Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 stycznia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów

w składzie:

Przewodnicząca: Sędzia SR del. Danuta Brejtkopf

Protokolant: Protokolant sądowy - stażysta Edyta Borucińska

po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2013 r. w Warszawie na rozprawie sprawy

z powództwa Stowarzyszenia (...) z siedzibą w P.

przeciwko (...) sp. z o.o. w K.

o uznanie postanowień wzorca umowy za niedozwolone

I.  Uznaje za niedozwolone i zakazuje (...) sp. z o.o. w K. stosowania w obrocie z konsumentami postanowień wzorca umowy o treści:

1.  Organizator nie ponosi odpowiedzialności za wady przedmiotów stanowiących nagrody.

2.  Organizator zastrzega sobie prawo do zmiany nagród, o których mowa ust. 4 powyżej, w razie niemożności ich przyznania z przyczyn niezależnych od Organizatora.

II.  Nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa Kasy Sądu Okręgowego w Warszawie kwotę 1200,00 zł (tysiąc dwieście złotych) tytułem opłat sądowych od pozwów.

III.  Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 720,00 zł (siedemset dwadzieścia złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

IV.  Zarządza publikację prawomocnego wyroku w Monitorze Sądowym i Gospodarczym na koszt pozwanego.

SR del. Danuta Brejtkopf

XVII AmC 3660/12

UZASADNIENIE

Powód wniósł o uznanie postanowień wzorca umowy za niedozwolone o treści :

1.  „Organizator nie ponosi odpowiedzialności za wady przedmiotów stanowiących nagrody"

(§3pkt28 regulaminu);

2.  „Organizator zastrzega sobie prawo do zmiany nagród, o których mowa w ust 4 powyżej, w razie niemożności ich przyznania z przyczyn niezależnych od Organizatora."

(§3pkt32 regulaminu);

Powód stwierdził, iż Pozwany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zorganizował promocję. Pozwany posługuje się przy tym przygotowanym przez siebie regulaminem zawierającym kwestionowane postanowienia .

W ocenie powoda postanowienia regulaminu stanowią niedozwoloną klauzulę; abuzywną. Zgodnie bowiem z art. 385 ^ł kodeksu cywilnego „Postanowienia umowy zawieranej z konsumentem nie uzgodnione indywidualnie nie wiążą go, jeżeli kształtują jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy (niedozwolone postanowienia umowne)." W ocenie powoda wzorzec umowy stosowany przez pozwanego jest sprzeczny z dobrymi obyczajami i narusza interesy konsumentów.

Klauzula określona w § 3 pkt. 28 regulaminu powinna zostać uznana za niedozwoloną, gdyż przewiduje wyłączenie odpowiedzialności przedsiębiorcy względem konsumenta za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy.

Klauzula określona w § 3 pkt. 32 regulaminu powinna zostać uznana za niedozwoloną, gdyż w sposób sprzeczny z prawem dopuszcza możliwość dowolnego dokonywania zamiany pierwotnie ustalonej nagrody oraz narzuca konsumentom sposób postępowania w sytuacji niemożliwości spełnianie świadczenia przez przedsiębiorcę.

Pozwany wniósł o oddalenie powództw.

Pozwany stwierdził, iż zacytowane przez powoda zdanie z § 3 pkt. 28 regulaminu stanowi jedynie wycinek postanowień pkt 28 § 3 Regulaminu promocji .

Pełne brzmienie postanowień tego punktu jest następujące: „Organizator nie ponosi odpowiedzialności za wady przedmiotów stanowiących nagrody. Odpowiedzialność taką ponosi producent lub dystrybutor nagród w ramach gwarancji bądź rękojmi. W przypadku konieczności skorzystania z gwarancji bądź rękojmi, Organizator na pisemną prośbę Uczestnika wyda Uczestnikowi kopię dowodu zakupu nagrody."

W związku z powyższym pełne brzmienie postanowienia ma istotny wpływ na ocenę w kontekście normy art. 385 [1] kc.

Pozwany stwierdził, iż zgodnie z pełną treścią zakwestionowanego postanowienia wzorca — dochodzi do ukształtowania stosunku prawnego w sposób zgodny z kodeksowymi zasadami odpowiedzialności sprzedawcy za wady fizyczne i prawne rzecz.

Pozwana Spółka jako Organizator by wypełnić warunki Promocji zobowiązany był zakupić od producentów lub dystrybutorów atrakcyjne nagrody.

