Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 września 2016 r.

Sąd Rejonowy w Wąbrzeźnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 1 września 2016 r. w Wąbrzeźnie

sprawy z powództwa (...) (...)w W.

przeciwko H. L.

o zapłatę

1.  oddala powództwo,

2.  nie obciąża pozwanej kosztami postępowania poniesionymi przez powoda.

Sygn. akt I C 205/16 upr

UZASADNIENIE

Powód (...) (...) z siedzibą w W.w pozwie z dnia 16 lutego 2016r. wniesionym do Sądu Rejonowego L.domagał się wydania nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym i zasądzenia od pozwanej H. L.kwoty 1.579,10 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 17 lutego 2016r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu. W uzasadnieniu pozwu powód podał, że w dniu 23 maja 2013r. pozwana podczas rozmowy telefonicznej zawarła z (...)z ograniczoną odpowiedzialnością sp.j. umowę pożyczki, której warunki następnie potwierdziła, dokonując przelewu w ciężar swojego osobistego rachunku bankowego na rzecz strony powodowej. Tym samym strony zawarły wiążącą umowę pożyczki na odległość w rozumieniu ustawy z dnia 02 marca 2000r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny (Dz.U.2012.1225 j.t.) Strona pozwana została prawidłowo zweryfikowana, podając dobrowolnie swoje dane osobowe, a umowa pożyczki zawierała postanowienia dotyczące dokładnych warunków spłaty roszczenia w zakresie miejsca, kwot i terminów zaspokojenia roszczenia oraz informacji co do możliwości odstąpienia przez stronę pozwana od warunków umowy pożyczki. Pozwana została także poinformowana o możliwości wypowiedzenia postanowień umowy pożyczki wobec złamania warunków umowy przez stronę pozwaną oraz o możliwości odstąpienia przez stronę pozwaną od umowy w terminie 14 dni. Pozwana zobowiązała się do terminowego zwrotu udzielonej pożyczki wraz ze wszystkimi kosztami, opłatami oraz odsetkami w 18 ratach miesięcznych w wysokości 186,88 zł. Oprocentowanie nominalne pożyczki naliczane od całkowitej kwoty pożyczki było stałe w okresie obowiązywania umowy i na dzień jej zawarcia wynosiło 18% w stosunku rocznym. W przypadku nieterminowej spłaty zadłużenia umowa przewidywała naliczanie odsetek karnych w wysokości 4-krotności stopy lombardowej. Ponieważ pozwana nie dokonała całkowitej spłaty zobowiązania, strona powodowa skierowała do niej wezwania do zapłaty, a następnie z dniem 13 stycznia 2014r. wypowiedziała umowę i tym samym postawiła pozostałą do spłaty kwotę w stan wymagalności. W dniu 11 wrzesnia 2015r. pierwotny wierzyciel (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnościąspółka jawna (obecnie (...)spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) zawarła z powodem umowę przelewu wierzytelności przysługującej mu od strony pozwanej. Na dzień sporządzenia pozwu kwotę dochodzonego roszczenia stanowi 1.579zł i składa się na nią kwota 1.540,74zł tytułem kapitału oraz kwota 38,36zł tytułem odsetek po wypowiedzeniu. Powód wyjaśnił, iż opłata przygotowawcza była związana z przygotowaniem umowy oraz udzieleniem pożyczki i obejmowała rozpatrzenie wniosku o udzielenie pożyczki, weryfikację pożyczkobiorcy i badanie zdolności kredytowej, podjęcie decyzji o udzieleniu pożyczki, przygotowanie i wysłanie dokumentu umowy pożyczki do klienta. Pobrana została tylko za czynności zrealizowane wraz z chwilą udzielenia pożyczki i nie obejmowała czynności przyszłych. Opłata prowizyjna/operacyjna stanowiła wynagrodzenie za udzielenie pożyczki, a jej wysokość była uzależniona od typu oferty oraz grupy klientów, do których była skierowana.

