Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 października 2016 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 12 października 2016 r. w Rybniku

sprawy z odwołania S. S. /S./

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o emeryturę

na skutek odwołania S. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 19 kwietnia 2016 r. Znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonemu prawo

do emerytury począwszy od dnia 1 kwietnia 2016 roku.

Sędzia

Sygn. akt IX U 1076/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 19.04.2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu S. S. (S.) prawa do emerytury, na podstawie art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w związku z §4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r., ponieważ w ocenie organu rentowego, nie spełnił on ustawowych warunków do jej uzyskania, w szczególności nie udokumentował, na dzień 01.01.1999r., 15 lat pracy wykonywanej w szczególnych warunkach.

Ubezpieczony w odwołaniu od niniejszej decyzji domagał się jej zmiany poprzez przyznanie prawa do świadczenia wskazując, iż pracował w warunkach szczególnych w (...) Zakładach (...) w L. przy naprawie pomp wtryskowych, wtryskiwaczy i gaźników do silników spalinowych od 04.101978r. do 31.12.1994r.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie podtrzymując stanowisko zajęte w zaskarżonej decyzji. Dodał że nie uznał okresu pracy wskazywanego w odwołaniu do pracy w warunkach szczególnych wobec braku świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych lub stosowanej adnotacji w świadectwie pracy.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił, co następuje.

Ubezpieczony urodził się w dniu (...)

W dniu 01.04.2016r. ubezpieczony złożył wniosek o emeryturę.

Organ rentowy uwzględnił ubezpieczonemu na dzień 01.01.1999r. 30 lat i 21 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym żadnego okresu pracy w warunkach szczególnych.

Ubezpieczony w okresie od 04.10.1978r. do 31.12.2001r. był zatrudniony w Przedsiębiorstwie Produkcji (...) Sp. z o.o. w C. kolejno na stanowiskach: mechanika pojazdów samochodowych od 04.10.1978r. do 31.12.1994r., ślusarza-mechanika od 01.01.1995r. do 31.12.2001r. Na przestrzeni lat Zakład ulegał przekształceniom własnościowym . W 1994r. Zakład (...) został wchłonięty przez Zakład (...).

W okresie zatrudnienia w Przedsiębiorstwie jw. od momentu zatrudnienia do końca 1979r. ubezpieczony pracował na stanowisku mechanika samochodowego. Praca ubezpieczonego jako mechanika polegała na naprawianiu samochodów w kanałach remontowych. Ubezpieczony naprawiał Stary, Ż., J..

Od 1980r. ubezpieczony pracował przy naprawie pomp wtryskowych, wtryskiwaczy do silników spalinowych. Były to pompy samochodów typu S., Ż., J.. Podczas wykonywania pracy ubezpieczony miał kontakt z substancjami szkodliwymi takimi jak: sól, odchody z fermy. W warsztacie nie było wentylacji, było zimno porą zimową.

Zakład zatrudniał dwóch fachowców od naprawiania pomp, w tym ubezpieczonego. Naprawy pomp wtryskowych były bardzo częste.

W Przedsiębiorstwie było około 40 ciężarowych, a wszystkich aut około 60. Było 5 kanałów remontowych. W warsztacie pracowało na jedną zmianę około 10 osób.

Za tę pracę ubezpieczony otrzymywał posiłki regeneracyjne w postaci zupy, mleko.

Taką pracę ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w systemie dwuzmianowym.

Ubezpieczony nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego.

Powyższe ustalił Sąd na podstawie akt organu rentowego dotyczące ubezpieczonego, akt osobowych ubezpieczonego z okresu pracy w Przedsiębiorstwie Produkcji (...) w L., zeznań świadków P. L., A. Ł., A. M. i Z. Ś. oraz zeznań ubezpieczonego złożonych na rozprawie 12.10.2016r., protokół elektroniczny rozprawy k. 37 akt sądowych.

