Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 grudnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodnicząca: SSR Agnieszka Leszkiewicz

Protokolant: S. N.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 grudnia 2016 r. w S. sprawy

z powództwa A. Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego Wierzytelności z siedzibą w W.

przeciwko A. S.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda A. Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego Wierzytelności z siedzibą w W. na rzecz pozwanego A. S. kwotę 600,00 zł (sześćset złotych i 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 1778/16

UZASADNIENIE

W dniu 5.10.2015 r. powód A. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Wierzytelności z siedzibą w W. wniósł przeciwko pozwanemu A. S. pozew o zapłatę 4.885,45 zł. z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zwrot kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu powód wskazał, iż dochodzona pozwem wierzytelność wynika z zawartej przez pozwanego z Bankiem (...) S.A. umowy nr (...). Powód nabył w drodze cesji z dnia 24.09.2014 roku od Banku wierzytelności przysługujące cedentowi wobec pozwanego. Wskazał, iż całkowite saldo zadłużenia z tytułu umowy wynosi 22.212,88, w tym niespłacony kapitał w wysokości 4.885,45 zł.

Powód wskazał, iż niniejszym pozwem dochodzi części roszczenia w kwocie 4.885,45 zł. (4.692,90 zł. tytułem wierzytelności należnych wobec banku i 175,55 zł. tytułem naliczonych przez powoda odsetek od niespłaconego kapitału od dnia 25.09.2014 r. do dnia poprzedzającego wniesienie pozwu).

W dniu 16.05.2016 r. został wdany nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym. Pozwany złożył sprzeciw od nakazu zapłaty, podnosząc zarzut przedawnienia, ewentualnie nie wykazanie wysokości roszczenia. Nakaz zapłaty stracił moc.

Powód, reprezentowany przez fachowego pełnomocnika, został zobowiązany do ustosunkowania się do treści sprzeciwu - w terminie 14 dni pod rygorem uznania, iż nie kwestionuje zarzutów w nim podniesionych.

W piśmie procesowym z dnia 28.10.2016 r. pełnomocnik powoda ustosunkował się do podniesionego zarzutu przedawnienia wskazując, iż Bank podejmował wielokrotnie czynności, które przerwały bieg przedawnienia roszczenia. powód podnosił,, iż to pozwany winien wykazać, w jakim zakresie należność jest przedawniona, terminy biegu przedawnienia, podczas gdy pozwany ograniczył się do gołosłownego zarzutu.

Powód powoływał się na postępowanie egzekucyjne, które toczyło się na podstawie tytułu wykonawczego - (...), któremu została nadana przez Sąd klauzula wykonalności, a które to postępowanie zostało umorzone w dniu 22.04.2014 r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 24.09.2009 r. pozwany A. S. zawarł z Bankiem (...) S.A. z siedzibą w G. umowę kredytu gotówkowego przeznaczonego częściowo na spłatę innych kredytów nr (...).

Zgodnie z umową bank udzielił pozwanemu kredytu gotówkowego w wysokości 23.174,74 zł na okres od dnia 25.09.2009 r. do 26.09.2013 r., przeznaczonego na cele konsumpcyjne kredytobiorcy.

dowód: k. 8--13 - umowa kredytu, k. 4-7 umowa w aktach IX Co 6320/10,

Bank S.A. połączył się z Bankiem (...) S.A., poprzez przeniesienie całego majątku (...) Bank S.A.

niesporne oraz odpis z KRS w aktach IX Co 6320/10

Bank (...) S.A. w K. wypowiedział pozwanemu umowę kredytowa w dniu 3.08.2010 r.

dowód: k. 102 - wypowiedzenie, oraz k. 19 w aktach IX Co 6320/10

Pozwany nie spłacił kredytu. W dniu 23.09.2010 r. został sporządzony Bankowy Tytuł Egzekucyjny nr (...), w którym wskazano zadłużenie pozwanego na łączną kwotę 24.022,74 zł. - w tym z tytułu niespłaconego kredytu 21.546,03 zł. oraz odsetek umownych w wysokości 2.196,65zł. i odsetek karnych w wysokości 235,06 zł., a także 45zł. opłaty za obsługę kredytu.

dowód: k. 90, k. 106 - kopia (...) z 23.09.2010 r. oraz k. 20 w aktach IX Co 6320/10 - (...)

