Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 22 kwietnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Jolanta Stępień - Kordiał

Sędziowie: SO Magdalena Nałęcz (spr.)

SO Bolesław Wadowski

Protokolant: st. sekr. sądowy Magdalena Cyran

po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2015 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy ze skargi (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w miejscowości L.

z udziałem przeciwnika skargi (...) Spółki Akcyjnej w W.

z udziałem (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w C.

od wyroku Krajowej Izby Odwoławczej w W.

z dnia 23 stycznia 2015 r., sygn. akt KIO 2621/14, KIO 2676/14, KIO 2730/14

postanawia:

1.  odrzucić skargę;

2.  zasądzić od (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w miejscowości L. na rzecz (...) S.A. w W. kwotę 1800 zł (tysiąc osiemset złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt XXIII Ga 360/15

UZASADNIENIE

Krajowa Izba Odwoławcza wyrokiem z dnia 23 stycznia 2015 r. (sygn. akt KIO 2621/14, KIO 2676/14, KIO 2730/14) oddaliła odwołania i orzekła o kosztach postępowania odwoławczego.

Skargę na powyższe orzeczenie złożył (...) sp. z o.o. w miejscowości L. zaskarżając go w całości i wnosząc o zmianę zaskarżonego orzeczenia poprzez uwzględnienie odwołania w całości lub unieważnienie postępowania, ewentualnie o uchylenie wyroku w zaskarżonej części.

Odpowiedź na skargę złożył (...) S.A. w W. oraz (...) sp. z o.o. w C. wnosząc o odrzucenie skargi, względnie w razie nieuwzględnienia wniosku o odrzucenie, o oddalenie skargi. Wniosek o zasądzenie kosztów postępowania złożył jedynie (...) S.A. w W..

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Skarga podlega odrzuceniu.

Zgodnie z art. 198e ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (tekst jednolity Dz.U. 2013. poz. 907 ze zm.) sąd na posiedzeniu niejawnym odrzuca skargę wniesioną po upływie terminu lub niedopuszczalną z innych przyczyn, jak również skargę, której braków strona nie uzupełniła w terminie.

W tym miejscu wskazać należy, że od skargi na orzeczenie Krajowej Izby Odwoławczej przy Prezesie Urzędu Zamówień Publicznych pobiera się opłatę stałą w wysokości pięciokrotności wpisu wniesionego od odwołania w sprawie, której dotyczy skarga (art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych – tekst jednolity Dz. U. z 2014.r poz. 1025). W niniejszej sprawie skarżący został zatem wezwany zarządzeniem z dnia 11 marca 2015 r. do uiszczenia opłaty od skargi w wysokości 75 000 zł w terminie tygodnia od doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenia skargi.

W odpowiedzi na powyższe zarządzenie, skarżący pismem z dnia 26 marca 2015 r. złożył wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych zaś Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 1 kwietnia 2015 r. oddalił przedmiotowy wniosek.

W dniu 14 kwietnia 2014 roku skarżący wniósł zażalenia na powyższe postanowienie Sądu Okręgowego, które jednakże z uwagi na jego niedopuszczalność zostało odrzucone postanowieniem z dnia 21 kwietnia 2015 r. Sąd Okręgowy uznał bowiem, że postanowienie w przedmiocie oddalenia wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych nie znajduje się w katalogu zaskarżalnych zażaleniem orzeczeń (art. 394 ¹ k.p.c., art. 394 ² § 1 k.p.c.). Przedmiotowe postanowienie nie jest zaskarżalne i tym samym jest prawomocne z dniem wydania.

Z przepisu art. 112 ust. 2 i 3 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych wynika, że jeżeli pismo podlegające opłacie w wysokości stałej zostało wniesione przez adwokata i wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych złożony przed upływem terminu do opłacenia pisma został oddalony, pełnomocnik ma obowiązek uiszczenia opłaty w terminie tygodniowym od dnia doręczenia stronie postanowienia o oddaleniu wniosku bez uprzedniego wzywania do opłacenia złożonego pisma. Odpis postanowienia pełnomocnik skarżącego otrzymał w dniu 8 kwietnia 2015 r., a zatem termin na opłacenie pisma upływał w dniu 15 kwietnia 2015 r. W związku z tym, że pełnomocnik skarżącego nie uiścił wymaganej opłaty i tym samym nie uzupełnił braków skargi w wyznaczonym terminie, skarga podlegała odrzuceniu zgodnie z art. 198e ust. 1 in fine ustawy Prawo zamówień publicznych.

Na marginesie przeprowadzonych rozważań, wskazać należy, że skarżący nadto uchybił treści przepisu art. 198b ust. 2 analizowanej ustawy. Przepis ten stanowi, że skargę wnosi się za pośrednictwem Prezesa Izby w terminie 7 dni od dnia doręczenia orzeczenia Izby. Skarżący natomiast złożył skargę za pośrednictwem Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych. Błąd ten nie może być konwalidowany, ponieważ ustawa Prawo zamówień publicznych nie zawiera żadnych postanowień w tym zakresie, a w szczególności żaden przepis ustawy nie daje Prezesowi Urzędu Zamówień Publicznych możliwości przekazania pisma według właściwości do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej. Ustawodawca jednoznacznie określił, że skargę wnosi się za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej. Uznać wobec tego należy, że jest to regulacja wyczerpująca. W związku z tym, nie mają zastosowania przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o apelacji. W ocenie Sądu Okręgowego przyjmując nawet możliwość przekazania skargi przez Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej, stwierdzić należy, że skarga została złożona po upływie terminu, ponieważ dla zachowania terminu wskazanego w art. 198b ust. 2 in principio ustawy Prawo zamówień publicznych niezbędnym byłoby przekazanie tego pisma najpóźniej w ostatnim dniu terminu, tj. 25 lutego 2015 r. Podkreślić należy, że nie było to jednak fizycznie możliwe, bowiem skarga dostarczona została do Urzędu Zamówień Publicznych w dniu 3 marca 2015 r. Skarga podlegała zatem nadto odrzuceniu z przedstawionych wyżej przyczyn.

Mając na uwadze całokształt powyższych okoliczności, na podstawie art. 198e ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych, Sąd Okręgowy orzekł jak w punkcie I postanowienia. O kosztach zastępstwa procesowego orzeczono w oparciu o art. 192 ust. 10 ustawy Prawo zamówień publicznych (stosownie do wyniku postępowania) w zw. z § 3 pkt 2 lit. b rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz.U.2010. nr 41. poz. 238) w zw. z § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tekst jednolity Dz.U. 2013, poz. 490). Uwzględniono 50 % od kwoty 3 600 zł, która została przyjęta w wyroku Krajowej Izby Odwoławczej.