Przy ocenie materiału sprawy Sąd kierował się zasadą swobodnej oceny dowodów wyrażoną w art. 233 § 1 kpc. Sąd oparł się danych wynikających z akt organu rentowego, akt osobowych oraz na zeznaniach świadków, którzy pracowali razem z ubezpieczonym i stąd niewątpliwie był bezpośrednim świadkiem wykonywanej przez niego pracy.

Zgromadzony materiał dowodowy Sąd uznał za przekonywujący, logiczny i spójny, przez co mogący stanowić podstawę rozstrzygnięcia.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje.

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Jak wynika z treści art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz.U. z 2015r., poz. 748 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948 przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32,33,39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (tj. na dzień 31.12.1998r.) osiągnęli:

1)  okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat – dla kobiet i 65 lat – dla mężczyzn oraz

2)  okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 (tj. 25 lat dla mężczyzn).

Ust. 2 „Emerytura, o której mowa w ust.1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego.

Jak wynika z §4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. z 1983r. Nr 8, poz. 43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w warunkach szczególnych, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1)  osiągnął wiek emerytalny: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn,

2)  ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Bezsporne jest między stronami, że ubezpieczony ukończył 60 lat w dniu(...). oraz, że ubezpieczony na dzień 01.01.1999r. udokumentował ponad 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych.

Spór polegał na ustaleniu czy ubezpieczony, na dzień 01.01.1999r., legitymuje się okresem co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

W ocenie Sądu przeprowadzone postępowanie dowodowe w sprawie pozwala jednoznacznie stwierdzić, iż ubezpieczony w okresie od 04.10.1978r. do 31.12.1998r. zatrudnienia w Przedsiębiorstwie Produkcji (...) Sp. z o.o. w C. wykonywał faktycznie prace stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w szczególnych warunkach wymienione kolejno: w okresie pracy od 04.10.1978r. do 1979r. w Wykazie A Dziale XIV, poz.16 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.) tj. prace wykonywane w kanałach remontowych przy naprawie pojazdów mechanicznych lub szynowych, i dalej w okresie pracy od 1980r. do 31.12.1998r. prace wymienione w Wykazie A Dziale XIV, poz.14 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983 roku. , tj. prace przy naprawie pomp wtryskowych, wtryskiwaczy i gaźników do silników spalinowych.

Za takim przyjęciem przemawiają zeznania słuchanych w sprawie świadków i ubezpieczonego, które były zgodne i logiczne, korelujące ze sobą, gdy nadto świadkowie P. L. i A. Ł. byli przełożonymi ubezpieczonego, a pozostali świadkowie pracowali z ubezpieczonym i stąd niewątpliwie posiadają bezpośrednią wiedze na temat wykonywanej przez ubezpieczonego pracy, gdy także powołana dokumentacja osobowa ubezpieczonego nie stoi w sprzeczności z tymi zeznaniami. Faktycznie, co zarzucał organ rentowy, Zakład pracy nie wystawił ubezpieczonemu świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych, jednak postępowanie dowodowe wykazało, że pracodawca generalnie takich świadectw pracownikom nie wydawał, żaden ze świadków, którzy zeznawali w niniejszym postępowaniu, takie świadectwa nie otrzymał pomimo wykonywania pracy np. kierowcy samochodu ciężarowego powyżej 3,4 tony, w związku z czym toczą się inne postępowania byłych pracowników tego Przedsiębiorstwa w celu ustalenia przed Sądem, iż praca w tym Przedsiębiorstwie wykonywana była w warunkach szczególnych.

W konsekwencji takiego stanowiska Sąd ustalił, iż zostały spełnione warunki prawa do świadczenia w sytuacji, gdy przy uwzględnieniu okresu pracy w warunkach szczególnych uznanego przez Sąd, ubezpieczony posiada, na dzień 01.01.1999r., wymagany co najmniej 15 letni okres takiej pracy i stąd, na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc Sąd zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury począwszy od 01 kwietnia 2016r., tj. od miesiąca złożenia wniosku, zgodnie z uregulowaniem art. 129 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych

SSO Maria Olszowska