W dniu 24.09.2010 r. Bank (...) S.A. w K. złożył w Sądzie Rejonowym w Słupsku wniosek o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu nr (...) z dnia 23.09.2010 r. wynikającemu z umowy kredytowej nr (...). Sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt IX Co 6320/10.

Postanowieniem z dnia 23.11.2010 r. Sąd Rejonowy w Słupsku w sprawie IX Co 6320/10 nadał klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu nr (...)z dnia 23.09.2010 r. r. wystawionemu przez wierzyciela Bank (...) S.A.w K., z którego wynika wymagalne zadłużenie dłużnika A. S.z tytułu umowy kredytu nr (...) łącznej kwocie 24.022,74 zł.

dowód: k. 2-20 akt IX Co 6320/10 - wniosek wraz z załącznikami, k. 91 - 95, k. 107-111 -kopia postanowienia oraz k. 21 akt IX Co 6320/10 -postanowienie z 23.11.2010 r.

Na podstawie tytułu wykonawczego zostało wszczęte przez pierwotnego wierzyciela (Bank) postępowanie egzekucyjne.

Postanowieniem z dnia 22.04.2014 r. wydanym w sprawie Km 6575/10 Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Słupsku A. Ś. umorzył postępowanie egzekucyjne z wniosku Banku (...) S.A. przeciwko andrzejowi S. wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji.

dowód k. 98, 103 - kopia wniosku egzekucyjnego, k. 88 -89, k. 104-105- kopia postanowienia z 22.04.2014 r.

W dniu 24.09.2014 r. Banki (...) Spółka Akcyjna dokonał cesji wierzytelności (w tym do pozwanego) na rzecz (...) sp. z o.o. S.K.A. z siedzibą w W..

dowód: k. 14-17 - umowa sprzedaży wierzytelności z załącznikami

W dniu 16.12.2014 r. z (...) sp. z o.o. S.K.A. z siedzibą w W. dokonał cesji wierzytelności na rzecz Funduszu A. Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego Wierzytelności z siedzibą w W..

dowód: k. 18-21 umowa sprzedaży wierzytelności z załącznikami

Pozwany był informowany o zmianie wierzyciela.

dowód: k. 23, 24 - zawiadomienia

Sąd zważył:

Powództwo podlegało oddaleniu.

Powód nabył legitymację czynną do występowania w niniejszym postępowaniu na podstawie umowy cesji wierzytelności z dnia 16.12.2014 r. (art. 509 § 1 kc.: "Wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. § 2 Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki".

Powód w niniejszej sprawie niewątpliwie dochodzi żądania określonego pozwem na podstawie umowy kredytu bankowego (uregulowanej w ustawie prawo bankowe - art. 69 i n.) - na podstawie zawartej przez pozwanego z (...) Bank S.A., (który na skutek połączenia stał się Bankiem (...) S.A.), umową kredytu z dnia 24.09.2009r. Na podstawie tej umowy bank udzielił pozwanemu kredytu w wysokości 23.174,74 zł. Pozwany nie kwestionował zapisów tej umowy.

Pozwany podniósł zarzut przedawnienia roszczenia i nie wykazania roszczenia co do wysokości.

Odnosząc się do zarzutu pozwanego - w niniejszej sprawie powód nie przedstawił żadnych dokumentów, z których wynikałoby wyliczenie kwoty dochodzonej pozwem. Pozwany kwestionował wysokość dochodzonego roszczenia.

Zgodnie z treścią art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Pozwany zakwestionował wysokość roszczenia, zatem na powodzie ciążył obowiązek wykazania swojego roszczenia co do wysokości. Tymczasem powód, mimo wezwania, nie złożył żadnych dokumentów (ani wyliczeń) na poparcie twierdzeń dotyczących wysokości dochodzonego roszczenia. Samo wskazanie, iż kwota dochodzona Pozwem jest tylko częścią przysługującego roszczenia, na które został wystawiony (...), to za mało. Powód winien wykazać jaką część roszczenia wynikającego z (...) dochodzi, w jaki sposób i konkretnie za jaki okres czasu oraz od jakich kwot dochodzi roszczenia, a także co składa się na kwotę głównego roszczenia.

