Sygn. akt VI Gz 299/13
Dnia 8 listopada 2013 r.
Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Michalina Sanecka
Protokolant: st. sekr. sądowy Halina Ramska
po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2013 r. w Rzeszowie
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa Firmy (...) A. S., (...) Spółka jawna w S.
przeciwko A. R. Zakłady (...) w N.
o zapłatę
na skutek zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego w Tarnobrzegu V Wydziału Gospodarczego z dnia 9 września 2013 r., sygn. akt
V GC 149/13
postanawia:
uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania przez Sąd Rejonowy w Tarnobrzegu V Wydział Gospodarczy.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 9 września 2013 r, sygn. akt V GC 149/13 Sąd Rejonowy w Tarnobrzegu V Wydział Gospodarczy oddalił wniosek pozwanego o zwolnienie go od kosztów sądowych w zakresie opłaty sądowej od apelacji.
W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Sąd stwierdził, że pozwany nie złożył dokumentów dotyczących prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.
Zdaniem Sądu I instancji zastosowanie art. 102 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych do przedsiębiorców, tj. osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą wymaga, aby ocenie poddana była również kondycja finansowa przedsiębiorcy, a nie tylko przesłanka tzw. „ ryzyka uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny .” Zwolnienie bowiem jest uzależnione od wykazania, że jego faktyczne aktywa ( gotówka, towary) nie wystarczą na pokrycie kosztów.
Na postanowienie to zażalenie złożył pozwany który zarzucił :
- naruszenie art. 102 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych poprzez jego błędną wykładnię polegającą na uznaniu, iż dla zwolnienia przedsiębiorcy od opłaty sądowej decydująca jest jego kondycja finansowa, a nie przesłanka ryzyka uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny,
- naruszenie art. 328 § 2 kpc poprzez niedostateczne wyjaśnienie podstawy faktycznej i prawnej rozstrzygnięcia.
Sąd zważył co następuje :
Zażalenie pozwanego zasługuje na uwzględnienie.
Do wniosku o zwolnienie go od obowiązku ponoszenia opłaty sądowej od apelacji pozwany dołączył oświadczenie o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania, sporządzone według ustalonego wzoru zgodnie z przepisem art. 102 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych ( tj. Dz. U. z 2010 r, Nr 90, poz. 594 z późn. zm.).
W razie wątpliwości co do rzeczywistego stanu majątkowego strony domagającej się zwolnienia od kosztów, Sąd stosownie do treści art. 109 § 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych może zarządzić stosowne dochodzenie.
W niniejszej sprawie Sąd I instancji ustalił, że nie został wykazany stan majątkowy strony działającej bez profesjonalnego pełnomocnika procesowego, ale nie wezwał jej do wykazania kondycji finansowej pozwanego.
Rozpoznając ponownie sprawę Sąd Rejonowy wezwie pozwanego o wykazanie kondycji finansowej pozwanego związanej z prowadzeniem działalności gospodarczej, w szczególności o przedłożenie wyciągów z rachunków bankowych oraz raportów kasowych za trzy ostatnie miesiące oraz aktualnych deklaracji podatkowych itp.
Po ustaleniu stanu majątkowego pozwanego Sąd I instancji ustali, czy pozwany prowadzący działalność gospodarczą jako osoba fizyczna nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny, zgodnie z art. 102 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych cywilnych.
W tym stanie rzeczy Sąd orzekł jak w sentencji na podstawie art. 397 § 1 i 2 kpc w związku z art. 386 § 4 kpc.
zarządzenie :
1) Odpis postanowienia z uzasadnieniem doręczyć pozwanemu,
2) Po otrzymaniu dowodu potwierdzenia doręczenia akta zwrócić sądowi Rejonowemu w Tarnobrzegu.