Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 27 kwietnia 2016 roku znak i numer sprawy (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. odmówił W. S. prawa do zasiłku opiekuńczego za okres od 24 marca 2016r. do 25 marca 2016r., przyznając jedynie prawo do zasiłku opiekuńczego za okres od 23 marca 2016r. do 23 marca 2016r. w wysokości 80% podstawy wymiaru. W uzasadnieniu organ wskazał, że z posiadanej dokumentacji wynika, iż w okresie sprawowanej opieki nad synem J. S. w dniach 24 marca 2016r. - 25 marca 2016r. we wspólnym gospodarstwie domowym znajdował się inny członek rodziny, mogący zapewnić opiekę choremu dziecku (k.1 pliku akt rentowych).

W. S. składając odwołanie od tej decyzji wniósł o jej zmianę poprzez przyznanie uprawnienia do zasiłku opiekuńczego za okres od 24 marca 2016r. do 25 marca 2016r. Wskazał, że w spornym okresie z uwagi na chorobę syna dzieci musiały być odizolowane od siebie, nie przebywały razem w jednym domu, zatem w gospodarstwie domowym nie znajdował się inny członek rodziny, mogący zapewnić opiekę choremu dziecku. Podkreślił, iż bezwzględne odizolowanie dzieci na czas trwania choroby było decyzją lekarza (k.2-3, 8-9, 30-31 akt sprawy).

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania w całości wywodząc jak w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji (k.4-5 akt sprawy).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W. S. złożył wniosek o zasiłek opiekuńczy z tytułu sprawowanej opieki nad chorym dzieckiem J. S. (ur. (...)) w okresie od 23 marca 2016r. do 25 marca 2016r. We wniosku oświadczył, iż matka dziecka w wymienionym okresie przebywała w szpitalu z młodszym dzieckiem – córką Mają S. (ur. (...)), w związku z czym nie było innego domownika mogącego sprawować opiekę. Córka M. S. przebywała w szpitalu w okresie od 21 marca 2016r. do 23 marca 2016r.

Niesporne, a nadto dowód: decyzja – k.1 pliku akt rentowych, pismo ZUS – k. 2 pliku akt rentowych, wniosek – k. 4-5 pliku akt rentowych, odwołanie – k.2-3, 8-13, 30-36 akt sprawy.

Żona W. S. od dnia 21 marca 2016r. przebywała w Szpitalu na Oddziale Zakaźnym z 8-miesięczną córką, u której występowała biegunka, wysoka gorączka, zapalenie oskrzeli, objawy odwodnienia, szmery płucne, niedokrwistość, stwierdzono zarażenie rotawirusem oraz pneumokokami.

W dniu 22 marca 2016r. W. S. zgłosił się do lekarza rodzinnego wraz z synem J. S., który miał silne wymioty, gorączkę oraz ostre zapalenie żołądkowo-jelitowe. Z uwagi na stan syna lekarz wystawił odwołującemu zwolnienie lekarskie na okres 3 dni, tj. do dnia 25 marca 2016r.

Niesporne, a nadto dowód: zaświadczenie lekarskie – k.10, 11, 32, 33 akt sprawy, skierowanie do szpitala – k.12,36 akt sprawy, karta informacyjna leczenia szpitalnego – k.13-14, 34-35 akt sprawy, zeznania W. S. – k.48-49 akt sprawy.

Objawy choroby syna odwołującego się utrzymywały się do dnia 26 marca 2016r. Zatem istniało duże ryzyko, iż młodsza córka po powrocie ze szpitala ponownie zostanie zainfekowana.

Dowód: zeznania W. S.– k.48-49 akt sprawy.

W wyniku decyzji lekarza pediatry dzieci zostały odizolowane od siebie z uwagi na przebyte rotawirusy i utrzymujące się zapalenie oskrzeli u młodszej córki. Dziecko urodziło się w zamartwicy i z niedotlenieniem, ma niedowagę, chorobę refluksową i alergię pokarmową. Jest karmione tylko i wyłącznie przez matkę, ponieważ nie toleruje innych pokarmów. Od kilku miesięcy nie przybiera na wadze, dlatego też choroba nieżytu żołądkowo-jelitowego jest dla jej zdrowia wyjątkowo poważna. Nadto znajduje się pod opieką Poradni Gastrologicznej z powodu zahamowania przyrostu masy ciała oraz refluksu żołądkowo-przełykowego.