Sąd Rejonowy L.postanowieniem z dnia 17 marca 2016 roku, wobec stwierdzonego braku podstaw do wydania nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, procedując na podstawie art. 505 ³³ § 1 kpc, przekazał niniejszą sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Wąbrzeźnie, jako sądowi właściwości ogólnej pozwanej.

Pozwana H. L. nie stawiła się na rozprawę, nie żądała rozpoznania sprawy pod swoją nieobecność i nie zajęła żadnego stanowiska procesowego.

Wobec treści art. 505 ¹ pkt 1 kpc, niniejsza sprawa została rozpoznawana w postępowaniu uproszczonym.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

w wyniku rozmowy telefoniczej odbytej w nieustalonym dniu przez konsultanta (...) Sp. z o.o. we W. nr KRS (...) doszło do zawarcia z pozwaną H. L. ustnej umowy pożyczki gotówkowej na następujących warunkach: całkowita kwota pożyczki wynosiła 2.920 zł, przy czym do wypłaty była kwota 2.000 zł, wpłata na konto miała nastąpić w terminie najpóźniej do 30 maja 2013r., czas obowiązywania umowy - do dnia 28 listopada 2014r. Wysokość raty wynosiła 187,43 zł, liczba rat – 18, odsetki i opłaty miały podlegać spłacie w następujący sposób: najpierw opłaty windykacyjne i inne opłaty i koszty, odsetki karne i umowne, inne opłaty i prowizje, z czego opłata operacyjna i przygotowawcza, na końcu kapitał – należność główna. Suma całkowitego kosztu kredytu i całkowitej kwoty kredytu wynosiła 3.373,74zł, stopa oprocentowania kredytu – 18 %, rzeczywista roczna stopa oprocentowania – 98,63 %. Pozwana została poinformowana o prawie odstąpienia od umowy zawartej na odległość bez podania przyczyn poprzez złożenie stosownego oświadczenia na piśmie w terminie 14 dni. Ze wskazanej rozmowy wynikało, iż pozwana dopełniła wszystkch formalności związanych z umową, w tym dokonała wpłaty 1 grosza oraz miała oczekiwać na ostateczną decyzję, czyli wypłatę pożyczki.

dowód: - nagranie audio na płycie CD k.31

(...) Sp. z o.o. we W. wygenerowała Formularz informacyjny dotyczący kredytu konsumenckiego, który w pkt 2 zawierał Opis głównych cech kredytu:

⚫

rodzaj kredytu – pożyczka gotówkowa,

⚫

całkowita kwota kredytu – całkowita kwota pożyczki: 2.920,00zł, kwota pożyczkido wypłaty: 2.000,00zł

⚫

termin i sposób wyplaty kredytu – wypłata na konto w terminie najpóźniej do 2013-06-05

⚫

czas obowiązywania umowy – 2014-11-28

⚫

zasady i terminy spłaty kredytu – wysokość raty: 186,88zł, liczba rat: 18, rata

miesięczna, odsetki i opłaty miały podlegać spłacie w następujący sposób: opłaty windykacyjne i inne opłaty i koszty, odsetki karne, odsetki umowne, inne opłaty i prowizje (w tym opłata operacyjna i opłata przygotowawcza), kapitał – należność główna

⚫

całkowita kwota do zapłaty przez – suma całkowitego kosztu kredytu i całkowitej

konsumenta kwoty kredytu wynosi: 3.363,97zł.