W ocenie Sądu twierdzenia powoda budziły wątpliwości, biorąc pod uwagę okoliczność, iż kredyt został udzielony w wysokości 23.174,74 zł., przy czym miał zostać spłacony w ratach, a z dokumentów przedłożonych przez powoda nie wynika, płatności których rat się domaga.

Świadczenie pieniężne jest co do zasady, w myśl art. 379 § 2 k.p.c., świadczeniem podzielnym. Świadczenie to może być bowiem niewątpliwie spełnione częściowo bez istotnej zmiany jego przedmiotu lub wartości. Taka cecha świadczenia pieniężnego została również przyjęta powszechnie w orzecznictwie (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 marca 2002 r., IV CKN 821/00, LEX nr 54375; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 21 maja 2004 r., V CK 505/03, LEX nr 194091).Jeżeli zatem świadczenie pieniężne jest zasadniczo świadczeniem podzielnym, oznacza to, że może być ono spełnione w ratach. Zatem, z uwagi na to, iż powód nie wykazał wysokości roszczenia - powództwo podlegało oddaleniu.

Ponadto zasadnym jest również zarzut pozwanego odnośnie przedawnienia roszczenia.

W tego typu sytuacji terminy przedawnienia biegną oddzielnie dla każdej z części świadczenia pieniężnego. Błędem byłoby uznanie, że bieg przedawnienia należy liczyć od daty wymagalności płatności ostatniej raty (por. uzasadnienie wyroku Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 23 kwietnia 2014 r., III Ca 1507/13, opubl. na portalu: orzeczenia.ms.gov.pl).

Zgodnie z treścią art. 117 § 1 kc. roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu, a po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia (art. 117 §2 kc., zd. pierwsze). Oznacza to, iż wierzytelność zamienia się w tzw. zobowiązanie naturalne, które dłużnik, nie korzystający z zarzutu przedawnienia może spełnić (mimo upływu terminu przedawnienia).

W niniejszej sprawie pozwany powołała się na to, iż upłynął termin przedawnienia do spełnienia jego zobowiązania.

Okolicznością niesporną jest, w świetle art. 118 k.c., to iż roszczenia powoda, jako związane z działalnością gospodarczą - przedawniały się z upływem trzech lat.

W ocenie Sądu w niniejszej sprawie nie doszło do przerwania biegu przedawnienia ze skutkami dla powoda, pomimo tego, iż na skutek działań poprzedniego wierzyciela wystawiono bankowy tytuł egzekucyjny, nadano mu klauzulę wykonalności a nawet wszczęto egzekucję. Jednakże w tamtych postępowaniach brak jest tożsamości po stronie wierzyciela i dłużnika.

Sąd w pełni podziela i aprobuje pogląd wyrażony w uchwale i uzasadnieniu uchwały Sądu Najwyższego z dnia 29.06.2016 r. podjętej w sprawie III CZP 29/16, LEX nr 2067028, zgodnie z której tezą nabywca wierzytelności niebędący bankiem nie może powoływać się na przerwę biegu przedawnienia spowodowaną wszczęciem postępowania egzekucyjnego na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego zaopatrzonego w klauzulę wykonalności (art. 123 § 1 pkt 2 k.c.).

Nadto podniesienie zarzutu przedawnienia nie było w realiach niniejszej sprawy sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

Z Bankowego Tytułu Egzekucyjnego wynika, iż w księgach banku stwierdzono wymagalne zadłużenie pozwanego na dzień 23.09.2010r., natomiast odsetki karne naliczane były za okres od 27.02.2010 r. Dlatego też z tego dokumentu wynika, iż już w 2010 r. roszczenie powoda zostało postawione w stan wymagalności

Powód nie wykazał skutecznie, że wniesienie pozwu w niniejszej sprawie przerwało bieg przedawnienia w stosunku do niego.

Zatem również uwzględniając zasadnym zarzut przedawnienia, także z uwagi na powyższe rozważania powództwo podlegało oddaleniu.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 kpc., uznając powoda za stronę przegrywająca postępowanie. Na koszty te złożył się wynagrodzenie pełnomocnika określone w wysokości 600 zł. - stosownie do brzmienia § 6 pkt 3 rozp. MS z 28.09. (...). w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji.