Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 12 grudnia 2016 r.

Sąd Apelacyjny w Szczecinie

III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie: Przewodniczący SSA Jolanta Hawryszko (spr.)

Sędziowie SSA Anna Polak

SSA Romana Mrotek

po rozpoznaniu 12 grudnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy K. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

na skutek zażalenia K. S. na postanowienie Sądu Okręgowego w Koszalinie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z 19 października 2016 r. sygn. akt IV U 820/16,

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSA Anna Polak SSA Jolanta Hawryszko SSA Romana Mrotek

Sygn. akt III AUz 100/16

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Koszalinie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w sprawie K. S. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K. o rentę z tytułu niezdolności do pracy postanowieniem z 19.10.2016 r. odrzucił odwołanie K. S. od decyzji z 26.07.2016 r. odmawiającej prawa do renty z uwagi na to, że niezdolność do pracy nie powstała w czasie ubezpieczenia, ani w ciągu 18 miesięcy od ustania ubezpieczenia, a także wobec braku wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego. Sąd okręgowy stwierdził, że ubezpieczony nie wniósł sprzeciwu do komisji lekarskiej ZUS od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS uznającego, że jest niezdolny do pracy od 05.2016 r. do 30.06.2019 r.. Sąd okręgowy przywołał jako postawę rozstrzygnięcia art. 477 ⁹ § 3 ¹ k.p.c. i argumentował, że według ww. przepisu, warunkiem dla merytorycznej oceny odwołania od decyzji organu rentowego jest wyczerpanie przez ubezpieczonego istniejącej drogi odwoławczej od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS. Ubezpieczony nie spełnił tego wymogu, ponieważ nie wniósł sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS.

Zażalenie na postanowienie złożył ubezpieczony wnioskując o zmianę przez przyznanie możliwości uzyskania prawa do renty. Argumentował, że nie złożył odwołania ponieważ nie jest prawnikiem i w tym okresie skupił się na odwołaniu i brakujących okresach składkowych.

Sąd apelacyjny rozważył sprawę i uznał, że zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 477 ⁹ § 3 ¹ kpc Sąd odrzuci odwołanie o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od (...) niezdolności do samodzielnej egzystencji, a podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli osoba zainteresowana nie wniosła sprzeciwu od tego orzeczenia do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie oparte jest wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia. Sytuacja taka ma miejsce w okolicznościach sprawy w związku, z czym - wobec kategorycznej konstrukcji cytowanego przepisu - obowiązkiem sądu okręgowego, było odrzucenie odwołania.

Jakkolwiek treść orzeczenia wskazuje, że ubezpieczony jest niezdolny do pracy, to jednocześnie ustala datę powstania niezdolności. Ubezpieczony ma przerwę w ubezpieczeniu. Okres ubezpieczenia skończył się z datą 14.03.2009 r. Zatem występując z wnioskiem o rentę powinien mieć wiedzę na jakich warunkach może otrzymać rentę; art. 57 w zw. z art. 58 ustawy z 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wprost stanowi, że renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu m.in. gdy niezdolność do pracy powstała w czasie ubezpieczenia lub w ciągu 18 miesięcy od ustania ubezpieczenia. Orzeczenie lekarskie wydane w postępowaniu przed organem rentowym ustalające datę niezdolności do pracy, było więc dla ubezpieczonego niekorzystne i dlatego powinno zostać zaskarżone do komisji lekarskiej w trybie opisanym w pouczeniu. Ubezpieczony otrzymał egzemplarz orzeczenia, w treści którego zamieszczono pouczenie co do terminu i sposobu złożenia sprzeciwu. Nie dochował tego wymogu. Brak zaskarżenia zamknął ubezpieczonemu procedurę odwoławczą przed sądem.

Mając na uwadze powyższą ocenę, sąd apelacyjny na podstawie art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 1 i 2 k.p.c. oddalił zażalenie. Nie obciążono ubezpieczonego kosztami procesu należnymi stronie wygrywającej, uznając na podstawie art. 102 k.p.c. że w sprawie zaistniał szczególnie uzasadniony przypadek wynikający z sytuacji finansowej i zdrowotnej ubezpieczonego.

Należy podkreślić, że ww. orzeczenie definitywnie nie zamyka ubezpieczonemu postępowania odwoławczego. Zważywszy, że ubezpieczony w trakcie postępowania przed organem rentowym podlegał intensywnemu leczeniu, powinien natychmiast, w trybie art. 14 ust. 2c ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wystąpić do organu rentowego ze sprzeciwem do komisji lekarskiej i z uzasadnionym wnioskiem do ZUS o przywrócenie termin do wniesienie sprzeciwu. Przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu i jego rozpoznanie otworzy ewentualną procedurę odwoławczą. Ewentualnie wystąpić z nowym wnioskiem o świadczenie.

SSA Anna Polak SSA Jolanta Hawryszko SSA Romana Mrotek