Wskazany formularz w pkt 3 Koszty kredytu, wskazywał stopę oprocentowania kredytu: 18,00% oraz rzeczywistą roczną stopę oprocentowania: 101,08 %. Wysokość opłat i prowizji dla pożyczek gotówkowych została określona w Załączniku 1, w szczególności za sporządzenie i wysłanie monitu (upomnienia, wezwania) listem zwykłym, telefonem, telegramem opłata wynosiła 15,00 PLN.

dowód: - formularz informacyjny dotyczący kredytu konsumenckiego k.20-21v

- załącznik 1. Tabela opłat i prowizji dla pożyczek gotówkowych k.22

W dniu 05 lipca 2013r. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością S.K.A. wystosowała do H. L. informację o zaległości, w której wskazywała, iż zgodnie z ustalonym harmonogramem spłat wynikającym z umowy pożyczki (...), zawartej z firmą (...), do dnia 28 czerwca 2013r. na koncie wierzyciela winna zostać zaksięgowana kwota 186,88 PLN. Ponadto podał informację, iż do dnia 05 lipca 2013r. nie został odnotowany wpływ środków na poczet uregulowania istniejącej zaległości w kwocie 187,34 PLN, na która skadały się: odsetki karne – 0,46 PLN, odseti umowne – 45,44 PLN, kapitał (należnośc główna) – 90,32 PLN, opłata operacyjna zapadła – 45,56 PLN, opłata przygotowawcza zapadła – 5,56 PLN.

dowód: - informacja o zalegości k.24-24v

Pismem z dnia 13 stycznia 2014r. (...) Sp. z o.o. S.K.A. we W. zawiadomiła H. L. o wypowiedzeniu umowy pożyczki (...) zawartej dnia 23 maja 2013r., w związku z opóźnieniem w zapłacie dwóch pełnych rat pożyczki i żądała zwrotu całkowitej kwoty pożyczki wynoszącej na dzień 13 stycznia 2014r.- 2.406,80 zł, na którą skadały się: opłaty windykacyjne i inne opłaty i koszty - 15 PLN, odsetki karne - 7,19 PLN, odsetki umowne – 69,01 PLN, kapitał (należność glówna) – 1.651,20 PLN, opłata operacyjna zapadła – 592,20 PLN, opłata przygotowawcza zapadła – 72,20 PLN.

dowód: - zawiadomienie o wypowiedzeniu umowy k.23-23v

Na podstawie uchwały nadzwyczajnego walnego zgromadzenia (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowo-akcyjna podjętej w dniu 07 stycznia 2014r. doszło do przeształcenia tej spółki w (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością Spółkę jawną z siedzibą we W., która wg stanu na dzień 10 września 2015r. godz. 15:16:20 była zarejestrowana w rejstrze przedsiębiorców KRS pod numerem (...).

dowód: - informacja odpowiadająca odpisowi aktualnemu z rejstru przedsiębiorców w KRS k.16v-17v

(...) (...)widnieje w rejstrze funduszy inwestycyjnych prowadzonym przez Sąd Okręgowy w W. VII Wydział Cywilny Rejestrowy pod numerem (...): (...).

dowód: - wyciąg z rejestru funduszy inwestycyjnych 14v, k.26v

W dniu 11 września 2015r. (...) Spółka z o.o. Spółka jawna z siedzibą we W. zawarła z (...) (...) z siedzibą w W. umowę przelewu wierzytelności, aneksowaną w dniu 18 września 2015r. Według postanowień tej umowy cedent przeniósł na cesjonariusza wierzytelność względem pozwanej H. L. wynikającą z umowy nr (...) z dnia 23 maja 2013r, z łącznym saldem zobowiązania wynoszącym 1.645,84 zł, w tym kapitał – 1.598,12 zł i odsetki karne - 47,72 zł.

dowód: - umowa przelewu wierzytelności k.13-14

-

aneks nr (...) do umowy sprzedaży wierzytelności k.14-14v

-

załącznik nr 1 do aneksu nr (...) do umowy sprzedaży wierzytelności – ostateczny wykaz wierzytelności k.25

-

kserokopia załącznika nr 3 - oświadczenie cedenta o dokonaniu cesji praw k.29

-

Postanowieniem Sądu Rejonowego dla W. F. w. VI Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego z dnia 01 lutego 2016r. w sprawie (...) KRS/(...), do rejestru przedsiębiorców w KRS pod numerem (...)wpisano(...)Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą we W., która powstała w wyniku przekształcenia (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnościąSpółki jawnej z siedzibą we W.w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością na podstawie art. 551 § 1 ksh, w oparciu o uchwałę wspólników (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnościąSpółka jawna podjętą w dniu 18 grudnia 2015r.

