Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VU 417/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 listopada 2016 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSO Urszula Sipińska-Sęk

Protokolant st. sekr. sądowy Marcelina Machera

po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2016 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z wniosku S. N.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o prawo do emerytury pomostowej

na skutek odwołania S. N.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 23 marca 2016 r.

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje wnioskodawcy S. N. prawo do emerytury pomostowej z dniem (...) 2015 roku.

Sygn. akt V U 417/16

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 23 marca 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił przyznania wnioskodawcy S. N. prawa do emerytury pomostowej, z uwagi na to, że po dniu 31 grudnia 2008 roku nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze. Organ rentowy odmówił zaliczenia wnioskodawcy pracy w warunkach szczególnych okresu od 1 października 2015 roku do 31 października 2015 roku, podnosząc że złożone dokumenty są niewystarczające do zaliczenia wyżej wymienionego okresu zatrudnienia do pracy w warunkach szczególnych.

W odwołaniu od powyższej decyzji, złożonym w dniu 20 kwietnia 2016 roku skarżący wniósł o zmianę decyzji poprzez przyznanie emerytury pomostowej od dnia, w którym spełnił on warunki do jej uzyskania, czyli od dnia (...) 2015 roku.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy ustalił co następuje:

S. N., urodzony w dniu (...), złożył w dniu 7 grudnia 2015 roku wniosek o przyznanie prawa do emerytury pomostowej. Wnioskodawca nie pozostaje w stosunku pracy od dnia 1 listopada 2015 roku i nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego.

(dowód: wniosek o emeryturę k. 1-5 akt emerytalnych)

Wnioskodawca udowodnił staż pracy w wymiarze 37 lat, 2 miesięcy i 8 dni.

Niekwestionowany przez ZUS staż pracy wnioskodawcy w warunkach szczególnych wynosi łącznie 18 lat, 7 miesięcy i 4 dni.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie zaliczył wnioskodawcy do pracy w warunkach szczególnych okresu zatrudnienia od 1 października 2015 roku do 31 października 2015 roku.

(dowód: decyzja z dnia 23 marca 2016 roku k. 91 akt emerytalnych, odwołanie k. 7-8 akt sprawy)

W spornym okresie od 1 października 2015 roku do 31 października 2015 roku wnioskodawca był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy na podstawie umowy o pracę u A. C. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Usługi (...) w P. na stanowisku pilarz, drwal.

(dowód: świadectwo pracy k. 41 akt emerytalnych)

A. C. w grudniu 2014 roku wygrał przetarg na świadczenie usług leśnych w Nadleśnictwie B.. W październiku 2015 roku z uwagi na dużą ilość pracy przy ścince drzew zatrudnił do tych prac dodatkowego pracownika wnioskodawcę.

Wnioskodawca w całym spornym okresie pracował jako pilarz drwal. W lipcu 2015 roku wnioskodawca ukończył kurs na pilarza drwala. Do stałych obowiązków wnioskodawcy należała wyłącznie ścinka drzew i obróbka drewna. Skarżący czynności te wykonywał w lesie za pomocą piły spalinowej. Pracował w Nadleśnictwie B. w Leśnictwie J.. Przy ścince drzew pracował codziennie od 7 do 15 godziny. Wnioskodawca pracował w specjalistycznych rękawicach i ubraniu roboczym składającym się z specjalistycznego obuwia, hełmu z przyłbicą i okularów. Nadzór nad pracą wnioskodawcy sprawował pracodawca.

(dowód: zeznania świadka A. C. – protokół z rozprawy z dnia 22 listopada 2016 roku od minuty 3:16 do minuty8:21, zeznania wnioskodawcy – protokół z rozprawy z dnia 2 listopada 2016 roku od minuty 9:30 do minuty 12:52)

W świadectwie pracy wystawionym wnioskodawcy w dniu 31 października 2015 roku pracodawca zaświadczył, że S. N. w okresie od 1 października 2015 roku do 31 października 2015 roku wykonywał pracę w warunkach szczególnych tj. prace bezpośrednio przy zrywce lub ręcznej ścince drzew pilarką z piłą łańcuchową, wymienione w ustawie o emeryturach pomostowych z dnia 19 grudnia 2008 roku w załączniku nr 1 poz. 34.

