Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 października 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 3 października 2016 r. w Gliwicach

sprawy H. P. (P.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania H. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 9 czerwca 2016 r. nr (...)

oddala odwołanie.

(-) SSR del. Renata Stańczak

Sygn. akt VIIIU 1346/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 09.06.2016r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił ubezpieczonemu H. P. ( P. ) prawa do wypłaty świadczenia za okres od dnia 17.02.2015r. do dnia 31.01.2016r.

W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, iż wykonując prawomocny wyrok Sądu
z dnia 26.01.2016r., decyzją z dnia 26.02.2016r. przyznał ubezpieczonemu prawo
do emerytury od dnia 17.02.2015r. Emerytura ta została przyznana w kwocie zaliczkowej
z uwagi na to, że zgodnie z art.25 ustawy emerytalnej podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Wysokość emerytury zostanie ustalona w ostatecznej wysokości z chwilą podjęcia wypłaty emerytury, to jest po rozwiązaniu stosunku pracy i zgłoszeniu wniosku o podjęcie wypłaty emerytury. Średnie dalsze trwanie życia zostanie ustalone na dzień zgłoszenia wniosku o podjęcie wypłaty emerytury. Decyzją z dnia 30.03.2016r. organ rentowy ustalił wysokość i podjął wypłatę emerytury od dnia 01.02.2016r., to jest od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek i w którym ustała przyczyna powodująca wstrzymanie wypłaty świadczenia.

Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji domagał się jej zmiany przez
przyznanie prawa do wypłaty emerytury za okres od dnia 17.02.2015r. do dnia 31.01.2016r., a także złożył wniosek o zasądzenie od organu rentowego kosztów procesu według norm przepisanych.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie podtrzymując stanowisko zajęte w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Ubezpieczony H. P. urodzony w dniu (...), w dniu 04.02.2015r. złożył wniosek o przyznanie prawa do emerytury.

W rozpoznaniu tego wniosku organ rentowy decyzją z dnia 06.05.2015r. odmówił prawa do świadczenia na podstawie art.184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS w związku z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Od decyzji tej ubezpieczony wniósł odwołanie, w rozpoznaniu którego Sąd Okręgowy w Gliwicach wyrokiem z dnia 26.01.2016r. w sprawie o sygn. akt VIII U 979/15 zmienił decyzję z dnia 06.05.2015r. i przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury wcześniejszej z tytułu wykonywania pracy w warunkach szczególnych, poczynając od dnia 17.02.2015r., to jest od ukończenia wieku emerytalnego 60 lat. Wyrok ten uprawomocnił się w dniu 24.02.2016r. w sytuacji, gdy żadna ze stron nie składała od niego apelacji.

Wykonując powyższy wyrok organ rentowy decyzją z dnia 26.02.2016r. przyznał ubezpieczonemu emeryturę w kwocie zaliczkowej oraz wstrzymał wypłatę świadczenia wobec kontynuowania przez ubezpieczonego stosunku pracy.

Do obliczenia emerytury organ rentowy przyjął kwotę składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przyznano emeryturę. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, które ustalono na dzień osiągnięcia wieku emerytalnego.

Organ rentowy wskazał, iż:

- kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 234.726,99 zł,

- kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 587.240,51 zł,

- średnie dalsze trwanie życia wynosi 256,40 miesięcy,

- wyliczona kwota emerytury wynosi 3.205,80 zł.

Wysokość emerytury została obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art.26 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Jednocześnie organ rentowy dodał, iż z uwagi na to, że zgodnie z art.25 ustawy emerytalnej podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, wysokość emerytury zostanie ustalona
w ostatecznej wysokości z chwilą podjęcia wypłaty emerytury, to jest po rozwiązaniu stosunku pracy i zgłoszeniu wniosku o podjęcie wypłaty emerytury. Średnie dalsze trwanie życia zostanie ustalone na dzień zgłoszenia wniosku o podjęcie wypłaty emerytury.

W pouczeniu znajdującym się na odwrocie tej decyzji w pkt V wskazano, iż prawo
do emerytury ulega zawieszeniu bez względu na wysokość przychodu uzyskiwanego przez emeryta z tytułu zatrudnienia kontynuowanego bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z każdym pracodawcą, na rzecz którego wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury oraz bez względu na wiek tego emeryta.

Podjęcie wypłaty emerytury, która została zawieszona z przyczyn, o których mowa powyżej następuje:

- od pierwszego dnia następnego miesiąca, jeżeli stosunek pracy został rozwiązany
z ostatnim dniem miesiąca,

- od pierwszego dnia miesiąca, w którym został rozwiązany stosunek pracy -
w pozostałych przypadkach, nie wcześniej niż od miesiąca, w którym został zgłoszony wniosek o podjęcie wypłaty emerytury wraz z dokumentem potwierdzającym rozwiązanie stosunku pracy, gdy decyzja o przyznaniu emerytury jest prawomocna.

W dniu 10.03.2016r. ubezpieczony wystąpił do organu rentowego z wnioskiem
o wypłatę emerytury przedkładając świadectwo pracy z dnia 26.02.2016r. potwierdzające rozwiązanie stosunku pracy z PHU (...) M. J. z dniem 26.02.2016r.
( zatrudnienie od dnia 25.01.2013r. do dnia 26.02.2016r. ).