dowód: - postanowienie z dnia 01.02.2016r. k.30-30v

Sąd ustalił stan faktyczny w sprawie na podstawie wskazanych dokumentów prywatnych i urzędowych, zapisu audio na płycie CD oraz niepoświadczonych kserokopii dokumentów, ponieważ ich wiarygodnośc nie była kwestionowana przez strony postępowania i nie budziła wątpliwości Sądu.

Sąd zważył, co następuje:

powództwo podlegało oddaleniu.

Zgodnie z treścią art. 339 § 1 kpc, jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę, albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wydaje wyrok zaoczny. Sąd nie może wydać wyroku zaocznego, jeżeli pomimo niestawiennictwa pozwanego na rozprawie, żądał on przeprowadzenia rozprawy w swej nieobecności albo składał już w sprawie wyjaśnienia ustnie lub na piśmie (art. 340 kpc), stwierdzono nieprawidłowość w doręczeniu wezwania albo jeżeli nieobecność pozwanego jest wywołana nadzwyczajnym wydarzeniem lub inną znaną sądowi przeszkodą, której nie można przezwyciężyć (art. 214 § 1 kpc).

W realiach niniejszej sprawy zachodziły podstawy do wydania wyroku zaocznego, ponieważ pozwana nie wdała się w spór co do istoty sprawy, pomimo prawidłowego zawiadomienia o terminie rozprawy nie stawiła się na jej termin, nie zajęła żadnego stanowiska procesowego, nie wnosiła o przeprowadzenie rozprawy w swojej nieobecności, ponadto brak jest podstaw, aby przyjąć, iż wystąpiły szczególne przeszkody uniemożliwiające jej stawiennictwo do Sądu.

Po myśli art. 339 § 2 kpc, Sąd wydając wyrok zaoczny przyjmuje za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa.

Twierdzenia pozwu budzą uzasadnione wątpliwości m.in., gdy dowody i twierdzenia przedstawione w pozwie są niekompletne, pozostawiają wątpliwości, co do okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sporu, nie przedstawiają pełnego obrazu rzeczywistości, wskazują na brak legitymacji procesowej powoda lub pozwanego etc.

W orzecznictwie przyjmuje się, iż domniemanie wynikające z art. 339 § 2 kpc jedynie zastępuje postępowanie dowodowe i to tylko wówczas, gdy twierdzenia powoda nie budzą uzasadnionych wątpliwości (vide: wyrok SN z dnia 18 lutego 1972r., III CRN 539/71, OSNCP 1972/7-8/150, Lex nr 1394). Zasadne jest również stanowisko, iż niezależnie od ustalenia podstawy faktycznej, Sąd zawsze zobowiązany jest rozważyć, czy żądanie pozwu jest zasadne w świetle norm prawa materialnego. Negatywny wynik takiej analizy powoduje wydanie wyroku zaocznego oddalającego powództwo (wyrok SN z dnia 07 czerwca 1972 roku, III CRN 30/72, Lex nr 7094).

Na gruncie niniejszej sprawy Sąd uznał, iż przytoczone w pozwie okoliczności faktyczne budzą wątpliwości, dlatego był uprawniony do dokonania weryfikacji twierdzeń strony powodowej w oparciu o zaoferowany przez nią materiał dowodowy, jak również do oceny zgłoszonego przez nią żądania w oparciu o przepisy prawa materialnego.

Podstawą prawną żądania powoda stanowi przepis art. 720 kc, zgodnie z którym przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Umowa pożyczki w świetle unormowań kodeksu cywilnego może mieć zarówno charakter odpłatny, jak i nieodpłatny, a do głównych świadczeń stron należy zaliczyć udostępnienie określonych środków finansowych do korzystania na określony okres czasu (po stronie pożyczkodawcy) oraz zwrot tych środków (po stronie pożyczkobiorcy).