(dowód: świadectwo pracy k. 41 akt emerytalnych)

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych (t. j. Dz.U. z 2015 r. poz. 965 ze zm.) prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1)urodził się po dniu 31 grudnia 1948 roku;

2)ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3)osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4)ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5)przed dniem 1 stycznia 1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

6)po dniu 31 grudnia 2008 roku wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7)nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Dodać należy, iż z wykładni art. 4 ustawy z 2008 roku o emeryturach pomostowych wynika obowiązek zaliczania do okresów pracy w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze także zatrudnienia w takich warunkach w okresie od dnia 1 stycznia 1999 roku do dnia 31 grudnia 2008 roku. Artykuł ten zawiera dodatkowe warunki, aby praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze była wykonywana przed dniem 1 stycznia 1999 roku oraz po dniu 31 grudnia 2008 roku, jednak nie zakreśla ram czasowych odnośnie do stażu 15 lat pracy w tych warunkach. Ten okres 15 lat może więc dotyczyć całego okresu ubezpieczenia, jednak co najmniej jeden miesiąc musi przypadać przed dniem 1 stycznia 1999 r. oraz jeden miesiąc po dniu 31 grudnia 2008 roku (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 stycznia 2013 roku, I UK 448/12, LEX Nr 1396383).

Wnioskodawca urodził się po dniu 31 grudnia 1948 roku, na dzień złożenia wniosku o emeryturę pomostową ukończył 60 lat, legitymował się okresem składkowym i nieskładkowym w wymiarze przekraczającym 25 lat, a od 1 listopada 2015 roku nie pozostaje w stosunku pracy.

Istota sporu w sprawie sprowadzała się do ustalenia, czy wnioskodawca wykonywał pracę w warunkach szczególnych po dniu 31 grudnia 2008 roku w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych.

Prace w szczególnych warunkach – zgodnie z art. 3 ust 1 ustawy o emeryturach pomostowych - to prace związane z czynnikami ryzyka wymienionymi w art. 3 ust 2 ustawy, które z wiekiem mogą z dużym prawdopodobieństwem spowodować trwałe uszkodzenie zdrowia, wykonywane w szczególnych warunkach środowiska pracy, determinowanych siłami natury lub procesami technologicznymi, które mimo zastosowania środków profilaktyki technicznej, organizacyjnej i medycznej stawiają przed pracownikami wymagania przekraczające poziom ich możliwości, ograniczony w wyniku procesu starzenia się jeszcze przed osiągnięciem wieku emerytalnego, w stopniu utrudniającym ich pracę na dotychczasowym stanowisku; wykaz prac w szczególnych warunkach określa załącznik nr 1 do ustawy.

Sam fakt zatrudnienia wnioskodawcy u A. C. prowadzącego Usługi (...) w P. był niesporny w świetle dokumentów znajdujących się w jego aktach emerytalnych. Spornym pozostawał charakter pracy wykonywanej przez wnioskodawcę w okresie zatrudnienia u tego pracodawcy tj. czy była to praca wykonywana w szczególnych warunkach, czy też nie.

Wobec powyższego na wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 6 k.c., spoczywał ciężar wykazania pracy w szczególnych warunkach. Wnioskodawca sprostał temu obowiązkowi. Szczególne warunki pracy wnioskodawcy Sąd ustalił w oparciu o spójne i logiczne, a co za tym idzie wiarygodne zeznania świadka A. C., który w spornym okresie nadzorował pracę skarżącego, dysponuje zatem szczegółową i bezpośrednią wiedzą co do jego codziennych, stałych obowiązków pracowniczych oraz zeznania samego wnioskodawcy. Świadek A. C. potwierdził twierdzenia skarżącego, że w spornym okresie pracował on w pełnym wymiarze czasu pracy jako pilarz drwal, a do jego stałych obowiązków należało wyłącznie ścinanie drzew piłą motorową a następnie pozbawianiem drzew gałęzi pilarką. Wnioskodawca miał wymagane kwalifikacje do wykonywania zawodu pilarza drwala, które uzyskał w lipcu 2015 roku. Pracodawca skarżącego wyjaśnił potrzebę zatrudnienia skarżącego jako dodatkowego pracownika wyłącznie do prac przy ścinaniu i obróbce drewna koniecznością wywiązania się z kontraktu łączącego go z Nadleśnictwem B..

Ustawodawca zalicza do pracy w warunkach szczególnych zgodnie z załącznikiem 1 poz. 34 ustawy o emeryturach pomostowych prace bezpośrednio przy zrywce lub ręcznej ścince drzew przenośną pilarką z piłą łańcuchową.

Wnioskodawca wykazał, że wykonywał prace wymienione w zał. 1 poz. 34 ustawy o emeryturach pomostowych w całym spornym okresie tj. od 1 października 2015 roku do 31 października 2015 roku.

Biorąc pod uwagę, że skarżący spełnił wszystkie przesłanki od których zależy prawo do emerytury pomostowej, Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.