Dowód: zaświadczenie lekarskie – k.11,32 akt sprawy, karta informacyjna leczenia szpitalnego – k.13-14, 34-35 akt sprawy, stan zdrowia noworodka po urodzeniu – k.41 akt sprawy, zeznania W. S. – k,48-49 akt sprawy.

Na czas trwania choroby dzieci znajdowały się w osobnych gospodarstwach domowych. Żona W. S. przebywała wraz z młodszą córką u kolegi jego kolegi - P. P. (1) do dnia 27 marca 2016r.

Dowód: oświadczenie P. P. (1) – k.40 akt sprawy, zeznania W. S. – k.48-49 akt sprawy.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 34 ustawy z dnia 25 czerwca 1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jednolity Dz. U. z 2016r., poz.372), zwanej dalej ustawą zasiłkową, zasiłek nie przysługuje, jeżeli poza ubezpieczonym są inni członkowie rodziny pozostający we wspólnym gospodarstwie domowym, mogący zapewnić opiekę dziecku lub choremu członkowi rodziny. Wyjątkiem od tej reguły jest sytuacja, gdy opieka jest sprawowana nad chorym dzieckiem w wieku do lat 2. Natomiast fakt, że nie ma domownika mogącego zapewnić opiekę, ubezpieczony stwierdza w oświadczeniu.

Odmawiając W. S. prawa do zasiłku opiekuńczego za okres od 24 marca 2016r. do 25 marca 2016r. organ rentowy wskazał, iż nie zachodzi przesłanka wymieniona w art. 34 ustawy zasiłkowej, a mianowicie w spornym okresie we wspólnym gospodarstwie domowym znajdował się inny członek rodziny, mogący zapewnić opiekę choremu dziecku.

Analiza całokształtu materiału dowodowego wskazuje, iż wbrew stanowisku organu, w gospodarstwie domowym odwołującego się w dniach 24 i 25 marca 2016r. nie znajdowała się żadna inna osoba, która mogłaby zająć się chorym synem J. S.. W konsekwencji odwołujący się był uprawniony do zasiłku opiekuńczego za okres sporny. S. o tym zebrana w sprawie dokumentacja medyczna, a także zeznania odwołującego się. Należy przy tym wskazać, iż organ dysponując dokumentacją w aktach rentowych błędnie ustalił jakoby w spornym okresie we wspólnym gospodarstwie domowym znajdował się członek rodziny mogący zapewnić opiekę choremu dziecku. Z uwagi na przebyte zakażenie 8-miesięczna córka odwołującego się wymagała odizolowania od brata, dlatego też dzieci na czas choroby zostały rozdzielone, przebywając wraz z jednym z rodziców w odrębnych gospodarstwach domowych. Żona odwołującego się od 23 marca 2016r. do 27 marca 2016r. zamieszkiwała u kolegi odwołującego się - P. P. (2). Zatem każde z rodziców opiekowało się jednym dzieckiem w dwóch różnych miejscach. Dodać przy tym należy, iż we wspólnym gospodarstwie domowym nie znajdują się inne osoby.

Powyżej przytoczone okoliczność nie były podważane przez organ.

Sąd przyjął za miarodajne dla poczynienia ustaleń faktycznych w sprawie dokumenty zgromadzone w aktach sprawy. Rzetelności ich sporządzenia żadna ze stron nie kwestionowała. Ponadto wiarygodnymi okazały się zeznania W. S..

Zebrany w sprawie materiał dowodowy dał podstawy do podzielenia stanowiska odwołującego się, a co za tym idzie do zmiany zaskarżonego orzeczenia.

Mając na uwadze powyższe sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżone orzeczenie w sposób wskazany w sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

1.  (...),

2.  (...) ,

3.  (...),

4.  (...).

(...).