Zastosowanie w sprawie winny znaleźć również przepisy ustawy z dnia 12 maja 2011r. o kredycie konsumenckim (Dz.U.2014.1497 j.t. ze zm.), w szczególności art. 3 ust. 1 określający, iż przez umowę o kredyt konsumencki należy rozumieć umowę o kredyt w wysokości nie większej niż 255 550 złotych albo równowartość tej kwoty w walucie innej niż waluta polska, który kredytodawca w zakresie swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi. Za umowę o kredyt konsumencki uważa się w szczególności umowę pożyczki (art. 3 ust. 2 pkt 1 wskazanej ustawy). W świetle art. 5 pkt 13 umową o kredyt konsumencki zawieraną na odległość jest umowa o kredyt konsumecki zawierana z konsumentem bez jednoczesnej obecności obu stron, przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość.

Ponadto należy mieć na uwadze unormowania obowiązującej w czasie zawarcia umowy ustawy z dnia 02 marca 2000r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny (Dz.U.2012.1225 j.t.), w tym art. 6 ust. 1, zgodnie z którym przez umowę zawieraną na odległość należy rozumieć umowę zawieraną z konsumentem bez jednoczesnej obecności obu stron, przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość, w szczególności telefonu, jeżeli kontrahentem konsumenta jest przedsiębiorca, który w taki sposób zorganizował swoją działalność.

Powód swoje roszczenie oparł na art. 509 § 1 i 2 kc, stanowiącym, iż wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością na nabywcę przechodzą wszelkie związane z nią prawa, a w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Warunkiem uzyskania należności przez nabywcę długu jest udowodnienie, że takie prawo przysługiwało pierwotnemu wierzycielowi.

Obecny kształt procesu cywilnego z woli ustawodawcy posiada charakter kontradyktoryjny, co potwierdzają unormowania zawarte w art. 232 kpc oraz w art. 6 kc. Ciężar dowodu spoczywa na stronach postępowania, które są dysponentem toczącego się procesu. To strony winny przejawiać aktywność w celu wykazania wszystkich istotnych okoliczności i faktów, z których wywodzą skutki prawne, ponieważ ponoszą ryzyko wydania niekorzystnego dla nich rozstrzygnięcia. W aktualnym stanie prawnym sąd nie ma obowiązku zarządzania dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie, ani też nie jest zobowiązany do przeprowadzania z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Aktywność procesowa sądu jest dopuszczalna tylko w wyjątkowych sytuacjach i w ogóle nie powinna mieć miejsca w sytuacji, gdy strony są reprezentowane przez fachowych pełnomocników (vide: wyrok Sądu Najwyższego z 17 grudnia 1996 r., I CKU 45/96, OSNC 1997/6-7/76, Lex nr 29440 ; wyrok Sądu Najwyższego z 24 listopada 2010 r., II CSK 297/10, LEX nr 970074).

Na gruncie niniejszej sprawy obowiązek wykazania istnienia wierzytelności oraz jej wysokości, a także skutecznego dokonania cesji spoczywał wyłącznie na reprezentowanej przez pełnomocnika będącego radcą prawnym stronie powodowej, ponieważ to ona z faktów tych wywodziła swoje roszczenie o zapłatę.

Aby sąd mogł udzielić ochrony prawnej, z żądaniem powinna wystąpić osoba do tego uprawniona przeciwko osobie zobowiązanej. Legitymacja procesowa stanowi materialnoprawną przesłankę skuteczności powództwa i oznacza wynikające z przepisów prawa materialnego uprawnienie do wystąpienia w danym procesie w charakterze powoda (legitymacja procesowa czynna) oraz pozwanego (legitymacja procesowa bierna) (vide: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 05 września 1997 r., III CKN 152/97, Lex nr 50615). Badanie legitymacji procesowej stron procesu jest obowiązkiem Sądu, który do kwestii tej odnosi się przed merytoryczną oceną sprawy. Istnienie legitymacji procesowej bada zatem z urzędu Sąd orzekający co do istoty sprawy. Brak legitymacji procesowej czynnej prowadzi do wydania wyroku oddalającego powództwo. (vide: Henryk Pietrzkowski, Zarys metodyki pracy sędziego w sprawach cywilnych, Warszawa 2007, s. 112).