Zakwestionowane postanowienie Regulaminu nie pozbawiało w żaden sposób możliwości konsumentów możliwości dochodzenia roszczeń z tytułu gwarancji czy też rękojmi , a jedynie upraszczało i przyśpieszało realizację tych uprawnień , albowiem jest rzeczą oczywistą , że jeśli konsumenci z terenu całego kraju musieliby zgłaszać i załatwiać reklamacje co do wad poszczególnych nagród i przesyłać bądź osobiście zgłaszać się do siedziby organizatora - to byłoby to dużo bardziej utrudnione niż w modelu przyjętym zgodnie z zakwestionowaną klauzulą , albowiem konsumenci mogli liczyć na dużo szybszą i bardziej satysfakcjonującą reakcję na reklamacje ze strony producenta lub dystrybutora nagrody posiadających rozbudowaną sieć punktów serwisowych (dla przykładu sieć punktów serwisowych produktów marki S. czy też P. bądź A.).

Pozwany stwierdził, iż zacytowane przez powoda zdanie z § 3 pkt.32 regulaminu stanowi jedynie wycinek postanowień pkt. 32 § 3 Regulaminu promocji.

Pełne brzmienie postanowień tego punktu jest następujące:

„Organizator zastrzega sobie prawo do zmiany nagród, o których mowa w ust. 4 powyżej, w razie niemożności ich przyznania z przyczyn niezależnych od Organizatora. W takim przypadku Organizator zobowiązany będzie do zapewnienia nagród o zbliżonych

parametrach i wartości."

Pozwany stwierdził, że Organizator formułując zakwestionowane postanowienie odniósł się do sytuacji, gdy z niezawinionych przez niego przyczyn (np. zaprzestanie produkcji przez producenta, klęski żywiołowe, itp.) nie będzie w on stanie dostarczyć nagród określonych zgodnie z regulaminem ,chodzi tu więc o sytuacje za które winy nie można przypisać również konsumentowi. Jednocześnie biorąc pod uwagę pełne brzmienie postanowienia Regulaminu organizator nie uchyla się pomimo niemożności świadczenia pierwotnej nagrody — zobowiązuje się dostarczyć konsumentowi nagrodę o
zbliżonych i parametrach i wartości.

Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił i zważył co następuje:

Sąd ustalił.

Bezsporne jest, iż pozwany w ramach prowadzonej przez siebie promocji dla konsumentów stosował w obrocie z konsumentami kwestionowany pozwami regulamin promocji dla konsumentów pn.„Kto ty jesteś? (...)”.

Sąd zważył.

Bezsporne jest, iż pozwany jako organizator promocji obowiązany był zakupić od producentów lub dystrybutorów nagrody wymienione w § 3 pkt. 4 regulaminu.

W związku z powyższym twierdzenie pozwanego, iż zgodnie z pełną treścią postanowienia § 3 pkt 28 regulaminu dochodzi do ukształtowania stosunku prawnego w sposób zgodny z kodeksowymi zasadami odpowiedzialności sprzedawcy za wady fizyczne i prawne rzeczy jest nieprawdziwe w świetle art. 556 kc oraz art. 577 kc, zgodnie z którymi to sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego za wady rzeczy.

W świetle powołanych przepisów kc producenci lub dystrybutorzy nagród, nie odpowiadają względem uczestników promocji za wady rzeczy, bowiem nie łączy ich z konsumentami żaden stosunek zobowiązaniowy. Tym samym brak jest podstaw do twierdzenia pozwanego, iż konsumenci mogą liczyć na szybszą i satysfakcjonującą reakcję na reklamacje ze strony tych podmiotów.

Kwestionowane postanowienie uznać należy za niedozwolone w świetle art. 385 ¹ kc oraz art. 385 ³ pkt. 2 kc gdyż wyłącza odpowiedzialność pozwanego względem konsumenta za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania.

Postanowienie zawarte w § 3 pkt.32 regulaminu narusza przepis art. 385 ¹ kc oraz art. 385 ³ pkt 2 kc istotnie ograniczając odpowiedzialność pozwanego względem konsumenta za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania..

Konsument przystępując do promocji na zasadach określonych regulaminem, oczekuje konkretnej nagrody o konkretnych parametrach i właściwościach.

Tymczasem organizator przyznaje sobie prawo do zmiany nagród z dowolnych przyczyn, zdaniem pozwanego niezależnych ( w regulaminie bowiem Pozwany nie precyzuje jakie to jego zdaniem przyczyny uznaje za niezależne) oraz przyznaje sobie prawo do oceny, czy nagroda nie przewidziana regulaminem posiada zbliżone parametry do tej, którą w regulaminie określono, niezależnie od tego czy ocenę taką podziela również konsument, w szczególności ,że regulamin mówi o nagrodach „ o zbliżonych parametrach i wartości” tym samym nie takich samych lub wyższych.

Zakwestionowane klauzule uznać należy zatem za niedozwolone w świetle art. 385( 1) §1 kc w zw. z art. 385(3) pkt.2 kc.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji ( art. 479 ⁴² § 1 kpc ).

O kosztach orzeczono stosownie do art. 98 i 99 kpc .

Publikację prawomocnego wyroku zarządzono na mocy art. 479 ⁴⁴ §1 kpc

SSR Danuta Brejtkopf