.

Za czyn zarzucany oskarżonemu w punkcie I aktu oskarżenia Sąd wymierzył mu w myśl art. 11 § 3 kk na mocy art. 278 § 1 i 5 kk karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 1, 2 i 3 kk karę 20 stawek dziennych grzywny, przyjmując, iż jedna stawka jest równoważna kwocie 20 zł.

Sąd wziął pod uwagę, iż oskarżony jest osobą niepracującą, uzyskującą jedynie zasiłek dla bezrobotnych, nadto posiada na utrzymaniu dwoje dzieci, dlatego też grzywna w stosunkowo niskim wymiarze nie będzie dla niego zbytnio uciążliwa.

Z kolei za przestępstwa z art. 279 § 1 kk pozostające w ciągu przestępstw sąd wymierzył, w myśl art. 91 § 1 kk na mocy art. 279 § 1 kk, karę 1 roku pozbawienia wolności. Przy wymiarze w/w kary sąd miał z jednej strony na względzie uprzednią karalność oskarżonego , wielokrotność inkryminowanego działania oraz wysoki stopień zawinienia i społecznej szkodliwości czynów. Natomiast jako okoliczności łagodzące sąd poczytał przyznanie się do winy oraz jego postawę w toku postępowania, zmierzającą do przyspieszenia postępowania.

W miejsce powyższych kar pozbawienia wolności, na podstawie art. 91 § 2 kk w zw. art. 85 § 1 kk i art. 86 § 1 kk, sąd orzekł wobec oskarżonego karę łączną 1 roku pozbawienia wolności. Orzekając karę łączną sąd może wymierzyć ją stosując zasadę pełnej absorpcji jak i zasadę pełnej kumulacji biorąc dodatkowo pod uwagę „czy pomiędzy poszczególnymi czynami, za które wymierzono te kary, istnieje ścisły związek podmiotowy lub przedmiotowy, czy też związek ten jest dość odległy lub w ogóle go brak, a ponadto(…) czy okoliczności, które zaistniały już po wydaniu poprzednich wyroków( m.in. zachowanie się skazanego po wydaniu poszczególnych wyroków jednostkowych), przemawiają za korzystnym lub niekorzystnym ukształtowaniem kary łącznej [Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 14 września 2006 r. sygn. akt II AKa 244/06]. Związek przedmiotowy zbiegających się realnie przestępstw ocenia się według tożsamości lub podobieństwa dóbr naruszonych poszczególnymi z nich oraz zwartości czasowej i miejscowej ich popełnienia. Związek podmiotowy rozumie się natomiast jako podobieństwo rodzaju winy i zamiarów. ( wyrok SA w Krakowie z 14.03.2007r., IIAka 44/07,KZS 2007/4/27).

Zakreślając wymiar w/w sankcji sąd miał na względzie bliski związek temporalny występujący pomiędzy inkryminowanymi zachowaniami, jak również tożsamość osoby pokrzywdzonej. Powyższe okoliczności przemawiały zdaniem sądu za zastosowaniem w realiach przedmiotowej sprawy zasady pełnej absorpcji.

Sąd uznał, iż w stosunku do T. Z. (1) zasadne jest skorzystanie z instytucji warunkowego zawieszenia wykonania powyższej kary na okres 4 lat tytułem próby. Oskarżony dotychczas nie był poddany tego rodzaju oddziaływaniom probacyjnym. W ocenie sądu powyższa kara spełnia cele prewencyjne, jest również adekwatna do stopnia zawinienia sprawcy oraz społecznej szkodliwości popełnionych przez niego czynów, a tym samym nie ma potrzeby, by wymierzyć mu karę pozbawienia wolności w postaci bezwzględnej.

Nadto sąd uznał, iż zasadne będzie oddanie oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora, na podstawie art. 73 § 1 kk. Permanentny nadzór ze strony kuratora będzie motywował oskarżonego do przestrzegania porządku prawnego oraz obowiązków nałożonych na niego przez sąd i w konsekwencji zagwarantuje prawidłowy przebieg okresu próby.

Na podstawie art. 72 § 2 kk sąd zobowiązał oskarżonego do naprawienia szkody poprzez uiszczenie w terminie 1 roku od uprawomocnienia się wyroku, na rzecz J. J. (2) kwoty 2.500 zł. W/w obowiązek ma z jednej strony uzmysłowić oskarżonemu karygodność i nieopłacalność tego typu zachowań, jak również zadośćuczynić zasadzie kompensaty szkód.

Uwzględniając aktualną sytuację materialną oskarżonego oraz fakt, iż został on obciążony karą grzywny, a także, że w pierwszej kolejności powinien on uczynić zadość obowiązkowi naprawienia szkody, na podstawie art. 624 § 1kpk i art. 17 ust.1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych sąd zwolnił oskarżonego od opłaty i kosztów sądowych i obciążył nimi Skarb Państwa.