Materiał dowodowy zaoferowany przez powoda na potwierdzenie legitymacji procesowej czynnej stanowiła umowa przelewu wierzytelności z dnia 11 września 2015r. wraz z aneskem (k.13-14v) i załącznikiem nr 1 do tego aneksu (k.25).

W ocenie Sądu powództwo nie mogło zostać uwzględnione z uwagi na występujące rozbieżności oraz braki w materiale dowodowym, skutkujące brakiem podstaw do uznania, iż występuje tożsamość cedenta z podmiotem, który zawarł z pozwaną ustną umowę pożyczki i aby roszczenie wynikające z tej umowy stanowiło przedmiot cesji. Tym samym powód nie wykazał swojej legitymacji procesowej czynnej,

Z ustalonego stanu faktycznego wynika, iż umowa pożyczki została zawarta w formie ustnej przez pozwaną H. L. z (...) Sp. z o.o. we W. (k.31), podczas gdy przelewu wierzytelności na rzecz powoda dokonała (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka jawna z siedzibą we W. (k.13-14v). Tymczasem oprócz twierdzenia zawartego w pozwie, powód w żaden sposób nie wykazał, aby cedent był tym samym podmiotem (lub następcą prawnym), co (...) Sp. z o.o. we W.. Za niewystarczające w tym przedmiocie należy uznać określenie w treści pism kierowanych do powanej, iż (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością S.K.A., to dawniej (...) Sp. z o.o. (k.23, k.24)

Ponadto należy zauważyć, iż brak jest podstaw do przyjęcia, że umowa przelewu wierzytelności w ogóle obejmowała wierzytelność wynikającą z ustnej umowy pożyczki, na którą powołuje się powód w treści pozwu.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011r. o kredycie konsumenckim (Dz.U.2014.1497 j.t. ze zm.) umowa o kredyt konsumencki powinna być zawarta w formie pisemnej. Treść wskazanego przepisu nie określa konsekwencji braku zachowania zwykłej formy pisemnej, co w świetle art. 74 § 1 kc oznacza, iż forma ta została zastrzeżona jedynie dla celów dowodowych, a tym samym jej niedochowanie nie skutkuje nieważnością czynności prawnej. Tym samym powód nie był zobligowany do przedłożenia podpisanej przez pozwaną umowy, aby wykazać istnienie stosunku zobowiązaniowego łączącego obie strony. Ponadto powód nie przedłożył dowodu wskazującego na dokonanie przez pozwaną przelewu opłaty – wpłaty jednego grosza tytułem wyrażenia zgody na zawarcie umowy pożyczki.

Pomimo wskazanych okoliczności, w oparciu o dowód z cyfrowego zapisu audio na płycie CD zawierającego treść rozmowy telefonicznej odbytej przez pracownika (...) Sp. z o.o. we W. z H. L., wskazującej, iż pozwana wyraziła zgodę na udzielenie pożyczki oraz warunki jej udzielenia (k.31), Sąd uznał – zgodnie z twierdzeniem pozwu - iż w jej trakcie doszło do zawarcia na odległość ustnej umowy o kredyt konsumencki.