Decyzją z dnia 30.03.2016r. organ rentowy ustalił wysokość i podjął wypłatę emerytury od dnia 01.02.2016r., to jest od pierwszego dnia miesiąca, w którym nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy, z uwagi na nieprawomocność decyzji z dnia 26.02.2016r.

W dniu 20.05.2016r. ubezpieczony wystąpił z wnioskiem o wypłatę emerytury
za okres od dnia 17.02.2015r. do dnia 31.01.2016r.

W rozpoznaniu tego wniosku organ rentowy wydał w dniu 09.06.2016r. zaskarżoną decyzję, omówioną na wstępie.

Powyższe Sąd ustalił na podstawie dokumentacji akt organu rentowego oraz akt Sądu Okręgowego w Gliwicach o sygn. VIII U 979/15, jako okoliczności bezsporne,
bo jednoznacznie wynikające z tych dowodów i nie kwestionowane przez strony.

Sąd zważył, co następuje.

Odwołanie ubezpieczonego H. P. nie zasługuje na uwzględnienie.

W rozpoznawanej sprawie kwestia sporna sprowadzała się do ustalenia,
czy ubezpieczonemu przysługuje prawo do wypłaty emerytury za okres od dnia 17.02.2015r. do dnia 31.01.2016r., gdy prawomocnym wyrokiem z dnia 26.01.2016r. w sprawie o sygn. VIII U 979/15 Sąd Okręgowy w Gliwicach przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury od dnia 17.02.2015r., natomiast organ rentowy podjął wypłatę tego świadczenia dopiero od dnia 01.02.2016r.

W pierwszej kolejności zauważyć należy, iż wykonując powyższy wyrok organ rentowy decyzją z dnia 26.02.2016r. ustalił ubezpieczonemu prawo do emerytury
i obliczył jej wysokość na podstawie art.26 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( tekst jednolity Dz. U. z 2015r., poz. 748 ) zwanej dalej ustawą, w kwocie zaliczkowej, a następnie zawiesił wypłatę tego świadczenia z powodu kontynuowania przez ubezpieczonego zatrudnienia w PHU (...) M. J., na podstawie art.134 ust.1 pkt 1 w związku z art.103a ustawy.

Zgodnie z art.103a prawo do emerytury ulega zawieszeniu bez względu na wysokość przychodu uzyskiwanego przez emeryta z tytułu zatrudnienia kontynuowanego bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego wykonywał
je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury, ustalonym w decyzji organu rentowego.

Stosownie do art.134 ust.1 pkt 1 ustawy wypłatę świadczenia wstrzymuje się, jeżeli powstaną okoliczności uzasadniające zawieszenie prawa do świadczeń lub ustanie tego prawa.

W myśl art.135 ust.1 ustawy w razie ustania przyczyny powodującej wstrzymanie wypłaty świadczenia, wypłatę wznawia się od miesiąca ustania tej przyczyny, jednak nie wcześniej niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek o wznowienie wypłaty lub wydano z urzędu decyzję o jej wznowieniu, z uwzględnieniem ust.2.

Zatem ustanie przyczyny wstrzymania wypłaty emerytury - rozwiązanie stosunku pracy powoduje wznowienie wypłaty świadczenia co do zasady od miesiąca ustania tej przyczyny, nie wcześniej jednak niż od miesiąca zgłoszenia wniosku.

Zauważyć należy, iż decyzja z dnia 26.02.2016r., którą organ rentowy wykonał prawomocny wyrok Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 26.01.2016r. sygn. akt VIII U 979/15 zawierała zrozumiałe pouczenie, iż wypłata emerytury podlega zawieszeniu z powodu kontynuacji zatrudnienia oraz od jakiej daty nastąpi podjęcie jej wypłaty, czyli o treści art.135 ust.1 ustawy, a dodatkowo w pouczeniu tym wskazano, iż w przypadku złożenia wniosku o podjęcie wypłaty świadczenia w okresie nieprawomocności decyzji przyznającej emeryturę wznowienie jej wypłaty nastąpi od pierwszego dnia następnego miesiąca, jeżeli stosunek pracy został rozwiązany z ostatnim dniem miesiąca, bądź od pierwszego dnia miesiąca, w którym został rozwiązany stosunek pracy.

Ubezpieczony wniosek o podjęcie wypłaty zawieszonej emerytury wraz
ze świadectwem pracy potwierdzającym rozwiązanie stosunku pracy z dniem 26.02.2016r. złożył w dniu 10.03.2016r., a więc w okresie nieprawomocności decyzji z dnia 26.02.2016r. W takiej sytuacji prawidłowo organ rentowy kolejną decyzją z dnia 30.03.2016r. podjął wypłatę emerytury od dnia 01.02.2016r., czyli od pierwszego dnia miesiąca, w którym nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy, zgodnie z powołanymi wcześniej przepisami i pouczeniem zawartym w decyzji z dnia 26.02.2016r.

Brak jest podstaw prawnych, aby domagać się wypłaty świadczenia za okres wcześniejszy od dnia 17.02.2015r. do dnia 31.01.2016r., czyli za okres kiedy istniały przesłanki z art.103a ustawy uzasadniające zawieszenie prawa do emerytury i kiedy wypłata emerytury ubezpieczonego faktycznie z tej przyczyny została wstrzymana.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie jako bezzasadne.

(-) SSR del. Renata Stańczak