W pozwie powód wskazał, iż przedmiotowa rozmowa telefoniczna miała miejsce w dniu 23 maja 2013r. i tym samym doszło wówczas do zawacia umowy pożyczki o nr (...), zgodnie z którą H. L. była zobowiązana do terminowego zwrotu udzielonej pożyczki wraz ze wszystkimi kosztami, opłatami oraz odsetkami w 18 ratach miesięcznych w wysokości 186,88 PLN. Podobnie w Formularzu informacyjnym dotyczącym kredytu konsumenckiego, na który powołuje się powód, wysokość jednej raty określono na 186,88zł, sumę całkowitego kosztu kredytu i całkowitej kwoty kredytu na kwotę 3.363,97 zł (k.20), zaś (...) widnieje w nim na poziomie 101,08 % (k.20v). Ponadto w przedłożonych przez powoda pismach kierowanych przez (...) Sp. z o.o. S.K.A. do pozwanej w postaci informacji o zaległości (k.24) oraz zawiadomienia o wypowiedzeniu umowy (k.23) występuje odwołanie do pożyczki o numerze (...), której miesięczna rata wynosiła 186,88 zł, a zgodnie z jej § 6 pkt 12 wypowiedzenie umowy miało stać się skuteczne z upływem 30 dni od jego otrzymania.

Sąd zwraca uwagę, iż w treści rozmowy telefonicznej nie został określony zarówno numer umowy, jak i data jej zawarcia, co uniemożliwia przyjęcie twierdzeń powoda w tym zakresie za wykazane na gruncie dowodowym. Jedynie w oparciu o informację konsultanta reprezentującego pożyczkodawcę przekazaną pozwanej w trakcie rozmowy telefonicznej, iż do wpłaty na konto dojdzie najpóźniej do 30 maja 2013r., jest możliwość przyjęcia założenia, że umowa musiała zostać zawarta przed lub w tej dacie.

Wysokość miesięcznej raty wskazana przez powoda i wynikająca z treści powyższego formularza oraz pisma “informacja o zaległości”, pozostaje w sprzeczności z treścią ustnej umowy, zgodnie z którą strony ustaliły wysokość każdej z 18 rat na kwotę 187,43 zł, zaś sumę całkowitego kosztu kredytu i całkowitej kwoty kredytu na 3.373,74 zł (k.31). Wprawdzie można mieć zastrzeżenia do jakości zapisu audio na płycie CD, to jednak pozwala ono na uchwycenie każdej z tych kwot, które ponadto pozostają we wzajemnym związku, ponieważ iloczyn 187,43 zł i 18 rat daje kwotę 3.373,74 zł, co umożliwia wyeliminowanie ewentualnego błędu wynikającego z odsłuchu nagrania. Ponadto strony umowy ustnie uzgodniły wysokość (...) na 98,63 %, a nie 101,08 %.

W tej sytuacji, skoro przedmiotem cesji z dnia 11 września 2015r. była wierzytelność wynikająca z umowy pożyczki o numerze (...) zawartej w dniu 23 maja 2013r. z H. L., z łącznym saldem zobowiązania wynoszącym 1.645,84 zł (k.25), brak jest podstaw do przyjęcia, że wierzytelność objęta przelewem była tożsama z wierzytelnością wynikającą z ustnej umowy pożyczki łączącej pozwaną z (...) Sp. z o.o.

Mając powyższe na względzie, Sąd przyjął, iż powód nie wykazał, aby przysługiwała mu legitymacja procesowa czynna do dochodzenia należności objętej pozwem albowiem po pierwsze, nie wykazał następstwa prawnego miedzy podmiotem, który udzielił pozwanej pożyczki, a podmiotem, który następnie zbył wierzytelność na rzecz powoda, a po drugie – z powodu nieudowodnienia, że wierzytelność przelana na rzecz powoda jest tożsama z wierzytelnością wynikającą z umowy pożyczki zawartej z pozwaną. Z tych względów orzeczono jak w pkt. 1 wyroku.

O kosztach procesu postanowiono po myśli art. 108 § 1 kpc w zw. z art. 98 kpc, zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Z uwagi na okoliczność, iż stroną przegrywającą niniejsze postępowanie był powód, Sąd w pkt 2 wyroku nie obciążył pozwanej poniesionymi przez niego kosztami procesu.

Sędzia

Hanna Woźniak